Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??
9.9
เขียนโดย 
Gi_sweetie
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.
39 chapter
368 วิจารณ์
89.77K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
21) เธอเริ่มลงมือ...!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 21
เธอเริ่มลงมือ...!!
ตื้ดดด...ตื้ดดดด...ตื้ดดดด...
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูที่ส่งเสียงดังไปทั่วห้อง ทำให้ร่างๆ หนึ่งในห้องต้องตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย แล้วใช้มือคลำหาโทรศัพท์ของตนเองก่อนที่จะกดรับสายทันที
"ฮัลโหล"
(พึ่งตื่นหรอว่ะไอ้ป็อป)
"เออดิว่ะ แล้วมึงมีอะไรว่ะ โทรมาซะเช้าเลยนะ ไอ้เขื่อน!" พูดออกมาอย่างหงุดหงิด เพราะกว่าเขาจะได้นอน...
เขามัวแต่ 'กิน' ของหวานแสนอร่อยอยู่นี่นา...
(เช้าบ้านป้ามึงหรอว่ะ!! นี่มันจะเที่ยงแล้วนะเว๊ย!) ปลายสายตะโกนกลับมา จนทำให้ป็อปปี้ต้องหันเอาโทรศัพท์ที่เคยแนบหู ออกห่างจากใบหูเพราะเสียงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ของเขา
แล้วค่อยๆ หันไปดูนาฬิกาที่หัวเตียงต้องตกใจเมื่อมันเกือบจะเที่ยงแล้วจริงๆ
ก่อนจะพึ่งนึกได้ว่ามีเรียนคลาสบ่าย แต่ถ้าไปตอนนี้ จะแต่งตัว อาบน้ำใหม่ รอคนตัวเล็ก ก็คงอีกนาน เพราะนี่เธอพึ่งจะได้นอน จะปลุกตอนนี้คงจะไปเรียนไม่รู้เรื่องซะเปล่าๆ
'วันนี้ขอหยุดสักวันก็แล้วกัน'
"งั้นช่วยลาให้กูกับฟางหน่อยนะเว่ย วันนี้กูขี้เกียจไปว่ะ"
(หนักหรอว่ะ แหมๆ วันนี้มีแต่คนขอลาให้ว่ะ ไอ้โมะยังสั่งให้ลาให้มันกับแก้วเลย ฮ่าๆๆๆ) พูดพลางหัวเราะอย่างสะใจ
ก็งันนี้มีคนฝากให้เขื่อนไปลาให้ตั้งเยอะ โดยเฉพาะเพื่อนๆ ขอเขา ดีนะที่เขาจัดหนักกับแฟนสาวสุดสวยของตัวเองตั้งแต่หัวค่ำ
ไม่งั้นคงมาเรียนไม่ไหว เหมือนกับเพื่อนๆ ของตัวเอง
"เออหน่า ลาให้กันเหนื่อยว่ะ"
(มึงเหนื่อยอะไรว่ะ คนที่เหนื่อยควรจะเป็นฟางมากกว่านะ โดนมึงขย่มซะ ฮ่าๆๆๆ)
"เฮ้ย! ไอเชี่ยเขื่อน!!!" ตะโกนออกมาอย่างฉุนๆ ที่พูดไปถึงแฟนสาวสุดที่รักของเขาในทางไม่ดี โดยเฉพาะเรื่องแบบนั้นอีก
แต่ก็ต้องเงียบทันทีเมื่อเริ่มเห็นการเคลื่อนไหวของฟาง ที่เริ่มจะขยับตัวเพราะเสียงของเขา
(ฮ่าๆๆ เดี๋ยวค่อยไปลาให้นะเว่ย ไปหาสุดที่รักก่อน)
"เออๆ แค่นี้ๆ" พูดจบประโยค เขาก็รีบวางสายแล้วล้มตัวลงนอน ก่อนจะใช้แขนตวัดรอบๆ เอวของเธอ
ก่อนที่จะซุกใบหน้าเข้ากับแผ่นหลังเนียนของเธอที่ยังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรา...
"อื้ออออออออ..." เสียงครางออกมาอย่างงัวเงียก่อนที่จะค่อยๆ มองไปรอบๆ ห้อง
แล้วค่อยหันมาสนใจแขนที่เกี่ยวรัดรอบเอวของเธอ พยายามแกะมันออก จนจ้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของป็อปปี้พูดทันที
"ที่ตื่นมามีแรงแล้วหรอนั่น?"
"อือ ป็อปนี่กี่โมงแล้วอ่ะ" หันเหความสนใจมาที่คนข้างกายแทน เมื่อแกะแขนที่เกี่ยวรัดอยู่ไม่ได้ จึงถามไปเรื่ิองเวลา
...เพราะเธอกับเขามีเรียนคลาสบ่ายในวันนี้
"อ้อ...บ่ายสองครึ่งอ่ะ" ตอบแค่นั้นฟางก็พยักหน้ารับ แล้วล้มตัวลงนอนก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นมาอย่างคิดอะไรได้
"ฮะ บ่ายสองครึ่ง!!!"
