สัญญารักลวง...

นิยายเรื่อง สัญญารักลวง ตอนที่35 เธอคนเดียว...

 

 

 

 

 

 

 

                     “ตาป๊อป แม่ว่าลูกไปพักก่อนเถอะ ดูซิ อย่างน้อยไปอาบน้ำอาบท่าก็ยังดี”คุณพิมลเอ่ยกับบุตร

 

ชายที่ยังคงนั่งอยู่ตรงที่เดิมและท่าเดิม มือใหญ่ยังคงกอบกุมมือเล็กไว้แนบใบหน้า สายตายังมองจับจ้องดวงหน้า

 

หวานไม่คลาดสายตา

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับแม่ เดี๋ยวน้องตื่นมาแล้วไม่เห็นหน้าผมเป็นคนแรก”บุตรชายเอ่ยอยากหยอกล้อ แต่นางรู้ดีว่าเขา

 

หมายความอย่างที่พูดจริงๆ

 

 

 

“ทำอย่างกับว่าน้องเห็นหน้าเราแล้วจะจำเราได้อย่างนั้นแหละ”นางเอ่ยบอกความจริงที่แพทย์ผู้ผ่าตัดบอกกับ

 

พวกนาง หมอบอกว่าโอกาสที่ลูกสะใภ้ของนางจะความจำเสื่อมสูงมาก หากโชคดีก็อาจจะความจำเสื่อมแค่ชั่วคราว

 

หรือที่เรียกว่าฮีสทีเรีย ต้องใช้ระยะเวลากว่าหนึ่งปีฟื้นฟูความทรงจำกลับคืนมาได้ โดยปกติคนไข้จะไม่สามรถจำ

 

เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นได้ระยะหนึ่ง หรือทันทีหลังเกิดเหตุการณ์อันเลวร้าย

“ความทรงจำนั้นเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่ เจ็บปวดเกินกว่าที่จะนึกถึง ดังนั้นคน ๆ นั้นจึงเก็บกดมันไว้ เพราะไม่อยากจดจำ”

 

นางไม่รู้หรอกว่าระหว่างบุตรชายและลูกสะใภ้มันเกิดอะไรขึ้น แต่คำพูดของนายแพทย์ผู้ผ่าตัดสมองให้ฟางทำให้

 

นางต้องคิดหนัก

 

 

 

“จำไม่ได้ก็ดีสิครับ ผมจะได้ลบความจำที่ไม่ดีๆไป แล้วใส่ความทรงจำใหม่ๆเข้าไป...น้องจะได้รักผมอย่างเก่า”

 

 

 

“แม่เคยบอกเราแล้วว่าอย่าทำแบบนี้...รู้หรือยังว่าสุดท้ายแล้วมันจะลงเอยยังไง”

 

 

 

“โธ่ แม่ครับ อย่าพูดแบบนี้สิ เดี๋ยวน้องตื่นมาได้ยินเข้าจะเกลียดผมเอา”ชายหนุ่มพูดอย่างไม่ยี่หระ ก่อนจะกดจูบ

 

ลงบนหลังมือเล็กอย่างรักใคร่ ทำเอาคนแก่เขินอายไปตามๆกัน

 

 

 

“คุณพ่อคุณแม่กลับไปก่อนก็ได้นะครับ คืนนี้ผมจะอยู่เฝ้าน้องเอง อย่าลืมสิครับว่าเขาให้เฝ้าได้แค่คนเดียว”

 

ลูกชายตัวดีชักแม่น้ำทั้งห้ามาล้อมรอบผู้ใหญ่ “หาทางไล่กันทางอ้อมล่ะสิพ่อลูกเขย”คุณวิสุทธิ์เอ่ยหยอกเหย้า

 

ตอนที่เจอกันหน้าห้องไอซียู คนเป็นพ่อดูท่าทางโกรธไม่น้อย แต่พอได้ออกไปคุยกันตามประสาพ่อตาลูกเขยก็

 

เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยเสียอย่างนั้น

 

