Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??

                                         38                                     เคลียร์ทุกเรื่องเมื่อฟางนั่งไปเรื่อยๆ โดนที่ไม่มีใครก่อกวน ทำเอาเธอรู้สึกแปลกๆ จึงหันไปข้างๆ
ไม่เจอเขา...
เธอจึงรีบลุกขึ้นพรวด แล้ววิ่งกลับเข้าไปในบ้าน สายตาพลันไปสะดุดกับร่างที่กำลังเดินออกไปจากบ้าน
ก่อนที่เธอจะหมดความอดทน รีบตะโกนใส่ทันที...
"เจอแค่นี้ก็ท้อแล้วหรือไง"
ฟางตะโกนเสียงดังพลางหันไปมองร่างที่กำลังเดินออกไปจากบริเวณที่เธออยู่อย่างช้าๆ
ทำเอาร่างๆ นั้นชะงัก หยุดยืนฟังอยู่นิ่งๆ
"ฉันต้องทนอะไรมาเยอะกว่านายอีก กว่าฉันจะยอมแพ้"
ฟางตะโกนระบายทุกอย่างใส่คนที่กำลังยืนนิ่ง...
"นายรู้มั้ยว่ามันทรมานมากขนาดไหน!"
"รู้สิ รู้ดีด้วย ก็ป๊อปเป็นอยู่นี่ไง"
ป๊อปปี้หันมาพูดด้วยน้ำเสียงแสดงว่าเขาทีมานมากขนาดไหน
"ทีนี้รู้รึยังล่ะว่ามันรู้สึกยังไง..."
ประโยคคำถามสั้นๆ ของฟาง ทำเอาเขาเงียบ
ใช่แล้ว...ตอนนี้เขารู้แล้วล่ะว่ามันรู้สึกยังไง
"แล้วทีนี้นี้รู้รึยังล่ะว่าโดนยั่วโมโหน่ะมันรู้สึกยังไง"
เธอถามอีกประโยคหนึ่ง เมื่อเธอนึกย้อนไปสู่เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนที่แล้ว
ตอนที่เขายั่วโมโหเธอโดยพูดว่าพิมสำคัญมากกว่าเธอ...!!!
"ทีนี้รู้รึยังว่าการทำแบบนี้มันเป็นการทำร้ายความรู้สึกกันชัดๆ"
เธอถามไปอีกประโยค ในขณะที่สมองของเธอกำลังนึกย้อนไปถึงเมื่อตอนที่เขาโกรธเธอ...
...แล้วพูดทำร้ายความรู้สึกของเธอมาสารพัด
ก็ไม่รู้สินะ...
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะรู้สึกบ้างรึเปล่า หรือเลิกรักกันไปแล้ว?
สิ่งที่เธอทำใส่เขาทุกอย่างเพียงเพราะอยากให้เขารับรู้บ้างว่ามัน...
...รู้สึกยังไง
"แล้วรู้รึ..."
เธอพูดไม่ทันจบ คราวนี้เขาเดินเข้ามากอด แล้วประทับจูบอ่อนหวานลงที่ปากบาง เพื่อให้เธอหยุดพูด...
...เพราะเขารู้แล้วว่ามันรู้สึกยังไง
"ไม่เอา ไม่พูดแล้ว"
ป๊อปปี้เอ่ยออกมาด้วยเสียงอ่อนโยน สายตาคมเบนลงสบตากับเธอ
"พอแล้ว ป๊อปเข้าใจแล้ว ป๊อปขอโทษ"
"..."
ฟางได้แต่เงียบ สบสายตากับเขา แล้วฟังสิ่งที่เขาพูด
เพียงแค่ฟังเท่านั้น....
"ขอโทษสำหรับสิ่งที่ป๊อปเคยทำกับฟาง..."
"..."
"ขอโทษที่ป๊อปไม่ฟังฟางอธิบายตอนนั้น..."
"..."
"ขอโทษที่ป๊อปคิดเองเออเองจนเรื่องมันบานปลาย..."
"..."
"ขอโทษที่ป๊อปตะคอกใส่ฟางวันนั้น..."
"..."
"ขอโทษที่ป๊อปไม่มีเหตุผล..."
"..."
"ฟางพอจะยกโทษให้ป๊อปได้มั้ย..."
"..."
"ฟางพอจะให้โอกาสคนไม่มีเหตุผลคนนี้ได้..."
พูดไม่ทันจะจบประโยค นิ้วเรียวก็ถูกเลื่อนมาแตะเบาๆ ที่ปากหนา ราวกับบอกให้เขาหยุดพูด
และเขาก็ทำตาม...
"ฟางให้อภัยได้อยู่แล้ว ไม่ว่าป๊อปจะมีเหตุผล ไม่มีเหตุผลกับฟามากงขนาดไหนยังไฃฟางก็ยังรักแต่ป๊อปอยู่ดี..."
ฟางพูดเป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่จะเขย่งปลายเท้าขึ้นประทับริมฝีปากบางลงที่ริมฝีปากหนาอย่างบางเบา...
                                   - The end -
 

ในท่ีสุดเรื่องนี้ก็จบละ เรื่องนี้เหนื่อยมากเป็นพิเศษ ว่าแต่มันสั้นไปมั้ยอ่ะ?ยังไงก็ขอบคุณทุกๆ แรงกำลังใจตลอดมาเลยนะ เจอกันเรื่องหน้าจ้า (เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ)