Just One ชีวิตนี้ขอรักแค่เธอ
เขียนโดย Little_PB
วันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.16 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2556 22.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโรงอาหาร
"เฮ้ย ! ยัยแค ยัแตงค์พวกแกไปกินข้าวกันก่อนนะเดี๋ยวฟ้าตามไป "
"เอ้า ! ยัยฟ้าแกจะไปไหน " แครอลถามฟ้า
"ฉันจะไปเข้าห้องน้ำน่ะ " ฟ้าตอบ
"เออๆ งั้นแกรีบไปนะรีบมานะ " แตงค์บอกฟ้า
ห้องน้ำ
ภายในห้องน้ำหญิงที่เงียบสงบ เธอมองใบหน้าของตัวเองที่สะท้อนกลับมา ใบหน้าของเธอที่แสน
น่ารักและมีเสน่ห์แต่แท้ที่จริงแล้ว ใบหน้าที่แสนงดงามนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นเสมอไป...
ภายในใจของเธอนั้นมีแต่ความเกลียด ความอิจฉา ซึ่งเธอต้องคอยเก็บมันเอาไว้อย่างฝืนใจ
เธออิจฉาเพื่อนของเธอเพราะเธอไม่เคยมีอะไรที่จะสู้เพื่อนของเธอได้สักอย่าง
" ฉันเกลียดแก !!! " เธอพูดกับตัวเองหน้ากระจกในรูปแบบน้ำเสียงที่กดต่ำ
"วันไหนที่แกล้ม แกท้อแท้ แกผิดหวัง เสียใจ หึหึ วันนั้นฉันจะเป็นคนเหยียบแกให้จมดิน "
นี่คือคำเดียวที่เธอนั้น อยากจะบอกกับเพื่อนของเธอ นั้นก็คือ...แครอล
โต๊ะอาหาร
"เห้! ยัยบ๊องฉันนั่งด้วยคนสิ " ธามไทนั่งลงโดยที่ไม่รอคำตอบจากแครอล
"เฮ้ย ! ฉันยังไม่ได้อณุญาตให้นายนั่งเลยนะ ไอบ้า -0- " แครอลพูดอย่างหมั่นไส้ เฮ้อ ! เมือไร
ยัยแตงค์กับยัยฟ้าจะมาสักทีนะ ฉันเบื่อไอบ้านี่จะตายอยู่แล้ววว เว้ยย
"หืมมม นี่ๆๆๆ ยัยบ๊องกินก๋วยเตี๋ยวฉันมั้ย ? อร่อยนาาาา แล้วจะเสียใจ 5555 " ธามคีบลูกชิ้นให้
แครอล - -
"ไม่ !! ฉันไม่มีทางกินอาหารของนายเด็ดขาดดด -.- " แครอลปฏิเสธเสียงแข็ง
"งั้นก็ตามใจ โห่ ! อุตส่าห์หวังดีนะเนี่ย "
"ใครขอไม่ทราบ "
"ซี้ดดดด ! โอ๊ย ! เผ็ดๆๆๆ -/////-" ธามเผลอกินพริกเข้าไป
" 555555 สมน้ำหน้าาา แบร่ๆๆๆ :P "
"โห่ ! นี่เธอจะไม่มีน้ำใจซื้อน้ำให้ฉันหน่อยเหรอ เผ็ดจะตายอยู่แล้วเนี่ยย "
"มีขาก็ลุกไปซื้อเองดิ๊ โด่วว ! "
"จำไว้ !! ยัยบ๊อง "
"ไม่จำ รกสมอง 555 "
ระหว่างที่ธามและแคกำลังหยอกล้อกันเล่นอยู่นั้น ก็มีสายตาคู่หนึ่งที่กำลังจ้องมองมาที่เธอและ
ธามด้วยความโกรธ เธอกำมือตัวเองแน่นเล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อจนเลือดออก
"ถ้าฉันไม่ได้แกก็ต้องไม่ได้ ยัยแค "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