เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 
 
 
หลายวันต่อมา ฟางออกจากโรงพยาบาลกลับมาทำงานปกติ ซึ่งช่วงเวลาที่ฟางหยุดป๊อปปี้ไปดูงานต่างจังหวัด และวันนี้ก็เป็นวันที่เขากลับมาพอดีด้วย
 
“ตายล่ะ เย็นขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เอกสารก็ยังเคลียร์ไม่เสร็จ ถ้าคุณภานุมาเห็นมีหวังโดนดุแน่เลย”ฟางดูเวลาบนนาฬิกาตีไป5โมงเย็นแล้ว นึกบ่นถึงเจ้านายตัวเอง เห้อ เธอไล่ธามไทกลับบ้านไปก่อนแล้ว มีหวังคืนนี้กลับแท็กซี่เหมือนเดิมแน่ๆเลย ฟางนั่งทำงานไปเรื่อยๆจนตาเริ่มล้าและเผลอหลับไปในที่สุด
 
“อะแฮ่ม แอบอู้หลับหรอคุณ”เสียงกระซิบที่ข้างหูทำเอาฟางสะดุ้งตื่นตกใจ ก่อนจะรีบเงยหน้าไปทำให้ปากสัมผัสโดนแก้มเนียนๆของป๊อปปี้ที่ใกล้ตัวเองทที่ขยับมาใกล้
 
“ขะ ขอโทษค่ะ”ฟางได้สติแล้วรีบเก็บของ ป๊อปปี้เอามือลูบแก้มตัวเองพลางๆก่อนจะแอบยิ้ม
 
“เอ่อ ทำงานถึงไหนละเนี่ย ชั้นไปต่างจังหวัดมาไม่กี่วัน เธอก็ยังเคลียร์เอกสรไม่เสร็จซักที ชั้นว่างานนี้ไม่เหมาะกับเธอแล้วล่ะมั้ง”ป๊อปปี้แกล้งแหย่เพราะบริษัทของเขาเกี่ยวกับการรับเหมาก่อสร้างและออกแบบ ซึ่งฟางเองก็แทบไม่ถนัดกับงานพวกนี้อยู่แล้ว
 
“ไม่เอานะคะ ถ้าคุณภานุไล่ฟางออกฟางจะไปทำอะไร ถ้าคุณอยากให้ฟางแก้ไขตรงไหนฟางเต็มใจทำค่ะแต่อย่าไล่ฟางออกเลยนะคะ"ฟางตกใจรีบขอร้องไม่ให้ป๊อปปี้ไล่เธอออก นี่แผนการเพื่อนๆเธอยังไม่สำเร็จเลยนะ
 
 
"ชั้นไม่ได้บอกว่าจะไล่เธอออกสักหน่อย แต่แค่จะให้ไปทำหน้าที่อื่นแทน"ป๊อปปี้เห็นท่าทางร้อนรนของฟางก็แอบขำก่อนที่จะพูดต่อ
 
"แล้วจะให้ฟางทำหน้าที่อะไรล่ะคะ”ฟางถามต่ออย่างไม่เข้าใจ
 
 
“ก็เป็นแม่บ้าน อยู่กับบ้านเป็นแม่ศรีเรือนให้ใครแถวๆนี้ไงล่ะๆ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาใกล้และกระซิบข้างหูฟาง หญิงสาวอึ้งหน้าแดงรีบถอยออกห่าง
 
“บะ บ้า คุณน่ะมีแฟนแล้วนะ คนที่คุณถ่ายรูปคู่ที่หัวเตียงไง ฟางไม่อยากแทงข้างหลังใครหรอกค่ะ”ฟางรีบบอก เพราะเขายังมีผู้หญิงคนนั้น ทำเอาป๊อปปี้สะอึก นิ่งและถอยออกห่างฟาง
 
