Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??
เขียนโดย 
Gi_sweetie
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ31
ตัดสินใจครั้งสุดท้าย
"รู้ตัวก็ดี ความรักของเธอน่ะ หาตามข้างถนนก็ได้ ไสหัวไปซะ!!
ที่เขาพยายามใจเข็งพูดออกไปเพื่อให้หายตัวไปจากชีวิตของเขา...
แค่นี้เขายังเจ็บไม่พอเลยหรือไง...
ก่อนที่น้ำตาเม็ดโจะล่วงออกมาจากดวงตาคู่สวย ซึ่งถ้าเป็นแต่ก่อน เขาคงเข้าไปปลอบเธอแล้ว
แต่ตอนนี้...
คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเข้าไปปลอบเธอแล้วล่ะ เธอมีใครอีกคนมาปลอบเธออยู่แล้ว
เขาจะมีประโยชน์อะไรล่ะ
คงได้แต่เป็นของเก่า ของเธอไปแล้วล่ะ
ที่เธอมาวันนี้คงจะแค่รู้สึกผิด ก็เลยจะมาขอโทษ...
ก่อนที่เขาจะต้องตบตีกับความคิดในหัวไปมา จนทำเอาเขาต้องข่มตาหลับลง เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น...
"ยัยฟางงงงงงงงง" เสียงที่แหลมใสอันเป็นเอกลักษณ์ของเฟย์ดังมาแต่ไกล
ทำเอาฟางที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าแทบสะดุ้งโหยง
"อะไรของแกเนี่ย! เบาๆ ก็ได้"
"ฟ๊างงงงงงงงฟางงงงงง" เสียงแหลมๆ ของใครอีกคนที่ธอก็รู้ว่าเป็นใครดังขึ้นมาอีก
"ยัยแก้ว - -;"
'ถ้าไอสองคนนี้มันตะโกนพร้อมกันเมื่อกี้ หูของเธอไม่แตกเลยหรอ?'
"จะไปจริงๆ อ่ะแก" เฟย์เดินเข้ามาเกาะแขนพลางกระพริบตาใส่อย่างออดอ้อน
"นั่นดิ ไม่เอาน่า มันอาจมีเรื่องเข้าใจผิด ให้พวกเราลองไปคุยให้เหอะนะ" แก้วเดินเข้ามาเกาะแขนอีกข้างหนึ่ง พลางกระพริบตาใส่แบบเดียวกับที่เฟย์ทำ...
เธออยากบอกอย่างเดียวว่า...
'มันโคตรน่าขนลุกเลย...'
"พวกแกเป็นอะไรกัน มันขนลุกโคตร..."
"เหอะนะ พวกเรารู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ให้พวกเราช่วยพูดก็ได้ นะๆ อย่าไปเลยนะ" เฟย์พูดพลางเขย่าแขนฟาง
"แล้วไงอ่ะ มันก็ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้น ฉันก็รู้แล้ว"
"ก็...ก็..."
"จริงๆ แล้วป็อปเค้าไม่ได้รักฉันตั้งแต่แรกหนิ"
'เขาคบกับเธอเพียงเพราะความผิดพลาดวันนั้นมากกว่า...'
ประโยคสุดท้าย เธอต่อเองในใจ ถึงแม้เพื่อนของเธอจะรู้เรื่องนี้แล้วก็ตาม แต่เธอก็ไม่อยากจะไปรื้อฟื้นมันออกมา
เผื่อยัยเพื่อนตัวแสบจะลืมไปแล้ว ไม่อยากจะไปพูดเตือนความจำของพวกนั้น
"แกไปหามันมาแล้วใช่มั้ย?" เฟย์เริ่มพูดด้วยเสียงเครียด
"อืม"
"เห็นมั้ยเฟย์ ฉันบอกให้แกตื่นตั้งแต่เจ็ดโมงแล้วมาดักรอฟาง แต่นี่!?! ตื่นเที่ยง แถมกว่าแกจะอาบน้ำ อต่งตัว กว่าจะขับรถมานี่อีกพอดีถึงก็สี่โมงกว่าแล้ว พระเจ้า!!"
แก้วบ่นใส่เฟย์ที่ดูจะเหมือนเป็นต้นเหตุที่ทำให้ทั้งสองมาช้า
"ไม่เห็นจะสายเลย ฉันตื่นเช้าออก แหม่ๆ -^-" เฟย์เถียงต่อ
"จ้ะๆ ถุยยยยยย!!!" แก้วประชดออกมา ทำเอาเฟย์ที่ยิ้มอย่างภูมิใจในตอนแรก กลับต้องกระโดดเล่นวิ่งไล่จับกันในหัองของเธอ
ทำเอาเธอยิ้มไปกับความน่ารักของเพื่อน...
