เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

 
ก๊อกๆ
 
 
"มีอะไร หาววว"ปีอปปี้เดินเปิดประตูมาแล้วหาวใส่ฟางเมื่อเห็นว่าหญิงสาวมาปลุกเขาตั้งแต่เช้า
 
"ไปทำบุญไง เร็วเดี๋ยวไม่ทันพระมาบิณฑบาตรนะ"ฟางรีบบอก แต่ป๊อปปี้กลับเดินเข้าไปในห้องแล้วล้มตัวนอนลงที่โซฟา
 
"อะไรกัน โทโมะช่วยหน่อยสิ"ฟางหันไปขอให้โทโมะช่วย โทโมะที่ออกจากห้องน้ำหลังจากล้างหน้าแปรงฟันก็เดินมาสะกิดป๊อปปี้ทันที
 
"คุณป๊อป ตื่น ออกไปใส่บาตรก่อน เดี๋ยวค่อยมานอนต่อ"โทโมะสะกิดป๊อปปี้เบาๆ
 
"อยากใส่ก็ใส่ไปดิคนจะนอนนนน"ป๊อปปี้งัวเงียมาบ่นก่อนจะล้มตัวนอนอีก ฟางทนไม่ไหววิ่งเข้าห้องน้ำคว้าเอาน้ำมา1กะละมังตรงมาที่ป๊อปปี้ทันที
 
 
ซ่า
 
 
"โอ๊ย เย็นนะยัยบ้าสาดมาได้"ป๊อปปี้สะดุ้งสุดตัว เพราะฟางเปลี่ยนใจเลี้ยวจากห้องน้ำไปที่ตู้เย็นและใช้น้ำเย็นในตู้เย็นแทน
 
"สมน้ำหน้าอยากตื่นยากดีนัก นี่มีน้ำแข็งนี่อีกก้อน จะเอาม้ะจะได้ใส่ไปในเสื้อตอนนี้เลย"ฟางพูดอย่างสะใจ
 
"โว้ยย ตื่นแล้วๆ เธอนี่มันนางมารชัดๆ"ป๊อปปี้บ่นก่อนจะส่งสายตาค้อนวงใหญ่ให้ฟาง
 
"เดี่ยวละนี่จะไปไหน"ฟางรีบคว้าเเขนป๊อปปี้ที่เดินพาดผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ
 
"อาบน้ำน่ะสิถามได้"ป๊อปปี้ตอบ
 
"ไม่ทันแล้วย่ะ ไปใส่บาตร"พุดจบฟางก็คว้าตัวป๊อปปี้วิ่งมาที่หน้าอพาร์ทเม้นท์เพื่อรอพระ เช่นเดียวกับโทโมะ แต้งกิ้ว เฟย์ เจฟและเควิน
 
 
 
"อ้าวพี่ป๊อปปี้มอร์นิ่งค่ะ"แต้งกิ้วยิ้มทักทายป๊อปปี้ที่ยังยืนขนี้ตาอยู่
 
"แหม พี่ฟางถึงขั้นชวนแฟนมาใส่บาตรตอนเช้าด้วยกันเลยหรอคะ หวานเชียว"เฟย์ร้องแซวทำเอาฟางแทบปล่อยมือป๊อปปี้ทันทีก่อนจะรีบมายืนแทรกเฟย์เพื่อใส่บาตร
 
"เอ่อ พี่ฟางครับผมขอใส่บาตรข้างๆพี่นะ"เจฟพูดพลางเกาหัวตัวเองเก้อเขิน
 
"อ่อ ได้สิจ้ะ"ฟางยิ้มหวานป๊อปปี้ถึงกับหมั่นไส้ เชอะ โปรยเสน่ห์แต่เช้าเชียวยัยเป็ดเตี้ยเอ้ย
 
"นี่กะจะกินเด็กแต่เช้าเลยหรอเตี้ย ปล่อยเด็กเค้าไปเจออนาคตที่สดใสเถอะ สงสารเด็ก"ป๊อปปี้ที่จู่ๆก็เดินแทรกเฟยืมาอยู่ข้างฟางอีกที
 
"แหมพี่ป๊อป หึงแฟนหรอคะ"เฟย์ยิ้มแซว
 
"ใคร ใครหึงบ้าล่ะ เป็ดเตี้ยๆแบบนี้หึงไปก็เสียเกรดคนอย่างพี่สิ"ป๊อปปี้รีบบอก ทำเอาฟางหันขวับ
 
