สุดที่รัก ผมเกลียดคุณ

 
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”เสียงกรี๊ดดังลั่นทำเอาแม่บ้านและพ่อ แม่ของเจ้าของเสียงตกใจต้องรีบวิ่งขึ้นไปบนบ้านเพื่อดูอาการลูกสาวคนโต
 
“เฟย์ พี่เป็นอะไรหรอลูก”ผู้เป็นแม่ถามลูกสาวคนเล็กที่ยืนอุดหูอยู่หน้าห้องนอน
 
“ใคร บอกมานะใครเป็นคนเอาดอกกุหลาบมาไว้ในห้องฟาง บอกมานะ”ฟางเดินกำดอกกุหลาบสีแดงสดออกมาจากแจกันในห้องนอนเธออย่างโมโหจัด แม่บ้านคนหนึ่งค่อยๆยกมือขึ้นด้วยความกลัว
 
“ขอโทษค่ะคุณหนู อ้อยลืมไปค่ะว่าคุณหนู”แม่บ้านคนนั้นค่อยๆสารภาพ แต่ฟางกรี๊ดใส่ก่อน
 
“ลืม นี่แกกล้าดียังไงพูดมาได้ว่าลืม ดี งั้นชั้นจะย้ำอีกรอบให้แกฟังละกันนะ ว่าชั้นเกลียด เกลียดไอ้ดอกกุหลาบสีแดงนี้ จำไว้ เกลียดดดดดดดดด”ฟางตะโกนใส่แม่บ้านเสียงดังพร้อมกับปาดอกกุหลาบในแจกันใส่หน้า ก่อนจะใช้เท้าขยี้ดอกที่อยู่ใกล้เท้าเธอจนไม่มีชิ้นดี แล้วเดินลงบันไดไปอย่างหัวเสีย
 
“ทีหลังจำไว้ละกันว่าลูกชั้นไม่ชอบไม่ต้องเอามาจัดแจกันอีก จำไว้”คนเป็นพ่อที่มาเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างก็หันไปดุแม่บ้านคนนั้นแล้วเดินตามลูกสาวลงไป เฟย์และแม่ยืนมองแม่บ้านคนนั้นที่รีบก้มเก็บเศษดอกไม้เหล่านั้นด้วยความกลัวแล้วรีบเอาไปทิ้ง
 
“จะเกลียดทำไมล่ะคะ ก็ในเมื่อพ่อกับพี่ฟางเป็นคน”เฟย์รีบแย้งออกมาไม่ทันจบแต่โดนแม่ของเธอห้ามไว้
 
“พอเถอะลูก ช่างมัน เรื่องมันผ่านมาตั้งสี่ปีแล้วปล่อยให้มันเป็นแค่อดีตไปดีกว่าอย่าพูดถึงมันอีกเลย”ผู้เป็นแม่ตอบลูกสาว ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วพาลูกสาวคนเล็กลงไปชั้นล่าง
 
 
 
 
 
“หงุดหงิดใจอะไรรึเปล่าคะน้องฟาง”เสียงอ่อนโยนของฟลุคถามฟางที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์แล้วคนน้ำปั่นที่ถูกเสิร์ฟให้ไปมาไม่ยอมดื่มมัน
 
“แค่รู้สึกอะไรแล้วมันไม่ได้ดั่งใจอ่ะค่ะพี่ฟลุค ไม่มีอะไรหรอก”ฟางยิ้มรับแทนคำตอบให้ฟลุค ฟลุคจึงลูบหัวฟางเบาๆก่อนจะหายไปที่เค้าเตอร์ซักพักบริกรก็เอาเค้กสตอเบอรี่ที่เธอชอบมาเสิร์ฟ ฟางหันกลับไปที่เค้าเตอร์ร้านก็พบว่าฟลุคเดินถือช่อกุหลาบขาวมาให้เธอ
 
“สำหรับคนแสนดีน่ารักๆอย่าฟางนะครับ”ฟลุคยื่นช่อกุหลาบขาวให้หญิงสาว ฟางนิ่งนึกถึงกุหลาบแดงเมื่อเช้า ก่อนจะฝืนยิ้มรับช่อดอกไม้นั้นจากฟลุค
 
“พี่ฟลุคไม่ต้องทำกับฟางแบบนี้ก็ได้ บางทีฟางอาจไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่พี่คิดก็ได้”ฟางยิ้มให้ชายหนุ่มแต่แววตาแฝงไว้เหมือนมีปมอะไรในใจสาวน้อยตัวเล็กที่อยู่หน้าฟลุคบางอย่าง เพียงแต่เธอยังไม่ยอมเล่าให้เขาฟัง
 
“สำหรับฟางน่ะ ฟางก็เป็นนางฟ้าตัวน้อยๆของพี่เหมือนเดิมล่ะจ้าคนดีของพี่ ไม่ต้องเครียดนะเดี๋ยวไม่สวย”ฟลุคยิ้มรับก่อนทั้งคู่จะนั่งทานเค้กและคุยเล่นให้ฟางรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นสักพักก็เดินออกร้านไป
ในระหว่างที่ฟางเดินดูของในห้างเพื่อรอฟลุคไปทำธุระอยู่นั้นได้มีพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่งถูพื้นแล้วเผลอทำน้ำยาถูพื้นหกใส่รองเท้าแบรนด์เนมของเธอ ฟางถึงกับปรี๊ดแตกโมโหขึ้น
 
 
 
“นี่แก เช็ดพื้นอะไรของแกรู้มั้ยว่ารองเท้าคู่ไม่ใช่ถูกๆ199ที่ขายตามข้างถนนนะ”ฟางวีนเสียงดังจนคนแถวนั้นเริ่มหันมาสนใจ
 
“ขอโทษค่ะ ดิชั้นไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษจริงๆค่ะเดี๋ยวดิชั้นเช็ดให้นะคะ”พนักงานรีบขอโทษขอโพยยกใหญ่ แล้วเอาผ้าสะอาดเช็ดแต่ฟางสะบัดตัวหนีด้วยความรังเกียจ
 
“เอามือสกปรกๆออกจากรองเท้าชั้นนะ คอยดูชั้นจะบอกผุ้จัดการไล่แกออก”ฟางขู่เสียงแข็งก่อนจะเดินเชิดออกไปโดยที่ไม่สนใจว่าพนักงานคนนั้นจะร้องไห้เท่าไหร่ ทำไงได้โทษทีนะคนเราเลือกเกิดไม่ได้อยากจะเกิดเป็นลูกคนนให้คนอื่นเค้าดูถูกเองทำไมล่ะ
 
“อารมณ์เสียอะไรอีกคะเนี่ยคนดีของพี่”เสียงทักของฟลุ๊คทำให้เธอหันไปพบว่าชายหนุ่มยื่นกล่องรองเท้าแบรนด์เนมให้เธอ ก่อนจะอ้อมมาถอดรองเท้าสาวที่นั่งม้านั่งอยู่แล้วบรรจงใส่รองเท้าที่เขาซื้อมาให้ใหม่ใส่อย่างอ่อนโยนจนฟางถึงกับใจเต้นหน้าแดงกับการกระทำของชายหนุ่ม
 
“ส่วนอันนี้พี่ขอจองตัวเราไว้ก่อนนะคะ ยัยตัวเล็ก”จู่ๆฟลุคก็คว้ามือเรียวบางของฟางมาสวมแหวนที่เขาไปแอบซื้อมาให้คนดีของเขาเมื่อกี้นี้ บรรจงสวมให้อย่างอ่อนโยนเช่นกัน
 
“พี่ฟลุคบ้า”ฟางอึ้ง และดีใจ ก่อนที่จะยิ้มขวยเขินก่อนที่จะลุกควงชายหนุ่มไปช๊อปปิ้งต่ออย่างมีความสุขโดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาหนึ่งที่มองเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่เธออาละวาดพนักงานทำความสะอาดมาจนถูกสวมแหวนเมื่อกี้นี้
 
“เธอมันขี้วีนละก็เห็นแก่เงินไม่เปลี่ยนเลยนะ ฟาง”ชายหนุ่มพูดจบก็สวมแว่นตากันแดดแล้วเดินออกจากห้างไป
 
 
 
 
 
ณ คอนโดหรูใจกลางเมือง
 
“อ๊ะ ป๊อปคะ แคทไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”เสียงครางไม่เป็นจังหวะของสาวที่กอดก่ายชายหนุ่มที่ร่วมกันทำกิจกรรมบนเตียง ทั้งคู่ร้องครางไม่เป็นจังหวะและกิจกรรมรักยังดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด
 
“อะ อ๊า”หญิงสาวจิกเกร็งไปทั่วแผ่นหลังชายหนุ่มเมื่อได้รับความสุขที่หลั่งไหลเข้ามาในร่างกาย ก่อนจะนอนเหนื่อยหอบอยู่ใต้ร่างชายหนุ่ม
 
“ป๊อปจะไปไหนคะ”หญิงสาวรีบสาวผ้าห่มขึ้นคลุมตัวแล้วลุกขึ้นถามชายหนุ่มที่เสร็จกิจแล้วลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าไม่สนใจเธอ
 
“เงินวางอยู่บนโต๊ะ ทำเป็นอย่างไม่เคยไปได้ ไปก่อนนะ ไว้เบื่อๆผมจะมาใช้บริการอีก”ป๊อปปี้ที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จตอบพร้อมกับหยิบดอกกุหลาบสีแดงชนแจกันยื่นให้กับคู่นอนตัวเอง ก่อนจะจูบส่งท้ายแล้วก็เดินออกห้องไปทันที โดยที่เมื่อประตูห้องปิด หญิงสาวรีบลุกลงมาจากเตียงโดยไม่อายอะไรแล้ว วิ่งมานับเงินอย่างสบายใจ
 
 
 
 
“หึ ผู้หญิงก็เป็นเหมือนกันหมด เห็นเงินก็รีบกระโจนเข้าหาไม่สนอะไรทั้งนั้น”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงดูขณะลงลิฟท์ ก่อนจะรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา
 
“ดีมาก จัดใบแจ้งหนี้ไปที่บ้านเลย ส่วนบริษัท ให้ครอบครัวนั้นไปเห็นกับตาพรุ่งนี้ดีกว่า”ป๊อปปี้ตอบโทรศัพท์ไปก่อนที่จะยิ้มออกมาเมื่อทุกอย่างที่เขาวางแผนลงล็อคหมดทุกอย่างแล้ว หึ ถึงเวลาแล้วที่ครอบครัว นีระสิงห์ จะต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำกับเขาซักที
 
 
เรื่องใหม่นะ อะไรจะเกิดขึ้นกับฟางติดตามต่อได้ อย่าลืมโหวตกะเม้นล่ะ 55555