KyuMin in my mind

     “ปัง!!”

ทันทีที่จอดรถหน้าผับหรูชื่อดังย่านใจกลางเมือง เสียงปิดประตูรถที่แรงและดังมากๆตามอารมณ์ของคนปิด ที่รีบเดินทิ้งตัวออกไปโดยไม่สนใจบุคคลที่กำลังก้าวลงจากรถตามมา

“ท่าทางมินนี่มันจะโกรธมากๆว่ะงานนี้”

“หืม..ถ้าเป็นแกจะไม่โกรธหรอ ผัวมาเที่ยวหลีสาวอยู่ที่นี่อ่ะ”

“จะเหลือหรอ ตายไปข้างเหมือนกัน” พูดแล้วก็นึกถึงวันนั้นที่ไปจัดการไอ้ม้าซีวอนพร้อมๆกับเจ๊ที่ไปจัดการพี่ฮัน นี่ฮยอกยังแค้นไม่หายเลยนะ ชริ

“ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวเจ้าอ้วนนั่นได้โมโหงัดกระบองคู่มาฟาดไอ้คยูตายกันพอดี”เป็นร่างสวยของฮีชอลที่ล็อครถเสร็จก็รีบเดินนำน้องๆเข้าไปในร้าน

“แหมเจ๊..กลัวแต่มินนี่จะไปฟาดไอ้คยูตาย ทีตัวเองฟาดพี่ฮันไม่ยั้ง วันก่อนยังเห็นรอยช้ำบนหน้าพี่ฮันอยู่เลย”

“เงียบไปเลยไอ้ด๊อง รีบๆตามเพื่อนพวกนายเร็วๆเหอะ ว่าแต่ไอ้มินนนี่โหมดนี้หาดูยากอ่ะ น่าจะถ่ายคลิปให้มันไว้ดูตอนหายโกรธเนอะ คิกๆ”

ทันทีที่ก้าวเข้าไปภายในร้าน ทั้งความมืด เสียงเพลงเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มพร้อมกับร่างของนักเที่ยวที่โยกย้ายไปมา ทำให้ต้องเพ่งสายตามองหาร่างอวบๆของเพื่อนที่เดินนำเข้ามาก่อน

“โน่น เจ๊..มินนี่อยู่ตรงนั้น ว่าแต่มันกระซิบอะไรกับพนักงานอ่ะ”

“ไม่รู้ว่ะ ว่าแต่มันจะเจอไอ้คยูมั้ยเนี่ยคนเยอะแบบนี้” สามร่างเบียดผ่านผู้คนไปยังเพื่อนของตัวเองได้สำเร็จ

“เจอไอ้คยูรึยัง”

“ยัง..”

“คนโคตรเยอะเลย..จะเจอมั้ยเนี่ย”

“ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวชั้นล่อหมาออกจากถ้ำเอง ป่ะๆ ไปนั่งที่โต๊ะกันเถอะ”พูดจบร่างอวบๆก็เดินนำไปยังโต๊ะที่ว่างอยู่ พร้อมกับสั่งเครื่องดื่มมาจิบดับความร้อนใจ โดยเพื่อนทั้งสองของตัวเองก็เริ่มโยกตามจังหวะเพลงก่อนจะออกท่วงท่าอย่างเมามัน ล่อสายตาคนรอบข้างมองอย่างหื่นกระหายให้กับความน่ารักและเซ็กซี่ โดยทิ้งให้พี่ชายคนสวยนั่งดื่มเงียบๆเพื่อรอดูทีท่าว่าน้องจะเอายังไง นี่ถ้าฮันเกิงกับซีวอนไม่เจ็บตัวจากคราวที่แล้ว และคิบอมไม่ได้ไปต่างประเทศแน่นอนว่าวันนี้นอกจากคยูฮยอนแล้วจะต้องมีคนเจ็บตัวเพิ่ม สาเหตุไม่ใช่อะไรก็บรรดาสามีพวกเค้าหุ้นกันเปิดบริษัททัวร์แล้วบางครั้งก็ต้องรับรองแขกระดับวีไอพี รวมถึงคู่สัญญาในแต่ละประเทศ แล้วไอ้การรับรองเลี้ยงดูพวกเค้าไม่ว่าแต่ถึงขั้นปูเสื่อ(หาผู้หญิงมานอนรอให้กิน)มันไม่ใช่เรื่อง แม้ว่าสามีทั้งหลายจะไม่ได้ลงไปนอนในเสื่อด้วยก็ตามแค่นัวเนียๆมีชะนีนางอื่นมานั่งตักกอดคอเมียๆอย่างพวกเค้าก็ทำใจไม่ได้หรอก ก็คนมันรักผัวหวงผัวนี่..ผิดด้วยหรอ??

...แต่ก็นะในเมื่อวันนี้มีแต่คยูฮยอนคนเดียว คิมฮีชอลคนนี้ก็ขอดื่มไว้อาลัยให้มันแป๊บนึง...

“มินนี่..เอาไงต่อ จะดื่มอีกนานมั้ย”ฮยอกแจที่คงจะเต้นจะเหนื่อยเลยเดินมาจิบเครื่องดื่มแล้วเห็นว่าซองมินยังนั่งเฉยเลยแปลกใจ อดที่จะถามไม่ได้

“ไม่เอาไง..รอเวลา”ใบหน้าน่ารักยิ้มหวาน แล้วก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือ “นี่ก็ได้เวลาแล้ว เจ๊..เดี๋ยวมานะขอไปจัดการธุระก่อน เสร็จแล้วจะมาบอกว่าให้ช่วยอะไรต่อ อ้อ..อย่าลืมที่ของทีร่ขอไว้ด้วยล่ะ คิกๆ”

“เออ..ไปเถอะ พวกชั้นนั่งบริหารเสน่ห์รออยู่ที่นี่แหละ”พูดจบก็คว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มก่อนจะแกล้งโปรยยิ้มให้โต๊ะข้างๆที่มองมา

“เฮอะ!อย่าโปรยมากไปล่ะเจ๊ ดูไอ้สองคนนี้ด้วยเดี๋ยวมันสนุกจนลืมว่าต้องมาช่วยผมอ่ะ”

“โหย..อ้วน รีบๆๆไปทำธุระของนายเลยไป ชั้นรอดูอยู่เว้ย”

“เออๆไปแล้ว คิกๆ เดี๋ยวไม่ทัน”

“เฮ้ย..เดี๋ยว ตอนเข้ามาแกคุยไรกับพนักงานอ่ะ ว่าจะถามแต่เต้นเพลินไปหน่อย”

