My Love รักครั้งนี้ต้องเป็นของผม!!

"เอ่อ......ไม่เป็นไรหรอกค่ะแก้วเกรงใจ"
"ไม่เอาน่ายัยแก้ว ตอนนี้มันดึกมากแล้วน่ะอันตรายมากเลย" ปกติมันไม่ค่อยห่วงฉันน่ะนี้มันอะไรกันผีเข้าใช่
มั้ยเนี่ย
"ไม่เป็นหรอกน่ายัยเฟย์"
"เอาเป็นว่าฝากยัยแก้วด้วยล่ะกันน่ะโทโมะ"ยัยเฟย์แกตาย!!!!
"ครับ"จากนั้นฉันก็โดนอีผีดิบจับมือแล้วพาเดิน(ลาก)ออกนอกร้านอาหารไป
ลานจอดรถ
"นี่นายปล่อยฉันน่ะ"
"ทำไมกลับกับฉันแล้วมันทำไมกันนักหนา มีแต่คนอยากกลับกับฉันทั้งนั้นแต่ทำไมเธอไม่เป็นแบบนั้น"
"ถามโง่ๆ ก็ฉันไม่ได้ชอบนายนิ"ไม่ได้ชอบผมหรอ ทำไมกัน รวยก็รวย เรียเก่งกก็เรียนเก่ง หรือว่าผมยังหล่อ
ไม่พอกันน่ะถึงยังมีผู้หญิงไม่สนใจผมอยู่(prim:ป๊าอะหล่อแล้ว แต่ม๊าเค้าไม่ชอบนิสัยป๊าน่ะ^^)(tomo:ผมนิสัย
ดีน่ะ)(primandkaew:หรอ)
"ไม่ชอบฉันหรอ งั้นฉันจะทำชอบฉันและให้เธอเป็นของฉัน ของฉันคนเดียวเท่านั้น"
"นายทำแแบนนี้ทำไม นายไม่ได้ชอบฉันซักหน่อย" ใครบอกว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ ฉันพยายามหาวิธีจะมาคุย
กับเธอแต่ว่าผมมาหาเธอไม่ได้เพราะว่ามันมีพวกชะนีคอยขวางผมอยู่ตลอดเวลา(prim:อุ๊ย แรง) ผมก็เลยขอป๊า
มาอยู่ห้องเดียวกับแก้ว
"ยังไงก็ช่างแต่เธอต้องเป็นของฉัน"จากนั้นโทโมะก็เดินขึ้นรถไป
"อะไรของเค้าว่ะ"พูดจบก็เดินขึ้นรถตามโทโมะไป เพราะว่าไอผีดิบจีน(prim:หลายชื่อดีเนอะ)บอกว่าถ้าไม่ขึ้น
รถเธอได้ตายแน่ (prim:ตอนไหนว่ะ)
บนรถ
"นี่นายรู้หรอว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน" ที่ถามแบบนั้นก็เพราะเค้าเล่นขับรถไปเรื่อยๆไม่ถามฉันเลย
"รู้สิ ไอป็อปมันบอกมาและรู้ด้วยว่าเธอจะไม่ได้ไปนอนที่บ้านเพราะที่บ้านเธอไม่มีคนอยู่ เธอจะไปนอนที่คอนโดใช่มั้ย" ไอปอปแกตายยยยยยย แกไปบอกอีอาแป๊ะหน้าหวานนี้ทำมาย
"หรอ อืมงั้นไหนๆนายก็รุ้แล้วช่างมันเถอะ" จากนั้นแก้วก็รู้สึกหนักๆที่ตา จึงเผลอหลับไปในรถของโทโมะ โท
โมะเห็นดังนั้นจึงยิ้มในความน่ารัก(รึป่าว)ของแก้วก่อนจะ......
ฟอด~
"อย่าหาว่าหลักหลับน่ะแก้วใจ"โทโมะพูดกับตัวเองแล้วขับรถไปเรื่อยๆ

โมะนิสัยไม่ดีโขมยหอมแก้มม๊าาาาา #หัวสมองพึ่งแล่น#ได้แค่นี้สั้นๆ#อย่าว่ากัน#น้องปริมขอโทษ
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