hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end
9.7
เขียนโดย fernatty
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.
28 ตอน
37 วิจารณ์
121.17K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) การเสียใจครั้งสุดท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(sehun)
ฮึกๆฮือๆๆ ทำไมพี่ทำกับผมแบบนี้ ทำไมถึงทำร้ายผมขนาดนี้ ฮึกฮือๆ เด็กหนุ่มขี้อ่อนแอนั่งร้องไห้อย่างเงียบๆ กำลังคร่ำครวญและเจ็บปวดกับเรื่องราวที่ผ่านมา และความคิดอันชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในหัวของเด็กหนุ่มอย่างห้ามไม่ได้ หึหึ ถึงตาผมบ้างแล้วพี่จะรู้สึก
------------------
"อื้อ เจ็บ อ๊ะ เบาๆหน่อย"ภายในห้องสีขาวโพน กำลังเกิดศึกอย่างหนักหน่วง
ตับๆๆเสียงกระทบกันถี่ๆ ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
"เจ็บ อ๊ะ เบาๆ พี่เจ็บ"
"ใกล้แล้วครับพี่ อ๊ะๆ ใกล้แล้ว อื้อ"น้ำรักไหลลงสู่ร่างกายของร่างบางอย่างช้าๆ
"เซฮุน พี่รักเซฮุนนะ เป็นแฟนกับพี่ได้ไม๊"เซฮุนหนุ่มฮอตที่สุดในโรงเรียนชายล้วน ชะงักไปนิดนึงก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆออกมา
"ผมว่าเราคุยรู้เรื่องกันมาก่อนหน้านี้แล้วนะครับ แล้วผมก็จะไม่พูดซ้ำอีกรอบ"เซฮุนบอกด้วยเสียงนิ่งๆแ
"แต่..."ร่างบางหลุบตาต่ำเมื่อสายตาแข็งกร้าวของเซฮุนมองมา
"ผมไปล้ะ"เซฮุนบอกและเดินออกจากห้องไปเลย ทิ้งให้ร่างบางที่เค้าไม่รู้จักทั้งชื่อหรืออะไรที่เกี่ยวกับตัวของร่างบางเลย แค่ถูกใจแค่นั้น ชั่ววินาทีสั้นๆพอทำธุระเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้าย
เห้ออนี่ผมต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกันน้ะ
ตอนนี้ผมสามารถทำให้คนอื่นเสียใจหรือโดนผมหักอกไปกี่คนแล้วถ้าจะถามว่าผมมีความสุขไหมผมบอกเลยว่าไม่สักนิด ผมแค่อยากให้ทุกคนรู้สึกเหมือนผมตอนนั้นบ้าง เหอะ!ชั่งมันผมไม่อยากรื้อฟื้น
"เซฮุนลูก อยู่หรือป่าว ลงมากินข้าวเร็ว"เสียงของแม่ที่ผมรักที่สุดดังขึ้น ในขณะที่ผมกำลังตกลงสู่เหวแห่งความทรงจำอันน่าขยะแขยงนั่น
ตึกๆๆตักๆ ผมลงไปกินข้าวกับแม่ และอาบน้ำ นอน ชีวิตของผมเป็นแบบนี้เรื่อยๆ อยู่แต่อะไรเดิมๆ ซึ่ง
พรุ่งนี้ผมคงต้องย้ายจากที่นี้ไปแล้ว ผมจะย้าย รร.น่ะครับ ทำเรื่องฉาวไว้เยอะเกิน อีกอย่างผมอยากเริ่ม
ต้นอะไรใหม่ๆในชีวิตบ้าง:)
-------------
คือแบบช่วยไรเตอร์วิจารณ์ก็ดีนะแกกก 5555+ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเพิ่มตอนให้ กิกิ
ฮึกๆฮือๆๆ ทำไมพี่ทำกับผมแบบนี้ ทำไมถึงทำร้ายผมขนาดนี้ ฮึกฮือๆ เด็กหนุ่มขี้อ่อนแอนั่งร้องไห้อย่างเงียบๆ กำลังคร่ำครวญและเจ็บปวดกับเรื่องราวที่ผ่านมา และความคิดอันชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในหัวของเด็กหนุ่มอย่างห้ามไม่ได้ หึหึ ถึงตาผมบ้างแล้วพี่จะรู้สึก
------------------
"อื้อ เจ็บ อ๊ะ เบาๆหน่อย"ภายในห้องสีขาวโพน กำลังเกิดศึกอย่างหนักหน่วง
ตับๆๆเสียงกระทบกันถี่ๆ ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
"เจ็บ อ๊ะ เบาๆ พี่เจ็บ"
"ใกล้แล้วครับพี่ อ๊ะๆ ใกล้แล้ว อื้อ"น้ำรักไหลลงสู่ร่างกายของร่างบางอย่างช้าๆ
"เซฮุน พี่รักเซฮุนนะ เป็นแฟนกับพี่ได้ไม๊"เซฮุนหนุ่มฮอตที่สุดในโรงเรียนชายล้วน ชะงักไปนิดนึงก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆออกมา
"ผมว่าเราคุยรู้เรื่องกันมาก่อนหน้านี้แล้วนะครับ แล้วผมก็จะไม่พูดซ้ำอีกรอบ"เซฮุนบอกด้วยเสียงนิ่งๆแ
"แต่..."ร่างบางหลุบตาต่ำเมื่อสายตาแข็งกร้าวของเซฮุนมองมา
"ผมไปล้ะ"เซฮุนบอกและเดินออกจากห้องไปเลย ทิ้งให้ร่างบางที่เค้าไม่รู้จักทั้งชื่อหรืออะไรที่เกี่ยวกับตัวของร่างบางเลย แค่ถูกใจแค่นั้น ชั่ววินาทีสั้นๆพอทำธุระเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้าย
เห้ออนี่ผมต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกันน้ะ
ตอนนี้ผมสามารถทำให้คนอื่นเสียใจหรือโดนผมหักอกไปกี่คนแล้วถ้าจะถามว่าผมมีความสุขไหมผมบอกเลยว่าไม่สักนิด ผมแค่อยากให้ทุกคนรู้สึกเหมือนผมตอนนั้นบ้าง เหอะ!ชั่งมันผมไม่อยากรื้อฟื้น
"เซฮุนลูก อยู่หรือป่าว ลงมากินข้าวเร็ว"เสียงของแม่ที่ผมรักที่สุดดังขึ้น ในขณะที่ผมกำลังตกลงสู่เหวแห่งความทรงจำอันน่าขยะแขยงนั่น
ตึกๆๆตักๆ ผมลงไปกินข้าวกับแม่ และอาบน้ำ นอน ชีวิตของผมเป็นแบบนี้เรื่อยๆ อยู่แต่อะไรเดิมๆ ซึ่ง
พรุ่งนี้ผมคงต้องย้ายจากที่นี้ไปแล้ว ผมจะย้าย รร.น่ะครับ ทำเรื่องฉาวไว้เยอะเกิน อีกอย่างผมอยากเริ่ม
ต้นอะไรใหม่ๆในชีวิตบ้าง:)
-------------
คือแบบช่วยไรเตอร์วิจารณ์ก็ดีนะแกกก 5555+ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเพิ่มตอนให้ กิกิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