“ไม่บอกหรอก รอดูแล้วกัน” พอพูดจบซองมินก็เดินหายไปทางด้านของบูทดีเจ สักพักไฟก็ดับก่อนจะมีเสียงดีเจพูดขึ้นมาว่าวันนี้จะมีโชว์พิเศษ แล้วก็ปรากฏเงาลางๆของคนคุ้นตาขึ้นบนเวที จนเมื่อแสงไฟส่องมาเต็มๆนั่นแหละเสียงฮือฮาและเสียงกรี๊ดถึงได้ดังขึ้น ก็นะ..มันจะไม่ฮือฮาได้ไง ในเมื่อคนที่อยู่บนเวทีมีใบหน้าน่ารักแถมยังพ่วงตำแหน่งที่คนในวงสังคมรู้กันดีว่าเป็นสะใภ้ตระกูลโจวที่รวยอันดับต้นๆของประเทศ

“ฮู้ว...เจ๊..ดูมินนี่สิ แม่งโคตรเซ็กซี่อ่ะ”ตาเรียวมองเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อคอกว้างสีดำ เผยไหล่นวลเนียน แถมด้วยกางเกงขาสั้นสีเงินวิบวับที่ขับให้ขาขาวๆอวบๆดูน่าลูบไล้ เวลาที่ซองมินขยับร่างกายตามจังหวะเพลงแต่ละครั้งมันดูลื่นไหลน่ามองจนบรรดาเสือสิงห์ทั้งหลายที่อยู่รอบๆเวทีพากันยกไม้ยกมืออยากแตะต้องตัวคนน่ารัก

“ฮึ..วิธีล่อหมาออกจากถ้ำของมินนี่เจ๋งดี ไม่เสียแรงที่เป็นหนึ่งในน้องรัก”

“งานนี้ไอ้คยูนั่งไม่ติดล่ะ..คนหวงเมียอย่างมันคงรีบมาอุ้มไอ้อ้วนของเราลงจากเวทีแหงๆ”พูดกันไปก็มองบนเวทีกันไปอย่างลุ้นๆว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เวลานี้ซองมินที่เต้นโยกย้ายยั่วยวนอยู่บนเวทีมันดูน่ามองมาก สะโพกกลมกลึงยักย้ายตามจังหวะเพลงพร้อมๆกับซองมินที่แกล้งก้มลงเอามือลูบขาของตัวเองส่งผลให้คอเสื้อเปิดกว้างมองลึกเข้าไปเห้นอกขาวๆแม้จะไม่ชัดแต่ก็ทำให้หลายๆคนจินตนาการไปได้ไกล ก่อนจะย้ายมือแล้วส่งนิ้วชี้เล็กๆเข้าปากแล้วกัดเบาๆก่อนจะขยิบตาส่งรอยยิ้มหวานให้กับบรรดาพวกที่เกาะขอบเวทีมองอย่างหื่นกระหาย

..ฟึบ!!...

“ซองมิน พอเถอะ” เป็นคยูฮยอนที่กระโดดขึ้นเวทีมาแล้วถอดเอาสูทมาคลุมซองมินไว้ ก่อนจะดึงมือให้ซองมินลงเวทีตาม

“ไม่..กำลังสนุกเอาเสื้อคืนไป”มือเล็กยื่นเสื้อตัวใหญ่คืนให้ คยูฮยอนรับมาแต่ก็เอากลับไปคลุมร่างซองมินเหมือนเดิม

“ใส่ไว้ แล้วก็กลับได้แล้ว...อย่าดื้อสิซองมิน”คยูฮยอนพยามยามดึงร่างคนรักให้ลงจากเวที ก็แหม ดูตาไอ้พวกนั้นสิมองเมียเค้าแบบว่าถ้ากลืนลงท้องได้มันคงทำไปแล้ว ไม่ได้โว๊ย...นี่เมียกู ..กูหวง....

“บอกว่ากำลังสนุกไง..คยูก็ไปดูแลแขกของคยูพร้อมๆกับผู้หญิงพวกนั้นสิ” มือเล็กสะบัดออกจากการถูกเกาะกุม ทำให้คยูฮยอนต้องรีบช้อนตัวอุ้มเมียตัวเองแล้วเดินลงเวทีท่ามกลางความเสียดายของใครหลายๆคน ปล่อยให้ดีเจเป็นคนจัดการดึงอารมณ์และความสนุกสนานของนักท่องราตรีคนอื่นๆต่อ

“ซองมิน อย่าดิ้นสิ”คยูฮยอนที่พูดแข่งกับเสียงเพลงที่ดังขึ้นหลังจากที่เกิดเหตุวุ่นวาย

“ก็ปล่อยให้ลงสิ เราเดินเองได้”

“ไม่..”

“ทำไม่ต้องทำเสียงดุ คยูปล่อยเราลงเดินเองเลย กลับไปดูแลลูกค้าแล้วก็นัวเนียผู้หญิงพวกนั้นต่อเถอะ”

“มันเป็นงาน เราต้องเอนเตอร์เทนลูกค้าสิ โอ๊ย..”ร่างสูงร้องขึ้นเพราะถูกปากเล็กงับลงที่ต้นแขน แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยคนในอ้อมแขนลงอยู่ดี จนเดินออกมาด้านนอกแล้วก็จัดการพาซองมินไปที่รถ ก่อนจะปลดล็อคแล้วเปิดประตูด้านหลังแม้จะไม่ถนัดนักเพราะซองมินเอาแต่ดิ้นขลุกขลักไปมา ก่อนจะวางซองมินที่เบาะแล้วตนเองก็ตามเข้าไปนั่งติดๆกัน

“คุยกันก่อนนะ”แขนยาวสวมกอดไปที่เอวกลมๆ

“ไม่ เรากำลังสนุก”

“ซองมินอย่าดื้อสิ ฉันทำงานอยู่ ทำไมไม่เข้าใจบ้าง”

“คยูก็ทำงานของคยูไปสิ เราไม่ได้ว่าอะไรนี่”

“ซองมินอย่าประชดได้มั้ย ซองมินไม่ว่าแต่ขึ้นไปเต้นแบบนั้นฉันไม่ชอบนะ”แขนยาวรวบเอวกลมเข้าหาตัวแน่นขึ้น

“ตอนนี้เราไม่อยากคุยกับคยู เราอยากไปหาเจ๊แล้วก็ฮยอกกับด๊องข้างใน คยูไปรับรองลูกค้าต่อเถอะ”ซองมินพยายามขยับตัวให้หลุดจากการกอดรัดของร่างสูงข้างกาย

“ไม่เอาอ่ะ ถ้าจะเข้าไปก็ไปนั่งกับฉันนะ”

“แต่เรามากับพวกนั้นนะ ไปเถอะเดี๋ยวค่อยกลับด้วยกันก็ได้”

“แต่ว่า........”

