กลับมารักกันใหม่อีกครั้งได้ไหม

เช้าวันต่อมา
แก้ว - ฮึกๆๆๆ ทำไมๆต้องเป็นแบบนี้ด้วย 
โทโมะ - อืมม แก้วจ้าาาา อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับคนสวยยยย(โอ๊ยย มาตีโมะทำไมคร้าบบ)
แก้ว - สมควรไม่มาข่มขืนแก้วแบบนี้มันก็สมควรแล้ว โอ๊ยเจ็บๆเอาไอ้นั้นออกไปให้หน่อยแล้วนี่จะขยับ อ่าส์เข้ามาอีกทำ....ไม อ่าส์........เอา.....อะออกไปเลยย
โทโมะ - อ่าส์ใกล้แล้วครับๆๆ อืมมมม (รอบที่สามก็เสร็จสิ้น โทโมะดึงแกนกายออกแล้วอุ้มแก้วไปอาบน้ำกับตนเองทันที ที่เสร็จกิจกรรมบนเตียง)
 
เวลาผ่านไป 30 นาที
แก้ว - โทโมะ อืม (เงียบ) ........ คือ
โทโมะ - ครับ แก้วมีอะไรกับโมะเหรอ (ว่าแล้วนั่งขยับไปจ้องหน้าหญิงสาวพร้อมกุมมือเธอทันที)
แก้ว - โมะกลับมาทำไม แล้ว มาทำร้ายแก้วทำไม 
โทโมะ - โมะมาตามหาครึ่งชีวิตอีกครึ่งหนึ่งของโมะ โมะผิดไปแล้วโมะสำนึกผิดแล้วโมะเสียใจ โมะมอง
ข้ามสิ่งดีๆ คนดีๆแบบแก้ว โมะรู้ว่าโมะชั่วโมะเลว 
แก้ว - โมะคิดว่าที่ผ่านมาสามปีแก้วไม่เสียใจเหรอ แก้วถูกทิ้งทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำอะไรผิดนอกจากคำว่า
น่าเบื่อ ถ้าแก้วมันน่าเบื่อนักจะกลับมาหาแก้วทำไมกัน 
โทโมะ - โมะเสียใจให้โอกาสโมะได้ไหม โมะจะไม่งี่เง่าอีกแล้วน่ะครับ 
แก้ว  - .................
โทโมะ - โมะรู้แล้วว่าใจโมะไม่เคยลืมแก้วเลยสักวินาที จนกระทั่งเจอแก้วอีกครั้ง
แก้ว - เจอกันก็จำกันไม่ได้ ไหนว่าไม่เคยลืมกันเลยสักวินาทีไง หึหึ
โทโมะ - ก็แก้วสวยขึ้นนี่ครับที่รัก แล้วที่สำคัญแก้วไม่เคยปล่อยคนอื่นที่เดือดร้อนแบบที่ทำกับโมะตอน
เจอกันแบบเมื่อวานเลยคนดี
แก้ว - ก็เพราะรู้ว่าเป็นนายไงฉันเลยไม่อยากช่วย ออกไปจากบ้านแก้วได้แล้วเชิญ
โทโมะ - แก้ว เรื่องเมื่อคืนกับเมื่อเช้า โมะจะรับผิดชอบแก้ว เพราะแก้วเสียหายแล้วอย่าลืมสิ
แก้ว - ก็.....นายข่มขืนฉัน นายๆๆๆ นายแค่ต้องการเอาชนะฉันนายไม่ได้รักฉันจริงๆหรอกโทโมะนายแค่
เห็นว่าฉันเปลี่ยนไปและไม่ตามใจนายแบบเดิมนายเลยอยากเอาชนะเท่านั้น
โทโมะ - แก้ว ฟังน่ะโมะรักแก้ว ต่อไปนี้โมะจะมีแค่แก้วคนเดียว เรากลับมารักกันใหม่อีกครั้งจะได้ไหม 
เรากลับมาเชื่อใจกันอีกครั้งจะได้ไหม 
แก้ว - เชื่อใจเหรอ ความเชื่อใจ แก้วจะเชื่อโมะได้แค่ไหน ผู้เจ้าชู้แบบโมะมีความเชื่อใจให้แก้วได้เหรอ
