Expect Me เชื่อที ผมไม่ใช่เกย์! [Yaoi]
-
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวัฒรินทร์วิริยะสกุล
“แม่!! แม่จะส่งผมไปโรงเรียนนรกอย่างงั้นไม่ได้นะ!!”เสียงเด็กหนุ่มวัยรุ่นตะโกนบอกแม่ของเขา
“หนวกหูหน่า ซีน! แม่ส่งไปแล้ว ก็อยู่ๆไป”
“แม่!! นี้มันอะไรกัน แม่ส่งหนูไปเรียนที่เหนือเลยเรอะ!!”
“ฮ่าๆๆ ใช่แล้วล่ะยัยฮอน พ่อเขาเลือกที่ให้อย่างดีเลยล่ะ” ผู้เป็นแม่หันไปยิ้มให้กับลูกสาวคนเล็กสุดของบ้าน
“แม่จะมากไปแล้วนะ เกิดบ้าอะไรถึงส่งพวกเราห้าคนออกไปเรียนที่ต่างๆแบบนี้” เด็กหนุ่มวัยมหาลัยซึ่งเป็นลูกคนโตของบ้านหลังนี้สบทออกมาอย่างเบื่อหนาย
“ก็แม่อยากให้ลูกๆเปลื่ยนสีสันของชีวิตไง”
“แม่ก็เลยส่งพวกหนูแยกย้ายกันไปว่างั้น? แล้วนี้มันอะไรเนี้ย โรงเรียนบ้าอะไรว่ะ ชื่อว่า เซนต์ทาซ่าน ไปเรียนเพื่อโหนรากไซร้ที่ป่าหรือไงกัน” ลูกสาว คนกลาง เอ่ย
“อ้อ โรงเรียนนั้นชื่อ เซนต์ทาราเซร่า ลูก -*- ไม่ใช่เซนต์ทาซ่าน โอ้ยยย จะบ่นอะไรกัน ดูพี่รองที่แม่ส่งไปใต้สิลูก ไม่เห็นพูดสักแอ่ะ” ผู้เป็นแม่เอ่ยถึงพี่ลูกคนที่ 2 ซึ่งกำลังทำหน้าเมื่อตายจากโลกไปแล้ว อ้อ ลืมอธิบายไป ตระกูลวัฒรินทร์วิริยะสกุล เป็นตระกูลชื่อดังที่ผลิตน้ำหอมยี่ห้อ คล็อกโครว ซึ่งขายดิบขายดี ซึ่งประธานบริษัทท่านนี้ ได้มีลูกทั้งหมด 5 หน่อด้วยกัน และด้วยความคลั่งไคล้รถของภรรยาแล้ว ลูกทุกคนจะถูกตั้งเป็นชื่อยี่ห้อรถหมดเลย
เริ่มจากคนโต ที่มีชื่อว่า ฟอร์ด เขาเป็นคนที่หน้าตาหล่อฉกาดบาดใจสาวทั่วโลก เนื่องจากได้ยีนและกรรมพันธ์ดีๆจากพ่อกับแม่ของเค้า
และคนที่สองเฟอร์รารี่ ซึ่งอายุห่างจากฟอร์ดเป็นเวลา 1 นาที 39 วิ และ 57 เสี่ยววินาที และนิสัยขี้รำคาญมากๆ
และคนที่สาม ผู้ซึ่งมีนามว่า นิสสัน เจ้าหมอนี้นิสัยแตกต่างกับเจ้าพี่ชายพี่สาวฝาแฝดนั้น ซึ่งมีอัตราความขยันต่างกันด้วย นิสสันได้ยีนฉลาดของพ่อมาเต็มๆรูปแบบบวกกับหน้าตาที่หล่อเหลาเผาลำไส้แล้ว ไม่มีอะไรจะเพร์เฟคเท่านี้อีกแล้ว!
คนที่สี่ ลีมูนซีน สิ่งที่ดีที่สุดในตัวเขาคือหน้าตาคล้ายแม่ ทำให้กลายเป็นผู้ชายหน้าสวยไปโดยปริยาย และเขาโดนผู้ชายเหมือนกันหลงเสน่ห์เป็นร้อยคน แต่ด้วยความที่ แม่ของเขาคาดการณ์ว่าโตขึ้นคงเป็นแบบนี้ เลยจับไปเรียนศิลปป้องกันตัวมากกว่าคนอื่นๆ ผู้ชายหน้าไหนที่เขามาจีบเขา คนนั้นตาย!
และคนสุดท้าย ฮอนด้า เป็นลูกสาวคนเล็ก ที่มีดีแต่หน้าตา นอกนั้นห่วยหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน กีฬา งานบ้าน บราๆ 2#$%@!!#$ ทำอะไรไม่ได้หมด
“แม่ครับ ผมไม่ไปนะ ผมไม่ไป ผมเรียนอยู่นะแม่ TT ” ฟอร์ดโหยหวน
“โอ้ย ลูกแม่เข้าใจว่าลูกเรียนอยู่ แต่แม่ทำการลงคณะที่เรียนไว้ให้ลูกแล้วไม่ต้องห่วง รับรองเรื่องมันต่อเนื่อง”
“มันไม่ใช่แค่นั้นนะแม่ๆๆๆ ไหนจะเพื่อนที่นี้อีกนะ ” เฟอร์รารี่แย้งขึ้น
“แม่ไม่เอานะ ซีนไม่ไปนะ โรงเรียนนรกชายล้วนที่ไม่มู้หญิงอะ แค่นี้ซีนจะกล้ายเป็นเกย์อยู่แล้ว ผู้ชานมาสารภาพรักทุกวันเลย พาซีนย้ายไปโรงเรียนหญิงล้วนก็ได้ ซีนไม่ป๋ายยยยยย TToTT”
“ลูกจะบ้านหรอซีน ใครเขาจะรับผู้ชายเข้าโรงเรียนหญิงล้วน แต่ไม่ต้องห่วงนะลูก ข้างๆโรงเรียนลูกเป็นโรงเรียนหญิงล้วน”
“แม่ฮอนไม่ไปเหนือนะ !! ฮอนไม่อยากเห็นคนขาวกว่า!! ไม่เอานะแม่ !!” “โอ้ยย -*- อะไรนักหนาไปๆเหอะลูก”
“อ้อ แม่ไม่รักพวกเราแล้วหรอ *-* ”เฟอร์รารี่เอ่ย
“ใช่สิ แม่คงเบื่อผมแล้วสินะ ผมหน้าตาแย่ลงรึไงกัน! เอ๊ะ หรือว่าควงหญิงมาเกินไป O - o” ฟอร์คตาม “เหอะ แม่คงอยากให้ผมชอบผู้ชายสินะ เลยส่งไปนรกน่ะ!!” ลีมูซีนพูดเสียงจะร้องไห้
“ใต้งั้นหรอ.. .ทั้งๆที่ผมตั้งใจจะเรียนให้เต็มที่ แม่กลับส่งผมไปที่นั้น ผมไม่อยากไป ผมต้องการเรียนที่โรงเรียนนี้!”
“เฮือก แม่ขนาดพี่นิสยังพูดเลยนะ ทั้งๆที่ปกติพี่นิสไม่ค่อยพูดน้า แม่อย่าส่งพวกเราไปไหนเลย T
T” “โว๊ยยยยยยยยยยยยยย หนวกหูโว้ยยยย ไม่ใช่ว่าแม่อยากจะส่งลูกหรอกนะ แต่ว่ามันมีเหตเว้ยยยยยยยยยย !!”
ปัง!!
แล้วพูดเป็นแม่ก็เข้าห้องไปทันที
“แม่!! แม่จะส่งผมไปโรงเรียนนรกอย่างงั้นไม่ได้นะ!!”เสียงเด็กหนุ่มวัยรุ่นตะโกนบอกแม่ของเขา
“หนวกหูหน่า ซีน! แม่ส่งไปแล้ว ก็อยู่ๆไป”
“แม่!! นี้มันอะไรกัน แม่ส่งหนูไปเรียนที่เหนือเลยเรอะ!!”
“ฮ่าๆๆ ใช่แล้วล่ะยัยฮอน พ่อเขาเลือกที่ให้อย่างดีเลยล่ะ” ผู้เป็นแม่หันไปยิ้มให้กับลูกสาวคนเล็กสุดของบ้าน
“แม่จะมากไปแล้วนะ เกิดบ้าอะไรถึงส่งพวกเราห้าคนออกไปเรียนที่ต่างๆแบบนี้” เด็กหนุ่มวัยมหาลัยซึ่งเป็นลูกคนโตของบ้านหลังนี้สบทออกมาอย่างเบื่อหนาย
“ก็แม่อยากให้ลูกๆเปลื่ยนสีสันของชีวิตไง”
“แม่ก็เลยส่งพวกหนูแยกย้ายกันไปว่างั้น? แล้วนี้มันอะไรเนี้ย โรงเรียนบ้าอะไรว่ะ ชื่อว่า เซนต์ทาซ่าน ไปเรียนเพื่อโหนรากไซร้ที่ป่าหรือไงกัน” ลูกสาว คนกลาง เอ่ย
“อ้อ โรงเรียนนั้นชื่อ เซนต์ทาราเซร่า ลูก -*- ไม่ใช่เซนต์ทาซ่าน โอ้ยยย จะบ่นอะไรกัน ดูพี่รองที่แม่ส่งไปใต้สิลูก ไม่เห็นพูดสักแอ่ะ” ผู้เป็นแม่เอ่ยถึงพี่ลูกคนที่ 2 ซึ่งกำลังทำหน้าเมื่อตายจากโลกไปแล้ว อ้อ ลืมอธิบายไป ตระกูลวัฒรินทร์วิริยะสกุล เป็นตระกูลชื่อดังที่ผลิตน้ำหอมยี่ห้อ คล็อกโครว ซึ่งขายดิบขายดี ซึ่งประธานบริษัทท่านนี้ ได้มีลูกทั้งหมด 5 หน่อด้วยกัน และด้วยความคลั่งไคล้รถของภรรยาแล้ว ลูกทุกคนจะถูกตั้งเป็นชื่อยี่ห้อรถหมดเลย
เริ่มจากคนโต ที่มีชื่อว่า ฟอร์ด เขาเป็นคนที่หน้าตาหล่อฉกาดบาดใจสาวทั่วโลก เนื่องจากได้ยีนและกรรมพันธ์ดีๆจากพ่อกับแม่ของเค้า
และคนที่สองเฟอร์รารี่ ซึ่งอายุห่างจากฟอร์ดเป็นเวลา 1 นาที 39 วิ และ 57 เสี่ยววินาที และนิสัยขี้รำคาญมากๆ
และคนที่สาม ผู้ซึ่งมีนามว่า นิสสัน เจ้าหมอนี้นิสัยแตกต่างกับเจ้าพี่ชายพี่สาวฝาแฝดนั้น ซึ่งมีอัตราความขยันต่างกันด้วย นิสสันได้ยีนฉลาดของพ่อมาเต็มๆรูปแบบบวกกับหน้าตาที่หล่อเหลาเผาลำไส้แล้ว ไม่มีอะไรจะเพร์เฟคเท่านี้อีกแล้ว!
