ฉันไม่ได้รักนาย...จำไว้ฉันไม่ได้รักนาย!!!

ณ บ้านลิมปวุฒิวรานนท์

แม่:ขนมจีนจ้ะ ลงมาหาแม่หน่อยสิ แม่มีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ

ขนมจีน:ค่ะๆ 

หลังจากนั้นเด็กสาวก้เดินลงมาจากห้องของตนเอง

ขนมจีน:มีอะไรคะแม่

แม่:คือ...แม่อยากให้ลูกไปเรียนที่ฝรั่งเศสกับเพื่อนของลูกน่ะ

ขนมจีน:อะไรนะคะแม่!!แม่จะให้จีนไปเรียนที่ฝรั่งเศสเนี่ยนะ แล้วเพื่อนของจีนคือใครค่ะ แล้วไปกี่เดือนคะแม่ จีนไม่ไปนะคะแม่!!

แม่:ไม่ได้แกต้องไป!! ฉันจะให้แกไปเรียนออกแบบเสื้อผ้าที่นู่น และคนที่แกจะต้องไปด้วยก้คือยัยป่าน แล้วก้ไป1ปีจ้ะ

ขนมจีน:แล้วยัยป่านจะไปหรอคะ?

แม่:จ้ะ แม่คุยกับคุณน้าเขาแล้ว

ขนมจีน:แต่จีนไม่ไปนะคะจีน เป็นนักร้องไม่ได้เป็นดีไซน์เนอร์นะคะ

แม่:แต่ลูกต้องไป ไฟล์บินพรุ่งนี้ 10 โมง ถ้าลูกไม่ไปแม่จะให้ลูกเป็นดีไซน์เนอร์แล้วลาออกจากวงการนั้นซะ!!

ขนมจีน:แต่แม่คะ....

แม่:ไม่มีแต่จ่ะ ไปขึ้นไปจัดของได้แล้ว เสร็จแล้วก้ลงมากินข้าวด้วยแล้วกัน อ้อแล้วพรุ่งนี้น่ะยัยป่านจะไปเจอกับลูกที่สนามบินนะ

ขนมจีน:ค่ะ

หลังจากนั้นเด็กสาวก้ขึ้นไปบนห้องและจัดของเพื่อเตรียมเดินทางพรุ่งนี้ แล้วเด็กสาวก้บ่นพึมพัมออกมา

ขนมจีน:เฮ้อ~แล้วอย่างนี้จะจัดของทันมั้ยน้าน่าเบื่อจังเลย

~ให้ดีกับเขา ฉันคงทำใจไม่ได้ เรื่องนี้ มันคงทำใจไม่ง่าย~
เสียงโทรศัพท์ของเด็กสาวดังขึ้น เมื่อมองไปที่เบอร์ก้เป็นเบอร์ของพี่ "มิ้ว" ผู้จัดการของเธอเอง

ขนมจีน:ฮัลโหลค่ะ พี่มิ้วมีอะไรหรอคะจีนว่าจะโทรไปพอดีเลยค่ะ

มิ้ว:(น้องขนมจีนค้า~พรุ่งนี้มีงานอีเว้นท์ไม่ใช่หรอค้าเตรียมตัวรึยังคะ)

ขนมจีน:ตายจริง!!จีนลืมไปเลยค่ะพี่มิ้ว พี่มิ้วคะ...คือ....พรุ่งนี้จีนจะต้องไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสน่ะค่ะ

มิ้ว:(แหม ก้คิดว่าเรื่องอะไร หะ!!!น้องขนมจีนจะไปเรียนที่ต่างประเทศแล้วอย่างนี้งานทางนี้จะทำยังไงล่ะคะแลเวจะต้องไปนานมั้ยล่ะคะคุณน้อง)

ขนมจีน:จีนฝากพี่มิ้วลางานด้วยนะคะ จีนไปปีนึงค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะจีนเก็บของอยู่ สวัสดีค่ะ

แล้วเด็กสาวก้กดวางสายไปเพื่อที่จะจัดของต่อ

~ให้ดีกับเขา ฉันคงทำใจไม่ได้ เรื่องนี้ มันคงทำใจไม่ง่าย~

เสียงโทรศัพท์ของเด็กสาวดังขึ้น เมื่อมองไปที่เบอร์ก้เป็นเบอร์ของเพื่อนรักของเธอ "ป่าน" เพื่อนที่เรียนมหาลัยด้วยกัน อ้อลืมบอกไปตอนนี้เด็กสาวทัั้งสองปิดเทอมอยู่

ขนมจีน:ฮัลโหล ว่าไงแก จัดของยังไปพรุ่งนี้แล้วนะ

ป่าน:(จัดอยู่ๆแล้วแกอ่ะ)

ขนมจีน:จัดอยู่เหมือนกัน

ป่าน:(อืมๆ 10 โมงนะอย่าเลทล่ะฉันขี้เกียจรอ)

ขนมจีน:ย่ะ แค่นี้นะ

ป่าน:(อืมๆ)

แล้วเด็กสาวก้กดวางสายไป

วันรุ่งขึ้น

ขนมจีน:แม่ไปเร็วค่ะ เดี๋ยวจีนสายนะ

แม่:จ้ะๆ

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

เด็กสาวมาถึงพร้อมกับกระเป๋าใบโต แล้วกระเป๋าสะพาย Hermas อีกหนึ่งใบแล้วก้เดินเข้ามาในประตู2พี้อมกีบใส่แว่นสีชาอันให

ขนมจีน:ไหนอ่ะแม่...ยัยป่าน

แม่:เห็นบอกจะรออยู่ที่ N5 น่ะลูก

ขนมจีน:ค่ะ

แล้วเด็กสาวก้เดินไปที่เกท N5 พร้อมกับผู้เป็นแม่

ป่าน:ยัยจีน ทางนี้!!

ขนมจีน:อ้าวยัยมิ้ว ไปเราไปขึ้นเครื่องกันดีกว่า.....แม่คะโทรหาขนมจีนบ้างนะคะ

แม่:จ้ะ รีบไปได้แล้วนะลูก บายจ้ะ

ขนมจีน:ค่ะ

แล้วทั้งสองสาวก้เดินขึ้นไปบนเครื่องบินซึ่งแม่ของขนมจีนได้กลับไปแล้ว

ติดตามน้าเดี๋ยวไรเตอร์จะอัพทีละเรื่องค่า รักคนอ่านนะจุ๊บๆๆๆๆ