Don't know รักไม่รู้ตัว

โทโมะ//เพื่อนกันเหรอ บอกก็ได้
เขื่อน//เป็นยังไงๆ
โทโมะ//เคนเล่าดิ
ป็อปปี้//เล่นตัวนะไอโมะ เดี๋ยวโดนเตะเลย
เคนตะ//ก็คือบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ[เล่าเรื่องวันที่หวายบอกเลิกให้ฟัง]
เขื่อน//ไอทอมนี่เลวจริงๆ
ป็อปปี้//ถ้าเจอนะจะสั่งสอนให้สาสม
เคนตะ//พูดยังกะเป็นตัวเองเลย
จองเบ//เพื่อนกัน
โทโมะ//คำว่าเพื่อนกัน มันบ่อยไปป่ะ
จองเบ//งั้นเป็นอย่างอื่นมั้ยล่ะ โมะขา
โทโมะ//ยี้ ไม่เอาเว้ย
ทุกคน เว้นโทโมะ//555
   ด้านแก้ว
แก้ว//คณะแพทยศาสตร์หายากจริงๆเลย
จินนี่//ใช่ค่ะ
มีน//เข้ากันเลยดีกว่านะคะ เดี๋ยวไม่ทัน
หวาย//เดี๋ยวเค้าขออัพรูปก่อน
แก้ว//มะ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้
หวาย//ขอบคุณค่ะ
  แชะ[เสียงถ่ายรูป]
แก้ว//เสร็จแล้วค่ะ
?//เธอสี่คนนั้น เข้าแถวสายไปยืนตากแดดกลางสนาม
จินนี่//แต่มันร้อนมากนะคะ
?//ทีถ่ายรูปยังทำได้ แค่ยืนคงไม่ตายมั้ง
แก้ว//ไปกันเถอะ น้องๆ
   สนามของมหาวิทยาลัย
มีน//พี่พวกนั้น เขาบ้าหรือเปล่าให้เรายืนคนละครึ่งชั่วโมง นี่พึ่งผ่านไปแค่สิบนาทีเองผิวจะไหม้แล้ว
จินนี่//ใช่ บ้ามาก
หวาย//หวายว่าคนมะกี้น่าคุ้นๆนะ
แก้ว//อ๋อใช่ นั่นมันคนที่ต่อยหน้าพี่หนิ
จินนี่//ตายๆๆๆๆ
มีน//ฉันจะไม่ไหวแล้วหวาย
หวาย//ฉั..[พูดไม่จบก็ล้มไป]
มีน//เค้าก็ไม่ไหวแล้ว[ล้มไปอีกคน]
จินนี่//จินนี่ก็ด้วย[ล้มตามอีก]
แก้ว//รุ่นพี่ สามคนนี้เป็นลมไปแล้ว
เขื่อน โทโมะ จองเบ เคนตะเดินมาดู
เขื่อน//หลอกหรือเปล่านะ
แก้ว//หลอกบ้าอะไรเล่า
เคนตะ//จะบอกครูไงดีว่ะ
โทโมะ//เดี๋ยวจัดการให้
แก้ว//พาน้องสามคนไปห้องพยาบาลได้แล้ว
เขื่อน//รู้น่า
จองเบ//พระเอกจริงนะแต่ไม่ใช่เพราะเป็นทอม
แล้วเขื่อน เคนตะ จองเบก็พาสามคนที่เป็นไปห้องพยาบาล แก้วก็จะเดินตามไปดู
โทโมะ//เดี๋ยว
ช่วยกันอ่าน เม้น หน่อยนะค่ะ เค้าจะได้มีกำลังใจ