HURT รักหลอกลวง...
เขียนโดย 
สายลมแห่งตะวัน
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
38)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความHURT รักหลอกลวง...
ตอนที่38
“มีความสุขกันเหลือเกินนะ!”
ทั้งสามหันไปมองต้นเสียงอย่างตกตะลึง และสิ่งที่กลัวใจมาตลอดก็มาถึง เมื่อร่างระหง
ของคุณหญิงนวลลออ ป๊อปปี้กระชับอ้อมกอดคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น ก่อนจะเอ่ย
“แม่มาก็ดีแล้วครับ ผมมีเรื่องอยากจะคุยด้วยพอดี”
“แม่ก็มีเรื่องอยากจะคุยกับแกเหมือนกัน”
“งั้นแม่ว่ามาก่อนสิครับ”
สายตาดูแคลนถูกส่งมาให้คุณเพียงพรและฟางอย่างเท่าเทียมกัน น้ำเสียงทรงอำนาจ
เอ่ยขึ้นอย่างไม่เกรงใจสองแม่ลูก
“ฉันไม่อยากได้แม่นี่มาเป็นสะใภ้ เลิกกับมันซะ!”
“ขอเหตุผลด้วยครับ”
น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นอย่างไม่หวั่นเกรงมารดา มือหนาลูบศีรษะทุยสวยของ
ภรรยาตัวน้อยที่เขารู้สึกว่าเธอเริ่มจะร้องไห้อีกแล้ว
“ฉันไม่อยากเอาวงศ์ตระกูลไปเกลือกกลั้วกับพวกชั้นต่ำ เต้นกินรำกิน”
ป๊อปปี้พยักหน้า ก่อนจะเอ่ยเรื่องที่เขาต้องการจะคุยกับมารดาให้เข้าใจสักที
“ฟางทำงานสุจริต ไม่ได้ไปขอทานใครกิน ผมให้เกียรติกับงานที่เธอทำเสมอ ผมไม่สน
ว่าเธอจะรวยหรือจน ผมสนแค่ว่าตอนนี้เธอคือคนที่ผมรักและเธอเป็นแม่ของลูกผม ผมหวังว่าคุณแม่
คงไม่ใจร้ายพอที่จะไล่ลูกกับเมียผมไปไหนนะครับ”
“ตาป๊อป!”
คุณหญิงนวลลออเดือดพล่านเมื่อได้ยินวาจาและน้ำเสียงที่ลูกชายไม่เคยใช้กับหล่อนมาก่อน
“ไหนลองบอกมาซิว่าแม่นี่มีอะไรดีกว่าหนูพิม ถ้ามันมีน้ำหนักพอบางทีฉันอาจจะ
เปลี่ยนใจก็ได้”
ฟางก้มหน้าลงแนบชิดอกแกร่งของสามีหนุ่ม เมื่อสบเข้ากับสายตาหยามเหยียดของ
คุณหญิงนวลลออจังๆ มือเล็กเย็นเฉียบรู้สึกได้ถึงรังสีของความอัมหิตที่คุณหญิงนวลลออส่งมาให้
“ไหนลองบอกกับฉันซิมาเธอมีดีอะไร ถ้าไม่นับลีลาบนเตียงน่ะ”
คุณเพียงพรที่ทนฟังอยู่นานถึงกับฟิวส์ขาด พูดทะลุกลางปล้องอย่างอดไม่ได้ ตั้งแต่
เกิดมาหล่อนยังไม่เคยเห็นใครจะดูถูกเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้มากเท่าแม่คุณหญิงนี่มาก่อนเลย
“ลูกสาวฉันมีดีพอที่จะทำให้ผู้ชายคนหนึ่งรักได้ค่ะ แล้วรู้ไหมคะเพราะอะไร”
“หึ”
คุณหญิงนวลลออแสยะยิ้ม ก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงตั้งคำถาม
“ข้อหนึ่ง เพราะลูกของฉันมีความเป็นคน เธอมีความกตัญญูพอที่จะหาเงินรักษาฉัน
หรือคุณไม่เห็นว่าฉันกำลังป่วยคะ?”
“แล้วยังไง ก็เงินที่เต้นกินรำกินนั้นไม่ใช่หรอ”
“กับคนที่ฟางรัก ฉันไม่ถือว่าลูกของฉันขายตัวค่ะ และอีกอย่างที่เธอมีเธอมีความเป็น
คน ไม่เคยดูถูกใคร เห็นคุณค่าของเงิน สุดท้ายเธอรักด้วยหัวใจ ไม่ได้รักด้วยเงิน แหม ทั้งหมดนี้มัน
เป็นคุณสมบัติที่คุณไม่เคยมีซะด้วยสิคะ”
คุณหญิงนวลลออมีใบหน้าที่ซีดเผือดจนเห็นได้ชัด หล่อนทอดสายตามองลูกชายและ
คนที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกสะใภ้ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยใจที่ยอมแพ้ ไม่อยากให้ลูกชายต้องมาทนทุกข์
ทรมานกับการแต่งงานที่ไม่ได้เกิดขึ้นด้วยความรัก
“ฉันขออะไรเธอสักอย่างจะได้ไหม”
“คะ?”