“เธออยากเจอเค้ามั้ยล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มเศร้า
 
“คะ?”ฟางยังไม่เข้าใจ
 
“เอาล่ะ ตอนนี้พอมีเวลาเหลือมากับชั้นแล้วกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็พาฟางขึ้นรถไป โดยมีจุดหมายคือจังหวัดระยอง ที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลของเขานั่นเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เย้ จบแล้วในที่สุดวันนี้ก็ได้ฉลองซักที เอ้า ชนนนน”เขื่อนกล่าวนำก่อนจะเริ่มชนแก้วกับเพื่อนๆที่งานรับปริญญาด้วยกันที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นของรุ่นพี่ที่มหาลัยอย่างกราฟ ที่เขาลงทุนปิดร้านเลี้ยงให้แก่น้องๆของพวกเขา
 
“เอ้าแก้วนั่งนิ่งไมวะ ยุงเข้าไปไข่ในแก้วแล้วมั้งเนี่ย”โทโมะที่เริ่มเมาแล้วเดินมากอดคอแก้วที่ยังไม่ยอมดื่มเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ
 
“ไม่อ่ะ เหนื่อยอ่ะวันนี้”แก้วบอก เพราะหลังจากรับปริญญาเสร็จพี่ชายเธอก็ลากลับไป เธอจึงอาบน้ำและออกมาฉลองกับเพื่อนๆแทน
 
“รึว่าป้อดว้ะ”โทโมะพูดยั่ว
 
“ใครๆ ใครป้อด คนอย่างแก้วใจไม่เคยป้อด เอามาเลย ไม่กลัวเว่ยย”แก้วเมื่อถูกโทโมะยั่วก็อารมณ์ขึ้นตามแรงยุ ถึงขั้นสั่งเบียร์มาเปิดทันที ก่อนที่เพื่อนๆร่วมโต๊ะจะเฮลั่น ละช่วยกันเชียรืฝ่ายแก้วและโทโมะที่เริ่มดวลกัน
 
“ยอมแพ้ซะ ไงผู้หญิงก็แพ้ผู้ชายวันยังค่ำนั่นล่ะ”โทโมะพูดหลังจากเทเบียร์ขวดที่6ใส่แก้วตัวเอง โดยมองแก้วที่เริ่มเทขวดที่6ใส่แก้วแล้วเหมือนกัน แต่สีหน้าเธอเริ่มไม่ไหวแล้ว
 
“โน้ววววววววววว อย่าดูถูกผู้หญิงสิยะ มานี่ หมดละนี่ไง เดี๋ยวจะเต้นให้ดูด้วยอ่ะ วู้ววว ชอบเพลงนี้จริงๆโว้ยยยย”แก้วบอกโทโมะก่อนจะยกดื่มหมดแก้วรวดแล้วลุกขึ้นเต้นบนเก้าอี้ไปตามจังหวะเพลง เพื่อนๆเฮลั่น เฟย์และแพทเห็นท่าไม่ดีรีบดึงแก้วลง
 
“พอได้แล้วแก้ว โทโมะอ่ะพอเถอะค่ะแก้วมันเริ่มไม่ไหวแล้ว”แพทอ้อนโทโมะขอให้พอซึ่งตอนนี้ตั้งแต่โทโมะอกหัก เขาได้ยอมเปิดใจคุยกับแพทในความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นมามากกว่าเพื่อนนั่นเอง
 
“โอเคๆครับ แพทดูแลตัวเองดีๆก่อนนะ เดี๋ยวพี่พายัยนี่กลับก่อนนี่เริ่มไม่ไหวละ”โทโมะบอกแพทก่อนจะช้อนร่างแก้วอุ้มไปที่รถโดยหญิงสาวดิ้นโวยวาย
 
“ยังงงงงง ปล่อยย ช้านไม่มาววววววว”แก้วโวยวายเหมือนเด็ก
 
“ยัยเด็กต๊องง พอก่อนดิ”โทโมะวางแก้วลงที่เบาะรถ ตอนนี้กระโปรงเดรสเกาะอกสีดำเลิกขึ้นสูงจนชายหนุ่มที่เมาอยู่แล้วหน้าแดงยิ่งขึ้นและเบือนหน้าหนีทันที
 
