♥Secret of Love รักลับๆ ของนายกรรมการคุมกฎ♥

ต่อเลยนะคะ >3<
♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡
ม....ไม่จริงน่า สึคุงคงจะพูดเล่นล่ะมั้ง...... นะ?
"นี่เธอ!! มายืนเหม่ออะไรตรงนี้กันยะ หลบไป!!" พลั่ก!!
"โอ๊ย! อะ เอ๋ ฮิคุง!"
ฮิบาริที่แอบมองเมงุมิอยู่ก็เห็นว่ามีนร.หญิงสามคนผลักเมงุมิ ฮิบาริจึงรีบวิ่งมาประคองเมงุมิทางด้านหลังเอาไว้ จึงบอกเมงุออกไปว่า
"บอกแล้วไงว่าถ้าโดนแกล้งก็ให้เรียกฉันน่ะ เมงุมิ"
"อ อื้อ-///0///-"
"รออยู่ตรงนี้นะ"
อีกแล้ว ยิ้มให้เราอีกแล้ว... อ๊ะ! 'ไม่แน่นะ.... ที่เขาอ่อนโยน และคอยปกป้องเธอ บางทีฮิบาริเขาอาจจะรักเธอเข้าแล้วก็ได้นะ^^' หรือว่า จะจริงอย่างที่พวกสึคุงบอกอ่ะ
"ไง ทีนี้จะเชื่ออย่างที่พวกฉันบอกรึเปล่าเมงุมิ?"
"ฉัน...... ฉันจะลองถามเขาดู"
"เรียบร้อยแล้วนะ แล้วตอนพักฉันจะมารับเธอเองนะ^^" หมับ! เขาพูดพร้อมกับเอามือของเขามาจับที่หัวแล้วขยี้ผมฉันเบาๆๆ แล้วก็ยิ้มหวานให้ฉันด้วย อ๊าก.....ใจเต้นไปหมดแล้วนะ
"สึคุง ฉันว่าฉันเชื่อแล้วล่ะ"
"เหรอ งั้นพวกฉันขอไปแอบฟังด้วยละกันนะเมงุมิจัง^^"
"จ้ะ แต่อย่าให้ฮิคุงจับได้นะ^^"
"โอเคคร้าบบบบ"
"เมงุจัง/เมงุมิ!!"
"มีอะไรเหรอจ๊ะเคียวโกะจัง รินะจัง?"
"เมื่อกี้อะไรกันน่ะเมงุมิ ทำไมคุณฮิบาริถึงได้ปกป้องและอ่อนโยนกับเธอแบบนี้ล่ะ แถมยังเดินกลับบ้านด้วยกันอีกอ่ะ?"
"เอ๊ะ! อ....เอ่อ"
"ใช่ๆ แล้วทำไมเมงุจังถึงเรียกคุณฮิบาริว่า 'ฮิคุง' ด้วยล่ะ"
"เอ่อ คือๆ คือว่า...."
"บอกมานะ!!"
"นี่ๆ ทีละคำถามสิ เดี๋ยวยัยเด็กเรียนตอบไม่ทัน"
"ก็ฉันอยากรู้นี่นา สึนะคุงก็รู้ไม่ใช่เหรอว่ารินะจังน่ะชอบคุณฮิบาริแค่ไหน รินะจังเลยลากฉันมาถามด้วยนี่ล่ะจ้ะ แล้วสึนะคุงพอจะรู้มั้ยจ๊ะว่าทำไม?"
"ก็ที่คุณฮิบาริมาปกป้องเมงุมิจัง ก็เพราะเขาไม่อยากให้เมงุมิจังเจ็บ แล้วที่เขาอ่อนโยนกับเมงุมิจังแค่คนเดียวก็เพราะว่ากลัวเมงุมิจังจะเสียใจ"
"งั้นเหรอ"
"รินะซัง ฟังดีๆนะครับ อันนี้อาจจะสะเทือนใจคุณนิดนึง แต่ที่คุณฮิบาริคอยรับ-ส่ง ไปโน่นมานี่กับเมงุมิจังบ่อยๆก็เพราะว่าคุณฮิบาริเขา...."
