รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น
8.5
เขียนโดย วาริน
วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.15 น.
19 ตอน
58 วิจารณ์
40.46K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) จูบแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สายลมพัดผ่านบ้านใหญ่วูบเดียวสามารถปลุกร่างของน้องคนรองอย่างฟางให้ตื่นจากฝันหวานได้
"กี่โมงแล้วเนี่ย"หญิงสาวโอดครวญบิดตัวไปมาอยู่บนเตียงพลางคลำมือสะเปะสะปะหานาฬิกาไปทั่ว
"โอ๊ย"อีกร่างที่ถูกแขนเรียวของฟางฟาดลงไปกลางหน้าถึงกับสะดุ้ง
"เป็นไรเนี่ยแก้ว"ต้นเหตุอย่างฟางไม่รู้ตัวถามเจ้าของเสียงอุทานอย่างรำคาญ
"แหม่ ยัยฟางก็จะอะไรถ้าไม่ใช่ไขมันของแกมันมาอยูู่บนหน้าฉันเนี่ย"
"เอ้า โทษทีแก้วจะหานาฬิกาเฉย"ฟางขอโทษพี่สาวแบบไม่รู้สึกอะไรแล้วยังคงควานหานาฬิกาต่อไป
"เซ่งเว่อร์ ไปอาบน้ำดีกว่า"แก้วบ่นอีกครั้งเมื่อมือเดิมมาพาดหน้าอีกครั้งก่อนลุกแล้วรีบคว้าผ้าขนหนูสีหวานแหววแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโดยที่น้องสาวตัวดีก็คว้านาฬิกามาทันที่ที่พี่สาวลุก
"เก้าโมง!!!"ฟางอุทานเธอสัญญาเอมว่าจะพาไปซื้อเสื้อตอนเก้าโมงครึ่งนี่หว่าแล้วก็ไม่ชอบผิดสัญญาด้วยฟางจะร้องไห้ค่ะเดี๋ยวยัยชะเอมเสียใจทำไงดีน้ำก็ยังไม่ได้อาบแงๆๆๆๆใช่ ต้องไปดึงยัยแก้วออกจากห้องน้ำให้ได้
"แก้ว ออกมานะ ออกมา ออกมา ออกมา"ฟางทั้งเคาะทั้งเตะประตูห้องน้ำเสียงดังถึงกัมพูชา=_=
"แกเป็นบ้าอะไรเนี่ยยัยฟางไขมันตีบ-0-"
"ออกมาเลยนะจะอาบน้ำฉันต้องพายัยเอมไปซื้อของตอนเก้าโมงครึ่ง"ฟางงอแงอยู่หน้าห้องน้ำ
"เสียใจย่ะ ว้นนี้ฉันสระผมอีกสามชั่วโมงรอไม่ได้ก็ไปใช้ห้องน้ำสำรอง"ฟางี้เกียจเถียงต่อรีบหยิบอุปกรณ์อาบน้ำครบเซ็ตก่อนวิ่งไปห้องอาบน้ำนอกบ้านแถวรีสอร์ตของห้าหนุ่ม
..........
"ไอเคนตะรีบออกมาเลยนะ"ป๊อปปี้เต้นเร่าๆอยู่หน้าห้องน้ำบนห้องพักเมื่อวันนั้นเขาแค่แกล้งหยิบรองเท้าไอเขื่อนตัวดีไปซ่อนวันนี้มันเล่นแรงซะเอายาถ่ายผสมน้ำส้มมาให้แล้วเขาก็ดื่มไปจนหยดสุดท้ายซะด้วย
"โอ๊ย วันนี้ฉันต้องรีบไปรีดนมกับยัยบวบเว้ย ไปใช้ห้องน้ำสำรองข้างล่างไป"เคนตะไล่น้องชายที่มายืนตั้งแต่เขาเริ่มอาบน้ำ
"จำไว้นะไอพี่นิสัยไม่ดี"ป๊อปปี้ด่าเคนตะเสียงดังแล้วรีบวิ่งลงไปใช้ห้องน้ำสำรองเขามาถึงก็ได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่ข้างไหนแต่ก็คงคิดว่าอาจมีใครเปิดน้ำทิ้งไว้จึงไม่สนอะไรกระชากประตูออกและผลที่ตามมามันไม่คุ้มเลย
"กรี๊ดดดดดดดดดดด ไอโรคจิตวิปลาศ"ร่างบางใต้ผ้าถุงแนบเนื้อที่เปลียกโชกพยายามปาของใกล้ตัวใส่ผู้ชายข้างหน้าเธอจำเขาได้หน้าตาก็หล่อแต่ไม่คิดว่าจะเป็นพวกแอบมอง
"ขอโทษครับ ผม...ผมไม่รู้ว่ามีคนอยู่"ป๊อปปี้แก้ตัวไปด้วยทั้งหน้าที่แดงซ่านแต่ก็ไม่สามารถหยุดคนข้างหน้าได้