"พอๆ เลิกวิ่งไล่ แล้วมาช่วยฉันดีกว่ามั้ย?"
"ก็ได้เชอะ" แก้วกับเฟย์พูดพร้อมกัน
ก่อนที่จะช่วยกันถือกระเป๋าเดินทางใบใหญ่และสัมภาระอื่นๆ ที่เธอจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
และในขณะที่ฟางกำลังจัดการเกี่ยวกับเรื่องคินโดของเธอ อยู่ดีๆ แก้วก็ถามขึ้นมา
"เออฟาง แกจะไปแล้วไม่กลับมาเลยหรอ?"
"ก็ไม่รู้สิ"
"แล้วแกขายคอนโดทำไมอ่ะ" เฟย์หันมาถามอย่างนึกสงสัยในเรื่องเดียวกันกับแก้ว
"ก็ฉันไม่จำเป็นต้อนอยู่คอนโดแล้วหนิ กลับไปอยู่บ้านก็ได้" ฟางถามพลางกรอกลายละเอียดให้กับทางพนักงานจนเสร็จ
แล้วเดินออกมาหาเพื่อนทั้งสองคน
"ไปเหอะๆ เดี๋ยวไปสนามบินไม่ทัน" ฟางพูดหลังจากก้มลงดูนาฬิกาข้อมือของเธอ
"ไม่ทันบ้าอะไรแกล่ะ นี่พึ่งจะห้าโมงกว่าเอง แกขึ้นเครื่องตั้งสองทุ่มอ่ะ"
แก้วที่มีทีท่าว่าจะงอแงในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องซะแล้ว
"นั่นดิๆ จะรีบไปไหน"
เฟย์ที่ก็เริ่มมีอาการอีกคน ทำเอาเธอต้องมองหน้าทั้งสองคนด้วยสีหน้าเอือมๆ
"แกลองคิดดู กว่าเราจะไปถึงก็เกือบทุ่มนึง ไหนจะรอไอ้พวกนั้นอีก ไหนจะรอฝห้พี่กวินมา พอดี ฉันขึ้นเครื่อง" ฟางพูดออกมาอย่างคาดการณ์เอาไว้
ก่อนที่ทั้งสามจะขึ้นไปนั่งบนเบาะเก้าอี้ของรถ โดยมีแก้วเป็นคนขับให้
"เออเนอะ -0-" เฟย์กับแก้วพูดพร้อมกัน ก่อนที่รถจะเคลื่อนไปตามท้องถนน...
"มึงไม่คิดจะลองฟังฟางพูดบ้างหรือไงว่ะ"
"กูจะฟังอะไรอีกล่ะไอโมะ มันชัดซะขนาดนั้นแล้ว" เขาพูดพลางลูบหน้าตัวเองเบาๆ เหมือนกับกำลังจะคิดอะไรบางอย่าง
"มึงเชื่อที่ยัยพิมพูดหรือไง" เขื่อนถามเพื่อนของตัวเอง ทั้งๆ ที่ท่าทีของป็อปปี้วันนี้ก็ดูเหมือนกับจะไม่ค่อยเชื่อมันเื่าไหร้แล้ว
แถมรู้สึกเหมือนกับมันกำลังคิดหนักเกี่ยวกับอะไรสักอย่าง...
"เชื่อดิ" เขาพูดออกมาทั้งๆ ที่ในใจกำลังกังวลกับคำพูดของใครบางคนเมื่อเช้านี้...
ถ้าเธอไปจริงๆ แล้วเขาจะอยู่อย่างไร...
ถึงแม้เขาจะโกรธ แต่ก็ไม่ได้ต้องการให้เธอหายไปจากชีวิตของเขาแบบที่พูดเอาไว้สักหน่อย
เมื่อเช้าเขาแทบจะกัดลิ้นตัวเองตายคาที่เลยที่พูดไปอย่างนั้น
แถมตอนที่เห็นน้ำตาของเธอไหลออกมา มันยิ่งทำให้เขาแทบหายใจไม่ออก...
"เออ ชั่งเหอะ พวกกูสองคนไปก่อนนะเว่ย"
"ไปไหนว่ะ??"
"บอกไม่ได้ว่ะ มีคนขอเอาไว้"
ประโยคสุดท้ายของโทโมะทำเอาเขามองหน้าอย่างไม่เข้าใจ
ทำไมเขาถึงรู้ไม่ได้!!
ที่จริงแต่งเสร็จนานละนะ แต่พึ่งจะว่างลงให้ ฮ่าๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
