เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

 

 

 

"เนี่ยน่ะหรออพารท์เม้นท์ของเธอ เล็กชะมัด"ป๊อปปี้ขนของเข้ามาด้านในมองไปรอบๆ ฟางหันขวับใส่เขาทันที

 

"ที่นี่มีทั้งหมด6ห้องย่ะ ทำแบบเล็กๆจะได้ดูแลสะดวก ที่นี่มีทั้งหมด3ชั้น ชั้นละสองห้อง ชั้นอยู่ห้องด้านล่าง นายกับโทโมะอยู่102ไปละกัน เพราะพ่อแม่เธอจ่ายค่าเช่าไว้หมดละ"ฟางร่ายยาวจนเดินมาส่งป๊อปปี้ถึงห้อง

 

"คร้าบ ป้า นี่ที่เธอไม่คิดต่อเติมเพราะงกใช่ม้ะ ไม่ต้องมาอ้างว่าดูแลสะดวกเลย สมัยนี้ยามมีก็จ้างไปสิ"ป๊อปปี้แซว

 

"งั้นนายก็เป็นยามไปเลยม้ะ กำลังขาดนิเข้ามาพอดีก็ทำเลยก็ได้นะ"ฟางย้อน ก่อนจะไขประตูเข้าไปในห้อง

 

"โอ้โห นี่นอกจากจะไม่จ้างยามละแม่บ้านก็ไม่มีหรอเนี่ย"ป๊อปปี้เข้ามาต้องจามเพราะในห้องเฟอร์นิเจอร์ถูกคลุมฝุ่นด้วยผ้าขาว

 

"เค้ากลับไปละย่ะ ใครใช่ให้นายตื่นซะบ่ายล่ะที่นี่มาถึงก็จะเย็นเเล้ว แหม นอนกินบ้านกินเมืองงี้ใครเค้าจะไปรอทำความสะอาดให้ล่ะ"ฟางสวนกลับ

 

"โอ้ย บ่นเป็นป้าอยู่ได้เธอทำทีสิ เป็นเจ้าของไม่ใช่หรอ"ป๊อปปี้วางของแล้วไปสะบัดผ้าก็ต้องจามเข้าไปอีก

 

"แค่กๆ นี่ ไปสะบัดเพิ่มอีกทำไมยะ ฝุ่นเพิ่มกว่าเดิมเลย อีตาบ้า"ฟางโวยวาย

 

"งั้นเดี๋ยวผมทำก็ได้นะครับคุณฟาง ห้องแค่นี้เอง"โทโมะที่ขนของที่เหลือตามมาทีหลังก็เอ่ยขึ้น

 

"ไม่เป็นไรหรอกโทโมะ เดี๋ยวฟางให้แม่บ้านทำให้ก็ได้ ฟางเกรงใจ พึ่งมาเหนื่อยๆ"ฟางยิ้ม

 

"เกรงใจพึ่งมาเหนื่อยๆ ละทีชั้นล่ะขับรถมาจนเมื่อยหมดแล้วเนี่ย นี่คิดจะดูแลคู่หมั้นบ้างมั้ยครับเนี่ย"ป๊อปปี้กระแนะกระแหนฟาง

 

"มีน้ำฟรีอ่ะ กินม้ะ"ฟางสวน

 

"เอ่อ คุณฟางดูแลคุณป๊อปปี้เถอะครับ เป็นคู่หมั้นกันต้องดูแลกันนะครับ"โทโมะยิ้มรับ

 

"เห็นม้ะ โทโมะยังรู้เลยว่าคู้หมั้นกันต้องดูแลกัน นี่เข้าใจป่ะเนี่ย โอ้ยย"ป๊อปปี้ได้ทีว่าฟางจึงโดนหยิกไปทีนึง

 

 

 

"เสียงเอะอะไรกันคะพี่ฟาง อ้าว ใครเนี่ย"เสียงหวานๆของสาวน้อยคนหนึ่งเอ่ยขึ้นตรงประตูทำให้ทั้ง3หันไป