“อุ๊ อ้วกกกกก”แก้วที่อ้วกออกมาใส่เดรสสวยตัวเอง ทำเอาโทโมะแทบสร่าง ไม่รู้ทำไง เลยตัดสินใจแก้ปัญหาลวกๆ ด้วยการถอดชุดเดรสแก้วออก ดีนะยัยนี่ไม่โนบาร์ ก่อนจะถอดเสื้อนอกใส่คลุมแก้ว วันนี้คุณอากลับบ้านมาด้วยนิ มีหวังโดนสวดยาวแน่ๆ เอาว่ะคอนโดก็คอนโด โทโมะค่อยๆขับรถออก พาแก้วไปที่คอนโดตัวเองก่อน
 
“เอ้าๆ ถึงแล้วๆ อย่าดิ้นสิ ชั้นก็ไม่ไหวนะ”โทโมะพยุงร่างแก้วที่โงนเงน แล้วบ่น เพราะตัวเองก็เมาเหมือนกัน
 
“อ๊ะ”โทโมะเซล้มลงไปทับแก้วบนเตียง ตอนนี้แก้วที่ถูกเขาคร่อมอยู่บิดไปมา
 
“เห้ยยยย”โทโมะต้องร้องเหวอเมื่อแก้วถอดเสื้อนอกของเขาออกแล้วบิดไปมาด้วยความร้อน พาลปัดโน่นนี่ จนปัดใส่เขาที่ให้มือยันตัวออกห่างต้องล้มลงไปทับแก้ว
 
“แก้ว”โทโมะที่ใกล้กันกับแก้วมากเริ่มเอ่ยชื่อเธอ
 
“ปากนายน่าจูบดีนะ ขอจูบหน่อยสิ”แก้วที่เห็นริมฝีปากคนหน้าหวานตรงหน้าก็รีบพูดไปด้วยอารมณ์เมาตัวเอง ก่อนดึงหน้าโทโมะลงมาจูบกับตัวเองอย่างรวดเร็ว โทโมะดิ้นอึ้ง ก่อนจะเคลิ้มตามรสจูบยัยขี้เมาใต้ร่าง มือหนาเลื่อนขึ้นไปเคล้นคลึงหน้าอกที่เบียดแน่นใต้ชุดชั้นในสีชมพูสด เพื่อเร้าอารมณ์
 
“นายหล่อจัง”แก้วที่ถอนจูบชายหนุ่มออกมาเพื่อหาอากาศหายใจ พูดขึ้น ก่อนจะโอบรอบคอชายหนุ่ม โทโมะที่ถูกสาวสวยมายั่วตรงหน้า มีหรอที่เขาจะทนไม่ได้ เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนจากที่ไหนมานะ เมื่อมีอะไรมาปลุกเร้ายั่วอารมณ์ขนาดนี้ มีหรอเขาจะไม่สนองมัน
 
“เธอก็สวยนะ”โทโมะพูดจบ แก้วยิ้มก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มลงไปจูบแก้วอีกครั้ง และปลดตะขอบราของแก้วออกเพื่อดูดเม้มยอดทับทิมสีสวยของแก้ว
 
“อ๊า”แก้วครางกัดริมฝีปากไปด้วยความเสียวซ่าน ก่อนจะไม่รอช้า รีบถอดเสื้อเชิ้ตโทโมะออก แล้วลูบไล้ไปตามวงกล้ามมัดๆของโทโมะ
 
“มะ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางไม่เป็นจังหวะเมื่อตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอกำลังแอ่นรับจังหวะลิ้นที่ตักตวงความหวานจากกลีบกุหลาบแสนสวยของหญิงสาว เมื่อได้ยินเข้นนั้นโทโมะก็ถอดกางเกงตัวเองออกเผยให้เห็นความเป็นชายตัวเอง ก่อนที่จะโน้มเข้าไปสอดใส่เข้าไปในร่างกายหญิงสาวทันที
 
“จะ เจ็บ”แก้วร้อง แต่มือยังโอบรอบคอรั้งชายหนุ่ม โทโมะจึงค่อยๆคสอดใส่เข้าไปทีละนิดๆจนมิดด้าม ก่อนะค่อยๆขยับสะโพก แก้วที่ดิ้นไปมาตอนแรกด้วยความเจ็บปวดจนโทโมะต้องจูบร่างบางก่อนจะเอามือขยำอกสวยเพื่อปลุกอารมณื จากความเจ็บก้เริ่มเป็นความเสียวซ่านในร่างกายแก้ว
 