แก้วบอกตามตรงน่ะ แก้วกลัวเหรอเกิน.....
มันนานเท่าไรแล้วเธอที่เราไม่เจอกัน มันนานเท่าไรใจฉันไม่เคยลืม จากวันที่เราเลิกกันยังจำแต่ภาพเธอ เป็นความทรงจำ เป็นภาพอดีตยังฝังใจ ได้มาเจอกับเธออีกครั้ง หัวใจก็เริ่มหวั่นไหว ฉันยังไม่ลืมครั้งเราเคยรักกัน เห็นสายตาของเธออีกครั้ง ดูยังไงก็ผูกพัน เรายังมีกันและรักกันอยู่ในใจ เรากลับมารักกันได้ไหม เสียงหัวใจฉันร่ำร้อง ให้เธอลอง ลองฟังเสียงของหัวใจ เรากลับมารักกันอีกครั้ง เพราะใจยังมีเธอเสมอ ให้กลับมาเจออย่างที่ใจเราต้องการ ได้มาเจอกับเธออีกครั้ง หัวใจก็เริ่มหวั่นไหว ฉันยังไม่ลืมครั้งเราเคยรักกัน เห็นสายตาของเธออีกครั้ง ดูยังไงก็ผูกพัน เรายังมีกันและรักกันอยู่ในใจ เรากลับมารักกันได้ไหม เสียงหัวใจฉันร่ำร้อง ให้เธอลอง ลองฟังเสียงของหัวใจ เรากลับมารักกันอีกครั้ง เพราะใจยังมีเธอเสมอ ให้กลับมาเจออย่างที่ใจเราต้องการ เรากลับมารักกันได้ไหม เสียงหัวใจฉันร่ำร้อง ให้เธอลอง ลองฟังเสียงของหัวใจ เรากลับมารักกันอีกครั้ง เพราะใจยังมีเธอเสมอ ให้กลับมาเจออย่างที่ใจเราต้องการ ให้กลับมาเจออย่างที่ใจเรา..ต้องการ
โทโมะ - อืมมม ตกลงเรากลับมารักอีกครั้งน่ะครับคนดี โมะสัญญาว่าจะเลิกงี่เง่าน่ะครับ
แก้ว - ยังตอนนี้แก้วยังไม่รับปาก แก้วขอเวลาพิสูจน์ในตัวโมะ แก้วให้เวลา 1 ปีว่าโทโมะมั่นคงกับรักคนนี้
ของเราอีกครั้งไหม ถ้าในเวลาหนึ่งปีต่อจากนี้ไป โมะไม่สามารถรอแก้วได้ทุกอย่างไม่มีการเริ่มต้นใหม่ได้
โทโมะ - ทำไมต้องอีกตั้ง 1 ปีล่ะครับ ทำไมแก้วต้องรออะไรอีกครับ
แก้ว - แก้วกับโมะยังเรียนอีก 1 ปีน่ะ จำไม่ได้เหรอ พอแก้วเรียนจบกลับไปที่นู่น
โทโมะ - เราก็แต่งงานกันเลยใช่ไหม
แก้ว - บ้า -///////- พูดอะไรเราก็ไปเริ่มต้นกันใหม่ไง ทำได้ไหม
โทโมะ - ได้สิครับทำไมจะไม่ได้ โมะจะรอภรรยาของผมอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวที่เมืองไทยอย่างแน่ดี
ตอนนี้สายแล้วเราออกไปหาอะไรทานดีกว่าครับที่รัก ไปหาพี่มากิกัน พี่เขาต้องดีใจที่เจอแก้วอีกครั้งแน่ๆ
 
 
 
ใกล้แฮปปี้แล้ว เรื่องนี้ก็ใกล้จบแล้วสิน่ะ พอดีไรเตอร์ไปเจอเพลงนี้มาอารมณ์เลยพาให้นิยายเรื่องนี้จบไว
เลยเนอะ อิอิ คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ วันนี้อัดสองตอนเลย