♥Secret of Love รักลับๆ ของนายกรรมการคุมกฎ♥

ต่อเลยนะคะ >3<

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

ม....ไม่จริงน่า สึคุงคงจะพูดเล่นล่ะมั้ง...... นะ?

"นี่เธอ!! มายืนเหม่ออะไรตรงนี้กันยะ หลบไป!!" พลั่ก!!

"โอ๊ย! อะ เอ๋ ฮิคุง!"

ฮิบาริที่แอบมองเมงุมิอยู่ก็เห็นว่ามีนร.หญิงสามคนผลักเมงุมิ ฮิบาริจึงรีบวิ่งมาประคองเมงุมิทางด้านหลังเอาไว้ จึงบอกเมงุออกไปว่า

"บอกแล้วไงว่าถ้าโดนแกล้งก็ให้เรียกฉันน่ะ เมงุมิ"

"อ อื้อ-///0///-"

"รออยู่ตรงนี้นะ"

อีกแล้ว ยิ้มให้เราอีกแล้ว... อ๊ะ! 'ไม่แน่นะ.... ที่เขาอ่อนโยน และคอยปกป้องเธอ บางทีฮิบาริเขาอาจจะรักเธอเข้าแล้วก็ได้นะ^^' หรือว่า จะจริงอย่างที่พวกสึคุงบอกอ่ะ

"ไง ทีนี้จะเชื่ออย่างที่พวกฉันบอกรึเปล่าเมงุมิ?"

"ฉัน...... ฉันจะลองถามเขาดู"

"เรียบร้อยแล้วนะ แล้วตอนพักฉันจะมารับเธอเองนะ^^" หมับ! เขาพูดพร้อมกับเอามือของเขามาจับที่หัวแล้วขยี้ผมฉันเบาๆๆ แล้วก็ยิ้มหวานให้ฉันด้วย อ๊าก.....ใจเต้นไปหมดแล้วนะ

"สึคุง ฉันว่าฉันเชื่อแล้วล่ะ"

"เหรอ งั้นพวกฉันขอไปแอบฟังด้วยละกันนะเมงุมิจัง^^"

"จ้ะ แต่อย่าให้ฮิคุงจับได้นะ^^"

"โอเคคร้าบบบบ"

"เมงุจัง/เมงุมิ!!"

"มีอะไรเหรอจ๊ะเคียวโกะจัง รินะจัง?"

"เมื่อกี้อะไรกันน่ะเมงุมิ ทำไมคุณฮิบาริถึงได้ปกป้องและอ่อนโยนกับเธอแบบนี้ล่ะ แถมยังเดินกลับบ้านด้วยกันอีกอ่ะ?"

"เอ๊ะ! อ....เอ่อ"

"ใช่ๆ แล้วทำไมเมงุจังถึงเรียกคุณฮิบาริว่า 'ฮิคุง' ด้วยล่ะ"

"เอ่อ คือๆ คือว่า...."

"บอกมานะ!!"

"นี่ๆ ทีละคำถามสิ เดี๋ยวยัยเด็กเรียนตอบไม่ทัน"

"ก็ฉันอยากรู้นี่นา สึนะคุงก็รู้ไม่ใช่เหรอว่ารินะจังน่ะชอบคุณฮิบาริแค่ไหน รินะจังเลยลากฉันมาถามด้วยนี่ล่ะจ้ะ แล้วสึนะคุงพอจะรู้มั้ยจ๊ะว่าทำไม?"

"ก็ที่คุณฮิบาริมาปกป้องเมงุมิจัง ก็เพราะเขาไม่อยากให้เมงุมิจังเจ็บ แล้วที่เขาอ่อนโยนกับเมงุมิจังแค่คนเดียวก็เพราะว่ากลัวเมงุมิจังจะเสียใจ"

"งั้นเหรอ"

"รินะซัง ฟังดีๆนะครับ อันนี้อาจจะสะเทือนใจคุณนิดนึง แต่ที่คุณฮิบาริคอยรับ-ส่ง ไปโน่นมานี่กับเมงุมิจังบ่อยๆก็เพราะว่าคุณฮิบาริเขา...."