 

 

“อย่าหาว่าผมไล่เลยนะครับ แต่ผมเห็นว่าทุกคนเหนื่อยกันมามากแล้ว”

 

 

 

“งั้นผมว่าเรากลับกันก่อนดีไหม พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่กัน”บิดาพูด ก่อนทุกคนจะพยักหน้าเห็นด้วย ชายหนุ่มยกมือ

 

ไหว้ผู้ใหญ่ ก่อนจะออกไปส่งท่านที่หน้าประตูและกลับมานั่งเฝ้าคนตัวเล็กอย่างเก่า

 

 

“รีบๆตื่นขึ้นมานะคนดี พี่รอเราอยู่นะ”เขาไล้มือหนาไปตามใบหน้าสวยหวานที่เริ่มมีเลือดฝาดของเธอ

 

 

เขาเพิ่งจะรู้ว่าเธอมันน่ารักทั้งตอนตื่นและตอนนอน เมื่อเธอตื่นขึ้นมา

 

 

เขาจะมีผู้หญิงที่น่ารักและสดใสอยู่เคียงข้างกาย

 

 

มีรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้าที่มอบให้เขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

 

 

มีน้ำเสียงหวานๆคอยกระซิบบอกว่ารักทุกค่ำคืน มีร่างอุ่นๆคอยซุกซบอยู่ในอ้อมกอดของเขาไม่ห่างกาย

 

 

 

 

 

 

 

              เข็มนาฬิกาทั้งสั้นและยาวชี้ที่เลขสิบสองแต่ก็ไม่ได้บั่นทอนความอดทนของชายหนุ่มลงเลยแม้แต่น้อย

 

เขายังคงเฝ้ามองใบหน้าสวยหวานนึกอยากจะเอาเปรียบเธอตอนที่เธอไม่รู้สึกตัวแบบนี้ หากแต่เมื่อย้อนคิดกลับไป

 

ไม่ใช่เพราะว่าเขาทำแบบนั้นหรอกหรือ เธอถึงได้หนีลงจากรถไปแล้วเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ ต่อไปนี้เขาจะทำ

 

ทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข...ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรเขาก็พร้อมยอมแลกทั้งนั้น ต่อจากนี้ไป

 

เธอคือทั้งชีวิตของเขา เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงตัวเล็กคนนี้มีความสุข จะเป็นกำแพงที่คอยปกป้องเธอให้

 

พ้นจากอันตรายทั้งปวง จะเป็นที่พักพิงไม่ว่าจะยามสุขหรือทุกข์ จะเป็นทุกๆอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งสามารถทำให้ผู้

 

หญิงที่เขารักสุดหัวใจได้ เพราะเธอคือหัวใจ เพราะเธอคือทั้งชีวิต เพราะเธอคือลมหายใจ

 

 

จากนี้และตลอดไป...

 

“อือ...”เสียงหวานที่ครางขึ้นเบาๆทำให้เขาเงยหน้าจากมือบอบบางขึ้นมองใบหน้าแสนหวาน

 

ดวงตากลมโตคู่นั้นค่อยๆเปิดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นในที่สุด เขาคลี่ยิ้มออกมาอย่างโล่งใจเมื่อเธอ

 

ไม่มีท่าทีตื่นกลัวใดๆ

 

 

 

 

“อ้าว พี่ป๊อป กลับมาจากอังกฤษเมื่อไหร่กันคะ”

 

 

 

 

 

 

Because of you เพราะเธอคือลมหายใจ... COMING SOON…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...................................................................................................................................

พบกับภาคต่อ BECAUSE OF YOU เพราะเธอคือลมหายใจ...

20.30 น. 9/4/56

ตามคำเรียกร้อง ในเมื่อเราอัพตอนจบแล้ว ก็ต้องเลื่อนอัพภาคต่อเลื่อนไปอีกครึ่งชั่วโมง

ไม่ว่ากันใช่มั้ยยยยยยย

ฝากติดตามด้วยนะคะ