รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น
เขียนโดย 
วาริน
วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.15 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) จูบแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสายลมพัดผ่านบ้านใหญ่วูบเดียวสามารถปลุกร่างของน้องคนรองอย่างฟางให้ตื่นจากฝันหวานได้
"กี่โมงแล้วเนี่ย"หญิงสาวโอดครวญบิดตัวไปมาอยู่บนเตียงพลางคลำมือสะเปะสะปะหานาฬิกาไปทั่ว
"โอ๊ย"อีกร่างที่ถูกแขนเรียวของฟางฟาดลงไปกลางหน้าถึงกับสะดุ้ง
"เป็นไรเนี่ยแก้ว"ต้นเหตุอย่างฟางไม่รู้ตัวถามเจ้าของเสียงอุทานอย่างรำคาญ
"แหม่ ยัยฟางก็จะอะไรถ้าไม่ใช่ไขมันของแกมันมาอยูู่บนหน้าฉันเนี่ย"
"เอ้า โทษทีแก้วจะหานาฬิกาเฉย"ฟางขอโทษพี่สาวแบบไม่รู้สึกอะไรแล้วยังคงควานหานาฬิกาต่อไป
"เซ่งเว่อร์ ไปอาบน้ำดีกว่า"แก้วบ่นอีกครั้งเมื่อมือเดิมมาพาดหน้าอีกครั้งก่อนลุกแล้วรีบคว้าผ้าขนหนูสีหวานแหววแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำโดยที่น้องสาวตัวดีก็คว้านาฬิกามาทันที่ที่พี่สาวลุก
"เก้าโมง!!!"ฟางอุทานเธอสัญญาเอมว่าจะพาไปซื้อเสื้อตอนเก้าโมงครึ่งนี่หว่าแล้วก็ไม่ชอบผิดสัญญาด้วยฟางจะร้องไห้ค่ะเดี๋ยวยัยชะเอมเสียใจทำไงดีน้ำก็ยังไม่ได้อาบแงๆๆๆๆใช่ ต้องไปดึงยัยแก้วออกจากห้องน้ำให้ได้
"แก้ว ออกมานะ ออกมา ออกมา ออกมา"ฟางทั้งเคาะทั้งเตะประตูห้องน้ำเสียงดังถึงกัมพูชา=_=
"แกเป็นบ้าอะไรเนี่ยยัยฟางไขมันตีบ-0-"
"ออกมาเลยนะจะอาบน้ำฉันต้องพายัยเอมไปซื้อของตอนเก้าโมงครึ่ง"ฟางงอแงอยู่หน้าห้องน้ำ
"เสียใจย่ะ ว้นนี้ฉันสระผมอีกสามชั่วโมงรอไม่ได้ก็ไปใช้ห้องน้ำสำรอง"ฟางี้เกียจเถียงต่อรีบหยิบอุปกรณ์อาบน้ำครบเซ็ตก่อนวิ่งไปห้องอาบน้ำนอกบ้านแถวรีสอร์ตของห้าหนุ่ม
..........
"ไอเคนตะรีบออกมาเลยนะ"ป๊อปปี้เต้นเร่าๆอยู่หน้าห้องน้ำบนห้องพักเมื่อวันนั้นเขาแค่แกล้งหยิบรองเท้าไอเขื่อนตัวดีไปซ่อนวันนี้มันเล่นแรงซะเอายาถ่ายผสมน้ำส้มมาให้แล้วเขาก็ดื่มไปจนหยดสุดท้ายซะด้วย
"โอ๊ย วันนี้ฉันต้องรีบไปรีดนมกับยัยบวบเว้ย ไปใช้ห้องน้ำสำรองข้างล่างไป"เคนตะไล่น้องชายที่มายืนตั้งแต่เขาเริ่มอาบน้ำ
"จำไว้นะไอพี่นิสัยไม่ดี"ป๊อปปี้ด่าเคนตะเสียงดังแล้วรีบวิ่งลงไปใช้ห้องน้ำสำรองเขามาถึงก็ได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่ข้างไหนแต่ก็คงคิดว่าอาจมีใครเปิดน้ำทิ้งไว้จึงไม่สนอะไรกระชากประตูออกและผลที่ตามมามันไม่คุ้มเลย
"กรี๊ดดดดดดดดดดด ไอโรคจิตวิปลาศ"ร่างบางใต้ผ้าถุงแนบเนื้อที่เปลียกโชกพยายามปาของใกล้ตัวใส่ผู้ชายข้างหน้าเธอจำเขาได้หน้าตาก็หล่อแต่ไม่คิดว่าจะเป็นพวกแอบมอง
"ขอโทษครับ ผม...ผมไม่รู้ว่ามีคนอยู่"ป๊อปปี้แก้ตัวไปด้วยทั้งหน้าที่แดงซ่านแต่ก็ไม่สามารถหยุดคนข้างหน้าได้
"ไอบ้าเอ้ย"จองเบและอีกสองหนุ่มที่เห็นเหตุการณ์จากหน้าต่างรีบวิ่งลงมาห้ามทัพ
"ขอโทษแทนน้องด้วยครับมันไม่ตั้งใจจริงๆนะครับผมเห็นพอดีมันโดนยาถ่ายนะครับ"โทโมะแก้ตัวแทนน้องทันที่ที่วิ่งมาถึง
"คุณคะขอโทษแล้วมันช่วยอะไรได้มั๊ย"ฟางโอดครวญพอของหมดก็เอาขันตักน้ำสาดใส่หนุ่มๆให้วิ่งหลบกันขาฉีก
"นี่ฉันทนไม่ไหวแล้วนะยัยอ้วนคิดว่าฉันอยากดูหมูอาบน้ำเหรอ"ปีอปปี้ที่วิ่งจนเหนื่อยไม่ไหวหันมาต่อว่าหญิงสาวตรงหน้าเสียแรงที่เขาเคยชอบยัยนี่
"ไอไร้มารยาทที่สุดของที่สุด กรี๊ดดดดดด"ฟางแหกปากจนป๊อปปี้ที่เริ่มโมโหเดินเข้ามาปิดปากแต่ก็โดนกัดซะแดง
"นี่เธอเป็นหมาด้วยรึไงเนี่ยเที่ยวกัดคนอิ่นอย่างนี้"
"แล้วใครให้เอามือโสโครกของนายมาปิดปากสวยๆของฉันหะ"ฟางเถียงกลับทำท่าขยะแขยงเต็มประดา
"งั้นฉันไม่ใช้มือก็ได้"ป๊อปปี้ที่เส้นความอดทนขาดผึ่งโน้มตัวลงมาจูบหญิงสาวตรงหน้าโดยที่เธอทั้งผลักเตะจิกแต่เขาก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้
"เห้ยยัยฟาง"สี่สาวพี่น้องของฟางที่มาตอนไหนก็ไม่รู้อุทานกันเรียกให้ป๊อปปี้ดันฟางออก ย่างรวดเร็ว
"ไอป๊อปแกทำอะไรวะ"เคนตะที่คงโผล่มาพร้อมสาวๆถามน้องชายทั้งที่ยังยืนตะลึงอยู่
"เกิดอะไรขึ้นคะ"ขนมจีนถามเรื่องราวซึ่งป๊อปปี้ก็ยอมเล่าตั้งแต่เขาดื่มน้ำส้มแก้วนั้นไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
