hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

เช้ารุ่งขึ้น...
 
ณ โรงเรียน บอแบๆ(โรงเรียนนั่นแหละครับจำชื่อไม่ได้แล้ว- -*)
 
วิชาศึกษานอกโรงเรียน
 
"ดีครับ งานถึงไหนกันแล้วครับนักเรียน วันนี้ครูมาสอนแทนนะ ครูพวกเธอไม่ว่าง"ครูเดินเข้ามาพูดและเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองต่อ
 
"ใกล้เสร็จแล้วค้าบบบบบ"นักเรียนบางส่วนพูดขึ้น
 
ผมเปรยตามองร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆนิดหน่อย ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อไปนั่งกับเพื่อนสนิทเหมือนเดิม ร่างสูง
 
มองอย่างงงๆ และจับข้อมือของลู่ฮานไว้
 
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"ลู่ฮานพยายามสะบัดข้อมือออกแต่คนตรงหน้ากับบีบมันแน่นเพิ่มขึ้น
 
"จะไปไหน"เซฮุนถามพร้อมกับทำหน้าไม่สบอารณ์เท่าไหร่
 
"ไปขี้ จะไปด้วยไหม"ผมตอบแบบกวนประสาทกับคนตรงหน้า ความจริงผมโกรธนะที่จะจ้องแต่เอา
 
เปรียบผมตลอดเวลา:(
 
"เดี๋ยวจะได้ตายจริงๆ"คนตรงหน้าตอบหน้าตายและปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ ผมเบะปากและนั่งลงที่
 
เดิมต่อ(ลุกขึ้นเพื่ออ?)
 
"แล้ววันนี้จะไปทำงานอีกไม๊"ผมถามคนตัวสูง คนตัวสูงชำเลืองมองผมนิดๆก่อนจะพูดขึ้นว่า
 
"ไม่ต้องอยู่ห้องพักไป ผมไปเอง"
 
"แต่นี่มันงานคู่นะ"ผมหันไปมองค้อน อย่าคิดว่าจะห้ามซะให้ยาก
 
"แล้วยังไง อยากมีสภาพเหมือนเมื่อคืนหรือไง"เซฮุนบอกและทำหน้าอยากจะฆ่าผมเต็มที่
 
"ก็ดีนะ จะได้มั่วไปทั่วไงสนุกดีออก"ผมตอบออกไป อยากทำหน้าตาโหดใส่ผมดีนัก จะให้ระเบิดตู้ม
 
ไปเลยฮี่ฮี่
 
"ปังง อยากลองดีกับผมใช่ไม๊"เซฮุนลุกขึ้นตบโต๊ะอยาแรงจนผมสะดุ้งและทำให้คนทั้งมามองอย่างตกใจ
 
"เออนี่ ใจเย็นๆสิ คนมองหมดแล้วเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก"ผมกระซิบบอก แต่ไอโย่งมันกลับมอง
 
มาด้วยสายตาที่แค้นผมเต็มที่
 
"นี่พวกคุณเป็นอะไรกันครับ อยากโดนทำโทษนักใช่ไหมครับ งั้นเชิญครับ วันนี้ตอนเลิกเรียน
 
ทำความสะอาดทั้งตึกถ้าเบี้ยวผมจะเพิ่มให้เป็นสามอาทิตย์ โอเครนะครับ เลิกเรียนได้ครับ"ผมได้ทำ
 
หน้าเหวอมองอาจารยทเดินออกจากห้องไปอย่างลั้นลา ให้ตายสิ ทั้งตึกเนี๊ย มีอยู่20กว่าชั้นเนี๊ยนะ
 
โอ้วเจ๊อยากตาย
 
ตอนเย็น...
 
