hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

ปังงง
"กรี๊ดดดดดดดดดดด คู่เกย์ "ผมสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ๆก็มีเสียงปีศาจบุกโลกกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่แถวๆผม ผมลืมตาขึ้นมาและกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับเข้ากับแสงในห้องนี้ ซึ่งก็พอจะเดาแล้วว่านี่เช้าแล้ว แล้วก็มีนักเรียนมาอยู่ในห้องนี้กับผม พี่ลู่ฮาน และผีบ้า 0.0 เฮ้ยยยย แล้วสภาพตอนนี้หล่ะตายแล้ว
 
 
 
"เฮ้ยย น้องครับไม่ใช่นะครับเบาๆก่อน พี่ลู่ฮานตื่นๆๆเร็วๆ"ผมหันไปเรียกคนที่อยู่ข้างซึ่งตอนนี้นอนหลับเป็นตาย- -*
 
 
"อื้ออออ มีอะไรอ่ะ ยังเช้าอยู่เลยนะ หาวววว-0-"
 
 
 
 
 
 
"ลุกก่อนเร็วๆ กลับบ้าน"ผมกระชากร่างของพี่ลู่ฮานอย่างไม่ทะนุถนอมและลากออกจากห้องดีนะที่ยังเช้าอยู่ ทำให้นักเรียนมีไม่มากนัก แต่ระหว่างทางมีแต่คนมองเราสองคนอย่างแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงอยู่ในสภาพที่ ผมใส่เสื้อกล้ามตัวเดียว-.-
 
 
 
 
 
"ช้าๆหน่อย เหนื่อยยย"เสียงหอบถี่ๆของคนข้างๆทำให้ผมวิ่งชะลอลงบ้างและเดินไปที่รถก่อนจะรีบสตาร์ทและขับกลับบ้านเลย โรงเรียนข่าวแพร่เร็วจะตาย คนมีปากก็นินทาไป ถ้าไม่ใช่เรื่องเดือดร้อนของตัวเองน่ะไม่เคยจะรู้สึก - -*
 
 
 
 
พรึ่บ ผมเปิดคอมและรีบเช็คข่าวของโรงเรียน...ทันที ส่วนคนตัวเล็กก็มองผมแบบงงๆว่าทำไมต้องรีบร้อนแบบนั้น ไม่ให้รีบได้ไงหล่ะเรื่องที่เป็นคู่เกย์กันนี่มันไม่ใช่เรื่องปกติๆแบบคู่หญิงชายทั่วไปหรอกนะ จะมีแต่คนเค้าหาว่าพวกผิดเพศ
 
 
ติ๊งงงง และแล้วก็มีหัวข้อใหญ่ขึ้นมาทันทีที่ผมเปิดเว็บนั้น
 
 
 
 
'ตายแล้วววววว ไม่อายผีสางเทวดาหน้าไหน แอบไปมีอะไรกันในห้องไฟฟ้า งานนี้ไม่ธรรมดาช-ช ด้วยค่าพ่อคู้ณณณณ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นจะว่าเจ๊เว่อไปนี่ก็ไม่ได้หรอกนะค้ะ พวกผิดเพศนี่เจ๊รับไม่ได้ฮ้าาาา อีกอย่างนะฮ้าามีคนเห็นว่า เอาเป็นชื่อย่อล้ะกัน ล กับ ซ นี่จับมือกันวิ่งออกนอกโรงเรียนเลยนะค้ะ สงสัยจะอายมั้งค้ะ ฮ่าๆๆๆ ทีตอนทำไม่คิดหรอกนะค้าไว้วันหลังเจ๊จะอัพข่าวเด็ดๆโดนใจให้ผู้ชมในเว็บเรื่องๆลับในโรงเรียนค่าา'
 
 
 
ปังงงงง ผมตบโต๊ะอย่างหัวเสีย อย่าให้รู้นะว่าใครมันเป็นเจ้าของเว็บนี้- -
 
 
"มีอะไรหรอ"พี่ลู่ถามผมอย่างใสซื่อพร้อมกับทำหน้าไม่เข้าใจ
 
 
 
"ก็เรื่องเมื่อคืนน่ะ คนที่ไม่รู้เหตุการณ์ เดาไปต่างๆนาๆว่าเราไปมีอะไรกันในห้องไฟฟ้า"ผมบอกและถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
 
 
 
 
"ในเมื่อเราไม่ได้ทำแล้วทำไมไม่บอกไปหล่ะ"ลู่ฮานพูดพร้อมกับเดินมากุมมือผมเบาๆ
 
 
 
 
 
"ชั่งมันเถอะ ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไม่สบาย เดี๋ยวผมต้มโจ๊กไว้ให้"ผมบอกและเดินเข้าครัวไป
 
พร้อมกับในใจคิดว่า ผมจะบอกทุกคนยังไงดี
 
------------------------------------------------
 
 
 
"เซฮุนน พี่อาบน้ำเสร็จแล้วไปอาบต่อสิ"ผมบอกและเดินยีหัวออกมาจากห้องน้ำ
 
 
 
"อืม โจ๊กอยู่นั่นน่ะกินเสร็จแล้วอย่ากินยาหล่ะ"เซฮุนบอกเสียงเนือยและเดินเข้าห้องน้ำไป
 
 
 
ผมมองโจ๊กตรงหน้าและยิ้มน้อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างนายจะทำอะไรแบบนี้เป็น
 
หลังจากที่ผมจัดการโจ๊กแสนอร่อยมื้อนี้แล้วก็เดินไปเปิดโทรทัศน์ โรงเรียนวันนี้คงไม่ไปแล้วหล่ะน่าเบื่อสิ้นดี
 
 
"อร่อยไม๊"เซฮุนถามขณะที่เดินออกมาจากห้องน้ำ
 
 
 
"ก็ดีกว่ากินดินนิดนึงอ่ะ"ผมตอบและหันไปยักคิ้วให้
 
 
 
พลั่กกก เซฮุนเดินมาผลักหัวผมนิดๆก่อนจะนั่งลงข้างๆ
 
 
 
"พี่ว่าเรื่องนี้จะจบไม๊"เซฮุนถามและหันมามองหน้าผม
 
 
"อย่าเครียดไปสิ เราทุกคนย่อมมีปัญหา เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง"ผมปลอบและลูบหัวเซฮุนเบาๆ
มันยากนะที่จะเห็นเซฮุนในโหมดนี้ ปกติเข้มแข็งจะตาย-.-
 
 
 
"......."ถึงเซฮุนจะเงียบแต่ผมก็สามารถรู้ว่าเซฮุนผ่อนคลายลงบ้างแล้ว
 
 
"ปกติเรื่องแค่นี้นายไม่น่าจะเครียดขนาดนี้นี่นา มันมีอะไรหรือป่าว"
 
 
 
"พี่จะไม่ทิ้งผมอีกใช่ไม๊"เซฮุนพูดและเปลี่ยนจากนั่งมาหนุนตักผมแทน
 
 
 
"ทิ้ง?"ผมถามแบบงงๆ
 
 
 
"ใช่ พี่จำไม่ได้สินะ"เซฮุนพูดเสียงเบาๆ แต่ก็พอที่ผมจะได้ยิน
 
 
"................"ผมเงียบ บางสิ่งบางอย่างผมก็ควรที่จะปล่อยให้มันเป็นความลับต่อไป
 
 
 
"ชั่งเถอะ"เซฮุนพูดจบก็ทำท่าจะลุกขึ้นหนีผม ผมเลยดึงชายเสื้อเอาไว้และวิ่งไปอยู่ด้านหน้าแทน
 
 
 
"เซฮุนเป็นอะไร"ผมถาม เซฮุนมองหน้าผมนิ่งก่อนจะพูดประโยคนี้ออกมา
 
 
"ผมเกียดพี่"เซฮุนพูดจบก็เดินออกจากห้องไปเลย ผมเลยรีบวิ่งตามคนตัวสูงออกไป
 
 
 
-------------
จบไว้เพียงแค่นี้ เราจะได้รู้ความจริงแล้วว่าเซฮุนเป็นอะไร