 

"ผมชื่อป๊อปปี้นะครับพึ่งมาอยู่ใหม่ละนี่คุณ"ป๊อปปี้รีบเดินเข้าไปแนะนำตัว

 

"ชื่อแต้งกิ้ว ส่วนชั้นชื่อ เฟย์เป็นรูมเมทมีอะไรอีกป่ะ"เสียงห้าวๆของเฟย์ที่ตอบแทนแต้งกิ้ว ทำเอาป๊อปปี้แอบเจื่อนเดินถอยกลับมาที่เดิม

 

"ส่วนคนนี้ชื่อโทโมะนะ เค้าเป็นรูมเมทกัน แล้วเอ่อเค้าเป็น เพื่อนพี่เอง"ฟางตอบก่อนจะอึกอักไม่กล้าตอบว่าเป็นคู่หมั้นกับป๊อปปี้

 

"แถมคุณป๊อปปี้ยังเป็นคู่หมั้นฟางอีกด้วย"โทโมะตอบแทน ทำเอาป๊อปปี้และฟางหันขวับเหวอทันที

 

"อ้าว พี่ฟางมีแฟนแล้วหรอคะ ยินดีด้วยนะคะ"แต้งกิ้วยิ้มดีใจ

 

"ไม่ใช่หรอก/เปล่านะ"ป๊อปปี้และฟางต่างรีบบอกห้ามทันที 

 

"เอาน่าพี่ฟางไม่ต้องเขิน แฟนก็แฟนสิ นี่ไหนๆเราก็จะมาเป็นเพื่อนบ้านกันล่ะ พวกเรา2คนอยู่ชั้น2นะห้อง201มีอะไรก็บอกได้นะ แฟนพี่ฟาง"เฟย์ยิ้มแล้วแซวฟางแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องไปกับแต้งกิ้วทันที

 

"โทโมะแกจะบอกทำไมเนี่ย น้องเค้าเข้าใจผิดหมด ยิ่งน่ารักๆอยู่"ป๊อปปี้โวยวายก่อนจะบ่นอุบอิบเสียดายแต้งกิ้วทันที

 

"ไม่เป็นแฟนกันตอนนี้ อนาคตก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี เรียนรู้เป็นแฟนกันตอนนี้ไปก็เห็นเสียหายนี่ครับ"โทโมะพูดจบก็พลางจัดของโน่นนี่ให้เข้าที่

 

"เสียหายแน่นอน"ป๊อปปี้และฟางรีบพูดพร้อมกัน

 

"เอ่อ เดี๋ยวชั้นช่วยนะโทโมะ"ฟางที่เห็นโทโมะจัดการปัดฝุ่นทำความสะอาดก็รีบเข้าไปช่วย

"ขอบคุณครับ"โทโมะยิ้มรับก่อนทั้งคู่จะช่วยกันเช็ดถูห้อง ป๊อปปี้ที่จัดการเอาของเก็บในห้องตัวเองลงมาเห็นก็เบ้ปากหมั่นไส้ ชิ ทีกับเราล่ะว่าได้ตลอด ทีดทโมะละยิ้มหวานเชียว

 

 

"แหม สวีทกันเชียวนะ จะเสร็มั้ยครับเนี่ยห้องน่ะ"ป๊อปปี้แขวะ

 

"เสร็จเเน่ล่ะถ้านายลุกขึ้นมาช่วย ยืนทำตัวขี้เกียจอยู่ได้ นี่ห้องนายชัดๆไม่คิดจะช่วยหน่อยหรอ"ฟางหันขวับก่อนจะปาผ้าขี้ริ้วใส่ ดีที่ป๊อปปี้รับทันไม่งั้นมีหวังโดนเต็มๆหน้าแน่ๆ

 

"คร้าบๆๆๆๆ บ่นเป็นป้าตลอด"ป๊อปปี้บอกก่อนจะรับผ้าขี้ริ้วมาทำความสะอาดอีกมุมทันที

 

