รักเเท้ เจ้าอยู่ไหน กลับมาได้ไหม

ณร้านเค้กช็อกโก
รักเเท้หรอรักเเท้เป็นอย่างไรเขาคนนี้ยังไม่รู้ว่ารักเเท้ตอนเขาอยู่ที่ไำหนเขา
สิ่งที่เขาทำให้ได้ดีที่สุดคือตามหาพยายามหารักเท้ของเขาให้เจอในที่สุด
 
--ขอโทษนะครับเพ้อเจ้อไปหน่อยในความคิดของผมตอนนี้คือมีอยู่เรื่องเดียวนั้นก็คือ  รักเเท้
ลืมเเนะนำตัวไปผมชื่อ คิมบอมน่ะคับ  อายุ16 ปีนะคับ  เรียนอยู่ม.4
ผมเก่งเรื่องเดียวคือเรื่องการเรียนดี (โม้ไปปล่าวก็ไม่รู้ ) เเต่เรื่องอื่นบอกไว้ก่อนนะคับ  ผมไม่เก่กงพอที่
จะได้ที่หนึ่งเเน่คับ--
"นี่ใอ่คิมเฮ้ยๆๆนี่ตื่นเป็นไรว่ะนั่งตาไม่กระพริบเลย" เพื่อนผมเรียกทำให้ผมตื่นจากภวังค์
"อ่อ...ไม่มีไรหรอนั่งคิดไปเลื่อยนะอย่าถือสาเราเลยนะ     เอ่อเเล้วโจอันล่ะกินหมดเเล้วใช่ป่ะป่ะงั้นเรากลับดีกว่า"
"ดีๆๆเราก็อยากกลับบ้านเเล้วเหมือนกัน"โจอันบอก
"น้องครับเช็ทบิทครับ"เเล้วพนักงานก็เดินมา
"ทั้ง60บ.ค่ะ "ผมกำลังหยิบเงินให้เเต่โจอันเอามือมาจับมือผมไว้
"ไม่ต้องหรอคิมเดี๋ยวเราเลี้ยงนายเองถือว่าเลี้ยงที่เข้าม.4ไง"
"ขอบคุณน่ะ"

อัพเเค่นี้ก่อนน่าเดี๋ยวต้องไปอ่านหนังสือเตรียมสอบเเล้ว