เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.38 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 11.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) โอกาสเพลี่ยงพล้ำมันช่างสูงจริงๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลายวันต่อมา ฟางออกจากโรงพยาบาลกลับมาทำงานปกติ ซึ่งช่วงเวลาที่ฟางหยุดป๊อปปี้ไปดูงานต่างจังหวัด และวันนี้ก็เป็นวันที่เขากลับมาพอดีด้วย
“ตายล่ะ เย็นขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เอกสารก็ยังเคลียร์ไม่เสร็จ ถ้าคุณภานุมาเห็นมีหวังโดนดุแน่เลย”ฟางดูเวลาบนนาฬิกาตีไป5โมงเย็นแล้ว นึกบ่นถึงเจ้านายตัวเอง เห้อ เธอไล่ธามไทกลับบ้านไปก่อนแล้ว มีหวังคืนนี้กลับแท็กซี่เหมือนเดิมแน่ๆเลย ฟางนั่งทำงานไปเรื่อยๆจนตาเริ่มล้าและเผลอหลับไปในที่สุด
“อะแฮ่ม แอบอู้หลับหรอคุณ”เสียงกระซิบที่ข้างหูทำเอาฟางสะดุ้งตื่นตกใจ ก่อนจะรีบเงยหน้าไปทำให้ปากสัมผัสโดนแก้มเนียนๆของป๊อปปี้ที่ใกล้ตัวเองทที่ขยับมาใกล้
“ขะ ขอโทษค่ะ”ฟางได้สติแล้วรีบเก็บของ ป๊อปปี้เอามือลูบแก้มตัวเองพลางๆก่อนจะแอบยิ้ม
“เอ่อ ทำงานถึงไหนละเนี่ย ชั้นไปต่างจังหวัดมาไม่กี่วัน เธอก็ยังเคลียร์เอกสรไม่เสร็จซักที ชั้นว่างานนี้ไม่เหมาะกับเธอแล้วล่ะมั้ง”ป๊อปปี้แกล้งแหย่เพราะบริษัทของเขาเกี่ยวกับการรับเหมาก่อสร้างและออกแบบ ซึ่งฟางเองก็แทบไม่ถนัดกับงานพวกนี้อยู่แล้ว
“ไม่เอานะคะ ถ้าคุณภานุไล่ฟางออกฟางจะไปทำอะไร ถ้าคุณอยากให้ฟางแก้ไขตรงไหนฟางเต็มใจทำค่ะแต่อย่าไล่ฟางออกเลยนะคะ"ฟางตกใจรีบขอร้องไม่ให้ป๊อปปี้ไล่เธอออก นี่แผนการเพื่อนๆเธอยังไม่สำเร็จเลยนะ
"ชั้นไม่ได้บอกว่าจะไล่เธอออกสักหน่อย แต่แค่จะให้ไปทำหน้าที่อื่นแทน"ป๊อปปี้เห็นท่าทางร้อนรนของฟางก็แอบขำก่อนที่จะพูดต่อ
"แล้วจะให้ฟางทำหน้าที่อะไรล่ะคะ”ฟางถามต่ออย่างไม่เข้าใจ
“ก็เป็นแม่บ้าน อยู่กับบ้านเป็นแม่ศรีเรือนให้ใครแถวๆนี้ไงล่ะๆ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาใกล้และกระซิบข้างหูฟาง หญิงสาวอึ้งหน้าแดงรีบถอยออกห่าง
“บะ บ้า คุณน่ะมีแฟนแล้วนะ คนที่คุณถ่ายรูปคู่ที่หัวเตียงไง ฟางไม่อยากแทงข้างหลังใครหรอกค่ะ”ฟางรีบบอก เพราะเขายังมีผู้หญิงคนนั้น ทำเอาป๊อปปี้สะอึก นิ่งและถอยออกห่างฟาง
“เธออยากเจอเค้ามั้ยล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มเศร้า
“คะ?”ฟางยังไม่เข้าใจ