"เอ่อ เดี๋ยวผมเอาน้ำไปเปลี่ยนก่อนนะครับ"โทโมะบอกก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำ ฟางที่เริ่มจัดของเข้าที่แล้วเห็นกล่องวางอยู่จึงเดินขึ้นไปยกมันไว้บนชั้น แต่จู่ๆฟางก็สะดุดชายกระโปรงลื่นล้ม

 

 

 

"กรี้ด/เห้ย"ฟางลื่นล้ม ป๊อปปี้ตกใจก็รีบคว้าตัวฟางทำให้ทั้งคู่ล้มลงไป ทำให้ฟางล้มทับตัวป๊อปปี้ทันที

 

 

จุ๊บ

 

 

"///////"ป๊อปปี้แทบอึ้งเมื่ออุบัติเหตุเมื่อกี้ทำให้ฟางเผลอจูบปากกับเขา ซึ่งฟางเองก็ตกใจไม่แพ้กัน

 

"เดี๋ยวเช็ดอีกนิดก็เรียบร้อยแล้วนะครับ เห้ย"โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นฟางขึ้นคร่อมป๊อปปี้อยู่ ทั้งคู่ตกใจรีบผละออกจากกันทันที

 

"เอ่อ เหลือตรงไหนนะ เดี๋ยวชั้นไปเช็ดก่อนนะจะได้เสร็จเร็วๆ"ฟางรีบคว้าผ้าขี้ริ้วที่ป๊อปปี้ก่อนรีบไปคว้าถังน้ำที่โทโมะแล้วเดินไปเช็ดต่อทันที

 

"เอ่อ กล่องนี่ใช่ม้ะที่จะเก็บเดี๋ยวชั้นไปเก็บของก่อนละกัน"ป๊อปปี้อึกอักก่อนจะคว้ากล่องขึ้นไปเก็บแทนฟางทันที ทิ้งให้โทโมะงงกับท่าทางทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

"โอ๊ย กว่าจะเสร็จ"ป๊อปปี้ร้อง ก่อนจะลงไปนั่งข้างโทโมะและฟาง

 

"หิวจังกี่โมงแล้วเนี่ย"ฟางหันไปถาม

 

"ตอนนี้6โมงครึ่งแล้วครับ"โทโมะตอบ

 

"หา เย็นป่านนี้แล้วหรอเนี่ย มิน่าถึงหิว เราออกไปหาอะไรกินกันมั้ย"ฟางยิ้ม

 

"หิวอีกละ มิน่าตัวถึงหนัก"ป๊อปปี้บ่น จึงโดนฟางปาหมอนใส่หน้าทันที

 

"พูดมากจะกินมั้ยข้าวเย็นน่ะ"ฟางดุ

 

"กินคร้าบบบบบ กิน"ป๊อปปี้รีบบอก ก่อนที่โทโมะจะชวนทั้งคู่ไปหาอะไรกิน แต่ก็ไม่วายออกห้องมาก็ต้องห้ามไม่ให้ทะเลาะกันอีกเพราะเลือกว่าจะกินอะไร

 

 

 

"ไม่ได้ ชั้นอยากกินอาหารญี่ปุ่น"ป๊อปปี้ว่า

 

"ไม่ ชั้นจะกินอาหารไทย แถวนี้ชั้นรู้จักร้านน่า"ฟางเถียง

 

"ก็เปลี่ยนบ้างสิ กินแต่ที่เดิมๆ"ป๊อปปี้แย้ง

 

"นายนั่นล่ะมาอยู่ใหม่ก็ลองกินที่อื่นๆบ้างสิยะ"ฟางเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้

 

 

"ขอโทษนะครับเอ่อ พี่ฟางครับ"เสียงหนึ่งทำเอาบททะเลาะของป๊อปปี้และฟางหยุดชะงักเมื่อมีหนุ่มหน้าใส2คนทักขึ้น

 

"อ้าวเควิน มีอะไรรึเปล่า"ฟางทักหนุ่มน้อยที่ทักเธอเมื่อกี้นี้

 

"คือถ้าผมจะบอกว่าห้อง202จะมีคนมาย้ายอยู่เพิ่มน่ะครับพี่"เควินตอบ

 

"อ้าวใครจะมาอยู่กับเควินหรอ"ฟางถามต่อ

 

"นี่ครับ เพื่อนผมเอง ชื่อเจฟครับ"เควินแนะนำให้ฟางรู้จักกับเจฟที่อยู่ข้างๆเขา เจฟยิ้มทักทายฟาง

 

"สวัสดีจ้ะเจฟ พี่ชื่อฟางนะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้า"ฟางยิ้มให้ตามนิสัย ทำเอาเจฟถึงกับเขินจนหน้าแดงกับรอยยิ้มของฟาง

 

"แหม น้อยๆหน่อยเธอน่ะ ยิ้มจนปากฉีกจะงับหัวน้องเค้าอยู่ละ"ป๊อปปี้เเขวะทันที

 

"ใคระไปเหมือนนายยะ ที่หัวงูโผล่ตอนเห็นน้องแต้งกิ้วเมื่อกี้นี้"ฟางย้อนกลับ

 

"ใครหัวงุพูดดีๆนะยัยเตี้ย"ป๊อปปี้โวยวาย

 

"เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอพาเพื่อนเอาของไปเก็บก่อนนะครับพี่"เควินยิ้มก่อนจะพาเจฟไปเก็บของที่ห้อง โดยมีเจฟหันไปมองกลับหาฟางแล้วยิ้มตาม ฟางจึงโบกมือให้

 

 

 

"นางสาวไทยหรอห้ะโบกจนมือหักละเนี่ย"ป๊อปปี้แขวะฟางต่อ จึงโดนศอกฟางกระทุ้งเข้าที่หน้าท้อง

 

"สวยละใจดีแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้ละย่ะ"ฟางแลบลิ้นใส่ป๊อปปี้

 

"งั้นชั้นไม่หาละกัน ไม่อยากนอนฝันร้ายทุกคืน"ป๊อปปี้ตอบ

 

"ชั้นเกลียดนายจริงๆเลยป๊อปปี้"ฟางงอนเดินนำไป

 

"เอ้าเดินไปไหนล่ะยัยเตี้ย รถอยู่นี่"ป๊อปปี้ร้องเรียกฟางให้ขึ้นรถแล้วก็ทะเลาะกันอีก โทโมะกุมขมับตัวเองก่อนจะเดินขึ้นรถตามทั้งคู่ไปทันที

 

 

 

 

"อิ่มชะมัด"ป๊อปปี้เดินลูบท้องเข้าห้องมา ว่าไปแล้วอาหารร้านที่ยัยนั่นพาไปกินก็อร่อยแฮะ

 

 

ก๊อกๆ

 

 

"มีไรเตี้ย"ป๊อปปี้เปิดประตูแทนโทโมะที่อาบน้ำอยู่

 

"ชั้นเอาของใช้ที่จำเป้นมาให้ เห็นว่านายยังไม่ได้ซื้อมานิ"ฟางยื่นผ้าขนหนูสีชมพูและแฟรงสีฟันยาสีฟันให้ป๊อปปี้

 

"สีชมพูเชียว จะกัดชั้นมั้ยเนี่ย"ป๊อปปี้ร้อง

 

"จะเอามั้ย"ฟางดุ

 

"คร้าบบบบบป้า"

 

"ฟาง ขอบใจนะ ฝันหวานล่ะคืนนี้"ป๊อปปี้รีบบอกฟางเมื่อเห็นว่าฟางจะปิดประตูห้อง

 

 

ปัง

 

 

"อีตาบ้าเอ้ย"ฟางบ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะแอบยิ้มแล้วเดินกลับเข้าห้องตัวเองที่อยู่ตรงข้ามห้องป๊อปปี้และโทโมะไป

 

 

 

 

เรื่องใหม่ยังไงก็ช่วยอ่านกันหน่อยน้าาาาา