LOVE PAIN.. รักนี้โหดร้าย

9.4

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.10 น.

  29 ตอน
  82 วิจารณ์
  58.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ชายหนุ่มนั่งดื่มของมึนเมาอยู่เพียงคนเดียว นับน์ตาแข็งกร้าวมองไปยังแก้วน้ำอย่างครุ่นคิด สติของเขาเริ่มหาย

ไปเรื่อยๆ เมื่อแอลกอฮอล์เริ่มแผลงฤทธิ์มือก็ยังยกแก้วเหล้าขึ้นซดไม่เลิก ในขณะนั้นหญิงสาวผมยาว ห่นดี

หน้าตาน่ารัก เดินมานั่งข้างๆเขา พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนมาให้เขาอยู่ตลอด

 

 

“มาคนเดียวหรอค่ะ ขอนั่งด้วยได้ไหมค่ะ” ชายหนุ่มหันไปมองหน้าคนตรงหน้า สายตาที่หลี่มองเธอด้วยความ

ประหลาดใจก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย

 

 

“ออกไป ฉันอารมณ์ไม่ดีอยู่” หญิงสาวมองเขาด้วยความสงสัยแต่ก็ยังไม่ลุกออกไป แต่เธอกลับลุกขึ้นยืนและ

เดินไปนั่งข้างๆชายหนุ่มแททน

 

“ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนเถอะนะ ฉันไม่ทำให้คุณรำคาญหรอก”

 

 

“เธอ หูหนวกรึไง”

 

 

“เถื่อนจริงนะ แบบนี้เป๊กเลย”

 

“เธอทำไมไม่กลัวฉันหรือไง”

 

“กลัวสิ แต่ชอบมากกว่ากลัว”

 

“มีเรื่องไม่สบายใจสินะ งั้นเดี๋ยวฉันดื่มเป็นเพื่อนนะ” ชายหนุ่มไม่ได้พูดต่อต้านหรืออะไรกับคนแปลกหน้าตรงนี้

แล้ว เขาแค่นั่งเฉยๆไป    แขนเล็กของหญิงสาวเริ่มที่จะเข้ามาคล้องแขนของเขา ใบหน้าของเธอมีแต่รอยยิ้ม

ยั่วยวนเท่านั้น

 

“คุณชื่ออะไรหรอค่ะ”  ชายหนุ่มแกะแขนเธอออกอย่างรำคาญ ก่อนจะดื่มเหล้าต่อโดยไม่ตอบคำถามของเธอ

ออกไป

 

“ฉันชื่อมดนะ คุณไม่คิดจะบอกฉันจริงๆหรอว่าชื่ออะไร”

 

“ป๊อปปี้”

 

“นึกไว้แล้วเชียว ป๊อปปี้กลุ่มเคโอติกสินะ”

 

หลังจากนั้นทั้งสองก็ดื่มด้วยกัน ชายหนุ่มเริ่มที่จะคุยกับเธอมากขึ้น เขาดื่มจนไม่มีสติพอที่จะควบคุมตัวเอง

หญิงสาวจึงพาเขาขึ้นไปบนรถของตัวเอง

 

“บ้านป๊อปอยู่ไหนหรอ”

 

“ฉันอยู่หอแถวโรงเรียน ”

 

 

หน้าหอ

 

ชายหนุ่มถูกหญิงสาวประคองขึ้นมาตามที่เขาบอกเมื่อมาถึงหน้าห้องเธอก็ค้นกระเป๋ากางเกงเพื่อที่จะเอากุญแจมา

ไขประตู เธอพาชายหนุ่มมาวางไว้ที่โซฟาใหญ่ตรงห้องรับแขก หญิงสาวนั่งลงข้างๆ มือเล็กปัดเส้นผมสัมผัสผิว

หน้าของร่างสูงอย่างใครในตัวเขา

 

 

“คนอะไรหล่อ ร้าย เถื่อน น่ารักชะมัดเลย”

 

ขณะนั้นชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นมาจับมือเธอพร้อมกับจับเธอพลิกลง ใบหน้าคมเข้าไปซุกไซ้ซอกคอขาวทันทีที่ลิ้น

ร้อนไล่เลียไปทั่วบริเวณคอขาว  อารมณ์ของทั้งคู่เริ่มพรุ่งพรวดทันที หากแต่ว่าภายในห้องนั้นไม่ดี้แค่เธอกับเขา

ร่างบางได้ยินเสียงหน้าห้องจึงเปิดประตูออกมา เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า มือเล็กที่เลื่อนขึ้นมาป้องปากอย่างไม่

เชื่อสายตา ตาหวานเบิกโพรงด้วยความตกใจอย่างที่สุด

 

 

“ป๊อปค่ะ อย่าใจร้อนสิค่ะ อิอิ  อื้ม”  ชายหนุ่มยังคงหมกหมุ่นกับร่างตรงหน้า ด้วยความเมามายอย่างไร้สติมือ

หนาเริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มไล้ลต่ำไปสัมผัสที่ขาอ่อนของเธอ

 

 

ปัง!!!

 

 

เสียงที่ดังมาจากการปิดประตูของฟางทำให้การกระทำของคนทั้งคู่หยุดชะงัก

 

“หืมม”

 

“อย่าสนใจเลยค่ะป๊อป ต่อเรื่องของเราดีกว่า”

 

“เธอกลับไปได้แล้ว  ไป”

 

“เอ่อ ฮึ่ยย” มดที่เห็นหน้าของชายหนุ่มก็ออกไปทันที  ‘เสียดายจังอีกนิดเนียวเท่านั้น…. ว่าแต่ใครกันนะ ที่อยู่

ในห้องนั้น แฟนป๊อปหรอ งั้นก็ดีจะได้เลิกกันไปเลย ฮึฮึ’

 

 

ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งบนโซฟานั้นด้ยใบหน้าที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขายังคงถูกควบคุมด้วยแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป แต่ยังพอ

มีแรงที่จะเดินไปยังห้องของหญงสาวได้

 

“ถ้าบอกให้เปิด คงไม่ยอมใช่ไหม”

 

 

แกร๊กกกก…

 

 

แอ๊ดดด

 

กุญแจสำรองที่มีของเขา ไขเข้าไปก่อนได้รับอนุญาติอีกครั้ง สายตาคมมองไปยังร่างที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง

ก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอ

 

 

“เป็นอะไรไป”

 

 

“ออกไป”

 

“ทำไมหึงฉันรึไง”

 

“อย่ามาพูดบ้าๆนะ บอกให้ออกไป” ชายหนุ่มเข้าไปประชิดตัวร่างบางและโอบกอดรัดเธอทันที

 

“บอกมานะ เธอหึงฉันใช่ไหม”

 

“ปล่อยนะ บอกให้ปล่อย” ฟางพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดตรงนี้ แต่ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ไม่คลายออกหรือ

เบาแรงลงเลย

 

“อยากให้ฉันทำกัเธอแบบนั้นล่ะสิ”

 

“ป๊อปหยุดนะ ป๊อปเมามากแล้ว  ปล่อยฟางแล้วออกไปนะ”

 

“หึ เธอต้องชดใช้ทั้งหมด คนๆนั้นจะเจ็บปวดที่สุดถ้าเธอโดนฉันทำร้าย คนแบบนั้นทำกับตัวคงไม่รู้สึกหรอก

ต้องทำกับสิ่งที่มันรักและหวงแหนที่สุด เตรียมใจเอาไว้ได้เลย”

 

“ว้ายยยย ไม่นะ ปล่อยฟางนะ  อุ๊บบ”

 

ชายหนุ่มจูบหญิงสาวอย่างรุนแรง คนโดนกระทำพยายามหันหน้าหนี ปากที่ปิดไว้เมื่อโดนชายหนุ่มเข้ามาประกบ

ปาก ไม่ยอมเปิดให้ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามา ชายหนุ่มเลยเปลี่ยนมา”ซร้ซอกคอและทำรอยไว้อย่างรุนแรง

 

“โอ้ยย  ปล่อยฟางนะ  ฮึก ฮืออ”

 

แม้หญิงสาวจะร่ำร้องออกมา ด่าทอคนตรงหน้าเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่รับรู้อะไรแล้วนอกจากย่ำยีเธอให้แสนเจ็บปวด

ที่สุด

 

บทรักอันแสนทารุณที่ชายหนุ่มมอบให้หญิงสาวดำเนินต่อไปเรื่อยๆ หลายต่อหลายครั้ง ตลอดทั้งคืนหญิงสาว

ต้อรับมือกับเขาแม้ว่าเธอจะทำอะไรไม่ได้เลยก็ตาม

 

เช้าวันใหม่ แสงแดดที่สอดดส่องเข้ามาภายในห้อง ชายหนุ่มที่รู้สึกตัวค่อยๆลืมตาขึ้น ใบหน้าของเขาหันไปทาง

ขางเห็นร่างบางนอนหันหลังให้ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันกับเขา รอยยิ้มพอใจผุดขึ้นบใบหน้าของเขาทันที

 

“ฮึก ฮือ”

 

เสียงสะอื้นยังคงดังออกมาจากหญิงสาวเรื่อยๆ เธอนอนตะแคงร้องไห้ ตาหวานตอนนี้บวมเป่ง ใบหน้าเธอมีแต่

ความเจ็บปวดที่ชายหนุ่มได้ฝากไว้กับเธอ

 

“หึ จะร้องไห้ทำไม แต่เธฮหน่ะครั้งแรกสินะ น่าภูมิใจจริงๆ”

 

