รักฉันซะ นี่คือคำเตือน!!!

“เฟย์ แก้ว ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทันนะ” ฟางส่งเสียงปลุกน้องสาวและเพื่อนที่ยังขี้เซาไม่ยอมตื่น

 

“ ขอนอนต่อแป๊บนะพี่ฟางนะ” เฟย์อ้อนก่อนจะหลับตาลงไปอีกครั้ง

 

“นั่นดิ ฟางจะรีบไปไหน” แก้วเห็นด้วย พร้อมกับหลับตานอนต่อ

 

“ไม่ได้ ลืมไปแล้วหรือไงทั้งสองคนน่ะ วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ” ฟางเตือนความจำ

 

“โห นึกว่าอะไร แค่เปิดเทอมวันแรกเอง” แก้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ก็ตาโตทันที

 

“หา เปิดเทอมวันแรก” แก้วกับเฟย์ตะโกนออกมาพร้อมกันก่อนจะลุกขึ้นนั่งทันที

 

“ ใช่แล้ว เปิดเทอมวันแรก ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วทั้งสองคนเลย” ฟางออกคำสั่ง

 

“ค่ะ คุณแม่คนที่สอง” เฟย์รับคำพร้อมกับล้อ

 

“555+ ยัยฟาง นี่เดี๋ยวนี้แกกลายเป็นแม่คนที่สองของยัยเฟย์ไปแล้วเหรอ” แก้วหัวเราะเมื่อได้ยินเฟย์ล้อพี่สาว

 

“พอเลยทั้งสองคน ตลกอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ ป่านนี้ยัยจินนี่กับขนมจีนรอแย่แล้ว ไปอาบน้ำเลย” ฟางตัดบท

 

“OK ขอเวลา 5 นาที เดี๋ยวเจอกันข้างล่าง” แก้วเอ่ยบอกพร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำเป็นคนแรก

 

“ งั้นพี่ฟางไปรอข้างล่างก็ได้ เดี๋ยวพวกเราลงไป” เฟย์หันมาบอกพี่สาวก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปอีกคน

 

“OK ก็ได้ รีบๆนะ” ฟางตะโกนตามหลัง

 

“จ้า” เฟย์และแก้วตะโกนตอบออกมาจากห้องน้ำ ฟางจึงเดินออกจาห้องไป

 

5 นาที ผ่านไป

 

“พี่ฟาง เฟย์เสร็จแล้ว พี่ฟางอยู่ไหนน่ะ” เฟย์ร้องเรียกเมื่อลงมาข้างล่างแล้วไม่เห็นพี่สาวของตัวอยู่ในห้องนั้น

 

“เสร็จแล้วเหรอ แก้วล่ะ” ฟางส่งเสียงออกมาจากในครัว แก้วกับเฟย์จึงเดินเข้าไปดู

 

“อยู่นี่ ทำอะไรอยู่อ่ะ หอมจัง” แก้วเอ่ยถามพร้อมกับชะโงกหน้าเข้าไปดู

 

“ข้าวต้มไง กินสิ กำลังร้อนๆเลย” ฟางหันมาตอบขณะที่มือก็กำลังง่วนอยู่บนเตา

 

“งั้นไม่เกรงใจละนะ” แก้วพูดขณะที่เดินมานั่งที่โต๊ะพร้อมกับตักข้าวต้มใส่ปาก “อืม อร่อยจริงด้วย”

 

“แน่นอนอยู่แล้ว ฝีมือพี่สาวเฟย์ซะอย่าง” เฟย์พูดอย่างโม้ๆ

 

“พอเลย รีบๆกินได้แล้ว จะได้รีบไป” ฟางเร่ง แล้วทั้งหมดก็นั่งลงกินข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อย

 

“อิ่มจัง แก้วอิ่มยัง” เฟย์เอ่ยถามเพื่อนหลังจากตัวเองอิ่มแล้ว

 

“ อืม อิ่มแล้ว ไปกันเหอะ ว่าแต่เอารถใครไปดีอ่ะ”เอ่ยถามพร้อมกับหันไปมองหน้าสองพี่น้อง

 

“ รถฉันก็ได้ เดี๋ยวขับเอง” ฟางอาสา

 

“ ตกลงค่ะ ไปกันเหอะแก้ว ไปค่ะพี่ฟาง” พูดพร้อมกับหันไปคว้าแขนเพื่อนและพี่สาว

 

“ จ้า เดินไปที่รถเลย” ฟางพูดพร้อมกับเดินนำไปที่รถ แล้วทั้งหมดก็เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังโรงเรียน

 

ผ่านไป 20 นาที ทั้งหมดก็เดินทางมาถึงโรงเรียน Kamikaze Hi School

“ ถึงแล้ว เฟย์โทรหาขนมจีนหน่อยสิ ว่าอยู่ตรงไหน จะได้ไปหาถูก” ฟางหาที่จอดรถได้แล้ว จึงหันไปบอกเฟย์ แต่เสียงโทรศัพท์ของเฟย์ดังขึ้นซะก่อน

 

//กับสิ่งที่เธอถาม ฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไหร่ ที่เธออยากรู้ ฉันเองก็อยากรู้......//

 

“ ไม่ต้องโทรแล้วล่ะพี่ฟางขนมจีนโทรมาพอดีเลย” เอ่ยบอกพี่สาวก่อนจะกดรับโทรศัพท์ “ว่าไงจีน อยู่ไหนเหรอ”

 

(อยู่ในโรงเรียนแล้ว พวกเธออยู่ไหนเนี่ย) ขนมจีนส่งเสียงโวยมาตามสายทันที แหงล่ะก็ยัยสองพี่น้องนี่ไม่เคยมาเข้าเรียนตรงเวลาซะที สายตลอด

 

“ อย่าพึ่งโวยน่า ถึงโรงเรียนแล้วเหมือนกัน” เฟย์เอ่ยบอกเพื่อน

 

 (แล้วยัยแก้วล่ะ)

 

“ อยู่นี่เหมือนกัน”

 

(เหรอ มาด้วยกันได้ไงอ่ะ) ขนมจีนถามอย่างแปลกใจ

 

“ เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันนะ เราอยู่ห้องไหนอ่ะ” เอ่ยตัดบทพร้อมกับถาม

 

 (อยู่ห้อง 5/3 เหมือนกันทั้ง 5 คนเลย)

 

“ เหรอ งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ห้องนะ”

 

 (จ้ะ รีบๆมานะ มีเรื่องจะบอก) ขนมจีนบอกน้ำเสียงตื่นเต้น

 

“ ได้ๆ เดี๋ยวเจอกัน” เฟย์รับคำด้วยความแปลกใจก่อนที่จะกดวางสายไป

 

“ ขนมจีนว่าไงบ้างอ่ะเฟย์” ฟางหันไปถามน้องสาวเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายวางสายไปแล้ว

 

“ อ๋อ ขนมจีนบอกว่า พวกเราทั้ง 5 คนอยู่ห้อง 5/3ค่ะ” เฟย์เอ่ยบอกพี่สาว

 

“ ห้องเดียวกันหมดเลยเหรอเฟย์” แก้วถามอย่างแปลกใจ

 

“ ใช่ ทำไมเหรอ” เฟย์ตอบพร้อมกับหันมาถามอย่างสงสัย

 

“ เปล่าหรอก งั้นรีบขึ้นห้องกันเหอะ” ตัดบทพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋า แล้วทั้งหมดก็เดินขึ้นห้องเรียน

 

ห้อง 5/3

“ ดีจ้ะขนมจีน จินนี่” ฟางส่งเสียงหวานมาก่อนตัว

 

“ ดีจ้ะ” สองพี่น้องส่งเสียงตอบพร้อมกัน

 

“ คิดถึงจังเลย ไม่เจอหลายวันสวยขึ้นนะเนี่ย ทั้งพี่ทั้งน้องเลย” เฟย์เอ่ยชม

 

“ ขอบใจนะ เฟย์กับฟางก็เหมือนกันนั่นแหละ” จินนี่ชมบ้าง

 

