ทีนกรุ๊ป(รักวุ่นๆในวัยทำงาน)
เขียนโดย Jussy
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.49 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) คลอดแล้ว!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเนย:ปล่อยนะ ปล่อย!//เนยพยายามแกะมือจองเบออก
จองเบ:เนยฟังผมก่อนสิ ผมกับเนตรเราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ//จองเบพยายามพูดให้เนยฟัง
เนย:แล้วฉันจะเชื่อนายได้ยัง...โอ้ย!โอ้ย!ฉันปวดท้อง!//เนยที่กำลังพูดอยูก็กุมท้องตัวเองอย่างทรมาน จองเบสังเกตตรงขาของเนยมันมีน้ำไหลออกมา
จองเบ:เนยอย่าเป็นอะไรไปนะ เนย!!//จองเบพูดแล้วอุ้มเนยไปที่รถ
ณโรงพยบาล
จองเบเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน
พิชชี่/แจม/เคนตะ:จองเบ!//ทั้งสามคนรีบวิ่งมาหาจองเบ
แจม:เนยล่ะเนยอยู่ที่ไหน?//แจมถามอย่างกระวนกระวาย
จองเบ:อยู่ในห้อง หมอกำลังตรวจอยู่ //จองเบพูด หมอก็ออกมา
หมอ:คณจองเบค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ
จองเบ:ครับ//จองเบพูดแล้วตามหมอไปในห้อง
หมอ:คุณจองเบค่ะ ในถานะที่คุณเป็นพ่อของลูกคุณเนย คุณควรจะรู้เรื่องนี่
จองเบ:เกิดอะไรขึ้นหรอครับหมอ?//จองเบถามอย่างงง
หมอ:คุณได้เครียดในเวลาตั้งครรภ์มาก เด็กในท้องมีการกระทบประเทือนหัวใจเลยเต้นอ่อนๆตอนนี้หัวใจแทบไม่เต้นเลยถ้าคลอดแล้วเด็กก็จะเสียชีวิตแต่คุณเนยก็ยืนยันว่าจะคลอดตามธรรมชาตินะค่ะ
จองเบล้มแต่จับเก้าอี้ไว้
จองเบ:ผมขอเข้าไปหาเธอนะครับ
หมอ:ค่ะ เชิญค่ะ
ในห้องคลอด
จองเบเดินเข้ามาพร้อมชุดฆ่าเชื้อที่ใส่อยู่ เค้ามองเห็นเนยนอนร้องไห้บนเตียงคลอด เค้าเดินไปจับมือเนย
เนย:จองเบ ฮึก ลูกยังอยู่กับเราใช่ไหมจองเบ ฮึก ฮือๆๆๆ เค้าไม่อยู่กับเราแล้วอ่ะจองเบ ฮือๆๆๆ//เนยนอนร้องไห้ จองเบเริ่มมีน้ำตาออกมา
จองเบ:เนย อย่าร้องนะ//จองเบลูบหัวเนย
หมอ:คุณเนยพร้อมนะค่ะ
เนย:ค่ะ//เนยพูด จองเบยันแขนเนยให้อยู่กับเตียง
หมอ:หายใจลึกๆนะค่ะ ดีค่ะ เบ่งเลยค่ะ
เนย:กรี๊ดๆๆๆๆ//เนยเบ่งโดยมีจองเบจับแขนไว้
หมอ:ดีค่ะ เบ่งอีกค่ะ
เนย:กรี๊ดๆๆๆ โอ้ยจองเบฉันเจ็บ!//เนยบอกจองเบ ที่สีหน้าดูไม่ดี
จองเบ:ทนหน่อยนะเนย อีกนิดนึงนะเนย
หมอ:อีกค่ะคุณเนย
เนย:กรี๊ดๆๆ
หมอ:เด็กออกมาแล้วค่ะเป็นผู้ชายนะค่ะ
จองเบ:ผมขออุ้มลูกหน่อยไดมั้ยครับ//จองเบพูด พยาบาลจึงส่งเด็กให้
จองเบ:เอ่เอ้ ฮึก ตื่นมาหาป๊านะลูก //จองเบอุ้มลูกอยู่ตอนนี้เค้ามีสิ่งเดียวที่ต้องการ คือ ต้องการให้ลูกตื่น
หมอ:คุณค่ะ ส่งเด็กคืนให้พยาบาลเถอะค่ะ
จองเบ:ตื่นมาหาป๊านะลูก ฮืก ตื่นสิลูก//จองเบพูดไปเรื่อยๆจนลูกลืมตาขึ้น
เด็ก:แอ้ๆๆๆๆๆ//ลูกร้องไห้ พยาบาลจึงรีบพาลูกไปที่ห้องเด็ก
เนย:จองเบ//เนยกอดจองเบ
จองเบ:ลูกอยู่กับเราแล้วนะเนย
.........................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