นี่เธอต้องเรียนคลาสบ่ายไม่ใช่หรอกหรอ
...แล้วนี่ก็สายแล้วด้วย เพื่อนเขาเริ่มเรียนกันตั้งแต่บ่าย แต่นี่มันบ่ายสองครึ่งแล้ว
สายตั้งชั่วโมงครึ่งแล้ว!!
แล้วใครจะเป็นคนลาให้เธอล่ะ...?
นี่เธอไม่เคยจะขาดเรียนเลยนะเนี่ย เด็กเรียนอย่างเธอต้องมีประวัติขาดเรียนครั้งแรกแล้วน่ะสิ!
แล้วนี่เขาไม่กังวลบ้างเลยหรือไง เขาก็พอจะมีเชื้อเด็กเรียนอยู่นี่นา แล้วทำไม...
"อ่าฮะ มีอะไรน่าตกใจหรอ?" ป็อปปี้ยังคงทำหน้ามึนใส่เธอ ก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่ง แล้วลูบหน้าตัวเองเพื่อหาสติคืนมาจากอาการงัวเงีย "เรื่องเรียนคลาสบ่ายวันนี้?"
ก่อนที่จะเขาถามเรื่องที่เขาคิดว่าจะสามารถทำให้ 'ฟาง' เด็กเรียนคนหนึ่ง ต้องกังวลได้
"ใช่น่ะสิ! ไม่กลัวโดนอาจารย์เช็คขาดเรียนหรือไง โอ๊ยๆๆ จะทำไงดี!"
"หึๆ ยัยกระต่ายนุ่มนิ่ม! จะกลัวอะไรล่ะ..." เขาพูดแล้วหัวเราะเบาๆ พลางดีดนิ้วเข้าที่หน้าผากของเธอเอาเข้าจังๆ
"นี่! เจ็บนะ!"
"ป็อปบอกไอเขื่อนให้ฝากลาให้แล้วน่า ขนาดไอโมะ กับ แก้วยังลาเลยวันนี้" พูดก่อนที่จะดันตัวฟางที่จะถามต่อให้นอนลง แต่เธอก็ไม่ยอม เธอต้องการที่จะถามต่อให้ได้
"ปะ..."
"ถ้ายังถามอยู่ป็อปจะจัดหนักให้ฟางอีกรอบนะ" เขาขู่จนประโยคที่เธอจะถามถึงกับหายกลับไปในลำคอ
จนทำให้เขาดันตัวคนข้างกายให้ล้มลงนอนไปได้สำเร็จ ก่อนที่เธอจะกลายเป็นหมอนข้างของเขาไปในที่สุด...
'นี่เธอจะแก้แค้นยัยฟางนั่นยังไงดีนะ!'
พิมคิดในใจ ก่อนที่จะล้มตัวลงนั่งอยู่บนโซฟาที่ถูกตั้งไว้กลางห้อง แล้วหลับตาลงนึกถึงสิ่งที่สามารถทำให้ฟางขวัญเสียได้
'ฟางๆๆ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าแกจะกลัวอะไรกับกระต่ายขนฟูฟ่องน่ารักน่ากอดนั่นนักหนาเนี่ย?' ประโยคที่ถูกเปล่งออกมาจากเพื่อนสนิทของฟางด้วยความสงสัย
'ก็ที่จริงมันก็น่ารักอยู่นะ แต่ฉันเคยถูกมันข่วนแล้วก็กัดอ่ะ ฉันก็เลยกลัวจนถึงตอนนี้อ่ะ แหะๆ'
กระต่ายงั้นหรอ...
เธอนึกขึ้นได้กับประโยคที่เธอ 'บังเอิญ' ได้ยินเมื่อหลายเดือนที่แล้ว...
...ตอนที่เธอจะเข้าไปคุยกับฟาง เธอดันเผลอไปได้ยินตอนที่แก้วและเฟย์ กำลังนั่งถามฟางอยู่
แล้วเธอจึงกดหมายเลขโทรศัพท์ แล้วโทรออกทันที ก่อนจะสั่งปลายสายสักสองสามคำ ก่อนจะวางสายลง แล้วเหยียดยิ้มออกมา
"นี่แหละนังฟาง บทลงโทษของการแย่งแฟนคนอื่น!"
พอข้าพเจ้าสอบเสร็จก็รีบมาอัพให้ทันที
พิมเริ่มจะลงมือแล้วนะ เอาใจช่วยพิมด้วยว่าจะทำสำเร็จรึเปล่า(?)
อย่าพึ่งทิ้งกันน้า
รักรีดเดอร์ทุกคนจ้า ^^
[[มายทวีต : @gi_sweetie]]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