“ไม่ต้องแต่เลย..เราไม่โกรธคยูแล้วก็ได้ แต่เราขอเข้าไปหาพวกนั้นนะ”

“อืม..ก็ได้ แต่ซองมินห้ามขึ้นไปเต้นอะไรแบบนั้นอีกนะ นั่งเฉยๆพอเดี๋ยวฉันส่งลูกค้าเสร็จจะไปหาจะได้กลับบ้านด้วยกัน”

“อืม..”พอคนในอ้อมกอดรับคำคยูฮยอนก็จัดการประคองซองมินเข้าไปในร้านโดยที่ไปส่งซองมินไว้กับเพื่อนๆแล้วตัวเองก็ขอแยกตัวไปรับรองลูกค้าคนสำคัญ

“ไงไอ้กระต่ายอ้วนเอ๊ย..นึกว่าจะใจแข็งได้นาน พอเจอไอ้หมาคยูอ้อนนิดอ้อนหน่อยก็ใจอ่อน”

“งื้อ..ฮยอกอ่า..ก็เราพยายามแล้วนี่”

“พอเลยๆ มินนี่เนี่ยน๊า..ทำเสียชื่อ ดูสิ ไอ้คยูคนเดียวที่ยังลอยหน้าลอยตาอยู่ได้ ดูไอ้แก้มสิต้องไปทำสัญญาทั้งที่มีรอยข่วนตรงแก้ม”

“พวกแกไม่ต้องไปว่าซองมินมันหรอก แค่เห็นมันโมโหจนกล้าไปเต้นบนเวทีแบบนั้นก็ถือว่าบุญตาแล้ว..เดี๋ยวอย่างอื่นค่อยฝึกมันไปเรื่อยๆ”

“อ่า..เจ๊ฮะ..แล้วจะเอาไงต่อดี”

“โหย..ไอ้กระต่าย นี่แกยังไม่รู้อีกหรอ ป่านนี้ไอ้คยูมันนัวเนียสาวๆแข่งกับลูกค้าแล้ว ถึงมันจะไหลไปตามน้ำก็เถอะแต่ผัวนะเว๊ย..ผัว..หัดหวงบ้าง”

“อ่า..เราก็หวงนะ แต่คยูบอกไม่มีอะไรนี่นา..เมื่อกี้ยังบอกให้เราไปนั่งด้วยเลย”จบคำพูดของรุ่นน้องตัวกลม ฮีชอลได้แต่นั่งส่ายหน้าเบาๆให้กับความใจดีและอ่อนโยน ของเจ้าตัว ไอ้ที่เห็นว่าปึงปังๆตอนแรกก็เป็นเพราะแรงยุของเจ้าเพื่อนตัวแสบทั้งสองที่มันเป่าหูซองมินมาตลอดทาง..ผลที่ได้คือกระต่ายกลายร่างเป็นแมวป่าแต่ก็แค่แป๊บเดียว..พอไอ้หมาป่ามาดึงลงเวทีเอาไปกด เอ๊ย!!กอดนิดหน่อยจากแมวป่าก็กลับมาเป็นกระต่ายน้อยขนปุยเหมือนเดิม..

..เฮ้อ..คิมฮีชอลล่ะเซ็งจริงๆอุตส่าห์ลุ้นว่าจะได้ดูศิลปะต่อสู้ที่กระต่ายอ้วนดั้นด้นไปเรียนด้วยเหตุผลที่ว่าจะเอาไว้จัดการเวลาคยูฮยอนออกลาย..แต่ที่ไหนได้ตั้งแต่มันเรียนมาจนถึวงปัจจุบันยังไม่เคยเห็นมันได้ใช้เลย..เรียนมาเสียเงินเปล่าๆ..อ๊ะ!!ไม่เป็นไรๆเดี๋ยว คิมฮีชอลคนนี้หาอะไรให้ไอ้กระต่ายมันเล่น(แต่พวกเรา)สนุกๆดีกว่า..ฮุฮุ

“นี่..ซองมิน..ดูสิผู้หญิงพวกนั้นสวยมั้ย??” มือเรียวชี้ไปที่กลุ่มหญิงสาวที่นุ่งเว้าหน้า แหวกหลัง ผ่าล่างจะแทบจะปิดอะไรไม่มิด

“อ่า..สวยสิฮะ เจ๊ถามทำไมหรอ..”

“อืม..นั่นสิเนอะ..ผู้หญิงพวกนั้นสวย... อกเป็นอก” มือเรียวดึงเอารุ่นน้องตัวกลมมาใกล้ๆแล้วลูบเบาๆมี่หน้าอกอวบ “เอวเป็นเอว..” เลื่อนมือมาจับที่เอวกลมๆ..แล้วเลื่อนใบหน้าไปกระซิบใกล้ๆ “ผู้หญิงพวกนี้ส่วนใหญ่มีจริตจกร้าน มีอะไรให้แปลกใจอยู่เรื่อยๆแล้วส่วนใหญ่สมัยนี้เค้าก็ไม่สนหรอกว่าผัวใคร คิดแค่สนุกๆ"ฮีชอลจับใบหน้ากลมให้หันไปมองรอบๆตัว.. “คยูฮยอนรักนายมากนะซองมิน..แต่..รักมากแค่ไหนถ้าได้มาเจออะไรแปลกๆใหม่ๆมันก็น่าตื่นตาตื่นใจใช่มั้ยล่ะ”ตากลมกวาดมองไปทั่วร้านตามที่รุ่นพี่คนสวยชี้นำ “นายน่ะใจอ่อน ง้อก็ง่ายคยูมันง้อแป๊บเดียวก็หายโกรธ ฮึๆ แบบนี้มันจะไปทำอะไรกับใครก็สะดวกเพราะนายไม่โหดเท่าสองคนนั้น” ฮีชอลแสยะยิ้มพร้อมกับมองไปทางสองเพื่อนซี้ที่กำลังมองมา

“อ่ะ..แล้ว..แล้วผมจะทำยังไงดี”เสียงใสดูเศร้าลงทันที

“ไม่เห็นจะยาก” กลายเป็นทงเฮที่ยื่นหน้ามาฟังตั้งแต่ฮีชอลหันมอง “นายก็แค่ทำให้คยูรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาสิ”

“แบบเมื่อกี้อ่ะหรอ”

“โหย..อ้วนเอ๊ย!!แค่นั้นจะพออะไร ขึ้นไปเต้นยั่วน้ำลายชายอื่น คยูมันหึงไปดึงแกลงมาหายกันไปแป๊บเดียวก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม ใจอ่อนแบบนี้กี่ครั้งแล้วอ้วน” นิ้วเล็กของเพื่อนตัวผอมจิ้มไปที่หน้าผากกลม

“งื้อ..ฮยอกอ่า...”