“ระแรงอีก แรงอีก อ๊ะ”แก้วที่ครางขอร้องชายหนุ่มให้เร่งจังหวะ ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ได้ใจเร่งจังหวะซอยให้เร็วขึ้นๆ จนแก้วครางออกมาไม่เป็นจังหวะลั่นห้องเขาตอนนี้มีเสียงครางของแก้วและเขาดังระงมทั่วห้องราวกับร่างกายเข้าทั้งสองจะเป็นเนื้อเดียวกันไม่ช้าก็เร็วๆนี้ โดยที่ตอนนี้ทั้งคู่ได้ก้าวข้ามผ่านคำว่าเพื่อนรัก ที่เคยผ่านทุกข์และสุขมาด้วยกันไปแล้ว
 
 
 
 
ณ เวลาเดียวกัน
 
“เฟย์ แพทอยากกลับละ อะ อ่าว”แพทที่กลับมาจากห้องน้ำมาชวนเฟย์ที่ตะต้องร้องเหวือที่เห็นเฟย์และเขื่อนจูบกันอย่างดูดดื่มไม่แคร์คนในผับเลย
 
“กลับไปก่อนเลยๆ เฟย์จะกลับกับเขื่อนคืนนี้”เฟย์ถอนจูบออกมายิ้มกรุ้มกริ่มให้เขื่อน ก่อนที่จะถูกชายหนุ่มซุกไซร้ตามลำคอ แพทรีบเบือนหน้าหนีด้วยความเขินละต้องตกใจเมื่อเห็น คนที่มาจีบเธอยื่นแก้วเหล้าให้
 
“อะ อะไรน่ะปั้นจั่น”แพทตกใจพยายามบ่ายเบี่ยง
 
“ไหนๆก็จบแล้ว ให้เกียรติผมซักแก้วสิครับคนสวย”ปั้นจั่นยิ้มกรุ้มกริ้มใส่แพท แพทปฎิเสธตามมารยาทไม่ได้จึงยอมดื่ม ซักพักร่างกายเธอเริ่มร้อนไปหมดจึงพยายามลุกไปเข้าห้องน้ำอีกครั้งเพื่อล้างหน้า
 
“ไม่ไหวแบบนี้ให้ผมช่วยมั้ยครับแพทคนสวย”ปั้นจั่นยังเดินตามไม่เลิก
 
“ออก ไปนะ ไม่งั้นแพทจะฟ้องโทโมะว่าปั้นจั่นจะ  ละลวนละ ลามแพท”แพทพยายามเค้นคำพูดออกมาแต่ละคำยากลำบาก ร่างกายที่ร้อนไปหมด ใจที่เต้นสั่นรัวทำแพทพยุงตัวเองไม่อยู่
 
“โถ ไอ่โทโมะอ่ะนะจะทำอะไร ถึงฟ้องไปก็ไม่ทันเพราะแพทเป็นของผมแล้วมันจะทำอะไรได้”ปั้นจั่นพูดจบก็ก้มลงไปซุกไซร้รอบคอแพท แพทร้องกรี้ดตกใจ
 
“งั้นโทโมะไม่มา ผมมาแทนไม่แปลกใช่มั้ย”กวินที่โผล่มาจากไหนไม่รู้กระชากปั้นจั่นมาต่อยคว่ำ ก่อนจะพาแพทออกมาจากตรงนั้นอย่างเร็ว
 
“ฮะ เอ้ แพททิน่า อะไรเนี่ย”กวินตกใจที่เอื้อมจะเปิดประตุรถให้แล้วเห็นแพททรุดจึงรีบไปดูทันที
 