แฮกๆ โอ้วน่อวววอยากกตายแท้เหลานี่เพิ่งถึงชั้นที่10อยู่เลยเป็นอะไรที่เหนื่อยเป็นบ้า ระหว่างที่
 
ทำความสะอาดกันอย่างเป็นบ้าเป็นหลังเซฮุนก็ไม่คุยกับผมเลยซักนิด สงสัยโกรธผมอยู่แน่ๆเลย ดี
 
เหมือนกัน โลกนี้จะได้สงบ- -/
 
"ซ่าาา โครมมม"หลังจากที่สงบได้ไม่นานผมก็เจอมรสุมลูกใหญ่จากอีบ้าที่อยู่ข้างๆ
 
"โทษทีมองไม่เห็น"เซฮุนบอกหน้าตาเฉยและเดินไปทางอื่น ให้ตายสิ ผมโดนอะไรรู้ไม๊ผมโดนน้ำ
 
ทั้งถังสาดใส่หน้าแล้วแรงน้ำทำให้ผมกลิ้งตกบันไดมา1ขั้นมันเป็นที่เจ็บปวดต่อผมมากกกกกกกกก
 
อ่ะเฮื้ออออ 
 
"คนทั้งคนนะ จะมองไม่เห็นได้ไง ตาบอดน่ะสิไม่ว่า"ผมบอกอย่างหัวเสียและเช็ดน้ำออกจากหน้า
 
แล้วต่างคนก็ต่างทำความสะอาดกันต่อ โอ้ยยหนาวโว้ยยย ตอนนี้ผมก็ทำมาถึงชั้นที่16แล้ว-0-
 
ตอนนี้ก็เป็นเวลา2ทุ่มครึ่ง พระเจ้าเหาง่วงเป็นบ้าเลยอากาศนี่ก็หนาวได้โล่เลยหรือไง ง่อวววว
 
"นี่เซฮุน ผมหนาว"ผมบอกออกไปเพราะตอนนี้ไม่ไหวแล้วจริๆง สาดเข้ามาได้ สาดได้ก็ต้องรับผิด
 
ชอบให้ผมหายหนาวโดยการที่ต้องกอดดผมไว้แน่นๆ ว่ะฮ่าฮ่า- -/
 
"......"แต่คำตอบที่ได้ดันเป็นคำว่าเงียบ เงียบ เงียบ
 
"นี่ พูดไม่ได้ยินหรอ"ผมถาม และหันไปมองซึ่งคนตัวสูงไม่แม้แต่จะหันมามองผมเลยด้วยซ้ำ เออ
 
ได้ ไม่พูดก็ไม่พูด เชอะะ
 
แถ่มแทมแถ้นนนน และแล้วก็มาถึงชั้น19แล้ว เย้ๆชั้นมันมีทั้งหมด23ชั้นเยอะใช่ไม๊หล่ะสร้างให้ได้
 
โล่น่ะครับ แหม่! 
 
ครื้ดดดดดดดดดดดดดดดด 
 
มีเสียงอะไรไม่รู้ดังมาจากข้างล่าง แต่ผมไม่ได้สนใจหรอกคงไม่มีไรหรอกกะละมัง(มั้ง)ตอนนี้ก็ผ่าน
 
ไป3ทุ่มแล้วครับพี่น้องผมกับเซฮุนยังทำความสะอาดไม่เสร็จเลย อย่าให้รู้ว่าบ้านครูอยู่ที่ไหนจะเอา
 
ระเบิดอุจระไปปาหน้าบ้านล้ะ- -* ตอนนี้ชั้น23แล้ววว จุดพลุปิ้วๆๆๆ  ในที่สุดก็เสร็จเรียบร้อยซะที
 
ส่วนนายเซฮุนนี่ก็ทำเหมือนว่าจะไม่คุยกับผมจริงๆ คนสวยงอลแปป-.-
 
พอเก็บอุปกรณ์อะไรเรียบร้อยเซฮุนก็เดินนำหน้าผมไปโดยไม่รอผมเลยซักนิดอีตาบ้าเอ้ยย พอเดิน
 
ลงมาถึงชั้นล่างสุดผมก็พบกับ..
 
----------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไต ตับม้าม หัวใจ ปอด จุ้บๆ♥