รักนี้เหมือเส้นประ
เขียนโดย 
AUMLOVETOMO
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" นี้นาย มาช่วยฉันหั่นผักในครัวหน่อยสิ " ฉันเดินไปง้อเขา
หวังว่าเขาจะไปด้วย
" แต่ฉันทำกับข้าวไม่เป็นนะ หั่นผักก็ไม่เป็น " นายนี้ไม่เอา
ทุกอย่างเลยไม่ได้ต้องลากไปให้ได้
" เออ มาเหอะน่านะ " ฉันเริ่มใช้มายาหญิงที่มีอยู่(รึเปล่า)ใน
ตัวฉันอ้อนให้เขาไปในครัวเพื่อที่จะทำน้ำร้อนหกใส่มือเขาถ้า
เขาอาลาวาทก็แสดงว่าเขาไม่มีมารยาทแต่ถ้าเขาไม่โวยวาย
แสดงว่ามีมารยาทดีพอสมควร
" ก็ได้ๆ " ฉันให้เขาเข้ามาแล้วฉันก็ยิ้มนิดๆอย่างผู้ชนะ
ณ.ห้องครัว
" ยัยฟางมีอะไรให้นายนี้ทำบ้าง " ฉันถามยัยฟางขณะที่ยัย
ฟางยังมองที่หม้อข้าวต้ม
" ไม่ต้องแล้วล่ะ ฉันทำเสร็จแล้ว ถ้าอยากช่วยก็ไปตามยัยเฟย์
ให้มาทานข้าวดีกว่าเรื่องในครัวเดี๋ยวฟางจัดการเอง เห็นว่า
เดี๋ยวนี้ยัยเฟย์ดูอ้วนขึ้นนะแต่ไม่ค่อยได้ทานข้าวเท่าไรกินแต่
มะม่วงเปรี้ยว เปรี้ยวก็เปรี้ยวกินไปได้ไงก็ไม่รู้ฉันกินทีไร ต้อง
หาของหวานมาแก้เปรี้ยวทุกที " ยัยฟางเล่าอาการของเฟย์ให้
กับนายนั่นฟัง
" เอ่อ ถ้าคุณฟางไม่รังเกลียดผมขอดูอาการของคุณเฟย์ได้
มั้ยครับ "
" อ๋อ คุณโทโมะเป็นหมดมือหนึ่งของประเทศยังไงก็ให้ดูอยู่แล้ว
เพราะฉันเป็ยห่วงยัยเฟย์เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะไม่มีเพื่อน
ให้กัด " ยัยฟางพูดเชิงอยากจะมาทะเลอะกับยัยเฟย์
" ครับ " นายนั่นตอบสั้นๆก่อนที่จะเดินออกไป ยัยฟางนะ ยัย
ฟางแผนฉันพังหมดแล้วเนี้ย แต่ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยหาวิธีเล่น
งานนายนั่น
TOMO TALK
ผมเดินมาหลังสวยของบ้านทำให้ผมเห็นลานสนามกว้างๆที่ดู
แล้วหน้าจะใหญ่กว่าตัวบ้านด้วยซ้ำไป แต่น่าจะเป็นสนามที่ให้
สาวๆฝึกฝีมือกันแน่ๆดูหน้าบ้านเหมือนบ้านที่เล็กๆพอที่จะ
อาศัยได้3คนแต่พอมาดูหลังบ้านเป็นลานใหญ่มาก ผมมองไป
รอบๆเห็นคุณเฟย์ยืนอาเจียนอยู่ผมจึงๆรีบเข้าไปดูอาการ
" คุณเฟย์เป็นอย่างไงบ้างครับ " ผมเดินเข้าไปหาคุณเฟย์
" ไม่เป็นไรค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อย " ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร
แต่รู้ว่าหลังจากที่เธอกับเขื่อน...กันเธอก็เป็นแบบนี้ผมกลัวว่า
จะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ก็ขออย่าให้เป็นละกันนะ
" ถ้าคุณเฟย์ไม่รังเกลียดผมขอดูอาการของคุณได้มั้ยครับ "
คุณเฟย์คงไม่เป็นอย่างที่ผมคิด แล้วคุณเฟย์ก็ไม่ได้ตอบอะไร
ได้แต่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วผมก็เอามือของคุณเฟย์มาแล้วจับ
ตรงข้อมือเพื่อดูว่าคุณเฟย์...รึปล่าว ผมจับชีพจรของคุณเฟย์
ทำให้ผมอึ๋งไปได้สักพัก แล้วผมก็รู้ว่าคุณเฟย์ไม่ได้อยู่ตัวคน
เดียวแต่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องด้วย
" คุณโทโมะค่ะ คุณโทโมะ "
" ห้ะๆ ครับๆ " ผมตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาเพราะจะ
ได้อุ้มหลานแล้วทำให้เฟย์สังเกตุอยู่นาน
" คุณโทโมะค่ะ ตกลงเฟย์เป็นอะไรหรอค่ะ " คุณเฟย์ถามผม
" อืมๆ ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับแต่ช่วงนี้คุณเฟย์ห้ามเดินลง
บรรไดบ่อยห้ามยกของหนักโดยเฉพาะยกของลงบรรไดห้ามวิ่ง
ห้ามหกล้มเด็ดขาดเลยนะครับ " คำพูดของผมทำให้คุณเฟย์
สงสัยเพราะถ้าคนไม่เป็นอะไรจริงๆก็ต้องเดินลงบันไดได้แต่นี้ไม่
ได้
" อ้าว!!! แล้วคุณบอกว่าไม่เป็นไรตกลงฉันเป็นอะไรค่ะ ถาม
คุณไม่บอกฉันจะทำตามข้อที่คุณห้ามทุกข้อเลย " หลังจากที่
ผมบอกข้อควรระวังของเธอทำให้เธอใช้ไม้ตายกับผม ตอน
แรกผมจะบอกไอ้เขื่อนก่อนแต่คุณเฟย์เล่นไม้ตายกับผมๆก็ไม่มี
ตัวเลือกอะไรเลย
" คุณเฟย์กำลัง.... เอ่อกำลัง...ตั้งท้อง!!!!! ครับช่วงนี้ผม
ขอร้องคุณเฟย์อย่าดื้อกับผมเดี๋ยวจะเป็นอะไรไปถึงเจ้าตัวเล็ก
นะครับผมขอ แล้วผมก็เป็นห่วงเพื่อนผมถ้ามันรู้ว่าคุณเฟย์จะ
มีลูกกับมันๆคงจะดีใจมากเลยแน่ๆ และอีกอย่างการมีลูกเป็น
ความฝันอันยิ่งใหญ่ของมันเลยทีเดียวผมไม่อยากเห็นเพื่อน
โดนทำลายความฝันด้วยการที่แม่ของเด็กภรรยาของมันเป็น
คนฆ่าลูกของมันเองกับมือ " ผมไม่รู้จะทำอย่างไงเพราะเห็นว่า
คุณเฟย์กำลังจะลุกขึ้นกำลังจะวิ่งผมเลยตัดสินใจพูดไปตามที่
ใจต้องการผมอยากให้คุณเฟย์กับไอ้เขื่อนมีลูกด้วยกันนานแล้ว
แต่ก็ไม่ได้สักทีเพราะไอ้เขื่อนมันบอกไว้ว่าถ้ามันจะมีอะไรกับ
ผู้หญิงมันก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกแต่ทุกครั้งที่มันมีอะไรกับผู้หญิง
มันจะคุมตลอดแต่ครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าทำมันไอ้เขื่อนมันไม่ป้องกัน
" ท้อง " เสียงแผ่วเบาของคุณเฟย์ออกมาจากริมฝีปากบาง
ของคุณเฟย์
" เดี๋ยวผมจะโทรไปบอกไอ้เขื่อนตอนนี้แหละ " ผมยังไม่ได้โทร
หาไอ้เขื่อนก็มีมือไวมาจับมือผมไว้ก่อน
" อย่าบอกเขื่อนฉันขอร้อง " เจ้าของมือนั่นก็คือ คุณเฟย์
" ทำมัยล่ะครับถ้าไอ้เขื่อนมันรู้มันต้องรับผิดชอบคุณแน่ๆคุณ
เชื่อผมสิ " ผมพยายามบอกคุณเฟย์ให้เปลี่ยนความคิดที่จะไม่
บอกพ่อของลูกแต่ก็เหมือนว่าไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่ผมพู
กไปไม่ได้ทำให้คุณเฟย์เปลี่ยนความคิดเลยแม้แต่น้อย
" ฉันเลี้ยงเขาคนเดียวได้ขอแค่คุณอย่าบอกทุกคนรู้แค่คุณกับ
ฉันก็พอ "
" แล้วคุณจะทำอย่างไงต่อ นานไม่ทุกคนก็ต้องรู้ " ผมถามไป
