สัญญารักลวง...

นิยายเรื่อง สัญญารักลวง
 
ตอนที่7 คิดจะนอกใจหรอ!!
 
 
 
 
 
           หญิงสาวมองไปยังร่างแกร่งที่มีเพียงผ้าขนหนูพันท่อนล่างซึ่งเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาวางผ้าขนหนู
 
 
อีกผืนข้างๆเธอ ก่อนจะพูดประโยคที่เธอไม่อยากฟังมากที่สุดในโลก
 
 
“แต่งตัวสิ พี่จะพาเรากลับบ้าน”
 
 
 
“ฟางไม่มีเสื้อผ้าใส่แล้ว...ถ้ากลับไปตอนนี้ฟางจะบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่ายังไง จะบอกว่าฟางไปทำตัวเหลวแหลก
 
 
มาอย่างงั้นหรอคะ”เธอทอดสายตาตัดพ้อมองเขาอย่างเปิดเผย
 
 
“พี่จะช่วยพูดเอง เอาเสื้อเชิ้ตพี่ไปใส่ก่อนก็แล้วกันนะ”เขายื่นเสื้อเชิ้ตที่เขาหยิบมาจากตู้ส่งให้เธอ
 
 
“ช่วยพูดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นน่ะหรอคะ...พี่ป๊อปกลับไปเถอะ ฟางจะกลับเอง...สัญญาว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด
 
 
ขอโทษนะคะที่ทำให้ชีวิตพี่วุ่นวาย”เธอเอ่ยน้ำเสียงเศร้า หากแต่แอบไขว้นิ้วไว้ข้างหลัง เรื่องอะไรเธอจะยอมจาก
 
 
ไปง่ายๆ เธอรอเขามานานเกินกว่าจะยอมเสียเขาไป ความรักที่มันก่อขึ้นนานแสนนานคงไม่อาจทำให้เธอตัดใจได้
 
 
ลงในเวลานี้หรอก...ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งที่เธอจะทำต่อไปนี้ มันจะผิดต่อเขามาก
 
 
“ฟางทำไมถึงพูดอย่างนี้ล่ะ พี่ไม่ได้คิดจะทิ้งเราไปเสียทีเดียวนะ”
 
 
“แล้วพี่จะทำยังไงกับฟาง จะเก็บฟางไว้ส่วนไหนของชีวิตพี่ ตอนนี้ฟางก็ไม่ต่างไปจากเสนียดในชีวิตพี่นักหรอก
 
 
เป็นส่วนเกิน เป็นแค่อะไรสักอย่างที่พี่อยากจะกำจัดทิ้งใช่มั้ยล่ะ”เธอตะโกนใส่หน้าเขาอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาที่ไม่คิด
 
 
ว่าจะไหลกลับไหลลงมาราวกับเขื่อนแตก
 
 
“ฟางพูดจาอย่างนี้ไม่น่ารักเลยนะ”มือหนาเอื้อมมือจับไหล่เธอ
 
 
“ไม่ต้องมายุ่งกับเค้า”เธอสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของเขา มือเล็กเอื้อมขึ้นปาดน้ำตา เธอไม่ได้คิดหรอกว่าตัว
 
 
เองจะร้องไห้กับเรื่องเพียงเท่านี้ หากแต่กิริยาของเขาทำเอาเธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิง   
 
 
ใจง่าย ได้แล้วก็ทิ้ง ไม่มีคุณค่าอะไรเลย สิ่งที่หวงแหนเก็บรักษาไว้ให้เขาตลอด23ปี กลับมีค่าเพียงเศษฝุ่นละออง
 
 
ไร้ค่า เมื่อเข้าตาแล้วก็ต้องเขี่ยออกให้ไว
 
 
 
“ฟาง ทำไมเราพูดไม่รู้เรื่อง!”เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อเขาตวาดกร้าว
 
 
“เค้าก็เป็นของเค้าอย่างนี้แหละ ถ้าเค้าพูดไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องมาพูดกับเค้า”เธอหยิบผ้าขนหนูมาพันปกปิดกาย ก่อน
 
 
จะเดินกระเผกๆลงจากเตียง ความเจ็บร้าวระบมทั้งตัวไม่ได้มากไปกว่าหัวใจเลย เธอส่งสายตาตัดพ้อให้เขาอย่าง
 
 
เปิดเผย ก่อนจะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
 
 
 
 
 
     ร่างสูงที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหนักใจกับปัญหาที่เขากำลังเผชิญ หากเธองอแงหนักๆ
 
 
เข้า เรื่องนี้จะต้องถึงหูบิดาและมารดาของเขาอย่างแน่นอน แล้วทุกอย่างก็จะบานปลายจนบางทีเขาอาจจะต้องแต่ง
 
 
งานกับฟางขึ้นมาจริงๆ แล้วคนรักของเขาล่ะ พิมจะต้องผิดหวังในตัวเขา ในเมื่อเขาบอกให้เธอรอเขาจนกว่าเขาจะ
 
 
กลับมา กลับมาแต่งงานกับเธอ แต่พอเรื่องเขาและเธอกำลังจะลงเอยด้วยดี ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้
 
 
“โธ่เว้ย!!!”แจกันใบเล็กถูกขว้างไปอย่างไม่รู้ทิศทาง หากแต่เสียงกรี๊ดและร่างเล็กที่นั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับพื้น ใบหน้า
 
 
สวยหวานของเธอที่เหยเกอย่างเจ็บปวด หลักฐานชิ้นสำคัญนอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นรอยร้าวของแจกันทำให้เขาตกใจ
 
 
สายตาคมเลื่อนขึ้นมองคนตัวเล็กที่กุมหน้าผากมนแน่น เขาสบเข้ากับดวงตาที่เต็มไปด้วยม่านน้ำตาและสายตา
 
 
ตัดพ้อ
 
 
“ฟางพี่ขอโทษ”เข้ากรูเข้าไปหาร่างเล็กที่ร่างกายยังพันห่อด้วยผ้าขนหนูผืนเล็ก
 
 
“ไม่ต้องมายุ่งกับเค้า เค้าจะเป็นจะตายมันก็เรื่องของเค้า”เธอสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของเขา ก่อนเธอจะ
 
 
พยุงตัวลกขึ้นช้าๆก่อนจะเดินมาหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาที่วางอยู่ข้างเตียง และผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง    
 
 
 
เขาเสมองชุดของเธอที่ถูกเขาดึงทึ้งเมื่อคืนจนไม่เหลือชิ้นดีอย่างเวทนา เขาทำให้เธอต้องเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่
 
 
แล้วทำไมเธอยังต้องทนเขาอยู่อย่างนี้ เสียงกริ่งที่ดังขึ้นหน้าห้องบอกให้เขารู้ว่ากำลังมีคนมา แต่ใครจะมาหาเขา
 
 
กันล่ะ ในเมื่อมีคนรู้ว่าเขากลับมาเมืองไทยไม่กี่คน จะว่าเพื่อนก็ไม่ใช่ เพราะเขาไม่เคยอยู่ที่นี่เลยด้วยซ้ำ แล้วพวก
 
 
มันจะมาได้ยังไง หรือว่า...
 
 
 
 
            สายตาคมสอดส่องหาช่องทางที่พอจะทำให้คนตัวเล็กอยู่ในนี้โดยไม่ออกไปไหนระหว่างที่เขาเผชิญ
 
 
หน้าอยู่กับผู้ใหญ่ พลันสายตาคมปะทะเข้ากับลูกกุญแจพวงใหญ่ที่ถูกวางไว้อยู่บนหัวเตียง เขาวิ่งไปหยิบมันมา
 
 
ก่อนจะปิดประตูห้องนอนลงลองใช้ลูกกุญแจทั้ง5ดอกล็อกดู ปิงโก...กุญแจลูกที่2ล็อกได้
 
 
 
 
 
           ชายหนุ่มวิ่งรี่ไปเปิดประตูให้บิดาและมารดา ก่อนสายตาจะชำเลืองเห็นคุณพริมา และคุณวิสุทธิ์ยืนซ้อน
 
 
อยู่ด้านหลัง แถมยังพ่วงมาด้วยเพื่อนสาวสุดแสบของฟางอีก ซวยแล้ว...ถ้าความแตกขึ้นมาจะทำยังไง
 
 
“เอ่อ มีอะไรกันรึเปล่าครับเนี่ย”
 
 
“มีแน่ ถ้าเรายังไม่เปิดประตูให้อาเข้าไปดูข้างใน”คุณวิสุทธิ์เอ่ยขึ้นมาอย่างใจร้อน เขาหลีกทางให้ทุกคนเข้ามา
 
 
ก่อนจะปิดประตูตามหลัง อาวิสุทธิ์มองไปรอบๆห้องอย่างต้องการสังเกตความผิดปกติในห้องนี้
 
 
“เกิดอะไรขึ้นครับ”
 
 
“เพื่อนของยัยหนูบอกว่าเมื่อคืนยัยหนูมากับเรา”เขากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนจะลอบมองเพื่อนสาวแท้และ
 
 
เทียมของฟางอย่างชั่งใจ
 
 
“บอกอามาเถอะนะตาป๊อป อาเป็นห่วงยัยหนูเหลือเกิน นี่ก็ตามหาทั้งคืน แต่ก็ไม่พบ ไปที่คอนโดยัยหนูก็ไม่อยู่เจอ
 
 
แต่สามสาวพอรู้เรื่องเมื่อคืนที่ผับเลยพากันมาดูที่คอนโดป๊อป”คุณพริมาเอ่ยอย่างร้อนใจ ดูจากสายตาของชาย
 
 
หนุ่มแล้วคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนอย่างนางรู้ดีว่าต้องไม่มีอะไรชอบมาพากลแน่ๆ
 
 
“มันเกิดอะไรขึ้นตาป๊อป ทำไมถึงได้ทำหน้าแบบนั้น เราทำอะไรน้องรึเปล่า”
 
 
“ผม...” หากแต่สิ่งที่เรียกความสนใจสำหรับทุกคนก็คือเสียงหวานที่เล็ดลอดออกมาจากห้องนอนของป๊อปปี้
 
 
“เสียงใครน่ะตาป๊อป”มารดาหันมาถามเขาเสียงแข็ง
 
 
“เอ่อ คือว่า...”เขาสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนจะเผยปาก หากแต่ก็ช้าไปกว่าสามสาวที่แนบหูฟังเสียงในห้องของ
 
 
เขา
 
 
“เสียงยัยฟางค่ะคุณอา!...แต่ห้องมันล็อก”ทุกคนหันมาจ้องเค้นคำตอบจากป๊อปปี้
 
 
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้ไอ้ป๊อป!”เสียงตวาดจากบิดาและสายตาคาดคั้นของทุกคนทำให้เขาต้องยอมจำนนเปิดประตูห้อง
 
 
นอนให้ สภาพของคนตัวเล็กที่ยังนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงและมีเพียงผ้าห่มผืนใหญ่ปิดร่างกายบอบบางเอาไว้
 
 
เลือดที่ไหลออกมาอย่างมากมายจากหน้าผากมน ทำเอาทุกคนตกใจ
 
 
“ฟาง!”คนเป็นพ่อและแม่วิ่งไปหาบุตรสาวตัวน้อยที่ร้องโอดโอยอยู่บนเตียงอย่างห่วงใย
 
 
“ยัยหนู หนูเป็นอะไรลูก”คุณพิมลมองสำรวจร่างกายบุตรสาวที่บอบช้ำและรอยแตกที่หน้าผากมนอย่างห่วงใย
 
 
น้ำตาคนเป็นแม่หยดเผาะ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยมีเลยสักครั้งที่ลูกสาวของนางต้องเลือดตกยางออก นางเลี้ยงลูก
 
 
อย่างดีมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แต่ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของนาง
 
 
“ฟางปวดหัว”เสียงแหบพร่าบอก น้ำตาซึมออกมาจากหางตา สายตาหวานมองหาคนใจร้ายที่ไม่ใยดีเธอเลย
 
 
เขาคิดจะขังเธอไว้ในห้องนี้ จะไม่ให้ใครรู้เรื่องนี้สักคนจริงๆสินะ หึ รู้จักคนอย่างเธอน้อยเกินไปเสียแล้ว คิดได้
 
 
อย่างนั้นเธอก็เลยเลือกที่จะสลัดเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มที่ใส่ไปหมาดๆทิ้ง ก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวไว้ หยิบ
 
 
แจกันใบเก่ากระแทกลงบนปากแผลที่ใกล้จะแตกให้แตก ก่อนจะวิ่งมานอนบนเตียงส่งเสียงร้องให้น่าเวทนาที่สุด
 
 
แล้วเหยื่อก็ติดกับเมื่อทุกอย่างงเป็นไปตามที่เธอวางไว้...
 
 
 
 
คราวนี้คงต้องเตรียมตัวให้พร้อมที่จะเป็นเจ้าสาวแล้ว....>.<
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
................................................................................................................................
น้องฟางจอมวางแผน ฮ่ะฮ้า เรื่องปวดหัวยังมีอีกเยอะ เตรียมตัวไว้ให้ดี