“ น่าอิจฉาคนมีพี่น้องเนอะ พอเจอกันก็ชมกันใหญ่เลย” แก้วพูดอย่างอิจฉาขณะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ

 

“ ไม่ต้องอิจฉาหรอก แก้วก็สวยขึ้นเหมือนกันนะเนี่ย” ขนมจีนหันมาชมแก้วบ้าง ไม่ได้หรอกยัยนี่ขี้น้อยใจจะตายไป ลองไม่สนใจคุณเธอดูสิ เป็นได้เหวี่ยงใส่ทั้งวันแน่

 

“ ยังงี้ค่อยเป็นเพื่อนกันได้หน่อย” แก้วพูดอย่างพอใจ แล้วทั้งหมดก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน

 

“555555555+”

 

“ ว่าแต่จีนมีอะไรจะบอกเราเหรอ” เฟย์นึกขึ้นได้เลยหันไปถามขนมจีน

 

“ ทายซิว่า พวกเราได้อยู่ห้องเดียวกับใคร” ขนมจีนถามพร้อมกับอมยิ้ม

 

“ ใครอ่ะ ไม่รู้สิ” ฟางพูดพร้อมกับส่ายหน้าประมาณว่าไม่รู้จริงๆ

 

“ แต่ฉันรู้ หวานใจพี่จีนอีกอ่ะดิ” จินนี่นึกรู้จึงตอบแทน

 

“ อ๋อ จงเบน่ะเหรอ มิน่าล่ะ อารมณ์ดีแต่เช้าเลย” ฟางหันไปแซวขนมจีนทันที

 

“ บ้าเหรอฟาง ไม่ถึงขนาดนั้นสักหน่อย” ขนมจีนปฏิเสธแต่หน้าก็แดงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

 

“ เดี๋ยวนะ ถ้านายจงเบอยู่ห้องเรา แล้วพวกเพื่อนปากมอมของเขาล่ะ อย่าบอกนะว่า...” แก้วขัดขึ้นเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ หวังว่ามันคงจะไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดหรอกนะ

 

“ ใช่แล้วจ้ะ พวกเขาทุกคนอยู่ห้องเดียวกับเราหมดเลย” ขนมจีนต่อให้จนจบประโยค

 

“ ว่าแล้วเชียว ตาขวาเขม่นตั้งแต่ออกจากบ้านแล้ว” แก้วพูดอย่างเซ็งๆ

 

“ แก้วก็ ฉันไม่เห็นว่าพวกเขาจะไม่ดีตรงไหนเลย” ฟางปลอบเพื่อน

 

“นั่นสิ แก้วคิดมากไปรึเปล่า” เฟย์พูดขึ้นอีกคน

 

“ กับพวกเธอก็ดีน่ะสิ แต่กับฉันนะ ฮึ ยิ่งนายหน้าตุ๊ดนั่นน่ะนะ ปากมอมสุดๆ” แก้วพูดอย่างหมั่นเขี้ยว ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดขึ้นว่า

 

“กำลังนินทาอะไรพวกเราอยู่รึเปล่าครับสาวๆ”

 

“ฉันก็ว่าเหมือนกันแหละเคนตะ พวกนี้ต้องว่าอะไรเราแน่ๆเลย ใช่ไหมยัยทอม” ทั้งหมดหันไปมองจึงเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือ เคนตะและโทโมะ

 

“ แกว่าใครทอมห่ะ ไอ้หน้าตุ๊ดโทโมะ” แก้วหันไปส่งเสียงใส่คนปากเสียทันที

 

“ ก็ว่าเธอน่ะสิ ยัยทอม” โทโมะก็ไม่ยอมแพ้หันมาส่งเสียงตอบทันที

 

“นายมีสิทธิอะไรมาว่าฉัน” แก้วเอ่ยถามอย่างฉุนๆ

 

*******************************************************

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรเตอร์น้าาาาา ฝากด้วยนะคะทุกคน ถ้าไม่ชอบยังไงก็บอกกันได้นะ