Love Plun แผนลุ้นรัก หัวใจพลิกล็อค
8.5
เขียนโดย คุณหมอซอนโฮ
วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 15.06 น.
8 session
5 วิจารณ์
13.04K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556 15.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ขอเบอร์ ><
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5
โทโมะ: แก้วเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึป่าวทำไมผมคุ้นหน้าคุณจัง
แก้ว: ก็เจอที่โต๊ะอาหารไง
โทโมะ: ไม่ใช่ๆ เหมือนเคยเจอที่โรงเรียน
แก้ว: ฉันไม่ได้เรียนที่โรงเรียนนายซะหน่อย
โทโมะ : แล้วเธอเรียนที่ไหน
แก้ว: สแตมป์ฟอร์ด (โรงเรียนเก่าของแก้ว)
โทโมะ: แล้ว เอ่อ จะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะของเบอร์เธอหน่อย
แก้ว : ได้สิ งั้นฉันจะกลับก่อนละกันดึกละพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้านะ
โทโมะ : ให้ผมไปส่งไหม ?
แก้ว : ก็ดีค่ะ แต่แก้วขอไปลาพ่อก่อนนะ
ในงาน
แก้ว : พ่อค่ะแก้วขอตัวกลับก่อนนะค่ะพรุ่งนี้มีเรียนนะค่ะ
พ่อแก้ว : แล้วกลับบ้านยังไงลูก ให้คนขับรถไปส่งละกัน
แก้ว : คืนนี้แก้วจะไปนอนคอนโด ไม่เป็นไรค่ะโทโมะไปส่งแล้ว ไปนะค่ะพ่อ
พ่อแก้ว : ฉันว่าลูกฉันกับลูกแก ปิ๊งกันแล้วแน่เลย
พ่อโทโมะ : ขอให้มันจริงเถอะ ฮ่าๆๆๆ
ผ่านไปสิบห้านาที
บนรถโทโมะ
โทโมะ : บ้านแก้วอยู่แถวไหนละครับ
แก้ว : ตรงไป เลี้ยวซ้ายข้างหน้าก็ถึงแล้วค่ะ
โทโมะ : แก้วอยู่คอนโดหรอครับ
แก้ว : ค่ะ งั้นแก้วลานะค่ะ ขับรถปลอดภัยค่ะ บายยย
โทโมะ : ฝันดีนะครับบายยยย
ห้องแก้ว
เฮ้ยยย จะทำยังไงดีถ้าเกิดนายนั่นจำฉันได้ ฮื่อๆ อยู่ไม่กี่วันความลับจะแตกแล้วเนี่ย
โอ้ย ฉันจะทำยังไงดีโทรไปหายัยหวายดีกว่า
Baby baby baby boy boy ไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอเข้าใจม่ะ ว่างมากก็ไปเล่นที่อื่นไป
เห้ย !! เบอร์ใครว่ะ
แก้ว : ฮัลโหล แก้วพูดค่ะ
… : สวัสดีครับ ผมโทโมะนะครับจำได้ไหม
แก้ว : จำได้ค่ะ แก้วไม่ได้ความจำสั้นขนาดนั้นหรอกนะค่ะ
โทโมะ : แก้วจะนอนยังครับ ?
แก้ว : ยังค่ะ แล้วโทโมะ ละจะนอนรึยัง ?
โทโมะ : ยังครับ
แล้วฉันก็คุยกับโทโมะไปเรื่อยๆจนถึง …
โทโมะ : แก้วๆ ยังอยู่ในสายป่าวเนี่ย แก้วๆๆ
แก้ว :……
โทโมะ : หลับแล้วสินะ นั้นก็ฝันดีนะแก้วเจอกันพรุ่งนี้
………………………………………………………………………………………………..
โทโมะ: แก้วเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึป่าวทำไมผมคุ้นหน้าคุณจัง
แก้ว: ก็เจอที่โต๊ะอาหารไง
โทโมะ: ไม่ใช่ๆ เหมือนเคยเจอที่โรงเรียน
แก้ว: ฉันไม่ได้เรียนที่โรงเรียนนายซะหน่อย
โทโมะ : แล้วเธอเรียนที่ไหน
แก้ว: สแตมป์ฟอร์ด (โรงเรียนเก่าของแก้ว)
โทโมะ: แล้ว เอ่อ จะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะของเบอร์เธอหน่อย
แก้ว : ได้สิ งั้นฉันจะกลับก่อนละกันดึกละพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้านะ
โทโมะ : ให้ผมไปส่งไหม ?
แก้ว : ก็ดีค่ะ แต่แก้วขอไปลาพ่อก่อนนะ
ในงาน
แก้ว : พ่อค่ะแก้วขอตัวกลับก่อนนะค่ะพรุ่งนี้มีเรียนนะค่ะ
พ่อแก้ว : แล้วกลับบ้านยังไงลูก ให้คนขับรถไปส่งละกัน
แก้ว : คืนนี้แก้วจะไปนอนคอนโด ไม่เป็นไรค่ะโทโมะไปส่งแล้ว ไปนะค่ะพ่อ
พ่อแก้ว : ฉันว่าลูกฉันกับลูกแก ปิ๊งกันแล้วแน่เลย
พ่อโทโมะ : ขอให้มันจริงเถอะ ฮ่าๆๆๆ
ผ่านไปสิบห้านาที
บนรถโทโมะ
โทโมะ : บ้านแก้วอยู่แถวไหนละครับ
แก้ว : ตรงไป เลี้ยวซ้ายข้างหน้าก็ถึงแล้วค่ะ
โทโมะ : แก้วอยู่คอนโดหรอครับ
แก้ว : ค่ะ งั้นแก้วลานะค่ะ ขับรถปลอดภัยค่ะ บายยย
โทโมะ : ฝันดีนะครับบายยยย
ห้องแก้ว
เฮ้ยยย จะทำยังไงดีถ้าเกิดนายนั่นจำฉันได้ ฮื่อๆ อยู่ไม่กี่วันความลับจะแตกแล้วเนี่ย
โอ้ย ฉันจะทำยังไงดีโทรไปหายัยหวายดีกว่า
Baby baby baby boy boy ไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอเข้าใจม่ะ ว่างมากก็ไปเล่นที่อื่นไป
เห้ย !! เบอร์ใครว่ะ
แก้ว : ฮัลโหล แก้วพูดค่ะ
… : สวัสดีครับ ผมโทโมะนะครับจำได้ไหม
แก้ว : จำได้ค่ะ แก้วไม่ได้ความจำสั้นขนาดนั้นหรอกนะค่ะ
โทโมะ : แก้วจะนอนยังครับ ?
แก้ว : ยังค่ะ แล้วโทโมะ ละจะนอนรึยัง ?
โทโมะ : ยังครับ
แล้วฉันก็คุยกับโทโมะไปเรื่อยๆจนถึง …
โทโมะ : แก้วๆ ยังอยู่ในสายป่าวเนี่ย แก้วๆๆ
แก้ว :……
โทโมะ : หลับแล้วสินะ นั้นก็ฝันดีนะแก้วเจอกันพรุ่งนี้
………………………………………………………………………………………………..
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