Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์

9.3

เขียนโดย siza

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.

  14 chapter
  74 วิจารณ์
  24.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) โรคจิต,ผู้หญิงขายตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

มันน่าจะเป็นบ้านหลังนี้น่ะ บ้านนายโทโมะนั่นน่ะ

"กริ่งๆๆๆ" กดจนนิ้วจะล๊อคอยู่แล้ว ไปไหนกันหมดว่ะ

"มาแล้วคับๆๆ.....มาหาใครเหรอคับ"คนนี้หล่อจังแก้วใจของๆๆ 

"มาหาโทโมะค่ะ"

"คุณเป็นอะไรกับคุณโทโมะเหรอคับ"...สงสัยตานี่เป็นคนขับรถแน่ๆเลย แต่หล่ออ่ะ

"เอ่อ...."

"คงจะเป็นแฟนคลับซิน่ะ กลับไปซ่ะ ถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณโทโมะ"

"เอ่อ...ฉันเป็น...."เอาแล้วไงไอ่แก้ว เอาไงดี 

"ว่าไงคับ เป็นอะไรกับคุณโทโมะ"

"ฉันเป็น....มะ"

"โทโมะค่ะ...ใครมาเหรอคะ่ เบลล์รอตั้งนานแล้วน่ะค่ะ"

"แค่โรคจิตอ่ะคับ เข้าบ้านกันเถอะคับ" เกือบบอกว่าเป็นเมียโทโมะแล้วไง!

   วันนี้ไม่ได้ยังไงพรุ่งนี้ก็ได้เชอะกลับก่อนก็ได้

----ในบ้านโทโมะ-----

"โมะค่ะ เมื่อกี้โรคจิตเหรอค่ะ?"

"คับ"

"เบลล์ว่าไม่ใช่หรอกค่ะ เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงขายตัว ชอบจับผู้ชายรวยๆอ่ะคะ่"

"เหรอคับ ผู้หญิงเป็นนั่นน่ารังเกียจสิ้นดีนะคับ เห็นสวยๆแบบนั่น นิสัยแย่มากๆ"

"ค่ะ โมะอย่าไปเข้าใกล้มันน่ะค่ะ เบลล์กลัวว่าโมะจะหลงกลมัน แล้วทิ้งเบลล์ไป"

"โมะไม่ทิ้งเบลล์ไปหรอกคับ ..โมะรักเบลล์นะคับ"

"เบลล์ก็รักโมะค่ะ"  เหอะ...ไม่ว่าแกจะเป็น'แก้วใจ'ยังไงแกก็แย่งโทโมะไปไม่ได้หรอก ฉันต้องได้สมบัติของโทโมะก่อนเท่านั่นแหละย่ะ ฉันถึงจะให้แก นังแก้ว!

   นักร้องอะไรว่ะขี้เก็กชะมัด ยัยกัสก็ไม่รู้จะไปชอบได้ไง เชอะ! หน้าตาก็ดี หาว่าฉันเป็นโรคจิตได้ไงย่ะ 

ไปหาไอ้ป๊อปปี้ก็ได้ว่ะ เชอะขอเองไม่ได้ให้ไอ่ป๊อปช่วยก็ได้ 

"กริ่งๆๆ"ไอ้บ้าก็เปิดช้าจิงเว้ย อารมณ์เสีย

"จะกดอะไรนักหนาว่ะ  อ้าว แก้วมีอะไรเหรอ"

"แก้วมีเรื่องให้พี่ป๊อปช่วยหน่อย ช่วยแก้วหน่อยน่ะค่ะ"

"มาพูดดีแบบ แม่ง ขนลุกว่ะ  เข้าบ้านก่อน"

--ในบ้าน--

"มีอะไรว่ามา"

"ช่วยไปขอลายเซ้นไอ่นักร้องขี้เก็กชื่อโทโมะ วงเคโอติกให้หน่อยดิ"

"พรวด~"ถุยมาได้ คนน่ะเว้ยไม่ใช้ต้นไม้ Y^Y

"ถุยมาทำไมว่ะ"

"เปล่าๆ แกว่าไงน่ะ"

"ไปขอลายเซ็นไอ้นักร้องขี้เก็ก ที่ชื่อโทโมะให้ยัยกัสหน่อย"

"เอ่อ...."

"น่ะพี่ป๊อปข๋า ไปขอให้น้องแก้วคนนี้หน่อยนะค่ะ"

"หยุดๆๆ ได้ๆเดี๊ยวไปขอให้ แต่...."

"แต่  อะไร"

"ไม่ต้องพูดแบบนี้อีกน่ะ แม่งขนลุก เดี๋ยวแฟนฉันมาได้ยิน"

"แฟนแกผู้ชายใช่มั้ยล่ะ? ฮ่าๆ"

"บ้านแกซิ"

"นี่บ้านมึง ไปล่ะ บาย อย่าลืมขอให้น่ะแล้วไม่ต้องบอกยัยกัสด้วยว่าฉันให้นายขอให้"

"ทำไมอีกว่ะ"

"กัสมันให้ฉันขอเองอ่ะดิ ไปล่ะอย่าลืมน่ะ" ทีนี้ฉันก็จะได้นอนสบายในวันอาทิตย์ ฮ่าๆๆ

=ป๊อปปี้=

  นี่ไอ่แก้วมันไปอยู่ลุ่มไหนมาว่ะ มันไม่รู้หรือไงว่ะ ว่าผมก็อยู่วงเคโอติก ผมเคยคิดว่าคงไม่มีใครไม่รู้จักเคโอติกสงสัยต้องคิดใหม่แหล เพราะไอ้คนที่ไม่รู้จักเนี้ยคนใกล้ตัวชัดๆY^Y

---------------------แต่งเรื่องแรกชวนติหน่อยน่ะคะพิมผิดก็ต้องขอโทษด้วยน่ะ--------------

100%น่ะ อัพแล้ว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา