Themeet..รักแท้เมื่อเจอนาย

kaew/

สาวน้อยร่างบางตัวเล็กที่เช้าวันนี้เธอตื่นแต่เช้ามาโรงเรียนด้วยสีหน้าเขิลอายยิ้มตลอดเวลาที่เธอนั้นนึกภาพที่เธอ

เจอกับเขาเข้ามาในหัว 

จะไม่ให้เธอเขิลเขาได้ไงก็เธอไม่เคยที่จะบอกว่าชอบผู้ชายคนไหนให้รู้เลยสักครั้ง แต่คนนี้กลับกลายเป็นคนแรก

ครั้งแรกชะงันล่ะ

ณ โรงเรียนของแก้ว

เมื่อเธอมาถึงที่โรงเรียนก็ได้ยิ้นเสียงของเพื่อนตัวแสบที่สร้างวีรกรรมไว้เมื่อวานที่เธอนั้นยังไม่คิดบัญชี

 

"นิยัยเฟย์เสียงดังแต่เช้าเชียวน่ะ "     เสียงของร่างบางเมือเจอเพื่อนสาวที่คุยกับหมู่เพื่อนทั้งห้องอย่างเสียงดัง

"ก็จะไม่ให้ดังไงฉันต้องพูดดังๆให้คนเค้ารู้ไงว่าแก่ชอบไอ่หนุ่มแว่นคนนั้น จริงไหมจร๊เพื่อนรัก "

ประโยคต่อเถียงที่เอาแก้วนั้นโกธรนิดแต่เขิลชะมากกว่า

"ไรย่ะฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย ฉันแค่แกล้งพูดไปงันล่ะ " สาวแก้วแก้อายโดยพูดประโยคนี้ไปให้มันจบ

"อ่าวเร๊อ แล้วทำไมแก่ถึงเดินหนีหน้าแดงไปงันล่ะถ้าไม่ชอบจริง"  สาวเฟย์

"นิ ฉันไม่พูดกับแก่แล้ว  "สาวแก้วที่เหนื่อยกับคำอธิบายเลยยอมเพื่อนคนนี้ไป และความโชค์ร้ายของเธอคือ

วันนี้เธอโดนเพื่อนทั้งห้องล้อทั้งวัน กับหนุ่มแว่น จนเธออยากจะหนีออกจากนั้นแล้วเอาหมีมาปาดคอเพื่อนรักอีก

tomo/

ณ โรงเรียนของโทโมะ (ที่อยู่ติดกับโรงเรียนแก้ว)

"ไอ่โมะเว้ย ไอ่โมะ " เสียงหมาดเข้มของเพื่อนชายที่เรียกชายหนุ่มน้อยใส่แว่นที่เมออยู่

"ห่ะ แก่เรียกฉันเรอ" หนุ่มแว่นที่เมอนึกถึงเมือวานก็คิดถึงเธอขึ้นมาไงก็ไม่รู้

"ก็ ออ สิ แก่เป็นเมอนานแล้ว มีไรบอกได้นะ"  เพื่อนชายพูดพร้อมจับไปที่บ่าของหนุ่มแว่น

"คือ ฉันมีกำลังความรักว่ะ "หนุ่มแว่นพูดพร้อมอมยิ้มน่าแดงบวกกับขยับแว่นนิดนึ่ง

"ห่ะ คนไหนว่ะ ฉันรู้จักป่าว แล้วไปชอบกันยังไง เจอกันที่ไหนว้้ะ" เพื่อนชายรีบถามเพืออยากรู้

"แก่ไม่รุ้จักหรอก ฉันเจอตอนกลับบ้านอ่ะ" หนุ่มแว่นตอบไป

"แล้วเรียนที่ไหนว้ะ"  เพื่อชายหนุ่มถามต่อ

"อยู่โรงเรียนที่ติดกับโรงเรียนเราเนีย แต่ชอบไปก็เท่านั้น ฉันคงไม่มีโอกาศเจออีก "หนุ่มแว่นบอกเพื่อนอยากถอดใจ

ไม่ต้องห่วงงานนี้ฉันจะช่วยแก่เจอเธออีกครั้ง จากสิ้นประโคของเพื่อนชายคนนี้ก็ทำให้เขามีรอยยิ้มอีกครั้ง