รักสามเศร้า...

รักสามเศร้า...

 

 

 

 

 

กริ๊ง~ กริ๊ง~~

 

"Excuse me."

 

"เห็นมั้ยธาม!!ลูกค้ามาแล้ว...หยุดทานก่อนสิ!!" ฉันไล่ธามไทให้เอาจานอาหารไปเก็บหลังครัวทันทีที่ได้ยินเสียง

 

"เอ่อ...ขอโทษนะครับคุณเป็นคนไทยหรอครับ" เสียงของลูกค้าหรือบุคคลที่เข้ามาใหม่ทำให้ฉันระบายยิ้มน้อยๆทั้งๆที่ฉันยังไม่ทันเห็นหน้าเค้าแต่แค่รู้ว่าเป็นคนไทยฉันก็รู้สึกดีแล้วล่ะ...

 

"ใช่ค่ะเอ่อคุณ...โทโมะ0.0!!"

 

"แก้ว!!...โมะคิดถึงแก้วมากนะ" พอโทโมะเห็นหน้าฉันก็คว้าตัวฉันเข้าไปกอดทันทีก่อนจะกระซิบที่ข้างหูฉัน

 

"ปะ...ปล่อยฉันนะ!!" ฉันพยายามดันร่างของโทโมะให้ออกห่างจากตัวแต่มันก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย

 

"ไม่!!โมะไม่มีวันปล่อยแก้วไปอีกแล้ว"

 

"แต่ฉันไม่อยากอยู่กับคุณ!!ปล่อยนะ!!" ฉันรวบรวมแรงครั้งสุดท้ายก่อนจะผลักโทโมะสุดแรงเกิดส่งผลให้ทั้งฉันและโทโมะต่างก็กระเด็นออกจากกันทั้งคู่

 

"แก้ว!!เป็นอะไรรึเปล่าครับ" ธามไทวิ่งเข้ามาประคองตัวฉันไว้ก่อนค่อยๆพยุงให้ฉันลุกขึ้นมา

 

"ไม่ค่ะธามแก้วไม่ได้เป็นอะไร"

 

"นี่คุณเป็นใครมายุ่งอะไรกับ'แฟน'ของผม" ธามไทเดินเข้าไปใกล้ๆโทโมะที่พยุงตัวเองลุกขึ้นทั้งๆที่ยังโอบเอวฉันไว้

 

"ผมชื่อโทโมะเป็น..."

 

"เอ่อ...เป็น...เป็นเพื่อนเก่าแก้วเองค่ะ^^" ฉันชิงตอบไปก่อนที่โทโมะจะได้พูดอะไรออกมาความจริงฉันก็ไม่ได้โกหกนะเพราะฉันกับโทโมะเราก็เป็นแค่'เพื่อน'กันอยู่ดี

 

"เพื่อนเก่า??ทำไมธามไม่เคยเห็นหน้า"

 

"ก็เค้าอยู่าที่ไทยแล้วธามจะเคยเห็นได้อย่างไงล่ะพูดอย่างนี้แสดงว่าไม่เชื่่อใจแก้วหรอ" ฉันแสดงอาการตัดพ้อธามไทจนเจ้าตัวต้องรีบง้อทันทีทันใด

 

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะแต่ธามแค่..."

 

"ไม่ไว้ใจ??มันต่างกันตรงไหนอ่ะธาม"

 

"เอ่อ...แก้วโมะมีเรื่องจะคุยด้วย..." เสียงของโทโมะทำให้ฉันกับธามไทเลิกทะเลาะแล้วหันไปมองหน้าโทโมะทันที

 

"แล้วทำไมไม่คุยกันตรงนี้ล่ะ"

 

"โมะอยากคุยเรื่องที่ผ่านมา"

 

"ธาม!!จะไปไหน" ฉันเรียกธามไทที่เดินไปทางประตูหน้าของร้าน

 

"ก็'เพื่อน'ของแก้วเค้าอยากคุยกับแก้วแค่สองคนนิ"

 

"แต่ธาม...!!"

 

"ธาม...เขื่อใจแก้วเสมอ" ประโยคสุดท้ายก่อนที่ธามไทจะเดินออกไปทิ้งให้ฉันอยู่กับโทโมะเพียงสองต่อสอง

 

 

และแล้วและเราทั้งสองก็ได้คบ
และไปด้วยดี ทำไมเธอกลับมาเอาตอนนี้

คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน จะทิ้งเขาลงยังไง
คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รักไม่เคยจางหาย
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหน
ก็คงต้องเลือกสักทาง ทางที่รักสามเศร้าต้องจบ

 

 

"มีอะไรก็รีบๆพูดมา" สีหน้าของโทโมะเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินเสียงของฉัน

 

"แก้ว...โมะแค่อยากจะมาขอโทษที่ไม่ยอมเชื่อแก้วตั้งแต่ทีแรก"

 

"คุณไม่จำเป็นที่จะต้องมาขอโทษฉันหรอกนะคะ..."

 

"แก้วอย่าทำเหมือนเราไม่เคยรู้จักมาก่อนสิ!!"

 

"ถ้าเป็นไปได้ฉันก็อยากจะย้อนเวลากลับไป...ฉันจะได้ไม่ต้องไปเจอเรื่องบ้าๆแบบนั้น!!"

 

"แก้ว!!ไม่ใช่แค่แก้วหรอกนะที่เสียใจโมะเองก็เสียใจ...โมะสิที่เจ็บกว่าแก้วนะ"

 

"คุณเอาอะไรมาวัดว่าคุณเจ็บกว่าฉัน!!" ฉันขึ้นเสียงใส่โทโมะใช่!!ฉันพูดถูกเราทั้งคู่เจ็บมาพอสมควรแต่เค้าเจ็บมมาไม่ได้ครึ่งของฉันหรอกเชื่อสิ!!

 

"แก้ว!!สรุปแล้วเราก็เจ็บมาพอๆกันไม่ใช่หรอ...แล้วทำไมเราไม่มาเริ่มต้นใหม่ด้วยกันอีกครั้งล่ะ..."

 

"ทุกอย่างมันสายไปแล้วล่ะ..."

 

"ทำไม...คนเมื่อกี้ใช่มั้ย"

 

"ใช่!...ธามไท...แฟนใหม่ของฉัน!!"

 

"..."

 

"ได้ยินอย่างนี้แล้วก็เลิกยุ่งกับฉันซะที!!" พูดจบฉันก็เดินออกไปนอกร้านทันทีหวังเหลือเกินว่าโทโมะจะเข้าใจทุกอย่างที่ฉันพูดและหวังเหลือเกินว่าเค้าจะจบทุกอย่าง...อย่างที่ฉันจบ...

 

"ธาม..." ฉันเอ่ยเสียงเรียกผู้ชายที่แสนจะคุ้นเคยที่นั่งอยู่ริมทางเดิน

 

"อ้าวคุยกันเสร็จแล้วหรอ^^" เพราะธามเป็นแบบนี้ไงฉันเลย...ไม่กล้าทิ้งเค้า

 

"อื้อ^^" ฉันรับคำสั้นๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆเค้า

 

"แก้ว...เค้ากลับมาแล้วใช่มั้ย..."จู่ๆธามไทก็พูดขึ้นทำให้ฉันรู้สึกตัวชาวาบลงไปทันที...หวังว่าธามไทคงจะไม่ได้หมายถึง'โทโมะ'หรอกนะ

 

"ธามหมายถึง..."

 

"คุณโทโมะ..."

 

"..." ฉันได้แต่เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นไม่รู้ว่าจะตอบธามไทอย่างไงดี...

 

"แก้วไม่ต้องพูดธามก็ดูออก..."

 

"แก้วไม่ได้อยากจะโกหกธามนะแต่แก้ว..."

 

"ธามบอกแล้วไงว่าธามเชื่อใจแก้วเสมอ...^^"

 

"ธาม..." ฉันพุ่งเข้าไปกอดธามไทเต็มแรงทำให้เจ้าตัวที่ไม่ทันได้ตั้งหลักก็เซไปนิดๆ

 

"แต่แก้วจะไม่ทิ้งธามใช่มั้ย..."

 

"ไม่มีทางแก้วสัญญา...แก้วเลือกทางเดินของแก้วได้..."

 

"ธามเชื่อใจแก้วนะ^^"

 

นับจากวันนี้ ฉันต้องเข้มแข็ง
ระหว่างคนที่รักเรา หรือว่ารักครั้งก่อน
อย่าร้อง เขาบอกกับฉันว่าอย่าร้อง
มีเขาทั้งคนจะคอยอยู่ข้างฉัน

 

"งั้นเราเข้าไปในร้านกันเหอะเดี่ยวลูกค้าแก้วมานะ" ฉันลุกขึ้นก่อนจะยื่นมาให้ธามไทจับ

 

"ห่วงจริงๆนะลูกค้าเนี่ย"

 

"อ้าว!!อาชีพแก้วนะ"

 

"หน้าเงินจริงๆเลย!!"

 

"แล้ว'รัก'ป่ะล่ะ"

 

"รักคร๊าบบบบบบบบบบบทูนหัวของธาม^^"

 

 

 

 

 

++++++

 

อ่าก่อนอื่นคงต้องกราบขอโทษงามๆสักสามครั้ง เรากลับไปต่างจังหวัดมาซะนานมาถึงก็สอบเลยTT(พรุ่งนี้แล้ว) เราเลยไม่ค่อยมีเวลาเท่าไร

#แต่เรื่องนี้ก็ยังงๆอยู่ว่าจะเลือกใครเป็นพระเอกดีน๊าาาาา TK โทโมะก็ที ธามไทก็ที ทำไมดีหว่าช่วยๆกันเลือกจิ อิอิ><