Don't know รักไม่รู้ตัว
เขียนโดย saiparnSearch
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.44 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2556 20.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร้านน้ำชานมไข่มุก
เคนตะ//มาไมอ่ะ ไอโมะ
โทโมะ//แก้วไล่ฉันมา
มีน//ทำไมละคะ
โทโมะ//รุ่นพี่เขามาชวนแก้วไปกินข้าว
เคนตะ//งั้นไม่ต้องห่วง
โทโมะ//ไม่ให้เป็นหวงได้ไง
เคนตะ//หวงเหรอ
โทโมะ//ห่วงเว้ย พูดไม่ค่อยชัดว่ะ มาจากเมืองนอก
เคนตะ//แก้วไม่คิดอะไรกับรุ่นพี่หรอก แก้วไปเพราะแก้วมันหวงกิน
หวาย//พูดซะพี่แก้วหมดมาร์ทเลย พี่เคนตะ
มีน//ใช่ๆพี่เคนตะพูดงี้อีก เดี๋ยวมีนตบเลยล้อเล่นค่า
เคนตะ//ไม่ว่าแล้วครับ พี่กลัวน้องสองคนตบ
ทุกคน เว้นโมะ//555
ร้านเสต็ก
มด//น้องแก้วเอาอะไรก็สั่งเลยนะคะ พี่โฟร์เลี้ยง
โฟร์//คะ พี่เลี้ยง[ยัยมด แกไม่ช่วยฉันจ่่ายหรือไง มองไปด้วยหางตา]
แก้ว//ขอบคุณคะพี่โฟร์
พนักงาน//รับอะไรดีครับ
แก้ว//เสต็กหมูสองคะ เสต็กไก่หนึ่ง สลัดสาม เสต็กปลาสอง ไอตืมช็อคโกแลตสี่ น้ำเปล่าสาม
โฟร์ มด//...[อึ้งเลย]
พนักงาน//รอสักครู่นะคะ
แก้ว//แก้วลืมสั่งให้พี่โฟร์และพี่มดนะคะ เดี๋ยวแก้วเรียกพนักงานใหม่นะคะ
โฟร์ มด//พี่ไม่หิวคะ
แก้ว//พี่สองคนไม่ต้องลดความอ้วนหรอกคะ แก้วสั่งให้
มด//แค่พวกพี่เห็นน้องแก้วกินอิ่มก็มีความสุขแล้วคะ
แก้ว//อ้อคะ พวกพีใจดีอย่างกะนางฟ้าเลยนะคะเนี่ย
โฟร์//น้องแก้วจะสั่งอะไรอีกป่าวคะ[กำลังใจมาเลยนะ เจ๊โฟร์]
แก้ว//ไม่แล้วคะ เดี๋ยวกลับไปกินที่บ้านต่อ
มด//ห๊า กินต่ออีกเหรอคะ
แก้ว//คะ แก้วก็ทำงี้ทุกวัน
หายไปนานๆอย่านอยส์นะ ยังไม่จบต้องติดตาม ฝันดีคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