เพราะกลัวว่าคุณเฟย์จะฆ่าลูกของตัวเอง
" ฉันจะไปอยู่ต่างประเทศประมาณ 1 ปี คุณอย่าไปบอกใคร
นะค่ะว่าฉันจะไป " น้ำตาใสๆของคุณเฟย์เริ่มที่จะคลอเบ้าตาคู่
สวย นั่นมันทำให้ผมไม่กล้าปฏิเสทเลย
" ครับ ผมจะไม่บอก แล้วคุณเฟย์จะไปประเทศอะไรหรอครับ
" ผมถามไปเผื่อว่าอาจจะไปเยี่ยมสะหน่อย
" ฉันจะไปฝรั่งเศษ ฮือ " แล้วไม่นานคุณเฟย์ก็เขื่อนแตกทันที
" เอ่อ คุณเฟย์ครับไปทานข้าวดีกว่านะครับไม่ต้องเครียด
เดี๋ยวจะกระทบถึงเจ้าตัวเล็กได้นะครับ แล้วถ้าจะไม่บอกไอ้เขื่อน
คุณเฟย์ก็ต้องไม่มีพิรุจด้วยนะครับ " คุณเฟย์ไม่ได้พูดอะไรได้
แต่พยักหน้ารับแล้วลุกขึ้นเดินไปพร้อมกับผม
KAEW TALK
" ทำมัยนายนั่นไปตามยัยเฟย์นานจัง " ฉันบ่นขึ้นตอนที่รอ
กินข้าวพร้อมกัน ฉันไม่อยากรอหรอกแต่ยัยฟางให้ฉันรอกิน
ข้าวพร้อมยัยเฟย์
" อ้าวว นั่นไงยัยเฟย์ กับคุณโทโมะ " พอยัยฟางเห็นนายนั่น
เข้ามาพร้อมกับยัยเฟย์
" ครับ " นายนั่นตอบสั้นๆ
" แล้วอาการยัยเฟย์เป็นไงบ้างค่ะคุณโทโมะ " พอยัยฟางถาม
นายนั่นสีหน้าของนายนั่นกับยัยเฟย์ก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
" คือ.... " นี้นาย มาช่วยฉันหั่นผักในครัวหน่อยสิ " ฉันเดิน
ไปง้อเขาหวังว่าเขาจะไปด้วย
" แต่ฉันทำกับข้าวไม่เป็นนะ หั่นผักก็ไม่เป็น " นายนี้ไม่เอา
ทุกอย่างเลยไม่ได้ต้องลากไปให้ได้
" เออ มาเหอะน่านะ " ฉันเริ่มใช้มายาหญิงที่มีอยู่(รึเปล่า)ใน
ตัวฉันอ้อนให้เขาไปในครัวเพื่อที่จะทำน้ำร้อนหกใส่มือเขาถ้า
เขาอาลาวาทก็แสดงว่าเขาไม่มีมารยาทแต่ถ้าเขาไม่โวยวาย
แสดงว่ามีมารยาทดีพอสมควร
" ก็ได้ๆ " ฉันให้เขาเข้ามาแล้วฉันก็ยิ้มนิดๆอย่างผู้ชนะ
ณ.ห้องครัว
" ยัยฟางมีอะไรให้นายนี้ทำบ้าง " ฉันถามยัยฟางขณะที่ยัย
ฟางยังมองที่หม้อข้าวต้ม
" ไม่ต้องแล้วล่ะ ฉันทำเสร็จแล้ว ถ้าอยากช่วยก็ไปตามยัยเฟย์
ให้มาทานข้าวดีกว่าเรื่องในครัวเดี๋ยวฟางจัดการเอง เห็นว่า
เดี๋ยวนี้ยัยเฟย์ดูอ้วนขึ้นนะแต่ไม่ค่อยได้ทานข้าวเท่าไรกินแต่
มะม่วงเปรี้ยว เปรี้ยวก็เปรี้ยวกินไปได้ไงก็ไม่รู้ฉันกินทีไร ต้อง
หาของหวานมาแก้เปรี้ยวทุกที " ยัยฟางเล่าอาการของเฟย์ให้
กับนายนั่นฟัง
" เอ่อ ถ้าคุณฟางไม่รังเกลียดผมขอดูอาการของคุณเฟย์ได้
มั้ยครับ "
" อ๋อ คุณโทโมะเป็นหมดมือหนึ่งของประเทศยังไงก็ให้ดูอยู่แล้ว
เพราะฉันเป็ยห่วงยัยเฟย์เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะไม่มีเพื่อน
ให้กัด " ยัยฟางพูดเชิงอยากจะมาทะเลอะกับยัยเฟย์
" ครับ " นายนั่นตอบสั้นๆก่อนที่จะเดินออกไป ยัยฟางนะ ยัย
ฟางแผนฉันพังหมดแล้วเนี้ย แต่ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยหาวิธีเล่น
งานนายนั่น
TOMO TALK
ผมเดินมาหลังสวยของบ้านทำให้ผมเห็นลานสนามกว้างๆที่ดู
แล้วหน้าจะใหญ่กว่าตัวบ้านด้วยซ้ำไป แต่น่าจะเป็นสนามที่ให้
สาวๆฝึกฝีมือกันแน่ๆดูหน้าบ้านเหมือนบ้านที่เล็กๆพอที่จะ
อาศัยได้3คนแต่พอมาดูหลังบ้านเป็นลานใหญ่มาก ผมมองไป
รอบๆเห็นคุณเฟย์ยืนอาเจียนอยู่ผมจึงๆรีบเข้าไปดูอาการ
" คุณเฟย์เป็นอย่างไงบ้างครับ " ผมเดินเข้าไปหาคุณเฟย์
" ไม่เป็นไรค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อย " ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร
แต่รู้ว่าหลังจากที่เธอกับเขื่อน...กันเธอก็เป็นแบบนี้ผมกลัวว่า
จะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ก็ขออย่าให้เป็นละกันนะ
" ถ้าคุณเฟย์ไม่รังเกลียดผมขอดูอาการของคุณได้มั้ยครับ "
คุณเฟย์คงไม่เป็นอย่างที่ผมคิด แล้วคุณเฟย์ก็ไม่ได้ตอบอะไร
ได้แต่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วผมก็เอามือของคุณเฟย์มาแล้วจับ
ตรงข้อมือเพื่อดูว่าคุณเฟย์...รึปล่าว ผมจับชีพจรของคุณเฟย์
ทำให้ผมอึ๋งไปได้สักพัก แล้วผมก็รู้ว่าคุณเฟย์ไม่ได้อยู่ตัวคน
เดียวแต่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องด้วย
" คุณโทโมะค่ะ คุณโทโมะ "
" ห้ะๆ ครับๆ " ผมตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาเพราะจะ
ได้อุ้มหลานแล้วทำให้เฟย์สังเกตุอยู่นาน
" คุณโทโมะค่ะ ตกลงเฟย์เป็นอะไรหรอค่ะ " คุณเฟย์ถามผม
" อืมๆ ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับแต่ช่วงนี้คุณเฟย์ห้ามเดินลง
บรรไดบ่อยห้ามยกของหนักโดยเฉพาะยกของลงบรรไดห้ามวิ่ง
ห้ามหกล้มเด็ดขาดเลยนะครับ " คำพูดของผมทำให้คุณเฟย์
สงสัยเพราะถ้าคนไม่เป็นอะไรจริงๆก็ต้องเดินลงบันไดได้แต่นี้ไม่
ได้
" อ้าว!!! แล้วคุณบอกว่าไม่เป็นไรตกลงฉันเป็นอะไรค่ะ ถาม
คุณไม่บอกฉันจะทำตามข้อที่คุณห้ามทุกข้อเลย " หลังจากที่
ผมบอกข้อควรระวังของเธอทำให้เธอใช้ไม้ตายกับผม ตอน
แรกผมจะบอกไอ้เขื่อนก่อนแต่คุณเฟย์เล่นไม้ตายกับผมๆก็ไม่มี
ตัวเลือกอะไรเลย
" คุณเฟย์กำลัง.... เอ่อกำลัง...ตั้งท้อง!!!!! ครับช่วงนี้ผม
ขอร้องคุณเฟย์อย่าดื้อกับผมเดี๋ยวจะเป็นอะไรไปถึงเจ้าตัวเล็ก
นะครับผมขอ แล้วผมก็เป็นห่วงเพื่อนผมถ้ามันรู้ว่าคุณเฟย์จะ
มีลูกกับมันๆคงจะดีใจมากเลยแน่ๆ และอีกอย่างการมีลูกเป็น
ความฝันอันยิ่งใหญ่ของมันเลยทีเดียวผมไม่อยากเห็นเพื่อน
โดนทำลายความฝันด้วยการที่แม่ของเด็กภรรยาของมันเป็น
คนฆ่าลูกของมันเองกับมือ " ผมไม่รู้จะทำอย่างไงเพราะเห็นว่า
คุณเฟย์กำลังจะลุกขึ้นกำลังจะวิ่งผมเลยตัดสินใจพูดไปตามที่
ใจต้องการผมอยากให้คุณเฟย์กับไอ้เขื่อนมีลูกด้วยกันนานแล้ว
