เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.38 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 11.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
45) รักแท้ก็คือเธอ (แต่ขอแกล้งแปปนึงนะ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“แก้ว ทำใจดีๆ หายใจลึกๆนะ”ฟางบอกกับแก้วที่นอนบนเตียงแล้วกำลังจะเข้าไปในห้องคลอด
"กะ แก้วกลัว"แก้วพูดเสียงสั่นด้วยความกลัว
“แก้วพี่จะรอตรงนี้นะ พี่เข้าไปไม่ได้ สู้ๆ อดทนไว้ เพื่อโทโมะนะ”ป๊อปปี้ที่ตามฟางมาก็บอกกับแก้วที่เข้าไปในห้องคลอด ฟางและป๊อปปี้มองหน้ากัน ต่างลุ้นกับแก้ว
“แก้วเป็นยังไงมั่งคะ”แพทรีบวิ่งมาดูอาการเพื่อนรัก
“อย่าวิ่งสิแพท เดี๋ยวล้ม”กวินวิ่งตามมาก็บอกกับแพท ตามด้วยขนมจีน ธามไทและป๊อปปี้หญิง
“ก็แพทร้อนใจนิคะ จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว”แพทพูดเสียงอ่อยๆ ก่อนจะหันไปคล้องแขนกวินเพื่ออ้อน
“นี่ชั้นจะกลายเป็นน้าแล้วหรอเนี่ย”ป๊อปปี้หญิงพูดอย่างตื่นเต้น
“ฟางเชื่อว่าคุณแก้วเข้มแข็งพอ คุณแก้วต้องไม่เป็นอะไร ทั้งแม่และลูก”ฟางพูด
“เข้มแข็งไว้นะแก้ว”ป๊อปปี้ชายพูดพลางโอบฟางที่ลุ้นอยู่ข้างเขาหน้าห้องคลอด
หลายสิบนาทีต่อมา
“อุแว้ๆ”เสียงเด็กร้องดังลั่นมาจากห้องคลอดทำให้ทุกๆคนที่ลุ้นกันอยู่ยิ้มออกมา
“ใครเป็นสามีของคนไข้ครับ”หมออกมาถาม
“เอ่อ สามีของคนไข้ตอนนี้นอนอยู่ที่ห้องคนไข้พิเศษชั้นบน มีอะไรหรอครับ”ป๊อปปี้ตอบ
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมจะบอกว่ายินดีด้วยนะครับ ลูกคุณแก้วเป็นลูกผู้ชายครับ”หมอบอกทุกคนถึงกับยิ้ม
“ส่วนคนไข้ปลอดภัยดี แต่ตอนนี้สลบอยู่เดี๋ยวหมอจะย้ายขึ้นไปที่ห้องพิเศษเพื่อให้พักฟื้นนะครับ”หมอบอก ทุกคนถึงกับโล่งอกที่แก้วคลอดลูกอย่างปลอดภัย
อาทิตย์ต่อมา
“น้องอาบน้ำเสร็จแล้วนะคะคุณแม่”นางพยาบาลเดินเอาลูกของแก้วเข้ามาให้แก้ว แก้วรับลูกมาก่อนจะให้ลูกดูดนมแล้วมองด้วยความเอ็นดู
“กินใหญ่เลยนะเจ้าตัวเล็ก”ฟางนั่งข้างๆอยู่ก็พูด
“แล้วนี่เธอคิดชื่อลูกรึยังอ่ะว่าจะให้ลูกชื่ออะไร”แพทถาม
“น้องกั้มฟ์ละกัน จะได้คล้องกับแม่ด้วย”แก้วยิ้ม
“ละนี่พี่ป๊อปกับกวินไปไหนล่ะ ตั้งแต่พี่ป๊อปออกจากโรงบาลมานี่เห็นซี้กันเลย ทั้งที่เมื่อก่อนยังทะเลาะอยู่เลย”แก้วพูดเมื่อนึกถึงกวินและป๊อปปี้
“เห็นว่าจะไปเยี่ยมโทโมะน่ะ ไม่รู้ว่าจะไปแกล้งอะไรอีกเนี่ย วันก่อนนะฟางเข้าไปก็ว่าทำไมคุณป๊อปถึงขยันไปเยี่ยมโทโมะ ที่ไหนได้นะ เอาเกมส์ไปเล่นในห้องกับกวิน ดูสิแก้ว”ฟางรีบฟ้อง
“ใช่ ของเยี่ยมนะ พอรู้ว่าพี่โทโมะยังไม่ฟื้นก็เอาไปกินซะหมดเลย ทั้งคู่เลยนะละมาอ้างว่าเดี๋ยวของจะเสียเอา เห้อ”แพทส่ายหน้ากับการกระทำป๊อปปี้และกวิน นี่พี่ขนมจีนก็ไม่อยู่ต้องบินไปเกาหลีอีก หาคนดุยากด้วย
“ไปเยี่ยมโทโมะกันเถอะ พาลูกไปด้วยไงแก้ว”ฟางนึกได้
“ใช่ เราลองพาน้องกั้มฟ์ไปหาพ่อ บางทีพี่โทโมะอาจจะอาการดีขึ้นก็ได้นะ”แพทเสนอ ก่อนสามสาวจะเดินไปที่ห้องของโทโมะต้องแปลกใจที่ห้องล๊อค
ก๊อกๆ
“นี่พี่กวิน อย่าบอกนะว่าแอบเล่นเกมส์ คราวนี้แพทจะไปฟ้องพยาบาลจริงๆละนะ”แพทพูดซักพัก กวินก็เปิดประตูออกมายิ้ม
“แอบกินของเยี่ยมพี่โทโมะอีกรึเปล่าคะเนี่ย”แพทถามดักคอ ป๊อปปี้ กวิน ป๊อปปี้หญิงและธามไทรีบส่ายหน้า ก่อนจะยิ้มให้ ฟางก็เดินไปนั่งข้างป๊อปปี้
“ว้าว น้องน่ารักจังเลย ชื่ออะไรน่ะ”ป๊อปปี้หญิงร้องทัก พวกผู้ชายรีบเข้าไปดูหน้าหลานกันยกใหญ่
“พอได้แล้วค่า เดี๋ยวหลานหายใจไม่ออกพอดี”ฟางรีบบอก
“เห้อ ถ้าโทโมะฟื้นขึ้นมาเห็นหน้าลูกหมอนั่นคงดีใจใหญ่แน่เลยเนาะว่ามั้ย”ป๊อปปี้ชายพูดแล้วสะกิดกวิน กวินก็เออ ออไปด้วย ซักพักแก้วก็อุ้มลูกไปหาโทโมะ
“ลูกของเราชื่อกั้มฟ์นะโทโมะ นายฟื้นได้แล้ว ฟื้นมาดูหน้าลูกของเราไง”แก้วพูด ลูกก็ร้องอ้อแอ้ควานเอามือไปติดโดนแก้มโทโมะ และจู่ๆโทโมะก็ค่อยๆขยับตัวลืมตา
“ทะ โทโมะ นายฟื้นแล้ว”แก้วร้องดีใจ ฟางและแพทรีบวิ่งไปหา
“โทโมะ นายเป็นยังไงบ้าง นายหลับไปนานมากเลยนะ”ฟางพูด
“พี่โทโมะต้องดูหน้าลูกพี่นะ ลูกหน้าเหมือนพี่มากเลย”แพทพูดต่อ
“พวกคุณเป็นใครกัน”โทโมะพูดทำเอาสามสาวเหวอ
“นี่ฟางไงโทโมะ นี่ก็แพท ส่วนนี่แก้วแฟนนายละนี่ลูกนาย”ฟางรีบบอก เพราะเริ่มไม่แน่ใจว่าเป็นแผนอีกรึเปล่าแต่ก็ไม่น่าใช่เพราะโทโมะพึ่งฟื้น
“ชั้นไม่รู้จักพวกเธอ”โทโมะตอบ ทำเอาสามสาวยิ่งอึ้งกว่าเดิม ก่อนจะให้หมอตราวจโทโมะอีกครั้ง
“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ ทำไมจู่ๆโทโมะถึงจำใครไม่ได้”ฟางพูดอย่างไม่เข้าใจหลังออกมาจากห้องเพื่อรอหมอเช้คร่างกายโทโมะอยู่
“ใช่ ทั้งที่ร่างกายฟกช้ำหมอบอกก็ไม่ได้กระทบกระเทือนรุนแรงอะไรมากมายนิ”แพทแย้ง
“บางทีแรงกระแทกของรถชนเมื่ออาทิตย์ก่อนอาจทำให้โทโมะความจำเสื่อมก็ได้นะ”ป๊อปปี้เสนอความคิด
“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะคะคุณป๊อป ฮือ แก้วคลอดลูกแล้ว อย่างี้พ่อก็จำลูกจำแก้วไม่ได้น่ะสิ ฮือ”ฟางที่สงสารแก้วก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง ป๊อปปี้รีบกอดปลอบ
“แก้วไม่ยยอมหรอก ถ้าโทโมะจะจำแก้วไม่ได้ แก้วไม่ยอม”แก้วพูด
“เอางี้ เราพาโทโมะพักผ่อนรักษาตัวที่บ้านริมทะเลมั้ย ถือว่าพาทุกคนไปพักผ่อนให้หมดเลย”ป๊อปปี้เสนอ
“ฟางเห็นด้วยนะคะ เผื่ออะไรมันจะดีขึ้น”ฟางบอก ทุกคนเลยลงความเห็นว่าจะพาโทโมะไปรักษาตัวที่บ้านริมทะเลของป๊อปปี้
ใกล้จบแล้วเลยสั้นหน่อย อิอิ พาท2กำลังมานะจ้ะ อดใจแปปนึงงง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