hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

9.7

เขียนโดย fernatty

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.

  28 ตอน
  37 วิจารณ์
  121.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ภารกิจอันหนักห่วงนั่นจบลงไป ร่างบางค่อยๆขยับตัวช้าๆ

 

 

 

 

"โอ้ยย"ร่างบางร้องโอดโอยทันที เพราะเมื่อพอขยับตัวทีไร รู้สึกเจ็บตรงสะโพกมาก

 

 

 

 

"อื้ออ"ร่างสูงบิดไล่ความขี้เกียจเล็กน้อย และขยับตัวมาโอบร่างบางไว้

 

 

 

 

 

"เซฮุน เหลือเวลาอีกกี่นาทีน่ะ"ผมบอกเพราะเริ่มนึกได้ว่าครูให้เวลา1 ชม.

 

 

 

 

 

"อีกประมาน15 นาที"เซฮุนบอกเสียงเรียบและลุกขึ้นไปแต่งตัว ผมนั่งมองไปทางอื่นและรอให้เซฮุนแต่งตัวเสร็จก่อนแล้วค่อยแต่งบ้าง

 

 

 

"ทำไมไม่แต่งตัวหล่ะ"เซฮุนบอก "นายก็ออกไปก่อนสิ" ผมบอก

 

 

 

"เห็นก็เห็นมาหมดแล้ว จะอายอะไร"เซฮุนบอกและทำหน้านิ่งๆ แต่ทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงทันที

 

 

 

 

"ก็ได้ๆๆๆ" ผมบอกแบบอารมณ์เสียนิดๆเมื่อเซฮุนไม่ยอมออกไปเสียที แล้วผมก็แต่งตัวจนเส็ด

 

 

 

 

 

"ก็แค่นั้น"เซฮุนทำหน้านิ่งๆ คือแบบเวลานายอยู่กับชั้นเนี๊ย ยิ้มมั้งก้อได้ม้างงงงง แหม่!

 

 

 

 

 

หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยเซฮุนก็เดินนำออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

"โอเครค่านักเรียนนน มาครบทุกคนแล้วนะค้ะ ภารกิจแรกวันนี้ครูจจะให้นักเรียนเข้าป่าค่ะ"หลังจากที่ครูตัวเล้กพูด

 

 

 

ไม่ทันเสร็จก็มีเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังขึ้น

 

 

 

"อ่าฟังค่าฟัง มื้อนี้นะค้ะที่นักเรียนหามา จะเป็นข้าวมื้อเย็นของนักเรียนเองนะค้ะ แบ่งกลุ่มก็สี่คนที่จัดไว้นะค้ะ ตอน

 

 

 

 

นี้ครูให้นักเรียนเลือกเครื่องมือตามใจชอบค่ะเลือกได้ครั้งเดียวนะค้ะเพราะหลังจากที่หากับข้าวมาแล้วห้ามมาเลือกอีก และ...ข้อนี้สำคัญค่ะ กลุ่มไหนได้คะแนนเยอะสุดจะเป็นฝ่ายอาบน้ำก่อน และให้เวลาฝ่ายนั้น20นาทีค่ะ"หลังจากนั้นนักเรียนก้อร้องโหกันใหญ่ ด้วยความดีใจหรือเสียใจก็ไม่รู้

 

 

 

"ลู่ฮานนนนนน งานนี้มีแกคนเดียวที่ช่วยพวกเราได้ แกเก่งเรื่องทำอาหารไม่ใช่หรออ"ซิ่วหมินกระโดดดี๊ด๊าอย่างมีความสุขมาหาผม

 

 

 

"จิงหรออ ถ้างั้นแกก็ทำคนเดียวเลยนะ เซฮุนน คิดถึงนายจังเลย แย่จังที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน บลาๆๆๆๆๆๆ"อินังแพคฮยอนเดินไปเกาะแข้งเกาะขา และทำสายตาออดอ้อนและพาเซฮุนเดินไปคุยที่อื่น ผมมองตามไปแบบทำอะไรไม่ได้ เซฮุนนเหลือบตามามองผมนิดๆและหันกับไป

 

 

 

 

"ลู่ฮานนเลือกของสิยืนเหม่ออะไรมื้อนี้เราจะทำอะไรกินดี"ซิ่วหมินบอกและขยับแขนผมไปมาและทำท่าครุ่นคิดอย่างเด็กๆ หลังจากนั้นผมก็เลือกเครื่องมือที่จะมาทำปลากระพงนึ่งน้ำปลา ที่ทำอันนี้เพราะว่าตอนผมไปเรียนและฝึกทำอาหาร ผมได้คะแนนเต็มเพราะปลากระพงนี่แหละ คิกคิก

 

 

 

 

"อ่าค่ะนักเรียนน เตรียมตัวกันเส็ดแล้วนะค้ะ งั้นครูให้เวลา50นาที รวมถึงการหาของ และทำอาหารด้วย เริ่มค่ะ"ครูตัวเล็กกดนาฬิกาเพื่อเริ่มเวลา พวกผมวิ่งกันเหมือนพวกอพยพ และตรงไปที่แม่น้ำทันที

 

 

 

"นี่ๆ ซิ่วหมินอยู่กับฉันนะ ส่วนนายสองคน ไปหาพวกมะนาว พริกน้ำปลาอะไรมาหลายอย่างที่เป็นเครื่องปรุงน่ะเพราะว่าครูบอกว่าให้ทีมงาน วางอยู่เป็นจุดๆให้หาเอาเอง "ผมบอกและลงหยิบเบ็ดออกมาทันที

 

 

 

"โอเครค่าาา"นังแพคฮยอนดี๊ด๊าทันที และลากแขนเซฮุนไป นายนั่นทำเหมือนไม่ยอมนิดๆ แต่ไม่อยากให้เสียวลาไปกว่านี้มากจึงยอมเดินไป

 

 

 

"แก ได้แล้ววววว><"ซิ่วหมินกระโดดดีใจ เมื่อปลากินเบ็ดแล้ว และที่น่าดีใจกว่านั้นคือเป็นปลากระพงตัวใหญ่เบ้อเริ่มเลยด้วย

 

 

 

หลังจากนั้นผมซิ่วหมินนังแพคและเซฮุนก็วิ่งมาถึงเป็นทีมแรก- -/

 

 

 

ผมจัดการทำอาหารทันทีอย่างชำนาญ ผมเหลือบตามองไปนิดๆ นังแพคกับเซฮุนกำลังนั่งมองอย่างใจจดใจจ่อ จนผมเกร็ง จะจ้องอะไรกันขนาดนี้- -*

 

 

 

"นี่พวกนายสองคนน่ะออกไปรอข้างนอกก่อนไป ถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวเรียก"ผมบอกโดยไม่หันไปมองและลงมือทำต่อ

 

 

 

"เดี๋ยวนี้กล้าไล่ผัวตัวเองหรอ"เซฮุนโอบกอดและพูดเสียงเบาๆที่ซิ่วหมินและแพคฮยอนไม่สามารถได้ยิน แต่พวก

นั้นกำลังช็อคกับภาพที่เห็น ที่เซฮุนกอดผมอย่างสนิทสนมเกินไป

 

 

 

"เอ่อ...ออกไปก่อนเพระาอยู่ก้อไม่ได้ช่วยอะไร"ผมแกะมือนายนั่นออกและกระเถิบไปข้างๆซิ่วหมิน

 

 

 

"หึ"เซฮุนไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มแบบสะใจ และเดินออกไปพร้อมกับแพคฮยอน

 

 

 

"พวกแกสองคนน ต้องมีซัมทิงอะไรกันแน่ๆ"ซิ่วหมินบอกอย่างรู้ทัน ผมไม่ตอบอะไรและเริ่มทำอาหารอย่างหน้าแดงๆต่อไป  และแล้วก็เสร็จลงจนได้ ผมเรียกเซฮุนให้มายกออกไป มื้อนี้ของเราต้องชนะแน่นอน ฮี่ๆ ผมตักกับข้าวแยกไว้จานนึง เพื่อให้ครูตัดสินว่าใครจะชนะ และแล้วก้อถึงการตัดสิน

 

 

 

กลุ่มที่หนึ่ง-ไข้เจียวห่อไข่ "สภาพมันไม่ใช่ไข่เจียวเลยสักนิด ไข่เจียวแบบไหม้ๆมากๆดำปี๋เลย การห่อก้อไม่ได้เรื่องเลย เละเทะไปหมด"ครูวิจารณ์ และทำหน้าแบบไม่กล้ากิน

 

 

 

กลุ่มที่2-ต้มยำกุ้ง ครูชิมไปนิดๆก่อนจะทำหน้าตาแบบไม่ไหวกับฝีมือ"คือแบบ หน้าตาก้อพอใช้ได้ แต่รสชาติห่วย

 มากค่ะ น้ำต้มยำนี่เค็มมปี๋เลย กุ้งก็ยังไม่ค่อยสุก"ครูบอกและเดินมาจานของกลุ่มที่3

 

 

กลุ่มที่3-แกงเขียวหวานปลากราย "เอิ่ม..คือรสชาติแกงเขียวหวานหรือต้มยำค้ะ เปรี้ยวมากเลย"ครูบอกและทำหน้าแหยงๆต่อไปก็ถึงกลุ่มผมแล้วว กลุ่มที่-ปลากระพงนึ่งน้ำปลา"อื้อหืออ"ครูทำหน้าแบบตกใจมากและพูดต่อ"อร่อยมากกค่ะ กลุ่มนี้ชนะค่ะ ครูบอกแบบไม่คิด และตักอาหารผมไปเยอะเป็นพิเศษ ก่อนจะลงมือทาน

 

 

 

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จก็ถึงเวลาอาบน้ำ ตอนนี้ก็ต้องอาบน้ำแยกกับซิ่วหมินเพราะอยู่ละห้องกันอีกอย่างมีกฎว่า

 

 

 

ถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่แค่แยกกันคนล้ะห้อง ก็อย่าวุ่ยวายกัน ผมเดินขึ้นห้องมาเตรียมจะอาบน้ำ เซฮุนก้อเดินเข้ามาและบอกว่า

 

 

 

"อาบด้วยกันสิ"

---------------

พอก่อน ไรเตอร์ไปฝึกเล่นกีต้าก่อนนะ มีสอบเพลงอ่ะ ต้องร้องเพลงด้วย ไปล้ะ 55+

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา