[V.PF] วางแผนรักร้าย มัดหัวใจยัยตัวแสบ

 
 
 
 
 
 
                             :: Problems of shoes ::
 
 
       ณ ในห้องแต่งตัว...
 
 
  เฮ้ย!! นี่มันชุดอะไรกันเนี่ย  (แต่งเส็รจเพิ่งเห็น)
เหมือนชุดคุณนายสมาคมแม่บ้านทหารอากาศ
ที่ใส่ร้องเพลงตามงามกุศลช่อง ห้าร้อยห้าสิบห้าเลยอ่ะ
ช่วงล่างเป็นกระโปรงสุ่มแบบอาณาเขตกว้างขวางมาก ยัดไก่ลงไปได้สองเล้าครึ่ง 
แถมยังจับจีบพองๆเหมือนผ้าม่านงานแต่ง 
มีโบรักสีดำประดับประดาอยู่รายรอบอีกต่างหาก
       นี่ฉันต้องใส่ชุดนี้ขึ้นเวทีจริงๆหรอ
อ๊ะ!! อะไรอีกเนี่ย รองเท้าส้นส้นสูง หรือสะพานแขวนทำไมมันสูงขนาดนี้
ฉันสวมเข้าไปได้ยังไง คนนะยะไม่ใช่ตุ๊กแก ที่จะได้เกาะหนึบติดแน่นทุกสถานะการณ์น่ะ
ฉันรู้สึกเหมือนเดินอยู่บนก้อนเมฆเลยอ่ะ แค่ขยับเท้านิดหน่อยยังเซหน้าแทบควํ่า
แล้วเต้นมันจะรอดมั้ยเนี่ย =_='
 
 
"เรียบร้อยแล้วใช่มั้ยคะ?" สาวน้อยชะโงกหน้าเข้ามาดูฉันในห้องแล้วทำตาโต
 
"O_o ว้าวว สวยมากเลยค่ะ พี่ฟางดูสวยมากๆจริงๆ
ไม่เหมือนคนมาเข้าแข่งขันจากทางบ้านเลยนะเนี่ย"
 
"แต่เหมือนภริยานายกสมาคมโอท็อปใช่มั้ยล่ะ?? - -"
 
"บ้าน่ะพี่ฟาง!! พี่สวยจริงๆนะ"
 
"อาๆ สวยก็สวย ขอบคุณที่ชมนะ"
 
"ฮ่าๆ ค๊า งั้นเราไปกันเถอะ ใกล้ถึงเวลาออกอากาศแล้ว"
 
 
  ~ หมับ! ~ กึก!
 
 
"ดะ..เดี๋ยว อย่ารีบสิ"
 
"อ่าว พี่ฟางเจ็บขาหรอคะ?"
 
"เปล่าจ่ะ แต่ดูรองเท้าพี่สิ มันสูงซะจนทำให้การเคลื่อนไหวของพี่แย่กว่าปกติน่ะ"
 
"จริงด้วยค่ะ รองเท้าอะไรสูงเป็นบ้า แล้วพี่ฟางจะเต้นได้มั้ยเนี่ย?"
 
"มีคู่อื่นให้พี่เปลี่ยนมั้ยอ่ะ"
 
"อืม..มีค่ะแต่ว่ามันอยู่ที่ชั้น Dress up ห่างจากสตูดิโอมาก
โบว์ว่าน่าจะไม่ทัน อีกแค่ 1 นาทีพี่ฟางก็ต้องไปสแตนบายข้างเวทีแล้ว"
 
"จริงหรอ T0T"
 
"ถ้าพี่ฟางจะเปลี่ยน เดี๋ยวให้โบว์โทรบอกพี่หวายให้บอกพี่เขื่อนสั่งตัดโฆษณาเข้า
ถ่วงเวลาตอนไปเอารองเท้าดีมั้ยคะ มันน่าจะทันอยู่นะ"
 
"เ่อ่อ..ถ้ามันยุ่งยากขนาดนั้น ไม่เป็นไรดีกว่าจ่ะ"
 
"ก็ได้ค่ะ งั้นเราไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน"
 
 
พูดจบโบว์เดินนำหน้าฉันออกมาจากห้องแต่งตัว พร้อมที่จะไปสแตนบายข้างเวที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 
 
   ณ ข้างเวที 
 
 
"โอ้โห! เธอเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้เลยอ่ะ" โทโมะเอ่ยปากทักเมื่อฉันมาถึงข้างเวที
 
"-0-"
 
"เฮ้! แล้วเธอแอบต่อขามารึป่าว ตัวจะสูงเท่าฉันอยู่แล้ว"
 
"นายคิดยังไงล่ะ ก็ดูนี่สิ" ฉันถกกระโปรงขึ้นมาเพื่อให้เขาเห็นรองเท้าได้ถนัด
 
"โอ๊ะ! ขาว"
 
"ขาว? ฉันว่ารองเท้าฉันมันสีแดงนะ -*-"
 
"ฉันหมายถึงขาต่างหาก"
 
 
 
อุ๊ย! ลืมไป มัวแต่คิดเรื่องรองเท้า เกือบถกขึ้นไปถึงต้นขา
ให้เขาเห็นเขาเห็นอะไรอะร้าอร่ามแล้วมั้ยล่ะเนี่ย
   
ฉันรีบปล่อยชายกระโปรงลงมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ป๊อบปี้จะมาเห็น
ดีนะ เขาไม่อยู่แถวนี้ ไม่งั้นโดนด่าไฟแลบแน่ -*-
 
 
"เห็นหรือยังล่ะ รองเท้าฉันมันสูงและส้นแหลมมากกก"
 
"สภาพตามตรง! เมื่อกี้ฉันไม่ได้มองรองเท้าเธอเลยซักนิด แต่ไม่ต้องห่วงหรอก
เต้นไปตามจังหวะเพลงก็พอ มันคงไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้ง"
 
"ฉันก็หวังว่าอย่างนั้นนะ -0-"
 
 
 
 
  ..และแล้วเสียงของคุณพิธีกรก็ดังขึ้น
 
"ลำดับต่อไป ขอเชิญพบกับคู่กิจกรรมลีลาศ คุณโทโมะและคุณฟางค่าาา"
 
 
หวาาา -0- ระ..เริ่มแล้วเหรอเนี่ย ทำยังไงดีฉันตื่นเต้นไปหมดแล้ว
เกือบลืมที่ซ้อมมาแล้วอ่ะ นับหนึ่ง สอง สาม กี่ครั้งนะ เอ๊ะสองหรือสามนะ -0-
โอ้ยยย!! ตายแล้วๆๆ
 
 
"เธอพร้อมแล้วใช่มั้ย?"
 
"ไม่ ไม่ ไม่ >//< ฉันยังไม่พร้อม"
 
"พร้อมไม่พร้อมก็ต้องไป .."
 
"-//////-"
 
 
 
 
 
 
                        -To Be Continue-