คนที่สี่ ลีมูนซีน สิ่งที่ดีที่สุดในตัวเขาคือหน้าตาคล้ายแม่ ทำให้กลายเป็นผู้ชายหน้าสวยไปโดยปริยาย และเขาโดนผู้ชายเหมือนกันหลงเสน่ห์เป็นร้อยคน แต่ด้วยความที่ แม่ของเขาคาดการณ์ว่าโตขึ้นคงเป็นแบบนี้ เลยจับไปเรียนศิลปป้องกันตัวมากกว่าคนอื่นๆ ผู้ชายหน้าไหนที่เขามาจีบเขา คนนั้นตาย!
และคนสุดท้าย ฮอนด้า เป็นลูกสาวคนเล็ก ที่มีดีแต่หน้าตา นอกนั้นห่วยหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน กีฬา งานบ้าน บราๆ 2#$%@!!#$ ทำอะไรไม่ได้หมด
“แม่ครับ ผมไม่ไปนะ ผมไม่ไป ผมเรียนอยู่นะแม่ TT ” ฟอร์ดโหยหวน
“โอ้ย ลูกแม่เข้าใจว่าลูกเรียนอยู่ แต่แม่ทำการลงคณะที่เรียนไว้ให้ลูกแล้วไม่ต้องห่วง รับรองเรื่องมันต่อเนื่อง”
“มันไม่ใช่แค่นั้นนะแม่ๆๆๆ ไหนจะเพื่อนที่นี้อีกนะ ” เฟอร์รารี่แย้งขึ้น
“แม่ไม่เอานะ ซีนไม่ไปนะ โรงเรียนนรกชายล้วนที่ไม่มู้หญิงอะ แค่นี้ซีนจะกล้ายเป็นเกย์อยู่แล้ว ผู้ชานมาสารภาพรักทุกวันเลย พาซีนย้ายไปโรงเรียนหญิงล้วนก็ได้ ซีนไม่ป๋ายยยยยย TToTT”
“ลูกจะบ้านหรอซีน ใครเขาจะรับผู้ชายเข้าโรงเรียนหญิงล้วน แต่ไม่ต้องห่วงนะลูก ข้างๆโรงเรียนลูกเป็นโรงเรียนหญิงล้วน”
“แม่ฮอนไม่ไปเหนือนะ !! ฮอนไม่อยากเห็นคนขาวกว่า!! ไม่เอานะแม่ !!” “โอ้ยย -*- อะไรนักหนาไปๆเหอะลูก”
“อ้อ แม่ไม่รักพวกเราแล้วหรอ *-* ”เฟอร์รารี่เอ่ย
“ใช่สิ แม่คงเบื่อผมแล้วสินะ ผมหน้าตาแย่ลงรึไงกัน! เอ๊ะ หรือว่าควงหญิงมาเกินไป O - o” ฟอร์คตาม “เหอะ แม่คงอยากให้ผมชอบผู้ชายสินะ เลยส่งไปนรกน่ะ!!” ลีมูซีนพูดเสียงจะร้องไห้
“ใต้งั้นหรอ.. .ทั้งๆที่ผมตั้งใจจะเรียนให้เต็มที่ แม่กลับส่งผมไปที่นั้น ผมไม่อยากไป ผมต้องการเรียนที่โรงเรียนนี้!”
“เฮือก แม่ขนาดพี่นิสยังพูดเลยนะ ทั้งๆที่ปกติพี่นิสไม่ค่อยพูดน้า แม่อย่าส่งพวกเราไปไหนเลย T
T” “โว๊ยยยยยยยยยยยยยย หนวกหูโว้ยยยย ไม่ใช่ว่าแม่อยากจะส่งลูกหรอกนะ แต่ว่ามันมีเหตเว้ยยยยยยยยยย !!”
ปัง!!
แล้วพูดเป็นแม่ก็เข้าห้องไปทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