My Love รักครั้งนี้ต้องเป็นของผม!!

"เอ่อ......ไม่เป็นไรหรอกค่ะแก้วเกรงใจ"

"ไม่เอาน่ายัยแก้ว ตอนนี้มันดึกมากแล้วน่ะอันตรายมากเลย" ปกติมันไม่ค่อยห่วงฉันน่ะนี้มันอะไรกันผีเข้าใช่

มั้ยเนี่ย

"ไม่เป็นหรอกน่ายัยเฟย์"

"เอาเป็นว่าฝากยัยแก้วด้วยล่ะกันน่ะโทโมะ"ยัยเฟย์แกตาย!!!!

"ครับ"จากนั้นฉันก็โดนอีผีดิบจับมือแล้วพาเดิน(ลาก)ออกนอกร้านอาหารไป

ลานจอดรถ

"นี่นายปล่อยฉันน่ะ"

"ทำไมกลับกับฉันแล้วมันทำไมกันนักหนา มีแต่คนอยากกลับกับฉันทั้งนั้นแต่ทำไมเธอไม่เป็นแบบนั้น"

"ถามโง่ๆ ก็ฉันไม่ได้ชอบนายนิ"ไม่ได้ชอบผมหรอ ทำไมกัน รวยก็รวย เรียเก่งกก็เรียนเก่ง หรือว่าผมยังหล่อ

ไม่พอกันน่ะถึงยังมีผู้หญิงไม่สนใจผมอยู่(prim:ป๊าอะหล่อแล้ว แต่ม๊าเค้าไม่ชอบนิสัยป๊าน่ะ^^)(tomo:ผมนิสัย

ดีน่ะ)(primandkaew:หรอ)

"ไม่ชอบฉันหรอ งั้นฉันจะทำชอบฉันและให้เธอเป็นของฉัน ของฉันคนเดียวเท่านั้น"

"นายทำแแบนนี้ทำไม นายไม่ได้ชอบฉันซักหน่อย" ใครบอกว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ ฉันพยายามหาวิธีจะมาคุย

กับเธอแต่ว่าผมมาหาเธอไม่ได้เพราะว่ามันมีพวกชะนีคอยขวางผมอยู่ตลอดเวลา(prim:อุ๊ย แรง) ผมก็เลยขอป๊า

มาอยู่ห้องเดียวกับแก้ว

"ยังไงก็ช่างแต่เธอต้องเป็นของฉัน"จากนั้นโทโมะก็เดินขึ้นรถไป

"อะไรของเค้าว่ะ"พูดจบก็เดินขึ้นรถตามโทโมะไป เพราะว่าไอผีดิบจีน(prim:หลายชื่อดีเนอะ)บอกว่าถ้าไม่ขึ้น

รถเธอได้ตายแน่ (prim:ตอนไหนว่ะ)

บนรถ

"นี่นายรู้หรอว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน" ที่ถามแบบนั้นก็เพราะเค้าเล่นขับรถไปเรื่อยๆไม่ถามฉันเลย

"รู้สิ ไอป็อปมันบอกมาและรู้ด้วยว่าเธอจะไม่ได้ไปนอนที่บ้านเพราะที่บ้านเธอไม่มีคนอยู่ เธอจะไปนอนที่คอนโดใช่มั้ย" ไอปอปแกตายยยยยยย แกไปบอกอีอาแป๊ะหน้าหวานนี้ทำมาย

"หรอ อืมงั้นไหนๆนายก็รุ้แล้วช่างมันเถอะ" จากนั้นแก้วก็รู้สึกหนักๆที่ตา จึงเผลอหลับไปในรถของโทโมะ โท

โมะเห็นดังนั้นจึงยิ้มในความน่ารัก(รึป่าว)ของแก้วก่อนจะ......

ฟอด~

"อย่าหาว่าหลักหลับน่ะแก้วใจ"โทโมะพูดกับตัวเองแล้วขับรถไปเรื่อยๆ

โมะนิสัยไม่ดีโขมยหอมแก้มม๊าาาาา #หัวสมองพึ่งแล่น#ได้แค่นี้สั้นๆ#อย่าว่ากัน#น้องปริมขอโทษ

ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