รักต้องห้ามที่ต้องหนี
9.7
เขียนโดย Jussy
วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.
7 ตอน
3 วิจารณ์
15.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 18.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอย!ทำไมร้อนจังว่ะ!เฮ้ยไฟดับนี่หว่า!ป๊อปปี้!"กวินรีบลุกจากเตียงไปดูเธอที่ห้องทันที่
แอ๊ด...เสียงเปิดประตู ดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ยิ่งกลั่วมากขึ้น
เธอเห็นร่างสูงเดินเข้ามา
"ฮือๆๆๆๆอย่าเข้ามานะฮือๆๆๆๆ!"ป๊อปปี้ร้องไห้
"ป๊อปปี้!ฉันมาแล้วนะ!อย่าร้องนะ!"เค้าเข้าไปกอดป็อปปี้ทันที
"ฮือๆๆกวินอย่าทิ้งฉันไปนะ!ฮือๆๆๆ!"เธอกอดเค้าแน่น
"ฉันไม่ทิ้งเธอไปหรอก อย่าร้องนะ คืนนี้ฉันจะนอนเป็นเพื่อนเธอนะ อย่าร้องนะ"เค้าลูบหัวเธอ เธอแค่พยักหน้า เค้ารีบหยิบพัดใบใหญ่มาพัดให้เธอ
"นอนซะนะ ว่าที่แม่ของลูกของผม"เค้าหอมแก้มเธอ
"บ้าหน่า!เออพ่ออยากมีหลานนิ ก็ดีนะ มีลูกกับนายแบบเต็มใจ ยังดีกว่ามีลูกกับพิชชี่แบบไมีเต็มใจ"เค้ายิ้มแล้วนอนกอดเธอแน่น
"แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะ ฉันยังไม่พร้อมเธอหันไปบอกเค้า"เธอหันหน้าไปบอกเค้า
"อืม. นอนเถอะด้วยไฟคงมาเองแหละ"เค้ากับเธอค่อยๆหลับไปในที่สุด
เช้าต่อมา
"อือ.....ป๊อปปี้"เค้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับควานหาหญิงสาวมากอดแต่ไม่มีเลย
"ป๊อปปี้!ไม่เล่นนะ!"เค้าวิ่งหาเธอในห้องทุกห้องก็ไม่เจอ
"ป๊อปปี้ อยู่ไหน!"
"ปล่อยให้ผ่านพัดไป ไม่รักก็ไม่ต้องแคร์ ฉันแค่รักเธอ..."เสียงร้องเพลงดังมาจากห้องครัว. เค้ารีบวิ่งไปที่ห้องครัว เห็นเธอกำลังทอดแพนเค้กอยู่ เค้าเลยย่องเดินไปกอดเธอ
"เฮ้ย!กวินแกล้งกันทำไมตกใจหมดเลย!"ป๊อปปี้หันตัวมาตีแขนเค้า
"โหแกล้งแค่นี้เอง อย่างอนนะ!"เค้าอ้อนเธอ ทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย
"...."ไม่มีเสียงตอบเธอแค่หันไปเทแพนเค้กใส่จานแล้วจานนึง ราดน้ำผึ้ง อีกจานนึง ราดช๊อกโกแล๊ต นี่เธอรู้ด้วยว่าเค้าชอบช๊อกโกแล๊ต!
"ป๊อปปี้ อย่าโกรธเลยนะ "เค้าเดินตามเธอไปที่โต๊ะ
"..."เธอทำหน้านิ่ง เค้าเลยอุ้มเธอ
"เฮ้ยทำอะไรอ่ะ!ปล่อยนะ!"เธอดิ้นเมื่อเห็นเค้าอุ้มเธอเดินไปที่ห้องนอน
"พาไปทำลูก พ่ออยากมีหลานไม่ใช่หรอ ว่าไง"เค้าทำหน้าเจ้าเหล่
"เอ่อ.........ก็ได้ แต่ต้องพาฉันไปจดทะเบียนก่อน"เธอยิ้มแบบเจ้าเหล่เหมือนกัน
"ก็ได้ งั้นขอมัดจำก่อนนะ"เค้าค่อยๆวางเธอบนเตียง แล้วนอนทับเธอตามไป
"สัญญานะ ว่าจะไม่ทิ้งฉันแบบพิชชี่"เธอลูบหน้าเค้า
ด้านนอก
พิชชี่กำลังเดินมาที่หน้าห้องของป๊อปปี้ เค้ากำลังจะเคาะประตู แต่ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
"สัญญานะ ว่าจะไม่ทิ้งฉันแบบพิชชี่"เธอลูบหน้าเค้า(กวิน)
"สัญญา ฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอกับลูกที่จะเข้าไปอยู่ในท้องเธอในอีกไม่นานแน่ๆ"เค้ากับเธอหัวเราะแล้วจูบกัน
เค้าลูบไล้ตามส่วนต่างๆ คอ หน้าอก หนัาท้อง
ปัง! พิชชี่เปิดประตูเดินเข้ามา เค้ามองกวินกับเธอที่นอนนัวเนียกัน
"ไงครับ ไอพิชชี่ เค้ามาหาผมกับแฟนในห้องมีอะไรรึเปล่าครับ"กวินลุกขึ้นเดินมาหาพิชชี่
"ปากดีนะมึง!ป๊อปจ้ะ คุณพ่อให้พาเธอไปทานข้าวนะ"
"ไม่อ่ะ ไม่วาง ต้องไปจดทะเบียนสมรสกับกวินน่ะ!"เธอเน้นคำว่า"จดทะเบียนสมรส"แล้วเดินมาควงกวิน
"นี่!หัดมีผัวใหม่แล้วหรอ!ลืมผัวเก่าแล้วรึไง!ฮะ!"พิชเริ่มเดือด
"ชะ...ใช่!คนนี้แหละ แล้วก็กำลังจะเป็นพ่อของลูกของฉันด้วย!"เธอพูดแล้วลูบท้องตัวเอง กวินเอามือไปกุมท้องป๊อปปี้
"ไม่จริง!เธอไม่ได้ท้อง!ฝากไว้ก่อนเถอะ!"พิชชี่รีบเดินออกไป
"นี่ ฉันว่าไม่ต้องมัดจำแล้ว ก็เธอเล่นบอกมันว่า ท้องแล้ว งั้นก็มาทำให้ท้องเลยดิ"กวินพูด
"ไม่!ฉันบอกแล้วไง ต้องจดทะเบียนก่อน!ไปอาบน้ำแล้วมากินแพนเค้กแล้วก็...."เธอพูด
"แล้วก็อะไร!"กวินเร่ง
"ไปจดทะเบียน!ไป ไปอาบน้ำ"เธอบอกเค้า
"เออๆไปละ"ฟอด!เค้าหอมแก้มแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องเค้าทันที
แอ๊ด...เสียงเปิดประตู ดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ยิ่งกลั่วมากขึ้น
เธอเห็นร่างสูงเดินเข้ามา
"ฮือๆๆๆๆอย่าเข้ามานะฮือๆๆๆๆ!"ป๊อปปี้ร้องไห้
"ป๊อปปี้!ฉันมาแล้วนะ!อย่าร้องนะ!"เค้าเข้าไปกอดป็อปปี้ทันที
"ฮือๆๆกวินอย่าทิ้งฉันไปนะ!ฮือๆๆๆ!"เธอกอดเค้าแน่น
"ฉันไม่ทิ้งเธอไปหรอก อย่าร้องนะ คืนนี้ฉันจะนอนเป็นเพื่อนเธอนะ อย่าร้องนะ"เค้าลูบหัวเธอ เธอแค่พยักหน้า เค้ารีบหยิบพัดใบใหญ่มาพัดให้เธอ
"นอนซะนะ ว่าที่แม่ของลูกของผม"เค้าหอมแก้มเธอ
"บ้าหน่า!เออพ่ออยากมีหลานนิ ก็ดีนะ มีลูกกับนายแบบเต็มใจ ยังดีกว่ามีลูกกับพิชชี่แบบไมีเต็มใจ"เค้ายิ้มแล้วนอนกอดเธอแน่น
"แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะ ฉันยังไม่พร้อมเธอหันไปบอกเค้า"เธอหันหน้าไปบอกเค้า
"อืม. นอนเถอะด้วยไฟคงมาเองแหละ"เค้ากับเธอค่อยๆหลับไปในที่สุด
เช้าต่อมา
"อือ.....ป๊อปปี้"เค้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับควานหาหญิงสาวมากอดแต่ไม่มีเลย
"ป๊อปปี้!ไม่เล่นนะ!"เค้าวิ่งหาเธอในห้องทุกห้องก็ไม่เจอ
"ป๊อปปี้ อยู่ไหน!"
"ปล่อยให้ผ่านพัดไป ไม่รักก็ไม่ต้องแคร์ ฉันแค่รักเธอ..."เสียงร้องเพลงดังมาจากห้องครัว. เค้ารีบวิ่งไปที่ห้องครัว เห็นเธอกำลังทอดแพนเค้กอยู่ เค้าเลยย่องเดินไปกอดเธอ
"เฮ้ย!กวินแกล้งกันทำไมตกใจหมดเลย!"ป๊อปปี้หันตัวมาตีแขนเค้า
"โหแกล้งแค่นี้เอง อย่างอนนะ!"เค้าอ้อนเธอ ทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อย
"...."ไม่มีเสียงตอบเธอแค่หันไปเทแพนเค้กใส่จานแล้วจานนึง ราดน้ำผึ้ง อีกจานนึง ราดช๊อกโกแล๊ต นี่เธอรู้ด้วยว่าเค้าชอบช๊อกโกแล๊ต!
"ป๊อปปี้ อย่าโกรธเลยนะ "เค้าเดินตามเธอไปที่โต๊ะ
"..."เธอทำหน้านิ่ง เค้าเลยอุ้มเธอ
"เฮ้ยทำอะไรอ่ะ!ปล่อยนะ!"เธอดิ้นเมื่อเห็นเค้าอุ้มเธอเดินไปที่ห้องนอน
"พาไปทำลูก พ่ออยากมีหลานไม่ใช่หรอ ว่าไง"เค้าทำหน้าเจ้าเหล่
"เอ่อ.........ก็ได้ แต่ต้องพาฉันไปจดทะเบียนก่อน"เธอยิ้มแบบเจ้าเหล่เหมือนกัน
"ก็ได้ งั้นขอมัดจำก่อนนะ"เค้าค่อยๆวางเธอบนเตียง แล้วนอนทับเธอตามไป
"สัญญานะ ว่าจะไม่ทิ้งฉันแบบพิชชี่"เธอลูบหน้าเค้า
ด้านนอก
พิชชี่กำลังเดินมาที่หน้าห้องของป๊อปปี้ เค้ากำลังจะเคาะประตู แต่ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
"สัญญานะ ว่าจะไม่ทิ้งฉันแบบพิชชี่"เธอลูบหน้าเค้า(กวิน)
"สัญญา ฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอกับลูกที่จะเข้าไปอยู่ในท้องเธอในอีกไม่นานแน่ๆ"เค้ากับเธอหัวเราะแล้วจูบกัน
เค้าลูบไล้ตามส่วนต่างๆ คอ หน้าอก หนัาท้อง
ปัง! พิชชี่เปิดประตูเดินเข้ามา เค้ามองกวินกับเธอที่นอนนัวเนียกัน
"ไงครับ ไอพิชชี่ เค้ามาหาผมกับแฟนในห้องมีอะไรรึเปล่าครับ"กวินลุกขึ้นเดินมาหาพิชชี่
"ปากดีนะมึง!ป๊อปจ้ะ คุณพ่อให้พาเธอไปทานข้าวนะ"
"ไม่อ่ะ ไม่วาง ต้องไปจดทะเบียนสมรสกับกวินน่ะ!"เธอเน้นคำว่า"จดทะเบียนสมรส"แล้วเดินมาควงกวิน
"นี่!หัดมีผัวใหม่แล้วหรอ!ลืมผัวเก่าแล้วรึไง!ฮะ!"พิชเริ่มเดือด
"ชะ...ใช่!คนนี้แหละ แล้วก็กำลังจะเป็นพ่อของลูกของฉันด้วย!"เธอพูดแล้วลูบท้องตัวเอง กวินเอามือไปกุมท้องป๊อปปี้
"ไม่จริง!เธอไม่ได้ท้อง!ฝากไว้ก่อนเถอะ!"พิชชี่รีบเดินออกไป
"นี่ ฉันว่าไม่ต้องมัดจำแล้ว ก็เธอเล่นบอกมันว่า ท้องแล้ว งั้นก็มาทำให้ท้องเลยดิ"กวินพูด
"ไม่!ฉันบอกแล้วไง ต้องจดทะเบียนก่อน!ไปอาบน้ำแล้วมากินแพนเค้กแล้วก็...."เธอพูด
"แล้วก็อะไร!"กวินเร่ง
"ไปจดทะเบียน!ไป ไปอาบน้ำ"เธอบอกเค้า
"เออๆไปละ"ฟอด!เค้าหอมแก้มแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องเค้าทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