Just One ชีวิตนี้ขอรักแค่เธอ

           โรงอาหาร 
 
"เฮ้ย ! ยัยแค ยัแตงค์พวกแกไปกินข้าวกันก่อนนะเดี๋ยวฟ้าตามไป " 
 
"เอ้า ! ยัยฟ้าแกจะไปไหน " แครอลถามฟ้า
 
"ฉันจะไปเข้าห้องน้ำน่ะ " ฟ้าตอบ 
 
"เออๆ งั้นแกรีบไปนะรีบมานะ " แตงค์บอกฟ้า 
 
          ห้องน้ำ 
 
  ภายในห้องน้ำหญิงที่เงียบสงบ เธอมองใบหน้าของตัวเองที่สะท้อนกลับมา ใบหน้าของเธอที่แสน
 
น่ารักและมีเสน่ห์แต่แท้ที่จริงแล้ว ใบหน้าที่แสนงดงามนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นเสมอไป...
 
ภายในใจของเธอนั้นมีแต่ความเกลียด ความอิจฉา ซึ่งเธอต้องคอยเก็บมันเอาไว้อย่างฝืนใจ 
 
  เธออิจฉาเพื่อนของเธอเพราะเธอไม่เคยมีอะไรที่จะสู้เพื่อนของเธอได้สักอย่าง 
 
" ฉันเกลียดแก !!! " เธอพูดกับตัวเองหน้ากระจกในรูปแบบน้ำเสียงที่กดต่ำ 
 
"วันไหนที่แกล้ม แกท้อแท้ แกผิดหวัง เสียใจ หึหึ วันนั้นฉันจะเป็นคนเหยียบแกให้จมดิน " 
 
  นี่คือคำเดียวที่เธอนั้น อยากจะบอกกับเพื่อนของเธอ นั้นก็คือ...แครอล 
 
          โต๊ะอาหาร 
 
"เห้! ยัยบ๊องฉันนั่งด้วยคนสิ " ธามไทนั่งลงโดยที่ไม่รอคำตอบจากแครอล
 
"เฮ้ย ! ฉันยังไม่ได้อณุญาตให้นายนั่งเลยนะ ไอบ้า -0- " แครอลพูดอย่างหมั่นไส้ เฮ้อ ! เมือไร
 
ยัยแตงค์กับยัยฟ้าจะมาสักทีนะ ฉันเบื่อไอบ้านี่จะตายอยู่แล้ววว เว้ยย
 
"หืมมม นี่ๆๆๆ ยัยบ๊องกินก๋วยเตี๋ยวฉันมั้ย ? อร่อยนาาาา แล้วจะเสียใจ 5555 " ธามคีบลูกชิ้นให้
 
แครอล - - 
 
"ไม่ !! ฉันไม่มีทางกินอาหารของนายเด็ดขาดดด  -.- " แครอลปฏิเสธเสียงแข็ง
 
"งั้นก็ตามใจ โห่ ! อุตส่าห์หวังดีนะเนี่ย "
 
"ใครขอไม่ทราบ "
 
"ซี้ดดดด ! โอ๊ย ! เผ็ดๆๆๆ -/////-" ธามเผลอกินพริกเข้าไป 
 
" 555555 สมน้ำหน้าาา แบร่ๆๆๆ :P "
 
"โห่ ! นี่เธอจะไม่มีน้ำใจซื้อน้ำให้ฉันหน่อยเหรอ เผ็ดจะตายอยู่แล้วเนี่ยย "
 
"มีขาก็ลุกไปซื้อเองดิ๊ โด่วว ! "
 
"จำไว้ !! ยัยบ๊อง "
 
"ไม่จำ รกสมอง 555 "
 
  ระหว่างที่ธามและแคกำลังหยอกล้อกันเล่นอยู่นั้น ก็มีสายตาคู่หนึ่งที่กำลังจ้องมองมาที่เธอและ
 
ธามด้วยความโกรธ เธอกำมือตัวเองแน่นเล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อจนเลือดออก 
 
"ถ้าฉันไม่ได้แกก็ต้องไม่ได้ ยัยแค "