ครืด!!!!! 

"...."

"ฮ ฮิคุง"

"..."ควับ!! ฮิบาริจับเมงุมิพาดขึ้นบ่า แล้วก็เดินออกไป จนเคียวโกะรู้แล้วว่าฮิบาริชอบเมงุมิจริงๆ แต่รินะช็อกอย่างแรงเมื่อเห็นฮิบาริจับเมงุมิพาดขึ้นบ่า

"หวาๆๆ ฮิคุง0///0"

"ไปกันเถอะทุกคน ไปแอบฟังกันเถอะ!"

"อืม!"

"เมงุ"

"หืม! อ อะไรเหรอ?"

"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ" แกร๊ก!!

แอ๊ดๆๆๆๆๆ

"ร เรื่อง สำคัญ เหรอออออออ 0///0"

"จะเสียงดังทำไมเล่า!"

"ขอโทษ"

"คือ ฉัน...."

"...."

"ฉัน รัก เธอ..."

"อ เอ๊ะ? O///0///O" ตอนนี้ฉันรู้ว่าหน้าของฉัน มันแดงไปหมดและมันแดงมากๆ ใจฉันมันเต้นแรงมาก หวั่นไหวกับคำว่า 'รัก' ของฮิคุง

"ฉันรักเธอ เมงุมิ-///_///-"

"จริงๆ เหรอ? ฮิคุงล้อฉันเล่นแน่ๆเลยอ่ะเนอะ^///0///^"

"ฉันพูดจริง" ใบหน้าที่เคยขาวเนียนตอนนี้ กำลังเต็มไปด้วยสีแดงระเรื่อ ด้วยสีหน้าที่จริงจังมาก ดวงตาของเขาดูจริงจังมาก แล้วฉันตอบเขายังไงดีเนี่ย ทำตัวไม่ถูกเลย>///<

"อ เอ่อ... .///_///."

"....."

"ฉันก็ รัก เหมือนกัน"

"อะไร นะ?"

"ฉันก็รัก ฮิคุง เหมือนกัน" ฉ่าๆๆ! เขินจัง

"หืม! ว่าอะไรนะ? ดังๆซิ" ฮิบาริเดินเข้ามาใกล้ๆเมงุมิแล้วก็มากระซิบที่หูของเมงุมิด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

'แกล้งกันงั้นเหรอ ฮิคุงบ้าาาา>///[]///<' พูดในใจ

"อึก ฉันรักฮิบาริคุงนะ>///0///<" ฮิบาริถึงกับชะงักเมื่อเมงุมิเรียกชื่อเต็มของเขาทั้งๆที่เมงุมิเรียกว่า 'ฮิคุง' มาตลอด

"ยัยบ้าเอ๊ย! เล่นเรียกชื่อเต็มซะขนาดนั้น ฉันเขินนะยัยบ้า-///0///-"

"น น่ารักจัง^^" เมงุมิพูดพร้อมกับหยิกแก้มของฮิบาริ

"อ อืม -///_///-"

จุ๊บ!! ฮิบาริหันไปหอมแก้มคนข้างๆเพื่อเป็นการแก้เขินของเขา "แกล้งฉันดีนัก-_-"

ทั้งสองคนจู๋จี๋กันโดยไม่รู้ว่ามีพวกของสึนะแอบฟังอยู่ แล้วทุกคนก็ค่อยๆทยอยกันลงมา

☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★

เมงุ:: แล้วรินะจังจะโกรธมั้ยเนี่ย กลุ้มจัง

ฮิบาริ:: ทำไม-_-

เมงุ:: ก็รินะจังชอบฮิคุงนี่นา

ฮิบาริ:: แต่ฉันรักเธอ♥

เมงุ:: อ อือ -//////-