“อา ไม่ไหวแล้ว ช่วยชั้นหน่อยนะ”แพทขยุ้มขอเสื้อกวินแน่นเพื่อร้องขอความต้องการตัวเอง กวินเห็นอาการก็รู้ทันทีว่าร่างบางโดนยาปลุกเซ็กซ์อย่างแรงเข้าแล้ว แล้วภาพที่แคททำร้ายเขา และทำร้ายคนอื่นอย่างฟางผุดเข้ามา ชายหนุ่มยิ้มชั่วร้าย
 
“ถือว่าพูดเองนะ เธอเสนอชั้นเองนะ”กวินกระซิบข้างหูแพท
 
“ยะ ยอม ชั้นยอมทุกอย่างเลย ช่วยชั้นที อืออออ”แพทพูดร้องขอก่อนจะโดยกวินจูบไปทีนึงอย่างร้อนแรงโดยหญิงสาวก็จูบกลับไปด้วย
 
“ต่อห้องชั้นเถอะ”พูดจบกวินก็พาแพทไปที่บ้านเขาทันที ซึ่งคืนนี้ขนมจีนกลับบ้านกับแม่ ธามไทไปเที่ยวกับเพื่อน ส่วนฟางยังไม่กลับมา เสร็จชั้นล่ะ หึ
 
 
 
 
 
ย้อนกลับไปเมื่อตอนเย็น ป๊อปปี้ได้พาฟางมาที่บ้านริมทะเลตัวเองเมื่อจอดรถแล้ว เขาก็เดินนำฟางมาที่แถวฮวงซุ้ยริมทะเลแบบจีนที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของป๊อปปี้
 
“คุณพาฟางมาที่นี่ทำไมคะ เย็นมากแล้วด้วย”ฟางร้องถามเมื่อเห็นชายหนุ่มหยุดและนั่งลงที่ฮวงซุ้ยนั้น
 
“จินนี่ ขอโทษนะที่ช่วงนี้ป๊อปไม่ได้มาเยี่ยมจินนี่เลย วันนี้ป๊อปพาคนนึงมาเยี่ยมจินนี่ด้วยนะ ฟางไงจินนี่”ชายหนุ่มคุยกับฟป้ายหลุมศพที่ติดรูปจินนี่ ฟางต้องตกใจอึ้ง นี่แฟนของป๊อปปี้สินะ แม้ความทรงจำยังไม่กลับมาเต็ม100แต่เธอก็รู้ว่าแคทคือคนที่ทำร้ายทั้งเธอและจินนี่
 
“อะ อ่าวธาราคุณร้องไห้ทำไม”ป๊อปปี้หันไปต้องตกใจเมื่อเห็นฟางเอามือปิดปากตัวเองร้องไห้ออกมา ชายหนุ่มรีบเข้าไปปลอบ
 
“ฟางสงสารคุณจัง ฮืออออ ที่สูญเสียคนรักไป”ฟางร้องไห้เป็นเด็กๆ ชายหนุ่มยิ้มบางๆก่อนจะลูบหัวฟาง
 
“โถ่เอ้ย ไม่เอาสิไม่ร้อง ชั้นน่ะทำใจได้แล้วล่ะ ขี้แยเป็นเด็กไปได้นะคุณเลขา”ป๊อปปี้ได้ทีแซว ฟางย่นจมูกใส่นิดนึง ก่อนจะขอป๊อปปี้นั่งลงเคารพหลุมของจินนี่ ทันทีที่มองรูปจินนี่ชัดๆ ภาพต่างๆที่จินนี่ทำดีให้เธอและเอ็นดูเธอก็ผุดเข้ามาในหัว ตีกันไปหมดจนฟางเอามือกุมหัวตัวเองปวดหัว
 
“ธาราเป็นอะไรน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบมาดู
 
“ธาราๆ ฟางๆ”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฟางเป็นลมวูบไป เขาเขย่าตัวฟางเบาๆ ก่อนจะรีบอุ้มร่างบางกลับบ้านตัวเองทันที
 
 
 

 
 
เราอัฟให้แล้วนะ สองตอนด้วย แต่แลกกันหน่อยสิ เม้นเราหน่อยน้อยจังอ่ะ โหวตให้เราด้วยน้ะ ถือว่าเเลกกันๆๆ