“พอๆ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว..อ่ะ ดื่มๆซะ”ฮีชอลยื่นแก้วที่บรรจุเครื่องดื่มสีสวยให้

“ไม่เอาอ่ะ เมื่อกี้ดื่มย้อมใจก่อนออกจากบ้านมาตั้งเยอะ ยังมึนอยู่เลย”

“อื้อ..บอกให้กินก็กินสิ แก้วนี้พี่ชงเพื่อนายเลยนะ รับรองกินแล้วจะสดชื่น”พูดจบก็ยกแก้วป้อนน้องตัวกลม โดยที่คนเป็นน้องเลี่ยงไม่ได้ ยอมดื่มจนหมดแก้ว พอหมดฮีชอลก็ชงมาป้อนอีกเรื่อยๆรวมทั้งชี้ชวนให้ซองมินดูผู้หญิงที่มาเที่ยวว่าร้อนแรงแค่ไหน หุ่นดีขนาดไหน ยั่วยวนเก่งแค่ไหน โดยมีสองเพื่อนรักคอยสนับสนุนอีกทาง(ง่ายๆคือรวมหัวกันเป่าหูซองมินน่ะแหละ คึคึ )

“เฮ้ย..อ้วน..แกดูยัยชุดแดงนั่นสิ.. อกนี่ทะลักมากอ่ะ ต่อให้ไม่ใช่เสป็ค แต่ถ้าได้ลองสักทีคงติดใจน่าดูว่าป่ะ”

“ไหนอ่า..ฮึ..ม่ายเห็นจะน่าลอง...อื้อ..ใหญ่ไปก็เท่าน้าน...ถ้าเอามากอดคงหายใจไม่ออกเพราะลูกโป่งนั่นคงปิดจมูกอ่ะ”

“โหย..อ้วน..แบบนี้เค้าเรียกเต็มไม้เต็มมือเว๊ย..คราวก่อนจำไม่ได้หรอผู้หญิงที่นั่งตักไอ้คยูก็ไซส์นี้เลย”จบคำพูดของเพื่อนตัวผอม ซองมินส่งสายตาเขียวกลับไปทันที

“นี่ฮยอกยังเป็นเพื่อนกันอยู่ป่ะ ถ้าเป็นเงียบไปเลยเถอะ คยูเค้าบอกแล้วว่าไม่สนใจ”

“ไม่สนใจอะไรมินนี่..ถ้าไม่สนใจมือคยูจะ วางแปะตรงหน่าอกยัยหัวทองนั่นหรอ”

“หยุดพูดได้แล้ว ดูสิเพื่อนพวกนายจะร้องไห้ละ อ่ะ..ซองมิน หมดแก้วนี้พี่จะให้ไอ้สองคนนี้ไปส่งที่คยู ดึกแล้วพี่ว่าจะกลับล่ะ”

“โห..เจ๊อ่ะ รีบกลับไปไหน พวกผมยังเต้นไม่เต็มที่เลยนะ”

“เออ..บอกว่ารีบกลับก็รีบสิ เอ้า..มินนี่กินหมดแล้ว ป่ะ พวกนายไปส่งมันที ปล่อยไปคนเดี๋ยวจะเดินไม่ถึงโต๊ะ มึนๆแบบนี้โดนฉุดก่อนถึงไอ้คยูแน่”

“อ่า..มินกลับกะพวกเจ๊ดีกว่า ปล่อยคยูไปเถอะ งื้อ”ตอนนี้ร่างกลมๆเริ่มทรงตัวไม่อยู่ แม้จะไม่ได้เมามากแต่น้ำพั้นซ์ที่ฮีชอลตั้งใจยื่นให้นี่ทำเอามึนหัวไม่น้อย

“ไม่ต้องหรอก นายน่ะต้องกลับกะคยูเท่านั้น ฮึๆ “

“อ่า...”

“พอๆ เอ้าไปส่งซองมินที่ไอ้คยูเร็วๆ เดี๋ยวพี่เช็คบิลรอ”

.............

...................

................................

“อ๊ะ!! ซองมิน” ทันทีที่เห็นเมียและเพื่อนเมียมายืนปรากฏตัวข้างๆโต๊ะ คยูฮยอนมีท่าทีตกใจเล็กน้อยแต่ก็ละมือและผละตัวออกจากผู้หญิงที่นั่งชงเหล้าข้างๆตัวมาได้ทันก่อนที่เมียจะเกิดอาการต่อมความเรียบร้อยแตกแล้วสร้างวีรกรรมอีก “จะกลับแล้วหรอ” ร่างสูงรีบลุกขึ้นมาประคองซองมินทันที

“ป่าว..แต่ว่าพี่ฮีชอลจะกลับแล้ว หรือคยูจะให้เรากลับกะพี่ฮีชอลล่ะ”

“อืม..งั้นให้มินนี่กลับกับพวกเราก็ได้นะ” ฮยอกแจทำท่าจะดึงมือซองมินเดินกลับไป

“ไม่ต้องหรอก ขอบใจฮยอกกับด๊องมากนะ เดี๋ยวฉันจะพาซองมินกลับเอง”

“ฮึ..งั้นพวกเรากลับล่ะนะ อ้อ..คยู เจ๊ฝากบอกว่ารีบพาไอ้อ้วนนี่กลับบ้านล่ะ บาย” พูดจบร่างบางสองคนก็เดินกลับไปทันที คยูฮยอนประคองซองมินมานั่งข้างๆมือหนาโอบกอดร่างกลมไว้ในอ้อมแขนไม่ห่าง โดยไม่สนใจหญิงสาวที่คอยให้บริการก่อนหน้านี้

“คุณคิมครับ นี่ซองมินคนรักของผมครับ” ศีรษะกลมโค้งต่ำลงเพื่อเป็นการทักทายลูกค้าคนสำคัญ

“อ่า..สวัสดีครับคุณซองมิน นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนรักของคุณคยูฮยอนล่ะก็ผมคงจีบแล้ว”คุณคิมที่มือหนึ่งยังคโอบกอดหญิงสาวในชุดน้อยชิ้น อีกมือหนึ่งกลับยื่นมาตรงหน้าซองมินบวกด้วยท่าทางกะลิ้มกะเลี่ยทำให้ซองมินไม่อยากยื่นมือไปทักทายกลับ ..เฮ้อ..ก็เพิ่งเข้าใจว่าลูกค้าสำคัญนี่ต้องเอาใจขนาดนี้ แต่ต้องเอาใจแบบนี้ทุกคนหรือเปล่านะ

“ขอโทษคุณคิมด้วยนะครับ พอดีวันนี้ซองมินเค้ามาเที่ยวคงดื่มไปเยอะแล้ว”เป็นคยูฮยอนที่จับให้คนรักเอนตัวมาซบอกแกร่งเพราะเห็นว่าเจ้าตัวไม่อยากจะแตะต้องมือที่ยื่นมานัก

