ฉันไม่ได้รักนาย...จำไว้ฉันไม่ได้รักนาย!!!

ณ บ้านลิมปวุฒิวรานนท์
แม่:ขนมจีนจ้ะ ลงมาหาแม่หน่อยสิ แม่มีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ
ขนมจีน:ค่ะๆ 
หลังจากนั้นเด็กสาวก้เดินลงมาจากห้องของตนเอง
ขนมจีน:มีอะไรคะแม่
แม่:คือ...แม่อยากให้ลูกไปเรียนที่ฝรั่งเศสกับเพื่อนของลูกน่ะ
ขนมจีน:อะไรนะคะแม่!!แม่จะให้จีนไปเรียนที่ฝรั่งเศสเนี่ยนะ แล้วเพื่อนของจีนคือใครค่ะ แล้วไปกี่เดือนคะแม่ จีนไม่ไปนะคะแม่!!
แม่:ไม่ได้แกต้องไป!! ฉันจะให้แกไปเรียนออกแบบเสื้อผ้าที่นู่น และคนที่แกจะต้องไปด้วยก้คือยัยป่าน แล้วก้ไป1ปีจ้ะ
ขนมจีน:แล้วยัยป่านจะไปหรอคะ?
แม่:จ้ะ แม่คุยกับคุณน้าเขาแล้ว
ขนมจีน:แต่จีนไม่ไปนะคะจีน เป็นนักร้องไม่ได้เป็นดีไซน์เนอร์นะคะ
แม่:แต่ลูกต้องไป ไฟล์บินพรุ่งนี้ 10 โมง ถ้าลูกไม่ไปแม่จะให้ลูกเป็นดีไซน์เนอร์แล้วลาออกจากวงการนั้นซะ!!
ขนมจีน:แต่แม่คะ....
แม่:ไม่มีแต่จ่ะ ไปขึ้นไปจัดของได้แล้ว เสร็จแล้วก้ลงมากินข้าวด้วยแล้วกัน อ้อแล้วพรุ่งนี้น่ะยัยป่านจะไปเจอกับลูกที่สนามบินนะ
ขนมจีน:ค่ะ
หลังจากนั้นเด็กสาวก้ขึ้นไปบนห้องและจัดของเพื่อเตรียมเดินทางพรุ่งนี้ แล้วเด็กสาวก้บ่นพึมพัมออกมา
ขนมจีน:เฮ้อ~แล้วอย่างนี้จะจัดของทันมั้ยน้าน่าเบื่อจังเลย
~ให้ดีกับเขา ฉันคงทำใจไม่ได้ เรื่องนี้ มันคงทำใจไม่ง่าย~เสียงโทรศัพท์ของเด็กสาวดังขึ้น เมื่อมองไปที่เบอร์ก้เป็นเบอร์ของพี่ "มิ้ว" ผู้จัดการของเธอเอง
ขนมจีน:ฮัลโหลค่ะ พี่มิ้วมีอะไรหรอคะจีนว่าจะโทรไปพอดีเลยค่ะ
มิ้ว:(น้องขนมจีนค้า~พรุ่งนี้มีงานอีเว้นท์ไม่ใช่หรอค้าเตรียมตัวรึยังคะ)
ขนมจีน:ตายจริง!!จีนลืมไปเลยค่ะพี่มิ้ว พี่มิ้วคะ...คือ....พรุ่งนี้จีนจะต้องไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสน่ะค่ะ
มิ้ว:(แหม ก้คิดว่าเรื่องอะไร หะ!!!น้องขนมจีนจะไปเรียนที่ต่างประเทศแล้วอย่างนี้งานทางนี้จะทำยังไงล่ะคะแลเวจะต้องไปนานมั้ยล่ะคะคุณน้อง)
ขนมจีน:จีนฝากพี่มิ้วลางานด้วยนะคะ จีนไปปีนึงค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะจีนเก็บของอยู่ สวัสดีค่ะ
แล้วเด็กสาวก้กดวางสายไปเพื่อที่จะจัดของต่อ
~ให้ดีกับเขา ฉันคงทำใจไม่ได้ เรื่องนี้ มันคงทำใจไม่ง่าย~
 
เสียงโทรศัพท์ของเด็กสาวดังขึ้น เมื่อมองไปที่เบอร์ก้เป็นเบอร์ของเพื่อนรักของเธอ "ป่าน" เพื่อนที่เรียนมหาลัยด้วยกัน อ้อลืมบอกไปตอนนี้เด็กสาวทัั้งสองปิดเทอมอยู่
ขนมจีน:ฮัลโหล ว่าไงแก จัดของยังไปพรุ่งนี้แล้วนะ
ป่าน:(จัดอยู่ๆแล้วแกอ่ะ)
ขนมจีน:จัดอยู่เหมือนกัน
ป่าน:(อืมๆ 10 โมงนะอย่าเลทล่ะฉันขี้เกียจรอ)
ขนมจีน:ย่ะ แค่นี้นะ
ป่าน:(อืมๆ)
แล้วเด็กสาวก้กดวางสายไป
วันรุ่งขึ้น
ขนมจีน:แม่ไปเร็วค่ะ เดี๋ยวจีนสายนะ
แม่:จ้ะๆ
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
เด็กสาวมาถึงพร้อมกับกระเป๋าใบโต แล้วกระเป๋าสะพาย Hermas อีกหนึ่งใบแล้วก้เดินเข้ามาในประตู2พี้อมกีบใส่แว่นสีชาอันให
ขนมจีน:ไหนอ่ะแม่...ยัยป่าน
แม่:เห็นบอกจะรออยู่ที่ N5 น่ะลูก
ขนมจีน:ค่ะ
แล้วเด็กสาวก้เดินไปที่เกท N5 พร้อมกับผู้เป็นแม่
ป่าน:ยัยจีน ทางนี้!!
ขนมจีน:อ้าวยัยมิ้ว ไปเราไปขึ้นเครื่องกันดีกว่า.....แม่คะโทรหาขนมจีนบ้างนะคะ
แม่:จ้ะ รีบไปได้แล้วนะลูก บายจ้ะ
ขนมจีน:ค่ะ
แล้วทั้งสองสาวก้เดินขึ้นไปบนเครื่องบินซึ่งแม่ของขนมจีนได้กลับไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
ติดตามน้าเดี๋ยวไรเตอร์จะอัพทีละเรื่องค่า รักคนอ่านนะจุ๊บๆๆๆๆ