"เอ่อ พระมาแล้วครับอย่าพึ่งทะเลาะกันเลย ใส่บาตรก่อน"โทโมะที่อยู่ข้างแต้งกิ้วรีบห้ามทัพทั้งคู่ และทั้งหมดก็ใส่บาตรพระและฟังพระให้พร แต่ปีอปปี้ก็แอบสัปหงกหลับทำให้ฟางแอบหยิกหลังปีอปปี้ไปทีนึง
 
 
 
 
"โอ๊ย นี่เธอหยิกชั้นทำไมเนี่ย"ป๊อปปี้ร้องทันทีเมื่อเห็นว่าพระไปเดินไปแล้ว
 
"ละใครใช้ให้นายหลับตอนพระสวดล่ะ ยี้น้ำลายเยิ้มเชียว"ฟางบ่น
 
"อะไร นี่แอบดูปากคนอื่นหรอ หรือว่าเธอติดใจจูบเมื่อวาน ไม่นะ นี่ชั้นต้องถูกเธอทำมิดีมิร้ายอีกแล้วหรอเนี่ย"คำพูดของป๊อปปี้ทำเอาทุกคนหันไปมองทั้งคู่ตกใจ
 
"พี่สองคนจูบกันแล้วหรอ"เจฟตกใจอึ้ง
 
"แหงสิไอ่น้อง คนเค้ารักกันนิจะจูบกันก็ไม่แปลก"ป๊อปปี้รู้ทันทีว่าเจฟชอบฟางก็ได้ทียั่วเจฟด้วยการพูดและเดินไปกอดคอฟางทำทีเป็นเจ้าของ
 
"ไปแกล้งน้องเค้า ทำไม"ฟางค่อยๆพูดก่อนกระทุ้งศอกใส่ป๊อปปี้อย่างแรง และไม่วายเหยียบเท้าป๊อปปี้ก่อนจะเก็บของแล้วเดินเข้าห้องไป
 
"โอีย ยัยบ้า ฝากไว้ก่อนเถอะๆ"ป๊อปปี้ร้องโอดโอยก่อนจะคาดโทษแล้วเดินตามฟางไป
 
"ฮัลโหลจ้ะ ห้ะว่าไงนะเมาอีกแล้วหรอ ได้ๆเดี๋ยวเฟย์ไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"เฟย์รับโทรศัพท์แล้วตกใจก่อนจะรีบไปที่โรงรถแล้วคว้ามอเตอร์ไซค์คู่ใจออกมา
 
"แต้งกิ้ว เดี๋ยวพี่ไปดุเขื่อนก่อนนะเมาอีกแล้ว  วันนี้เราไปโรงเรียนเองได้นะ พี่ไปล่ะบาย"เฟย์พูดจบก็รีบสตาร์ทรถไปทันที
 
"ปกติน้องแต้งกิ้วไปเรียนกะเฟย์ตลอดหรอ"โทโมะที่เห็นแต้งกิ้วถอนหายใจก็เดินมาถามทันที
 
"อ๋อค่ะ พี่เฟย์ไปส่งแต้งกิ้วตลอดเลย"แต้งกิ้วยิ้ม
 
"แต่วันไหนที่พี่เฟย์ต้องไปหาพี่เขื่อนแต้งกิ้วต้องนั่งแท๊กซี่ไปเองค่ะ แหะๆสายตลอด"แต้งกิ้วหัวเราะกลบเกลื่อน
 
"งั้นวันนี้พี่โทโมะไปส่งแต้งกิ้วแทนพี่เฟย์ได้มั้ยครับ"โทโมะอาสาไปส่งแต้งกิ้ว
 
"ยินดีเลยค่ะ ขอบคุณพี่โทดมะมากนะคะ"แต้งกิ้วยิ้มหวานก่อนจะเดินคล้องแขนโทโมะไปขึ้นรถทันที
 
 
 
"เชอะ มีคนไปส่งล่ะรีบเชียว"เควินแขวะแต้งกิ้ว
 
"นายหึงหรอ"เจฟแซว
 
"ทะลึ่งล่ะๆ ไปเรียนเร็วเดี๋ยวสายเอา"เควินรีบบอกก่อนจะเดินไปเอามอเจอร์ไซคืกับเจฟเพื่อไปเรียนกัน
 
 
 
 
 
"หายไปไหนกันหมดเนี่ย"ฟางที่เก็บของหมดแล้วก็เดินออกจากห้องมาอีกครั้ง
 
"จะไปไหนยัยตัวแสบ"ป๊อปปี้รีบดึงฟาง แต่เพราะดึงแรงไปหน่อยทำให้ฟางเซตามแรงดึงไปซบอกป๊อปปี้ทันที
 
"โอ๊ย ชั้นเจ็บนะ นายมนพวกบ้าพลังชะมัด"ฟางร้องพลางเอามือจับจมุกที่ตัวเองกระแทกอกป๊อปปี้เมื่อกี้
 
"หิวอ่ะ"ป๊อปปี้บอก
 
"ก้ไปทำอะไรกินสิ"ฟางทำหน้าไม่รุ้ไม่ชี้
 
"ก็ห้องชั้นมันไม่อะไรกิน งั้นชั้นเข้าไปล่ะนะ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะดันตัวเองเ้าห้องฟางไป ฟางเหวอทันที
 
"ว้าย นายเข้าห้องคนอื่นพละการแบบนี้ไม่มีมารยาท"ฟางร้องและทุบป๊อปปี้
 
"โอ๊ย เจ็บนะ ทีเธอล่ะเข้าห้องหนุ่มโสดอย่างชั้นชั้นยังไม่ว่าซักคำ"ปีอปปี้ย้อน
 
"ละนี่มันจะกัดชั้นไม่เนี่ย มีแต่สีชมพู บรื๋อ เลี่ยนชะมัด"ป๊อปปี้มองไปรอบๆห้องฟางที่ตกแต่งด้วยโทนสีชมพูก็อดขนลุกไม่ได้
 
"ไม่ชอบก็ออกไปเลย หาไรกินเองด้วย"ฟางหงุดหงิดดันตัวป๊อปปี้ออกห้องตัวเอง
 
"เห้ย ได้ไง ปลุกชั้นตื่นเช้าไม่คิดรับผิดชอบไรเลยหรอ"ป๊อปปี้ขืนตัวเองแล้วว่าฟาง
 
"ไม่รู้ย่ะ"ฟางไม่สน
 
"ไม่เลิกผลักชั้นปล้ำนะ"ป๊อปปี้บอกทำเอาฟางหยุดแทบไม่ทัน ป๊อปปี้ยิ้มได้ใจก่อนจะเดินไปที่ครัว
 
"ทำกับข้าวให้กินหน่อยสิ"ป๊อปปี้อ้อน
 
"โนว เวย์ ชั้นไม่ใช่คนใช้นาย มีของในตู้เย็นไว้หากินเองสิ"ฟางกอดอกเชิดใส่
 
"อนาคตเธอก็ต้องเป็นเมียชั้นอยุ่ดีก็ฝึกๆไว้ หรือว่าเธอทำกับข้าวไม่อร่อยสิท่า5555"ป๊อปปี้ยั่ว
 
"ใครเมียนายยะ ละอีกชั้นทำกับข้าวอร่อยย่ะ แต่ชั้นไม่ทำให้นายกินหรอก"ฟางรีบบอก
 
"ชั้นทำเองก็ได้ อย่ามาขอชั้นกินทีหลังล่ะ"ปีอปปี้บอก  .ักพักใหญ่ๆ กลิ่นออมเลตที่ป๊อปปี้ผัดก็ส่งกลิ่นโชยไปทั่วห้องทำเอาฟางที่นั่งกินน้ำส้มอยู่ก็ถึงกับท้องร้อง
 
"หิวง่ะ"ฟางเดินมาจิ้มป๊อปปี้ที่นั่งกินออมเลตฝีมือตัวเองข้างๆฟาง
 
"บอกแล้ว อย่ามาแย่งอยากกินล่ะสิ"ป๊อปปี้ยั่วด้วยการยื่นจานออมเลตให้ฟางก่อนจะชักกลับทันที
 
"อยากกินก็หอมแก้มพี่สิน้อง"ป๊อปปี้แกล้ง
 
 
ฟอดดดดด
 
 
"เห้ย หอมจริงดิ"ป๊อปปี้อึ้งปนเขินไม่คิดฟางจะทำจริง
 
"เอ่อ ก็คนหิวเค้าสามารถทำได้หมดทุกอย่างล่ะ ไม่รู้ล่ะหิว จะกิน"ฟางอึกอักก่อนจะรีบดึงจานออมเลตจากมือป๊อปปี้ไปเคี้ยวตุ้ยๆ
 
"เห้ย อุส่าทำแบ่งให้กินบ้างสิ"ปีอปปี้บอกก่อนจะรีบไปเอาช้อนมานั่งกินกับฟางสองในห้องฟาง
 
 
เราหัดพิมแนวนี้ไงก็เม้นก็โหวตเราเยอะๆหน่อยน้า ขอฟังคอมเม้นหน่อยๆๆๆๆ
 
 

 
 
 
 
""