“อ่า..ครับ ว่าแต่นี่คุณคยูฮยอนจะไปต่อที่ไหนหรือเปล่า ไปกับพวกผมมั้ย พาคุณซองมินไปด้วย..เอ้า..หนูๆชงเครื่องดื่มให้คุณซองมินเค้าด้วยสิ”

“ไม่ดีกว่าครับ..อีกสักพักคงกลับเลย รายนี้ไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวแบบนี้คงง่วงแล้วล่ะ”

“เอ..แต่เมื่อกี้คุณซองมินขึ้นไปเต้นบนเวทีนี่ใช่มั้ย เซ็กซี่กว่าผู้หญิงอีกนะครับ”สายตาของคุณลูกค้าหัวล้านดูลามกจนคนที่สร้างวีรกรรมรู้สึกขยะแขยง แต่ยังไม่ทันที่คยูฮยอนจะพูดอะไรกลับไป ร่างในอ้อมกอดเหมือนสะดุ้งน้อยๆ ทำให้ใบหน้าคมก้มลงไปถามอย่างห่วงใย

“เป็นอะไรหรือเปล่าซองมิน”

“ไม่..ไม่หรอก อ่า...”

“นี่น้ำค่ะคุณซองมิน พั้นส์อ่อนๆ”เป็นหญิงสาวทรงโตที่เคยนั่งเบียดคยูฮยอนก่อนที่ซองมินจะมา ตากลมโตมองไปที่หน้าอกที่ล้นออกมานอกชุดสีแดงสด ในหัวก็พลางนึกไปถึงคำพูดของฮีชอลและสองเพื่อนรักที่พูดให้ฟังก่อนจะมา มือเล็กเอื้อมไปหยิบแก้วเครื่องดื่มมายกดื่มรวดเดียวหมด พร้อมกับขยับตัวออกจากอ้อมแขนของคนรัก

“เอ่อ..ขออีกแก้วได้มั้ยฮะ..”มืออวบยื่นแก้วไปที่แม่สาวทรงโต พร้อมทั้งขยับร่างกายออกจากคยูฮยอนแล้วเข้าไปหาหญิงสาวมากขึ้น “พั้นซ์รสนี้อร่อยดีนะฮะ” การกระทำของคนตัวกลมทำให้คยูฮยอนถึงกับอึ้ง

...ก็ไม่เคยเจอซองมินโหมดนี้นี่หว่า..

“นี่ค่ะ..คุณซองมินจะเอาอะไรเพิ่มอีกบอกได้นะคะ แองจี้จะบริการให้” คนตัวเล็กยิ้มหวานให้กับหญิงสาวก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโดยแกล้งเฉียดกับเนินหน้าอกหน้าใจ ..ฮึ..ก็แค่ใหญ่กว่าแค่นั้นเอง..น่าอึดอัดจะตาย.. แต่ขออีกนิดเถอะ “คุณทำงานที่นี่มานานแล้วหรอฮะ” ซองมินแกล้งก้มลงไปกระซิบใกล้ๆหู มือข้างที่ไม่ได้ถือแก้วก็พาดบริเวณหน้าขาของหญิงสาว แต่ไม่ทันที่จะได้ตอบอะไร ซองมินก็ถูกคยูฮยอนลากเข้าไปกอดในอ้อมแขนเหมือนเดิม

“ถามอะไรน้องเค้าหรือซองมิน หืม..บอกคยูได้มั้ย”คยูฮยอนก้มลงไปกระซิบใกล้ๆพร้อมกดริมฝีปากลงบนปากเล็กเบาๆ ร่างของซองมินสั่นน้อยๆ “อ่า..ขอโทษคุณคิมด้วยนะครับ พอดีเวลาซองมินเค้าเมานี่ไม่ค่อยระวังตัว”

“อ่า..เชิญตามสบายครับ ถ้าคุณคยูจะกลับก็ได้นะครับเดี๋ยวผมก็จะไปต่อกับน้องๆแล้วเหมือนกัน ฮ่าๆๆ”

“ครับ..งั้นเดี๋ยวให้น้องเค้าเคลียร์ค่าใช้จ่ายเลยนะครับ คุณคิมจะเข้าที่พักก็ได้นะครับ ที่เดิมเลยผมเตรียมไว้ให้แล้ว”

“โอ้...ขอบคุณคุณคยูฮยอนมากเลยนะครับ มากี่ครั้งก็ยังดูแลผมอย่างดี”

“ไม่เป็นไรครับ คุณคิมเป็นลูกค้าคนสำคัญนี่ครับ ส่งทัวร์มาให้ผมแต่ละกรุ๊ปรายใหญ่ทั้งนั้น ผมสิต้องขอบคุณ”

“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรๆช่วยๆเหลือกันได้ก็ช่วยเหลือกันไป งั้นผมไปก่อนดีกว่า ลานะครับคุณซองมิน” พูดจบชายร่างท้วมก็ลุกขึ้นเดินออกไปพร้อมกับหญิงสาวในอ้อมกอดอีกสองคน ทิ้งให้คยูฮยอนที่ต้องจัดการพาคนเริ่มเมากลับบ้าน

“อื้ม...คยู....”เสียงหวานดังอ้อแอ้มาจากที่นั่งข้างคนขับพร้อมส่งสายตาหวานเยิ้ม..

“หืม...เมาแล้วนอนก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวถึงแล้วคยูอุ้มซองมินเองก็ได้”มือหนาเอื้อมมาลูบหัวกลมเบาๆ

“ไม่อ่า....เราไม่อยากนอน..เราอยากนั่งตักคยู”มือหนาที่กำลังจะเข้าเกียร์หยุดชะงักทันที ไม่ใช่เพี่ยงแค่ตกใจกับคำพูดที่คนน่ารักส่งมาแต่มือกลมๆที่มาลูบท่อนแขนเค้าเบาๆกับตาหวานๆที่ส่งมานี่คืออะไร..คยูฮยอนไม่เคยเจออีซองมินโหมดนี้เลย..

“คยู....มินอยากนั่งตักคยูจริงๆนะ...”

“เอ่อ...มิน..”

“ฮึก..คยูไม่รักมินแล้วใช่มั้ย..ฮึก!!”ซองมินเบะปากจะร้องไห้พร้อมกับดึงมือกลับจากคนใจร้ายมากอดที่อกตัวเอง

“เฮ้ย..ไม่ใช่นะ...ซองมินเป็นอะไรไหนๆหันมาคุยกันก่อนสิ”คยูฮยอนเอื้อมมือไปจับมือซองมินแต่ก็โดนสะบัดออกแล้วกอดอกตัวเองแน่นกว่าเดิม

“ไม่ต้องมาแตะตัวมินเลย..ใช่สิมินไม่มีอะไรดีเท่าผู้หญิงพวกนั้นนิ่”

“เป็นอะไรอีกล่ะ...หันมาคุยดีๆสิ”

“ก็คยูไม่ยอมให้มินนั่งตัก...แต่กับผู้หญิงพวกนั้นเบียดคยูจนจะเกยกันแล้ว”

“โธ่..นึกว่าอะไร ก็ฉันจะขับรถ เอาแบบนี้มั้ย..เดี๋ยวฉันรีบขับรถกลับบ้านพอถึงปุ๊บจะอุ้มซองมินตั้งแต่ที่รถเลยดีมั้ย”

“ไม่เอา ก็มินอยากนั่งตักคยูตอนนี้นี่..”