"ไอบ้าเอ้ย"จองเบและอีกสองหนุ่มที่เห็นเหตุการณ์จากหน้าต่างรีบวิ่งลงมาห้ามทัพ
"ขอโทษแทนน้องด้วยครับมันไม่ตั้งใจจริงๆนะครับผมเห็นพอดีมันโดนยาถ่ายนะครับ"โทโมะแก้ตัวแทนน้องทันที่ที่วิ่งมาถึง
"คุณคะขอโทษแล้วมันช่วยอะไรได้มั๊ย"ฟางโอดครวญพอของหมดก็เอาขันตักน้ำสาดใส่หนุ่มๆให้วิ่งหลบกันขาฉีก
"นี่ฉันทนไม่ไหวแล้วนะยัยอ้วนคิดว่าฉันอยากดูหมูอาบน้ำเหรอ"ปีอปปี้ที่วิ่งจนเหนื่อยไม่ไหวหันมาต่อว่าหญิงสาวตรงหน้าเสียแรงที่เขาเคยชอบยัยนี่
"ไอไร้มารยาทที่สุดของที่สุด กรี๊ดดดดดด"ฟางแหกปากจนป๊อปปี้ที่เริ่มโมโหเดินเข้ามาปิดปากแต่ก็โดนกัดซะแดง
"นี่เธอเป็นหมาด้วยรึไงเนี่ยเที่ยวกัดคนอิ่นอย่างนี้"
"แล้วใครให้เอามือโสโครกของนายมาปิดปากสวยๆของฉันหะ"ฟางเถียงกลับทำท่าขยะแขยงเต็มประดา
"งั้นฉันไม่ใช้มือก็ได้"ป๊อปปี้ที่เส้นความอดทนขาดผึ่งโน้มตัวลงมาจูบหญิงสาวตรงหน้าโดยที่เธอทั้งผลักเตะจิกแต่เขาก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้
"เห้ยยัยฟาง"สี่สาวพี่น้องของฟางที่มาตอนไหนก็ไม่รู้อุทานกันเรียกให้ป๊อปปี้ดันฟางออก ย่างรวดเร็ว
"ไอป๊อปแกทำอะไรวะ"เคนตะที่คงโผล่มาพร้อมสาวๆถามน้องชายทั้งที่ยังยืนตะลึงอยู่
"เกิดอะไรขึ้นคะ"ขนมจีนถามเรื่องราวซึ่งป๊อปปี้ก็ยอมเล่าตั้งแต่เขาดื่มน้ำส้มแก้วนั้นไป
"กี่โมงแล้วเนี่ย"หญิงสาวโอดครวญบิดตัวไปมาอยู่บนเตียงพลางคลำมือสะเปะสะปะหานาฬิกาไปทั่ว
"โอ๊ย"อีกร่างที่ถูกแขนเรียวของฟางฟาดลงไปกลางหน้าถึงกับสะดุ้ง
"เป็นไรเนี่ยแก้ว"ต้นเหตุอย่างฟางไม่รู้ตัวถามเจ้าของเสียงอุทานอย่างรำคาญ
"แหม่ ยัยฟางก็จะอะไรถ้าไม่ใช่ไขมันของแกมันมาอยูู่บนหน้าฉันเนี่ย"
"เอ้า โทษทีแก้วจะหานาฬิกาเฉย"ฟางขอโทษพี่สาวแบบไม่รู้สึกอะไรแล้วยังคงควานหานาฬิกาต่อไป
"เซ่งเว่อร์ ไปอาบน้ำดีกว่า"แก้วบ่นอีกครั้งเมื่อมือเดิมมาพาดหน้าอีกครั้งก่อนลุกแล้วรีบคว้าผ้าขนหนูสีหวานแหววแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโดยที่น้องสาวตัวดีก็คว้านาฬิกามาทันที่ที่พี่สาวลุก
"เก้าโมง!!!"ฟางอุทานเธอสัญญาเอมว่าจะพาไปซื้อเสื้อตอนเก้าโมงครึ่งนี่หว่าแล้วก็ไม่ชอบผิดสัญญาด้วยฟางจะร้องไห้ค่ะเดี๋ยวยัยชะเอมเสียใจทำไงดีน้ำก็ยังไม่ได้อาบแงๆๆๆๆใช่ ต้องไปดึงยัยแก้วออกจากห้องน้ำให้ได้
"แก้ว ออกมานะ ออกมา ออกมา ออกมา"ฟางทั้งเคาะทั้งเตะประตูห้องน้ำเสียงดังถึงกัมพูชา=_=
"แกเป็นบ้าอะไรเนี่ยยัยฟางไขมันตีบ-0-"
"ออกมาเลยนะจะอาบน้ำฉันต้องพายัยเอมไปซื้อของตอนเก้าโมงครึ่ง"ฟางงอแงอยู่หน้าห้องน้ำ
"เสียใจย่ะ ว้นนี้ฉันสระผมอีกสามชั่วโมงรอไม่ได้ก็ไปใช้ห้องน้ำสำรอง"ฟางี้เกียจเถียงต่อรีบหยิบอุปกรณ์อาบน้ำครบเซ็ตก่อนวิ่งไปห้องอาบน้ำนอกบ้านแถวรีสอร์ตของห้าหนุ่ม
..........