ครืด!!!!! 
"...."
"ฮ ฮิคุง"
"..."ควับ!! ฮิบาริจับเมงุมิพาดขึ้นบ่า แล้วก็เดินออกไป จนเคียวโกะรู้แล้วว่าฮิบาริชอบเมงุมิจริงๆ แต่รินะช็อกอย่างแรงเมื่อเห็นฮิบาริจับเมงุมิพาดขึ้นบ่า
"หวาๆๆ ฮิคุง0///0"
"ไปกันเถอะทุกคน ไปแอบฟังกันเถอะ!"
"อืม!"
"เมงุ"
"หืม! อ อะไรเหรอ?"
"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ" แกร๊ก!!
แอ๊ดๆๆๆๆๆ
"ร เรื่อง สำคัญ เหรอออออออ 0///0"
"จะเสียงดังทำไมเล่า!"
"ขอโทษ"
"คือ ฉัน...."
"...."
"ฉัน รัก เธอ..."
"อ เอ๊ะ? O///0///O" ตอนนี้ฉันรู้ว่าหน้าของฉัน มันแดงไปหมดและมันแดงมากๆ ใจฉันมันเต้นแรงมาก หวั่นไหวกับคำว่า 'รัก' ของฮิคุง
"ฉันรักเธอ เมงุมิ-///_///-"
"จริงๆ เหรอ? ฮิคุงล้อฉันเล่นแน่ๆเลยอ่ะเนอะ^///0///^"
"ฉันพูดจริง" ใบหน้าที่เคยขาวเนียนตอนนี้ กำลังเต็มไปด้วยสีแดงระเรื่อ ด้วยสีหน้าที่จริงจังมาก ดวงตาของเขาดูจริงจังมาก แล้วฉันตอบเขายังไงดีเนี่ย ทำตัวไม่ถูกเลย>///<
"อ เอ่อ... .///_///."
"....."
"ฉันก็ รัก เหมือนกัน"
"อะไร นะ?"
"ฉันก็รัก ฮิคุง เหมือนกัน" ฉ่าๆๆ! เขินจัง
"หืม! ว่าอะไรนะ? ดังๆซิ" ฮิบาริเดินเข้ามาใกล้ๆเมงุมิแล้วก็มากระซิบที่หูของเมงุมิด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
'แกล้งกันงั้นเหรอ ฮิคุงบ้าาาา>///[]///<' พูดในใจ
"อึก ฉันรักฮิบาริคุงนะ>///0///<" ฮิบาริถึงกับชะงักเมื่อเมงุมิเรียกชื่อเต็มของเขาทั้งๆที่เมงุมิเรียกว่า 'ฮิคุง' มาตลอด
"ยัยบ้าเอ๊ย! เล่นเรียกชื่อเต็มซะขนาดนั้น ฉันเขินนะยัยบ้า-///0///-"
"น น่ารักจัง^^" เมงุมิพูดพร้อมกับหยิกแก้มของฮิบาริ
"อ อืม -///_///-"
จุ๊บ!! ฮิบาริหันไปหอมแก้มคนข้างๆเพื่อเป็นการแก้เขินของเขา "แกล้งฉันดีนัก-_-"
ทั้งสองคนจู๋จี๋กันโดยไม่รู้ว่ามีพวกของสึนะแอบฟังอยู่ แล้วทุกคนก็ค่อยๆทยอยกันลงมา
☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★
เมงุ:: แล้วรินะจังจะโกรธมั้ยเนี่ย กลุ้มจัง
ฮิบาริ:: ทำไม-_-
เมงุ:: ก็รินะจังชอบฮิคุงนี่นา
ฮิบาริ:: แต่ฉันรักเธอ♥
เมงุ:: อ อือ -//////-