“หึงหรอ” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาคยูฮยอนจึงปรับที่นั่งให้เหมาะ “หันมานี่สิ..ขยับมานะ”แขนยาวเอื้อมไปจับคนตัวกลมให้ขยับข้ามมานั่งซ้อนบนตัก “ที่คยูยังไม่อยากให้มินมานั่งเพราะคยูก็ดื่มมาเยอะ กลัวจะไม่มีสมาธิขับรถ”

“งื้อ...ก็มินอยากนั่งกอดคยูไปด้วยอ่ะ”พูดจบก็คว้าเข้าที่เอวสอบแล้วซบลงที่อก “เห็นมั้ย..มินนั่งแบบนี้คยูขับรถได้”

“อือ..งั้นนอนไปก่อนนะ “มือหน้ากอดที่ตัวกลมแน่นๆหนึ่งทีแล้วละมือมาทำหน้าที่ขับรถต่อ ในระหว่าที่รถแล่นออกไป คนที่นั่งเป็นภาระบนตักก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ซองมินกอดเอวบ้าง แกล้งหอมแก้ม หอมตามตัวบ้าง ทำให้คนขับรถต้องอดทนสุดๆ ดีนะที่ระหว่างร้านมาที่บ้านขับรถเวลากลางคืนถนนโล่งแบบนี้ไม่เกินสิบห้านาทีก็ถึง

“คิกๆๆ”เสียงหัวเราะดังมาจากปากน้อยๆเพราะถูกใจที่แกล้งจูบตรงต้นคอของคนที่ต้องขับรถแล้วโต้ตอบอะไรไม่ได้

“ซองมิน ถ้ายังไม่นั่งเฉยๆ ฉันไม่มั่นใจนะว่าจะถึงบ้านเรามั้ย”

“ทำไมล่ะ...แค่นี้เอง..เลี้ยวแค่นี้ก็ถึงแล้ว...คิกๆ” มือเล็กยังไม่ยอมหยุดป้วนเปี้ยนไปตามเนื้อตัวของคยูฮยอน ทำให้คนขับต้องรีบเหยียบคันเร่งเพื่อให้ถึงบ้านก่อนจะทนไม่ไหวจอดรถแล้วจับคนที่มือซนบนตักมาปล้ำเสียก่อนจะถึงบ้าน แต่พอถึงบ้าน รถจอดสนิทคนตัวเล็กกลับรีบลงจากตักแล้ววิ่งเข้าบ้านโดยไม่รอให้อีกคนจัดการเก็บรถเสร็จก่อนแล้วค่อยเข้าบ้านพร้อมกัน... พอเก็บรถและตรวจตราความเรียบร้อยของบ้านเสร็จก็ขึ้นมาแล้วพบว่าซองมินกำลังอาบน้ำอยู่ คยูฮยอนก็รีบจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเองแล้วเข้าไปอาบน้ำกับคนข้างใน ..อย่าได้ถามว่าซองมินทำไมไม่ล็อกประตู ตอบได้เลยว่าคยูฮยอนสั่งทำประตูห้องน้ำส่วนตัวนี้แบบไม่มีที่ล็อกด้วยเหตุผลที่ว่าก็ใช้กันแค่สองคนจะล็อกไปทำไม อีกอย่างอันนี้สำคัญเลยเวลาซองมินหนีเข้าห้องน้ำเค้าก็จะได้ตามเข้าไปง่ายๆแบบขี้เกียจหากุญแจสำรองอ่ะ

“รีบขึ้นมาไม่รอกันเลยนะ” แขนยาวสวมกอดร่างเปลือยเปล่าใต้ละอองน้ำ

“อื้อ..คยูออกไปก่อน”

“ทำไมล่ะ..ทีตอนนั่งมาในรถซองมินยังยั่วฉันอยู่เลย”

“ยั่วที่ไหน แค่อยากกอดคยูหาว่ายั่วหรอ คยูออกไปก่อนนะ”

“ทำไมล่ะ..หืม..ไหนหันมานี่สิ ทำไมอาบด้วยกันไม่ได้”พอหันมาสบตากันรอยแดงระเรื่อพาดผ่านแก้มใสหน้าก้มลงไปจูบมากๆ

“ก็เอ่อ..คยูออกไปก่อนเถอะน๊า..ขอมินอาบน้ำก่อน...อื้อ..”ยังไม่ทันจะพูดจบมากนุ่มๆก็ถูกปิดด้วยรอยจูบของคยูฮยอน..ริมฝีปากหนาบดเบียดชิมความหวานจากกลีบปากนิ่มเรียวลิ้นกระหวัดเข้าแทรกเพื่อเข้าชิมน้ำหวาน ร่างของซองมินตอนนี้อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของคยูฮยอน เมื่อเห็นว่าซองมินเริ่มหายใจหายคอไม่ทันคยูฮยอนก็ย้ายที่ชิมความหวานไปทั่วใบหน้าแล้วค่อยๆละมาที่ลำคอก่อนจะทิ้งรอยไว้ แล้วลากไล้มาบริเวณยอดอก

“อื้อ..ไม่เอานะคยู..พอๆ พอ..เถอะ”

“อื้ม..ก็เปียกด้วยแล้ว จะให้พอทำไม อาบพร้อมกันนี่แหละ”ส่งเสียงกระซิบแหบพร่ามาทั้งๆที่วุ่นวายอยู่กับเนินอกนุ่ม

“อื้อ...คยู อ๊ะ..ตรงนั้น อืม....อ๊ะ!!”คยูฮยอนช้อนตัวซองมินแล้วพามานั่งตรงอ่างอาบน้ำที่ตกแต่งให้มีพื้นหินอ่อนและสามารถมองเห็นบริเวณภายนอกผ่านกระจกหน้าเดียวที่ภายนอกไม่สามารถมองเข้ามาได้..

“อื้อ..คยูพอก่อนเถอะนะ มินง่วงแล้ว” พอเห็นอีกคนจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองเสร็จแล้วเดินมาหา ซองมินก็จัดการคล้องแขนรอบลำคอแกร่งแล้วส่งสายตาอ้อนวอนทันที

“ง่วงแล้วหรอ..หืม..งั้นก็แช่น้ำอุ่นแล้วนอนค่อยเนอะ”พูดจบก็จัดการยื่นมือไปเปิดน้ำแล้วกลับมาจับคนตัวกลมที่นั่งส่งสายตาหวานๆยกขึ้นแล้วทิ้งตัวเองลงมานั่งแทนจับให้ซองมินมานั่งคร่อมบนตักโดยหันหน้าเข้าหากัน

“อื้อ..คยูไหนว่าจะอาบน้ำ”

“ก็อาบไง”

“ก็ระหว่างรอน้ำเต็ม..ก็หาอะไรทำก่อนสิ” ปากหยักแกล้งพรูลมร้อนข้างๆหูก่อนจะจัดการประกบเข้ากับริมฝีปากนิ่ม ดูดดุนอยู่ได้แป๊บเดียวก็ได้รับการตอบรับกลับมา ฝ่ามือหนาลูบไล้วนไปทั่วแผ่นหลังเนียนนุ่มก่อนจะย้ายมาด้านหน้าแล้วจัดการกับยอดอกสีสวย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มหายใจไม่ทันคยูฮยอนก็ย้ายริมฝีปากมาบดเบียดลำคอสวย ดูดดุนจนเป็นรอยแดงระเรื่อไปทั่ว

“อือ...คยู..พอ.พอแล้ว..แดงทั่วไปหมดแล้ว”

“หืม..จะอายอะไร ดีสิ คนจะได้รู้ว่ามินมีเจ้าของแล้ว”

“อ่า..คยูเบาๆสิ..อ๊ะๆ..อื้อออออ” ยิ่งซองมินร้องห้ามมันก็เหมือนกับว่าเพิ่มความหมั่นเขี้ยวให้กับคยูฮยอน มือหนาลากไล้ลงไปรวบแกนกายทั้งสองไว้ด้วยกันแล้วรูดรั้งไปพร้อมๆกันพร้อมทั้งริมฝีปากหนาที่ทำหน้าที่ขบเม้มเม็ดทับทิมสีหวาน..

“อื้อ..คยู...อ๊ะ..เร็วไปแล้ว..อื้อออ” ใบหน้าหวานเชิดขึ้น มือจับขยุ้มไปที่กลุ่มผมที่อยู่บริเวณเนินอกเพื่อนระบายความเสียวซ่าน แต่สะโพกมนก็ยังขยับรับจังหวะกับมือหนาที่รูดรั้ง นิ้วยาวเกลี่ยปลายยอดที่ตอนนี้ปริ่มด้วยน้ำใส ไล้วนไปมาก่อนจะจับให้ซองมินยืนขึ้น ขาอวบดูจะอ่อนแรงลงไปจนคยูฮยอนต้องใช้สองมือประคองตรงสะโพกมนเอาไว้กันล้มลง แล้วจัดการย้ายตัวเองลงมานั่งคุกเข่ากับพื้น แกนกายเล็กปรากฏเด่นอยู่ตรงหน้า ทั้งกลิ่นและน้ำตรงส่วนปลายที่น่าลิ้มชิมรส คิดได้ดังนั้นริมฝีปากหนาก็อ้าอมทีเดียวจนหมดแล้วค่อยๆรูดรั้งมาดูดดุนตรงปลาย ลิ้นหนากระหวัดเลียถี่ๆไปมาเรียกเสียงครางใสๆจากเจ้าของแกนกายหวานนี้ได้ไม่ยาก...

“อื้ม..คยู..มัน..อะๆ”เสียงใสร้องทันทีที่คยูฮยอนแกล้งดูดและรัวลิ้นหนักๆตรงส่วนปลาย นิ้วเรียวเริ่มป้วนเปี้ยนไปยังช่องทางด้านหลัง ลูบไล้วนไปมาก่อนจะกดเบาๆเข้าไปทีละนิ้วๆจนครบสามนิ้ว ตอนนี้ร่างทั้งร่างของซองมินสั่นไหวเพราะความรู้สึกเต็มตื้นไปด้วยแรงรักที่มาจากคยูฮยอน...

“อา...ซองมิน ไปนอนแช่น้ำกันเถอะนะ”คยูฮยอนละมือและปากจากการทำรักแล้วหยัดกายลุกขึ้นมากระซิบตรงข้างแก้มก่อนจะประคองกอดพาซองมินลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำที่ตอนนี้ระดับน้ำอุ่นกำลังพอดี หลังจากที่จัดท่าทางได้เหมาะสมคยูฮยอนก็เกลี่ยริมฝีมากกับแผ่นหลังนวลแล้วส่งนิ้วเรียวสะกิดวนที่ช่องทางรักอีกครั้งเรียกความกระสันให้ซองมินต้องยกสะโพกขึ้นสูงเป็นการตอบรับ คยูฮยอนปรนเปรอซองมินเต็มที่ทั้งริมฝีปากที่จูบซับต้นคอ มืออีกข้างก็บีบคลึงยอดอกก่อนจะค่อยๆแทรกกายแกร่งประสานความรักของกันและกัน

“อื้อ...คยู..อ๊า..”

“อืม..มินช่วยคยูหน่อยนะ...”มันเหมือนปฏิกิริยาตอบรับที่รู้ๆกันของคนทั้งคู่ พอได้ยินดังนั้นซองมินก็แยกขาออกให้กว้างขึ้นเพื่อเปิดทางให้อีกฝ่ายแทรกตัวได้ง่าย “อ่า..มิน..ฮืม....มินเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย จุ๊บ!!” ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบเข้าหากัน เกลียวลิ้นกระวัดเข้าหากันจนน้ำหวานในริมฝีปากบางออกมาบางส่วน คยูฮยอนส่งลิ้นออกมาตวัดเลียไปรอบๆริมฝีปากเพื่อเก็บเกี่ยวเอาไว้ ถึงกระนั้นส่วนล่างก็ยังคงทำหน้าที่ได้ไม่ขาดตกบกพร่อง สะโพกหนาขยับสวนเข้าออกถี่ระรัว จนน้ำในอ่างกระเพื่อมสั่นไหว

“อ๊ะๆๆ คยู..อื้ออออ ตรงนั้น..พอเถอะๆ อ๊า...”

“ชอบมั้ย..ตรงนี้ดีมั้ย หืมมม..”

“อ๊ะๆ..เบาๆคยู มิน..อื้อ..มินจะไปแล้ว...”เสียงใสสั่นไหวไปตามแรงกระแทกที่ส่งมาเต็มที่

“อืม...อย่าเพิ่งสิ..รอไปพร้อมกัน”

“อ๊ะ..อ่า...คยู...อ๊ะ!!”เมื่อเห็นว่าคนด้านบนจะถึงฝั่งฝันแล้วคยูฮยอนจึงจัดการปรับเปลี่ยนท่าทางเพื่อให้ความรู้สึกของซองมินสะดุดลงมาบ้าง ตอนนี้ซองมินเปลี่ยนมาหันหน้าเข้าหาคยูฮยอน หน้าผากกลมมนซบลงไปที่ไหล่หนา

“อืม..มินช่วยคยูหน่อยนะ ทำให้คยูที..นะ..นะครับ...”เสียงทุ้มออดอ้อนให้คนตัวกลมขยับสร้างจังหวะเอาเอง..

“อื้อ..แต่คยู...”

“หืม..นะครับ..”คำอ้อนเสียงทุ้มเรียกให้ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อกว่าเดิม แขนอวบถูกยกขึ้นมาคล้องคอแกร่ง ซองมินเสหน้าหันหนีรอยยิ้มที่ส่งออกมาจากคยูฮยอนพร้อมกับขยับสร้างจังหวะรัก

“อ่ะ..อืม.. ดีมากเลย..ซองมิน อ่า..แรงอีกๆ ได้มั้ย..”

“อึ๊ก!! อ๊ะ..คะ ..คยู..มิน...อ่า...มินจะใม่ไหวแล้ว..”ร่างกลมนิ่มของซองมินดูท่าว่าจะหมดแรง คยูฮยอนเลยขยับสวนกายขึ้นช่วยให้จังหวะร้อนแรงขึ้น อุณหภูมิน้ำอุ่นในอ่างตอนนี้ก็คงร้อนแรงไม่เท่าอุณหภูมิอารมณ์รักของทั้งคู่..

“อ่ะ..มิน...อืม..”คยูฮยอนที่เห็นว่าคนรักใกล้ถึงฝั่งในก็รีบเร่งให้ตัวเองเสร็จไปพร้อมๆกัน ริมฝีปากหนาลากจูบไปทั่วร่าง ขบเม้มจนเป็นรอยเข้มไปทั่ว

“ฮึก..อ่ะ..คยู..มิน...อ๊า........”ตอนนี้ซองมินถึงฝั่งฝันไปเรียบร้อย ทำให้คยูฮยอนต้องเร่งกายสร้างจังหวะให้เร็วขึ้นก่อนจะตามไปติดๆ ตอนนี้ซองมินทิ้งตัวซบลงที่อกแกร่งอย่างหมดเรี่ยวแรงโดนที่ร่างกายยังประสานกันอยู่

“เหนื่อยมากเลยหรอ..ฮื้ม..”ปากหนาก้มลงมากดจูบบนหน้าผากนวลพร้อมกับลูบเบาๆที่กลุ่มผมนิ่ม เรียกให้หัวกลมๆขยับขึ้นลงแทนคำตอบ “งั้นเดี๋ยวคยูอาบน้ำให้นะ เราจะได้ไปนอนกัน” พูดจบคยูฮยอนก็ขยับถอนร่างกายออกมาแล้วจัดการอาบน้ำให้คนในอ้อมกอด ก่อนจะอุ้มไปเช็ดตัวและสวมเสื้อผ้าจนเรียบร้อย...

“ซองมิน อึดอัดมั้ยเวลาที่ฉันต้องออกไปกับลูกค้าแล้วไปเที่ยวอะไรแบบนั้นอ่ะ”หลังจากที่จัดการกับร่างกายตัวเองและคนรักเสร็จ สองร่างก็มานอนอยู่บนเตียงนุ่มโดยที่ซองมินมีอกและอ้อมกอดอุ่นๆให้ซุกตัวนอน

“หืม..ทำไมถามแบบนี้ล่ะ”ตากลมเหลือบมองคนถามอย่างสงสัย..

“ตอบมาเถอะ..เพราะคยูละเลยเรื่องนี้ไปแล้วคิดไปเองว่าซองมินคงเข้าใจ แต่วันนี้มาคิดๆดูแล้วในทางกลับกันถ้าคยูเป็นมิน ก็คงไม่ชอบใจ” คนน่ารักยิ้มหวานในความมืดก่อนจะกระชับอ้อมแขนที่เอวสอบแล้วซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดให้มากขึ้น

“เอาจริงๆมินก็ไม่ชอบนะ พยายามบอกตัวเองตลอดว่าคยูทำงานๆแต่อย่างว่า มันก็อดไม่ได้ แต่ถ้ามินทำให้คยูต้องกังวลต่อไปนี้มินจะอดทนให้มากขึ้นนะ”

“จุ๊บ!!”คยูฮยอนจูบลงที่กลุ่มผมนิ่ม “ ไม่ต้องแล้วล่ะ คยูคิดว่าต่อไปนี้คยูจะเอามินไปด้วยทุกครั้งแต่มินคงต้องทนง่วงหน่อยนะ”

“จะลำบากคยูมั้ย..มินไปจะคุยอะไรก็ไม่สะดวกน่ะสิ”

“ไม่หรอก ดีซะอีกมินไปกันๆแม่ผู้หญิงพวกนั้นบ้างก็ดี ถึงคยูจะเคยเผลอไปบ้าง แต่นั่นก็ตอนเมาล่ะ..โอ๊ย!! มินอ่ะหยิกมาได้”

“ก็จะไม่ให้หยิกได้ยังไง คยูเล่นเผลอบ่อยนะ”

“แหม..ก็เมานี่นา มือไม้มันก็เลยนัวเนียไปบ้องอ่ะ”

“แต่รู้สึกว่าจะนัวเนียบ่อยเกินไปนะ..”ซองมินยกมือขึ้นไปแกล้งหยิกปลายคางของคยูฮยอนเบาๆ

“แต่คยูก็ไปไหนไม่รอดนี่นา คนอื่นก็ได้แค่นั้นแหละพอเข้าใกล้มากๆก็เหม็นน้ำหอม พวกนั้นปรุงแต่งไม่น่ารักเหมือนเมียที่บ้านหรอก..ตัวกลมๆนิ่มๆกลิ่นก็ห๊อม..หอม..”

“ชริ..ตอนนี้ล่ะพูดดี..แล้วที่มินไปเจอนัวเนียกะแม่พวกนั้นคืออะไร หื้ม..”

“อ่า..หยุดพูดเรื่องนี้ดีกว่าเนาะ ยังไงๆคยูก็รักมินคนเดียวไปไหนไม่รอดแล้ว..”

“อื้อ..มินเชื่อคยูนะ”

“สัญญาด้วยใจเลยล่ะ”สุดท้ายริมฝีปากหนาก็กดจูบลงที่หน้าผากมนอีกครั้งพร้อมทั้งกระชับอ้อมแขนให้กอดคนตัวกลมแน่นขึ้นเพื่อแทนคำพูดใดๆก่อนจะพากันหลับตาลงแล้วพากันก้าวไปสู่ความฝันที่แสนหวาน......