"ไอเคนตะรีบออกมาเลยนะ"ป๊อปปี้เต้นเร่าๆอยู่หน้าห้องน้ำบนห้องพักเมื่อวันนั้นเขาแค่แกล้งหยิบรองเท้าไอเขื่อนตัวดีไปซ่อนวันนี้มันเล่นแรงซะเอายาถ่ายผสมน้ำส้มมาให้แล้วเขาก็ดื่มไปจนหยดสุดท้ายซะด้วย
"โอ๊ย วันนี้ฉันต้องรีบไปรีดนมกับยัยบวบเว้ย ไปใช้ห้องน้ำสำรองข้างล่างไป"เคนตะไล่น้องชายที่มายืนตั้งแต่เขาเริ่มอาบน้ำ
"จำไว้นะไอพี่นิสัยไม่ดี"ป๊อปปี้ด่าเคนตะเสียงดังแล้วรีบวิ่งลงไปใช้ห้องน้ำสำรองเขามาถึงก็ได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่ข้างไหนแต่ก็คงคิดว่าอาจมีใครเปิดน้ำทิ้งไว้จึงไม่สนอะไรกระชากประตูออกและผลที่ตามมามันไม่คุ้มเลย
"กรี๊ดดดดดดดดดดด ไอโรคจิตวิปลาศ"ร่างบางใต้ผ้าถุงแนบเนื้อที่เปลียกโชกพยายามปาของใกล้ตัวใส่ผู้ชายข้างหน้าเธอจำเขาได้หน้าตาก็หล่อแต่ไม่คิดว่าจะเป็นพวกแอบมอง
"ขอโทษครับ ผม...ผมไม่รู้ว่ามีคนอยู่"ป๊อปปี้แก้ตัวไปด้วยทั้งหน้าที่แดงซ่านแต่ก็ไม่สามารถหยุดคนข้างหน้าได้
"ไอบ้าเอ้ย"จองเบและอีกสองหนุ่มที่เห็นเหตุการณ์จากหน้าต่างรีบวิ่งลงมาห้ามทัพ
"ขอโทษแทนน้องด้วยครับมันไม่ตั้งใจจริงๆนะครับผมเห็นพอดีมันโดนยาถ่ายนะครับ"โทโมะแก้ตัวแทนน้องทันที่ที่วิ่งมาถึง
"คุณคะขอโทษแล้วมันช่วยอะไรได้มั๊ย"ฟางโอดครวญพอของหมดก็เอาขันตักน้ำสาดใส่หนุ่มๆให้วิ่งหลบกันขาฉีก
"นี่ฉันทนไม่ไหวแล้วนะยัยอ้วนคิดว่าฉันอยากดูหมูอาบน้ำเหรอ"ปีอปปี้ที่วิ่งจนเหนื่อยไม่ไหวหันมาต่อว่าหญิงสาวตรงหน้าเสียแรงที่เขาเคยชอบยัยนี่
"ไอไร้มารยาทที่สุดของที่สุด กรี๊ดดดดดด"ฟางแหกปากจนป๊อปปี้ที่เริ่มโมโหเดินเข้ามาปิดปากแต่ก็โดนกัดซะแดง
"นี่เธอเป็นหมาด้วยรึไงเนี่ยเที่ยวกัดคนอิ่นอย่างนี้"
"แล้วใครให้เอามือโสโครกของนายมาปิดปากสวยๆของฉันหะ"ฟางเถียงกลับทำท่าขยะแขยงเต็มประดา
"งั้นฉันไม่ใช้มือก็ได้"ป๊อปปี้ที่เส้นความอดทนขาดผึ่งโน้มตัวลงมาจูบหญิงสาวตรงหน้าโดยที่เธอทั้งผลักเตะจิกแต่เขาก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้
"เห้ยยัยฟาง"สี่สาวพี่น้องของฟางที่มาตอนไหนก็ไม่รู้อุทานกันเรียกให้ป๊อปปี้ดันฟางออก ย่างรวดเร็ว
"ไอป๊อปแกทำอะไรวะ"เคนตะที่คงโผล่มาพร้อมสาวๆถามน้องชายทั้งที่ยังยืนตะลึงอยู่
"เกิดอะไรขึ้นคะ"ขนมจีนถามเรื่องราวซึ่งป๊อปปี้ก็ยอมเล่าตั้งแต่เขาดื่มน้ำส้มแก้วนั้นไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