ชายหนุ่มยังคงพูดอย่างพอใจ  มือหนาเลื่อนขึ้นมากอดเธอ แต่ถูกปัดออก

 

“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน  มันน่าขยะแขยง”

 

“แต่ไม่ว่ายังไง เมื่อคืน เธอกับฉันเราก็…”

 

“ฉันไปทำอะไรให้ นายถึงทำแบบนี้”

 

“พ่อของเธอ ฆ่าพ่อแม่ฉัน แค่นี้เป็นเหตุผลที่เพียงพอมั้ยหล่ะ”

 

“ไม่จริง พ่อฉันเป็นคนดี ไม่เคยฆ่าใคร อย่ามาพูดมั่วๆ”

 

“งั้นหรอ งั้นก็ดูนี่สิ” ชายหนุ่มลุกขึ้นหยิบซองเอกสาร ก่อนจะโยนลงไปยังร่างบาง เธอมองหน้าเขาก่อนจะเปิด

อ่านเนื้อความในเอกสารและข่าวหนังสือพิมพ์ทั้งหมด ที่เป็นเหตุการณ์ในตอนนั้น  นัยน์ตาหวานเบิกโพรงทันที

ด้วยความไม่คาดคิด

 

“ฉันเคยมีครอบครัวที่แสนอบอุ่น  แต่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พ่อเธอมาเอาครอบครัวของฉันไป ทั้งพี่สาว พ่อ แม่ ฉัน

ต้องอยู่คนเดียว ปู่ก็ไม่เหลียวแลฉันตั้งแต่ตอนนั้น ฉันเคยคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุมาโดยตลอด แต่ฉันเพิ่งรู้ว่าพ่อ

เธอต่างหากที่ขับรถสะเพร่า จนทำให้คนต้องตายถึงสามคน และไม่มีความผิดอะไรเลยด้วย เพราะกฎหมายเห็น

ว่าไม่ได้ตั้งใจ พ่อเธอแค่จ่ายเงินประกันตัวเอง กับค่าเสียหายไป นั่นมันชีวิตของพ่อ แม่ พี่สาวฉัน มันไม่ยุติธรรม

เลย ฉันสูญเสียครอบครัวไปแต่พ่อของเธอกลับแค่เจ็บนิดหน่อยและกลับไปหาตรอบครัวที่แสนจะอบอุ่น โดยไม่

ต้องรับผิดอะไรทั้งนั้น เธอคงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนสินะ”

 

 

หญิงสาวฟังชายหนุ่มพูดออกมา ใบหน้าหวานมองเขาด้วยความสงสาร ลึกลงไปในแววตาที่เฉยชานั้นมีความเจ็บ

ปวด ซ่อนอยู่สินะป๊อป  เรื่องนี้ฟางไม่เคยรู้เลยจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นฟางผิดอะไรถึงต้องโดนแบนี้

 

 

“คราวนี้เธอคงเข้าใจแล้วสินะ โลกมันช่างกลมจริงๆ ฉันคิดว่าจะต้องพลิกแผ่นดินตามหาแล้วซะอีก ที่ไหนได้มา

หาถึงที่ แถมของรักของหวงของมันดันมาอยู่กับฉันได้ นี่ดูสิขนาดโชคชะตายังเข้าข้างฉัน”  

 

“งั้นก็คงพอใจแล้วสิ เรื่องเมื่อคืนฉันถือว่าไถ่โทษ และทำทานไป ต่อไปนี้ขอให่เราขาดกันแค่นี้”

 

“ฮ่าๆ เธอคิดว่าแค่นี้มันจะสาสมหรอ คิดผิดแล้วหล่ะ การแก้แค้นมันเพิ่งเริ่มต้น  เธอยังต้องโดนอีกเยอะ”

 

ชายหนุ่มใช้มือจับหน้าของหญิงสาวพร้อมกับพูดใส่หน้าเธอด้วยสีหน้ายิ้มเยาะ

 

การแก้แค้นจากเมื่อคืนจึงถูกเริ่มขึ้นอีกครั้ง

 

“ไม่ ปล่อยนะ ปล่อยยยย!!!”

 

บทรักรุนแรงถูกจุดขึ้นอีกครั้ง แม้หญิงสาวจะระบมไปทั้งตัวแล้ว รอยเขียวจ้ำแดงก็มีอยู่รอบๆตัวเธอก็เช่นกัน  มัน

ไม่ทำให้ชายหนุ่มคิดจะหยุดเลย แต่ยังคงเพิ่มความทารุนรุนแรง เขามอบความใคร่ ความสุขทางกายโดย

ยัดเยียดให้ร่างบางอย่างไม่เต็มใจ

--------------------------------------------------------------------------------------------

 

ไม่มีใครเม้นเลยอ่า  เราเสียใจ มันไม่สนุกหรอออ  เม้น โหวตกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา