รักแท้อยู่เหนือกาลเวลา
6.3
เขียนโดย แพรี่พาย
วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.18 น.
2 ตอน
3 วิจารณ์
6,016 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 07.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เวลากับรักแท้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลาที่ล่วงเลยนั้นทำให้คนเปลี่ยนไปสิ่งหนึ่งในใจยังไงก็ไม่เปลี่ยนก็คือความรักที่มีต่อเธอจะมั่นคงอย่างนี้เหนือกาลเวลา มากยิ่งกว่าอะไรต่อให้นานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้ไม่มีวันจะแปรหรือน้อยลงไปตามเวลาถึงแม้บางครั้งชีวิตต้องเจออะไรกระหน่ำแต่ก็ไม่เคยทำให้รักเราเปลี่ยนแปลงไปคนเราถ้าคู่กันไม่ว่าอะไรเปลี่ยนไปสิ่งหนึ่งในใจยังไงก็ไม่เปลี่ยนก็คือความรักที่มีต่อเธอจะมั่นคงอย่างนี้เหนือกาลเวลา มากยิ่งกว่าอะไรต่อให้นานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้ไม่มีวันจะแปรหรือน้อยลงไปตามเวลาถึงแม้บางครั้งชีวิตต้องเจออะไรกระหน่ำแต่ก็ไม่เคยทำให้รักเราเปลี่ยนแปลงไปแม้จะต้องรอ ไม่รู้ว่านานเพียงใดก็จะไม่ท้อเพียงมีเธอก็พร้อมสู้ต่อไปทางจะไกลแค่ไหนก็อดทนเพื่อให้ถึงในวันหนึ่งที่มันเป็นของเราต่อให้นานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้ไม่มีวันจะแปรหรือน้อยลงไปถ้ารักกันจริงถึงแม้บางครั้งชีวิตต้องเจออะไรกระหน่ำแต่ก็ไม่เคยทำให้รักเราเปลี่ยนแปลงไปฉันรักเธออย่างไร ก็รักไม่เปลี่ยนใจเลยจะหยุดใจลงเอยที่เธอคนเดียวจนตาย
ติ๊ด ฉันกดเพลงนี้ซ้ำอีกรอบ เพลงนี้เป็นเพลงประกอบละครคุณชายจุฑาเทพทั้ง5 ใครที่อยู่ไกลจากคนรักเมื่อได้ฟังคงอดที่จะร้องไห้ไม่ได้
ฉันกำลังจะไปจากพี่ฮัท ไปเรียนต่อโดยที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเจอกันหรือเปล่า และเราจะยังคงรักกันไม่เสื่อมคลายไหม เพราะว่าเวลา
มันกลืนได้ทุกสิ่ง ฉันว่ารักของฉันและเขาไมาได้เหมือนในละครที่ผ่านไปแค่ไหนก็ยังรักกันและตอนจบกอดกันท่ามกลางวิวสวยๆหรอกนะ
ฉันมั่นใจในตัวพี่ฮัท แต่...เวลา ฉันไม่มั่นใจในเวลา น้ำตาใสๆองฉันค่อยๆก่อตัว จะร้องให้หมดน้ำตาจนไก้เลยรึไงไอ้น้ำตาบ้า
เพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ดื้อที่สุดคือนำ้ตา จะไหลก็ไหลไม่มีปี่มีขลุ่ย จะหยุดกลับหยุดไม่ได้สั่งให้ตายซะเถอะ เครื่องบินกำลังจะทะยานสู่ท้องฟ้า
ติ๊ด ฉันเปิดดูขัอความในไลน์ 'เราเกิดมาคู่กันยังไงเราต้องได้เจอกัน' ขอบคุณนะค่ะพี่ฮัท เอาล่ะ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะเชื่อใจพี่ฮัท
แม้ไม่มั่นใจในเวลาก็ตามแต่ เราเกิดมาคู่กัน รักแท้อยู่เหนือกาลเวลา
ทางจะไกลแค่ไหนต้องอดทน เพื่อให้ถึงวันหนึ่งที่มันเป็นของเรา
ติ๊ด ฉันกดเพลงนี้ซ้ำอีกรอบ เพลงนี้เป็นเพลงประกอบละครคุณชายจุฑาเทพทั้ง5 ใครที่อยู่ไกลจากคนรักเมื่อได้ฟังคงอดที่จะร้องไห้ไม่ได้
ฉันกำลังจะไปจากพี่ฮัท ไปเรียนต่อโดยที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเจอกันหรือเปล่า และเราจะยังคงรักกันไม่เสื่อมคลายไหม เพราะว่าเวลา
มันกลืนได้ทุกสิ่ง ฉันว่ารักของฉันและเขาไมาได้เหมือนในละครที่ผ่านไปแค่ไหนก็ยังรักกันและตอนจบกอดกันท่ามกลางวิวสวยๆหรอกนะ
ฉันมั่นใจในตัวพี่ฮัท แต่...เวลา ฉันไม่มั่นใจในเวลา น้ำตาใสๆองฉันค่อยๆก่อตัว จะร้องให้หมดน้ำตาจนไก้เลยรึไงไอ้น้ำตาบ้า
เพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ดื้อที่สุดคือนำ้ตา จะไหลก็ไหลไม่มีปี่มีขลุ่ย จะหยุดกลับหยุดไม่ได้สั่งให้ตายซะเถอะ เครื่องบินกำลังจะทะยานสู่ท้องฟ้า
ติ๊ด ฉันเปิดดูขัอความในไลน์ 'เราเกิดมาคู่กันยังไงเราต้องได้เจอกัน' ขอบคุณนะค่ะพี่ฮัท เอาล่ะ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะเชื่อใจพี่ฮัท
แม้ไม่มั่นใจในเวลาก็ตามแต่ เราเกิดมาคู่กัน รักแท้อยู่เหนือกาลเวลา
ทางจะไกลแค่ไหนต้องอดทน เพื่อให้ถึงวันหนึ่งที่มันเป็นของเรา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