รักวุ่นป่วนใจนายวายร้ายกับยัยน่ารัก

9.2

เขียนโดย ป็อปคอร์น

วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.

  25 ตอน
  45 วิจารณ์
  50.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) พยานรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฟาง เป็นอะไรทำไมหน้าซีดๆ"ป๊อปปี้ถามหลังจากเห็นเธอนอนซม ไม่ค่อยคุยมาสองสามวัน

"ไม่เป็นอะไรหรอก ฉันสบายดี"ฟางลุกขึ้นยืนก่อนจะส่งยิ้มให้คนรักหนุ่ม

"สบายดีอะไรล่ะ ดูซิเนี่ย..."ป๊อปปี้กระเถิบเข้ามาดูภรรยาสาว ฟางเขยิบหนีทันที

"ฉันไม่เป็นอะไร นายอย่าเข้ามานะ ฉันเหม็นกลิ่นน้ำหอมนายอ่ะ จะอ้วก"

"อะไรกัน ก็ใส่อยู่ทุกวัน มาเหม็นอะไรวันนี้"ป๊อปปี้ว่า

"จะไปรู้ไหมเล่า แหวะ!"ฟางวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำทันที ป๊อปปี้รีบตามไปดูอาการ

"ไม่ไหวซะล่ะมั้ง เดี๋ยวเธอไปนั่งที่โซฟานะ ฉันจะไปหาอะไรมาให้เธอทาน"

"อืม"ฟางถูกเขาประคองไปนั่งที่โซฟา ป๊อปปี้เดินลงไปข้างล่าง

"มาเอาข้าวไปกินข้างบนเหรอลูก"แม่เห็นลูกชายกำลังยกชามไปจึงถาม

"ครับแม่ พอดี ฟางเขาไม่สบายน่ะ"ป๊อปปี้บอก

"แล้วเป็นอะไรมากรึเปล่า"แม่ถามไถ่อย่างเป็นห่วงลูกสะใภ้

"ก็ไม่เท่าไหร่ครับ แค่หน้าซีด มีอาเจียนบ้างเล็กน้อย"

"เอ๊ะ..."แม่เริ่มสงสัยว่าฟางอาจจะท้องขึ้นมา

"อะไรครับแม่"ป๊อปปี้ถาม

"อาการแบบนี้ ไม่แน่นะ ลูกอาจจะได้เป็นคุณพ่อก็ได้"

"ฟางท้องอย่างนั้นเหรอครับ..."ป๊อปปี้ดีใจมากเมื่อรู้ว่าอาจจะได้เป็นพ่อคน

"อืม ลูกก็ดูแลหนูฟางดีๆล่ะ"

"แม่ไม่บอก ป๊อปก็ดูแลอยู่แล้วครับ"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเอาข้าวต้มไปให้ฟาง

"หายไปไหนมาซะนาน"ฟางถาม

"หิวล่ะสิ มา...เดี๋ยว ป้อนนะ"ป๊อปปี้ตักกุ้งตัวโตมาจ่อที่ปากเธอ ฟางทำหน้ายู่ทันที

ที่ได้กลิ่นของอาหาร ทำไม มันคาวแบบนี้ล่ะ....

"ไม่เอาอ่ะ ไม่กิน"ฟางพูด

"แล้วเธอจะกินอะไรล่ะ"ป๊อปปี้ถาม

"ไม่ ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น"ฟางบอก

"ไม่ได้นะ ฟาง ฉันว่าอาการเธอแปลกๆนะ ไปให้หมอตรวจดีไหม"

"ฉันยังไหวน่า"ฟางลุกขึ้นจะเดินแต่จู่ๆก็เป็นลมหมดสติไป ป๊อปปี้รีบมาประคอง

เขาพาเธอไปส่งโรงพยาบาล หมอจึงบอกว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าแล้ว

ว่าที่คุณพ่ออย่างเขาถึงกับยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว

"เลิกยิ้มได้แล้วมั้ง"พ่อแซวลูกชายยิ้มๆ

"ป๊อปไม่คิดเลยนะครับพ่อ ว่าป๊อปจะมีวันนี้"ป๊อปปี้ว่า

"เดี๋ยวพ่อลงไปหาแม่ก่อน แกก็ดูแลหนูฟางไปล่ะกัน"พ่อเดินออกไป

ไม่นานหญิงสาวก็ฟื้นขึ้นมา ป๊อปปี้รีบมาดูเธอทันที

"เป็นยังไงบ้าง ฟาง"เขาถามเสียงอ่อนโยน

"ป๊อปปี้..."ฟางดีใจที่ลืมตาขึ้นมายังเจอเขา

"มีข่าวดีจะบอกล่ะ "ป๊อปปี้ยิ้ม

"ข่าวอะไรเหรอ"ฟางมองหน้าผู้เป็นสามี

"ฟังฉันดีๆนะ เธอกำลังจะเป็นแม่คน เธอท้อง"ป๊อปปี้บอก ฟางหน้าสลดไปทันที

"ท้องเหรอ.."ฟางกลัวว่าลูกที่เกิดมามันจะไม่ใช่ลูกของเขา

"เป็นอะไร ไม่ดีใจเหรอ "ป๊อปปี้แปลกใจที่หญิงสาวไม่ยิ้มเลยสักนิด

"ดีใจ แต่..."ฟางเงียบไป ป๊อปปี้พอจะเดาออกว่าร่างเล็กกังวลเรื่องอะไร

"เขาเป็นลูกฉัน ฟาง เชื่อฉันนะ ที่รัก"เขาก้มลงจุมพิตเธอเบาๆ

"อืม ฉันจะเชื่อนาย "ฟางยิ้มบางๆ

"ตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีล่ะ"ป๊อปปี้ถาม

"ไม่รู้สิ แล้วแต่นาย"ฟางตอบ

"ถ้าเป็นผู้ชายฉันจะให้ชื่อ เจฟ ถ้าเป็นผู้หญิงให้ชื่อไรดีอ่ะ"ป๊อปปี้ถาม

"เดี๋ยวค่อยคิด รอผลตรวจก่อน "ฟางอมยิ้ม

"ไม่ว่าลูกจะเกิดเป็นเพศไหน ฉันก็รักหมดล่ะ รักเธอด้วย ยัยฟู"ป๊อปปี้ดึงเธอมากอด

"อืม ฉันก็รักนาย ไอ้หมีบ้า"ฟางซบกับอกอุ่นๆของเขา ต่อไปนี้เธอกับเขาก็จะมี

เจ้าตัวเล็กเป็นพยานรักแล้วสินะ ฉันรักนายนะ ป๊อปปี้...

 

ป๊อป ฟาง น่ารักเนอะ คิกๆ ติดตามกันต่อนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา