รักนี้เหมือเส้นประ

9.7

เขียนโดย AUMLOVETOMO

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.

  35 ตอน
  80 วิจารณ์
  61.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

" นายช่วยฉันทำมัย " เบลล์ ถามโทโมะหลังจากที่โทโมะช่วยแก้วกับเบลล์ แล้ว

 

 " มันเป็นเรื่องที่ผมปล่อยไม่ได้ " โทโมะพูดแล้วพยุงแก้ว

 

 " ทำมัย " เบลล์พยายามลุกโดยมีพายุพยุงอยู่ ส่วนหวายถูกปล่อยแล้ว

 

 " เพราะแก้วเขาเป็นห่วงเธอ แก้วไม่อยากให้ใครตาย แก้วไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยด้วยซ้ำแต่เธอบังคับแก้วเองเธอทำให้แก้วต้องทำแบบนี้ " โทโมะตะโกนใส่เบลล์

 

วี้หว่อ วี้หว่อ พอได้ยินเสียงรถขิงตำรวจ ผู้คนต่างวิ่งหนีกันไปหมด ตอนนี้ก็เหลือแต่ โทโมะ แก้ว ฟาง ป๊อปปี้ เขื่อน เฟย์ พายุ เบลล์ หวายเท่านั้น

 

 " ตำราจมา พี่หนีเร็ว " พายุเมื่อเห็นตำราจมาก็เรียกเบลล์หนี แต่ก็...

 

 ปัง ปัง ปัง ปัง

 

 " พายุ! " หวายเรียกร่างที่มีสติอันน้อยนิดของพายุที่อาบไปด้วยเลือด ทุกคนตดใจที่หวายวิ่งไปหาพายุแล้วร้องไห้

 

 " พายุ พายุ ตื่นสิ นายอย่าเป็นอะไรนะ พายุ ฮืออออ " หวายเรียกพายุที่มีสติน้อยมาก

 

 " หะ หวาย ทะ เธอต้องอยู่ คะ คน เดียว ให้ ดะ ได้นะ ที่ ฉะ ฉันทะ ทำ ไป ทั้งหมด ฉัน ดะ โดนบังคับ พี่เบลล์ แคก บอกว่า ถ้า ฉันมะ ไม่ ทะ ทำ เธอจะ ต้อง ตาย ดะ ด้วยมือ ขะ ของพี่ เบลล์ ฉันปล่อย หะ ให้ เธอตาย มะ ไม่ได้ ฉัน รัก เธอนะ หวาย " จบคำพูดของพายุ หวายก็ก้ลลงจูบพายุอย่างดูดดื่มในแบบที่เธอทะหนัดแล้วก็ต้องตกใจเมื่อมือพายุที่รั้งคอของหวายตกลงมาอย่างไม่มีแรง

 

 " พายุ! พายุ ไม่นะ ไม่ ฟื้อสิ เธอต้องอยู่กับฉันนะ เธอจะหนีฉันไปไม่ได้นะ พายุ พายุ " หวายร้องเรียกร่างที่ไร้วิญญาณของพายุให้ฟื้อกลับคืนมา แต่ก็ไม่เป็นผมแขกในงานต่างก็ตกใจกันหมด

 

 " หวายพายุเขาไปดีแล้ว " ป๊อปปี้เดืนมาพร้อมฟางแล้วพูกกับหวายที่ร้องไห้ไม่หยุด แต่ก็ต้องตกใจที่หวายมองไปทางตำรวจที่เป็นคนยิงพายุ

 

 " ตาย " จบคำของหวายตำรวจคนนั้นก็ล้มลงอย่างไม่รู้สาเหตุแต่เมื่อป๊อปปี้พูดว่า..

 

" หยุด " ตำรวจคนนั้นก็ลุกขึ้นมาได้เหมือนไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย

 

 " ป๊อปปี้คุณมีพลังเพิ่มแล้ว"  ฟางดีใจที่ป๊อปปี้มีพลังมากขึ้น เช่นเดียวก้บเขื่อน เบลล์ เมือ่เห็นทุกคนไม่มีใครสนใจตัวเองก็เลือกที่จะร้องไห้แล้วหลับตาลงอย่างสงบ

 

" นายจะช่วยมันทำมัย " หวายหันมามองป๊อปปี้แต่ฟางมากันไว้

 

 " เธออย่าทำอะไรป๊อปปี้นะ " ฟางมาขวางไว้

 

" เธอหลบไปฟางฉันไม่อยากทำอะไรเธอ " หวายพูด

 

 " ฟางคุณหลบเถอะหวายเขาทำอะไรฉันไม่ได้หรอก " ป๊อปปี้พูดฟางและหวายอึ่ง

 

" ฉัน เขื่อน โทโมะ รู้ตั้งนานแล้วว่าพวกเรามีพลังเพิ่มขึ้นแต่ไม่ได่บอกใคร " ป๊อปปี้อธิบาย

 

 " ก็ลองดูแล้วกันว่าฉันจะทำอะไรนายไม่ได้ " หวายพูดแล้วมองมาทางป๊อปปี้

 

" เจ็บ " หวายพูดแต่ป๊อปปี้ก็ไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น

 

 " ปวด " หวายพูดเช่นเดิมแต่ป๊อปปี้ก็ไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้นเหมือนกัน

 

 " ไหม้ " เช่นเดิมไม่รู้สึกอะไร

 

 " เจ็บ " แต่พอป๊อปปี้มองหน้าหวายแล้วพูดหวายกลับเจ็บ

 

" โอ้ยย " หวายร้อง

 

 " ทำมัยฉันทำนายไม่ได้ " หวายพูด

 

 " เพราะฉันดูดพลังในตัวเธอตอนที่เธอทำร้ายตำรวจนั้นไง " ป๊อปปี้พูดพรางมองไปที่ตำรวจคนนั้น

 

 " เขื่อน เฟย์ ไปดูตำรวจคนนั้นสิ " โทโมะพูดทำให้เขื่อน เฟย์ วิ่งไปดูตำรวจนคนั้น เขื่อนใช้พลังของตัวเองช่วยตำรวจนั้น

 

" ขอบคุณมากนะตรับ " ตำรวจคนนั้นพูด

 

 " ไม่เป็นไรครับ " เขื่อนพูดแล้วเดินมาหาป๊อปปี้ที่ยืนดูหวายอยู่ส่วยโทโมะก็ยืนอยู่กับแก้ว

 

" พอได้แล้วป๊อปปี้เดียวก็ตายกันพอดี " เฟย์เดินมาหาแล้วพูด

 

 " อืม "

 

 " แคก ๆ " หวายหายใจอย่างยากลำบาก

 

 " งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปแล้วนะ เดียวน้อง ข้าวฟ้าง กับ ข้างโพดตื่น " เฟย์ กับเขื่อนก็ขอตัวกลับไปหาลูกๆของเธอ

 

 " งั้นเดียวฉันพาแก้วกลับบ้านก่อนนะ เนี้รยยิ่งท้องอยู่ด้วยแล้วมาใส่พลังจนขนาดนี้เดี๋ยวก็กระทบกระเทือนถึงลูกหรอก " โทโมะดุแก้ว

 

" งั้นฉันกับป๊อปปี้ก็กลับด้วยเลยแล้วกัน " พอหวายยืนได้แล้ว ทุกคนก็ทยอยกลับกันจนหมด แล้วคืนนี้ก็กลายเป็น คือแต่งงานของพวกเขาเหมือนเดิม

 

3 ปีผ่านปไป

 

ที่ทะเล

 

*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#

 

ไกล้แล้วหน้าจะประมาณอีกประมาณสองตอนก็จะจบแล้ว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา