เพราะพินัยกรรมฉันถึงต้องเจอกับนาย
10.0
เขียนโดย nuammii
วันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.
3 ตอน
16 วิจารณ์
8,645 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2556 22.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) พินัยกรรมทำพิษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ลับร่างชายหนุ่มคนสุดท้ายที่เดินออกจากห้องทำงานของเพื่อนรักหวายก้อรีบเดินปรี่
ไปหาอย่างรวดเร็วด้วยอยากรู้คำตอบโดยไม่แม้แต่จะเคาะประตูบอกให้รู้
"เป็นไงบ้างยัยแก้ว พอจะมีใครเข้าตาแกบ้าง" ร่างเล็กค่อนข้างไปทางเจ้าเนื้อนั่งจุ้มปุ๊ก
อยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่มองตาเพื่อนไม่กระพริบอย่างอยากรู้ แต่ทว่ายัยเพื่อนตัวดีก้อไม่
ยอมจะเอ่ยอะไรออกมาจนต้องถาม
"ว่าไงแก ไหนบอกมาเร็วสิอยากรู้" แก้วใจเบะปากสีหน้าเบื่อหน่ายพร้อมส่ายหัวไม่มีใครเข้า
ตาเลยสักคน แม้กระทั่งคนสุดท้ายที่เห็นหน้าตาก้อรู้สึกว่าโอเคอยู่ รูปร่างสูงใหญ่ ท่วงท่า
เดินเหินมีสง่าราศรี การศึกษาก้อดี ใบรับรองทางการแพทย์ที่ยื่นส่งมาก้อบอกถึงสุขภาพ
ร่างกายอันสมบูรณ์พอที่จะเป็นพ่อพันธุ์ได้ แต่ทว่า...พอได้คุยนิสิเสียงก้อดังลั่นอย่างกับกลัวว่า
คนอื่จจะไม่ได้ยินอย่างนั้นแหละ แล้วไหนจะคุยโวโอ้อวดตัวเองจนน่าเกียจไม่ต้องบอกก้อรู้เลยว่า
เป็นคนหยิ่ง ไม่เอาการเอางาน หนักไม่เอาเบาไม่สู้เสียมากกว่า
"อะไรผู้ชายเกือบ 100 คนไม่เข้าตาแกสักคนเลยหรอยัยแก้ว" หวายถาอย่างข้องใจใน
สายตาของเธอก่อนหน้าคนที่จะออกไปคนสุดท้ายนั้นพอใช้ได้ เท่าที่คุยก้อรู้สึกว่าจะเป็นคน
อัธยาศัยดี ใจเย็น สุขุม น่าจะพอทำให้แก้วใจนั้นตกลงใจที่จะเลือกเป็นผู้อยู่เคียงข้างในระยะ
เวลาสั้นๆ พอให้ได้เบบี๋ตัวน้อยสมใจ
"ไม่เลย ไม่เข้าตาเลยสักคน" แก้วตอบอย่างหนักใจเวลาก้องวดเข้ามาทุกทีแล้วเธอยังหาคน
ที่จะเป็นพ่อพันธุ์ ถ้าจะให้เลือกส่งๆโดยไม่คิดก้อไม่ได้เพราะคนที่เลือกต้องมีอะไรกับเธอแล้วจะ
ให้เลือกแบบไม่คิดได้ยังไง
เฮ้อ...หงุดหงิดโว้ย !!! อยากจะบ้าตายแล้วนะนี่
"แล้วแกจะเอายังไง ยอมแต่งงานกับคนที่คุณตาเลือกให้มั้ย"
" ไม่!! " วงหน้านวลผ่องที่ตอนนี้ดำคร่ำเครียดและบึ้งตึงโน้มหน้าลงมาหาเพื่อนสาวปลายนิ้วยาวเรียวยื่นมาสบัดตรงหน้าหวาย
"จำไว้เลยนะยัยหวายแกห้ามพูดอย่างนี้เด็ดขาด คนอย่างแก้วใจไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ยังไง
ต้องมีคนที่เข้าตาฉันบ้างแหละน่า"
ริมฝีปากอวบอิ่ขบกัดจนกรีบปากสีชมพูสดแบนราบเรียบสิ่งใดที่เธอหวังจะทำมันแล้วต้องทำ
ให้สำเร็จ เรื่องนี้ก้อเช่นกัน...ครั้งนี้ไม่ได้ก้อลองมันดีกสักครั้งสิ มันก้อไม่แน่นอนหรอกนะที่อยู่
ดีๆ โชคก้อจะแล่นเข้าหาแบบว่าไม่ต้องวิ่งตามไล่ล่า เเต่ได้คนที่เธอพอจะรับได้มารับตำแหน่ง
สามีชั่วคราวก้อได้คัยจะไปรู้ล่ะ
************************************************************
ฝากด้วยนะค่ะนี่เป็นเรื่องแรก เม้น+โหวด กันด้วยนะค่ะ สนุกไม่สนุกก้อบอกกันได้น้า
ไปหาอย่างรวดเร็วด้วยอยากรู้คำตอบโดยไม่แม้แต่จะเคาะประตูบอกให้รู้
"เป็นไงบ้างยัยแก้ว พอจะมีใครเข้าตาแกบ้าง" ร่างเล็กค่อนข้างไปทางเจ้าเนื้อนั่งจุ้มปุ๊ก
อยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่มองตาเพื่อนไม่กระพริบอย่างอยากรู้ แต่ทว่ายัยเพื่อนตัวดีก้อไม่
ยอมจะเอ่ยอะไรออกมาจนต้องถาม
"ว่าไงแก ไหนบอกมาเร็วสิอยากรู้" แก้วใจเบะปากสีหน้าเบื่อหน่ายพร้อมส่ายหัวไม่มีใครเข้า
ตาเลยสักคน แม้กระทั่งคนสุดท้ายที่เห็นหน้าตาก้อรู้สึกว่าโอเคอยู่ รูปร่างสูงใหญ่ ท่วงท่า
เดินเหินมีสง่าราศรี การศึกษาก้อดี ใบรับรองทางการแพทย์ที่ยื่นส่งมาก้อบอกถึงสุขภาพ
ร่างกายอันสมบูรณ์พอที่จะเป็นพ่อพันธุ์ได้ แต่ทว่า...พอได้คุยนิสิเสียงก้อดังลั่นอย่างกับกลัวว่า
คนอื่จจะไม่ได้ยินอย่างนั้นแหละ แล้วไหนจะคุยโวโอ้อวดตัวเองจนน่าเกียจไม่ต้องบอกก้อรู้เลยว่า
เป็นคนหยิ่ง ไม่เอาการเอางาน หนักไม่เอาเบาไม่สู้เสียมากกว่า
"อะไรผู้ชายเกือบ 100 คนไม่เข้าตาแกสักคนเลยหรอยัยแก้ว" หวายถาอย่างข้องใจใน
สายตาของเธอก่อนหน้าคนที่จะออกไปคนสุดท้ายนั้นพอใช้ได้ เท่าที่คุยก้อรู้สึกว่าจะเป็นคน
อัธยาศัยดี ใจเย็น สุขุม น่าจะพอทำให้แก้วใจนั้นตกลงใจที่จะเลือกเป็นผู้อยู่เคียงข้างในระยะ
เวลาสั้นๆ พอให้ได้เบบี๋ตัวน้อยสมใจ
"ไม่เลย ไม่เข้าตาเลยสักคน" แก้วตอบอย่างหนักใจเวลาก้องวดเข้ามาทุกทีแล้วเธอยังหาคน
ที่จะเป็นพ่อพันธุ์ ถ้าจะให้เลือกส่งๆโดยไม่คิดก้อไม่ได้เพราะคนที่เลือกต้องมีอะไรกับเธอแล้วจะ
ให้เลือกแบบไม่คิดได้ยังไง
เฮ้อ...หงุดหงิดโว้ย !!! อยากจะบ้าตายแล้วนะนี่
"แล้วแกจะเอายังไง ยอมแต่งงานกับคนที่คุณตาเลือกให้มั้ย"
" ไม่!! " วงหน้านวลผ่องที่ตอนนี้ดำคร่ำเครียดและบึ้งตึงโน้มหน้าลงมาหาเพื่อนสาวปลายนิ้วยาวเรียวยื่นมาสบัดตรงหน้าหวาย
"จำไว้เลยนะยัยหวายแกห้ามพูดอย่างนี้เด็ดขาด คนอย่างแก้วใจไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ยังไง
ต้องมีคนที่เข้าตาฉันบ้างแหละน่า"
ริมฝีปากอวบอิ่ขบกัดจนกรีบปากสีชมพูสดแบนราบเรียบสิ่งใดที่เธอหวังจะทำมันแล้วต้องทำ
ให้สำเร็จ เรื่องนี้ก้อเช่นกัน...ครั้งนี้ไม่ได้ก้อลองมันดีกสักครั้งสิ มันก้อไม่แน่นอนหรอกนะที่อยู่
ดีๆ โชคก้อจะแล่นเข้าหาแบบว่าไม่ต้องวิ่งตามไล่ล่า เเต่ได้คนที่เธอพอจะรับได้มารับตำแหน่ง
สามีชั่วคราวก้อได้คัยจะไปรู้ล่ะ
************************************************************
ฝากด้วยนะค่ะนี่เป็นเรื่องแรก เม้น+โหวด กันด้วยนะค่ะ สนุกไม่สนุกก้อบอกกันได้น้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