ฟางหันจากอ้อมกอดของสามี ไปมองคุณหญิงนวลลออ
“ฉันขอให้เธอรักลูกชายฉันจริงๆ ไม่ใช่แค่ความฉาบฉวย ตาป๊อปรักเธอมากนะ”
“ค่ะ ฟางจะรักเขา รักให้มากที่สุดเท่าที่ผู้หญิคนหนึ่งจะรักสามีของเธอได้ค่ะ”
“ได้ยินอย่างนี้ฉันก็สบายใจ ตอนแรกฉันไม่นึกว่าเธอจะดูเรียบร้อยขนาดนี้ เห็นเธอน่า
รักเรียบร้อยแบบนี้ฉันก็คงคิดไม่ลงว่าเธอจะเป็นลูกสะใภ้ใจร้ายที่ชอบหาเรื่องแม่ผัวหรอกใช่ไหม”
ป๊อปปี้คลี่ยิ้ม มารดาเขาไม่ใช่คนที่เลวร้ายจนเกินไป ถึงแม้บางอย่างในตัวท่านอาจจะ
ไม่เป็นที่ชื่นชอบของคนอื่นนัก แต่ท่านก็เป็นแม่ที่น่ารักของเขาเสมอ
“ฮ่าๆ แน่นอนครับแม่ เมียผมน่ารักมากกกก แล้วอีกอย่างถ้าแม่ยังไม่ลืม เธอกำลังมี
หลานให้แม่อุ้มนะครับ คุณสมบัติครบถ้วนตามที่แม่ต้องการ”
“จ้ะ ไอ้ลูกชายตัวดี ทำเมียท้องตั้งแต่ยังไม่แต่งงานแต่งการ ไว้แม่จะจัดการงานแต่ง
เล็กๆให้เราสองคนก็แล้วกัน หวังว่าคงไม่ได้ทำให้หนูแล้วก็ครอบครัวเสื่อมเสียจนเกินไปนะ”
“ค่ะ”
ฟางพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนคุณหญิงนวลลออที่ดูน่ากลัวในสายตาของหล่อนเมื่อครู่จะ
เปลี่ยนไป ท่านพูดคุยกับเธอด้วยเรื่องสัพเพเหระ ทั้งเรื่องในวัยเด็กของสามีหนุ่มและการดูแลตัวเอง
ระหว่างการตั้งครรภ์ และเอก็เพิ่งค้นพบว่าแม่ของเธอและแม่สามีช่างเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย ถ้าไม่
นับรวมวาจาที่แอบเหน็บแนมกันจนคนฟังเห็นว่าท่าจะไม่ดี แต่แล้วก็ไม่ปรากฏว่าทั้งสองจะทะเลาะ
กัน
ร่างเล็กถูกโอบกอดจากด้านหลัง แทนที่ความเคว้งคว้างของแผ่นหลังบอบบางด้วยแผง
อกที่แผ่ความรู้สึกอบอุ่นไปทั่วทุกอณูของหัวใจ มือเล็กกุมมือหนาที่วางอยู่บนหน้าท้องนูนน้อยๆ
ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ไม่คิดเลยนะคะว่าทุกอย่างจะจบลงง่ายๆแบบนี้”
ป๊อปปี้ยิ้ม ก่อนจะก้มลงกดจมูกลงสูดดมความหอมละมุนจากแก้มนวลของภรรยาสาว
“แม่ผมแม้บางนิสัยของท่านจะเป็นที่ไม่ยอมรับของใครต่อใคร แต่ท่านเป็นแม่ที่น่ารัก
สำหรับผมเสมอ ผมรักใครท่านก็รักด้วย เมื่อผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีจริงๆ รักผมจริงๆ...ใช่ไหมครับฟาง
ความรักของคุณไม่ใช่รักหลอกลวงใช่ไหม”
“ค่ะ ฟางรักคุณ รักด้วยใจจริง หรือต่อให้คุณไม่รักฟางแล้ว ฟางก็ยังจะรักคุณ”
นิ้วแกร่งแตะลงบนริมฝีปากอิ่ม ก่อนจะเลื่อนใบหน้าหล่อคมไปใกล้ใบหน้าแสนหวาน
และเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
“ไม่มีวันนั้นที่รัก ผมจะรักคุณจนกว่าวันที่ผมจะตายไปจากคุณ ไม่สิ ผมจะรักคุณจนกว่า
ผมจะไปเกิดใหม่ ดีไหมครับ”
“ค่ะ”
“เมียผมขี้อายตั้งแต่เมื่อไหร่กันฮึ หน้าแดงหมดแล้ว”
คนตัวโตเอ่ยกระเซ้า ก่อนจะก้มลงสูดดมความหอมหวานอีกครั้ง ยิ่งเห็นใบหน้าแดงก่ำ
ของภรรยาตัวน้อยเขายิ่งอดใจไม่ไหว อยากจะจูบเธอให้เต็มรักมันเสียตรงนี้เลย ติดก็ตรงที่ว่าเขาไม่
อยากจะทำอะไรประเจิดประเจ้อนัก เขาให้เกียรติเธอเสมอ ไม่อยากให้เธอต้องมองตัวเองไร้ค่าอีก
แล้ว
ความรักของเขาไม่ใช่รักที่หลอกลวง เช่นเดียวกับความรักของเธอ...
รักของเขาและเธอเป็นความรักแท้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรต่อจากนี้ เขาก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเธอจนวัน
ที่จะตายจากกันไป
หัวใจของเขานับแต่นี้ไปมันจะเป็นของเธอตลอดไป...
จบบริบูรณ์
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