แต่ก็ไม่ได้สักทีเพราะไอ้เขื่อนมันบอกไว้ว่าถ้ามันจะมีอะไรกับ
ผู้หญิงมันก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกแต่ทุกครั้งที่มันมีอะไรกับผู้หญิง
มันจะคุมตลอดแต่ครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าทำมันไอ้เขื่อนมันไม่ป้องกัน
" ท้อง " เสียงแผ่วเบาของคุณเฟย์ออกมาจากริมฝีปากบาง
ของคุณเฟย์
" เดี๋ยวผมจะโทรไปบอกไอ้เขื่อนตอนนี้แหละ " ผมยังไม่ได้โทร
หาไอ้เขื่อนก็มีมือไวมาจับมือผมไว้ก่อน
" อย่าบอกเขื่อนฉันขอร้อง " เจ้าของมือนั่นก็คือ คุณเฟย์
" ทำมัยล่ะครับถ้าไอ้เขื่อนมันรู้มันต้องรับผิดชอบคุณแน่ๆคุณ
เชื่อผมสิ " ผมพยายามบอกคุณเฟย์ให้เปลี่ยนความคิดที่จะไม่
บอกพ่อของลูกแต่ก็เหมือนว่าไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่ผมพู
กไปไม่ได้ทำให้คุณเฟย์เปลี่ยนความคิดเลยแม้แต่น้อย
" ฉันเลี้ยงเขาคนเดียวได้ขอแค่คุณอย่าบอกทุกคนรู้แค่คุณกับ
ฉันก็พอ "
" แล้วคุณจะทำอย่างไงต่อ นานไม่ทุกคนก็ต้องรู้ " ผมถามไป
เพราะกลัวว่าคุณเฟย์จะฆ่าลูกของตัวเอง
" ฉันจะไปอยู่ต่างประเทศประมาณ 1 ปี คุณอย่าไปบอกใคร
นะค่ะว่าฉันจะไป " น้ำตาใสๆของคุณเฟย์เริ่มที่จะคลอเบ้าตาคู่
สวย นั่นมันทำให้ผมไม่กล้าปฏิเสทเลย
" ครับ ผมจะไม่บอก แล้วคุณเฟย์จะไปประเทศอะไรหรอครับ
" ผมถามไปเผื่อว่าอาจจะไปเยี่ยมสะหน่อย
" ฉันจะไปฝรั่งเศษ ฮือ " แล้วไม่นานคุณเฟย์ก็เขื่อนแตกทันที
" เอ่อ คุณเฟย์ครับไปทานข้าวดีกว่านะครับไม่ต้องเครียด
เดี๋ยวจะกระทบถึงเจ้าตัวเล็กได้นะครับ แล้วถ้าจะไม่บอกไอ้เขื่อน
คุณเฟย์ก็ต้องไม่มีพิรุจด้วยนะครับ " คุณเฟย์ไม่ได้พูดอะไรได้
แต่พยักหน้ารับแล้วลุกขึ้นเดินไปพร้อมกับผม
KAEW TALK
" ทำมัยนายนั่นไปตามยัยเฟย์นานจัง " ฉันบ่นขึ้นตอนที่รอ
กินข้าวพร้อมกัน ฉันไม่อยากรอหรอกแต่ยัยฟางให้ฉันรอกิน
ข้าวพร้อมยัยเฟย์
" อ้าวว นั่นไงยัยเฟย์ กับคุณโทโมะ " พอยัยฟางเห็นนายนั่น
เข้ามาพร้อมกับยัยเฟย์
" ครับ " นายนั่นตอบสั้นๆ
" แล้วอาการยัยเฟย์เป็นไงบ้างค่ะคุณโทโมะ " พอยัยฟางถาม
นายนั่นสีหน้าของนายนั่นกับยัยเฟย์ก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
" คือ.... "
___________________________________
เป็นอย่างไงบ้างเดี๋ยวนี้ไรเตอร์ไม่ค่อยได้อัฟเท่าไรเพราะว่าไม่ได้แต่งเดี๋ยวนี้ก็ต้องขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะค่ะเพราะว่าช่วงนี้ติดสอบต้องอ่านหนังสือ ขอให้รีดเดอร์ทุกคนที่อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ สอบได้คะแนนดีๆทุกคนเลย สาธุ สาธุ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