“เอาล่ะ ตอนนี้พอมีเวลาเหลือมากับชั้นแล้วกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็พาฟางขึ้นรถไป โดยมีจุดหมายคือจังหวัดระยอง ที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลของเขานั่นเอง
“เย้ จบแล้วในที่สุดวันนี้ก็ได้ฉลองซักที เอ้า ชนนนน”เขื่อนกล่าวนำก่อนจะเริ่มชนแก้วกับเพื่อนๆที่งานรับปริญญาด้วยกันที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นของรุ่นพี่ที่มหาลัยอย่างกราฟ ที่เขาลงทุนปิดร้านเลี้ยงให้แก่น้องๆของพวกเขา
“เอ้าแก้วนั่งนิ่งไมวะ ยุงเข้าไปไข่ในแก้วแล้วมั้งเนี่ย”โทโมะที่เริ่มเมาแล้วเดินมากอดคอแก้วที่ยังไม่ยอมดื่มเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ
“ไม่อ่ะ เหนื่อยอ่ะวันนี้”แก้วบอก เพราะหลังจากรับปริญญาเสร็จพี่ชายเธอก็ลากลับไป เธอจึงอาบน้ำและออกมาฉลองกับเพื่อนๆแทน
“รึว่าป้อดว้ะ”โทโมะพูดยั่ว
“ใครๆ ใครป้อด คนอย่างแก้วใจไม่เคยป้อด เอามาเลย ไม่กลัวเว่ยย”แก้วเมื่อถูกโทโมะยั่วก็อารมณ์ขึ้นตามแรงยุ ถึงขั้นสั่งเบียร์มาเปิดทันที ก่อนที่เพื่อนๆร่วมโต๊ะจะเฮลั่น ละช่วยกันเชียรืฝ่ายแก้วและโทโมะที่เริ่มดวลกัน
“ยอมแพ้ซะ ไงผู้หญิงก็แพ้ผู้ชายวันยังค่ำนั่นล่ะ”โทโมะพูดหลังจากเทเบียร์ขวดที่6ใส่แก้วตัวเอง โดยมองแก้วที่เริ่มเทขวดที่6ใส่แก้วแล้วเหมือนกัน แต่สีหน้าเธอเริ่มไม่ไหวแล้ว
“โน้ววววววววววว อย่าดูถูกผู้หญิงสิยะ มานี่ หมดละนี่ไง เดี๋ยวจะเต้นให้ดูด้วยอ่ะ วู้ววว ชอบเพลงนี้จริงๆโว้ยยยย”แก้วบอกโทโมะก่อนจะยกดื่มหมดแก้วรวดแล้วลุกขึ้นเต้นบนเก้าอี้ไปตามจังหวะเพลง เพื่อนๆเฮลั่น เฟย์และแพทเห็นท่าไม่ดีรีบดึงแก้วลง
“พอได้แล้วแก้ว โทโมะอ่ะพอเถอะค่ะแก้วมันเริ่มไม่ไหวแล้ว”แพทอ้อนโทโมะขอให้พอซึ่งตอนนี้ตั้งแต่โทโมะอกหัก เขาได้ยอมเปิดใจคุยกับแพทในความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นมามากกว่าเพื่อนนั่นเอง
“โอเคๆครับ แพทดูแลตัวเองดีๆก่อนนะ เดี๋ยวพี่พายัยนี่กลับก่อนนี่เริ่มไม่ไหวละ”โทโมะบอกแพทก่อนจะช้อนร่างแก้วอุ้มไปที่รถโดยหญิงสาวดิ้นโวยวาย
“ยังงงงงง ปล่อยย ช้านไม่มาววววววว”แก้วโวยวายเหมือนเด็ก
“ยัยเด็กต๊องง พอก่อนดิ”โทโมะวางแก้วลงที่เบาะรถ ตอนนี้กระโปรงเดรสเกาะอกสีดำเลิกขึ้นสูงจนชายหนุ่มที่เมาอยู่แล้วหน้าแดงยิ่งขึ้นและเบือนหน้าหนีทันที
“อุ๊ อ้วกกกกก”แก้วที่อ้วกออกมาใส่เดรสสวยตัวเอง ทำเอาโทโมะแทบสร่าง ไม่รู้ทำไง เลยตัดสินใจแก้ปัญหาลวกๆ ด้วยการถอดชุดเดรสแก้วออก ดีนะยัยนี่ไม่โนบาร์ ก่อนจะถอดเสื้อนอกใส่คลุมแก้ว วันนี้คุณอากลับบ้านมาด้วยนิ มีหวังโดนสวดยาวแน่ๆ เอาว่ะคอนโดก็คอนโด โทโมะค่อยๆขับรถออก พาแก้วไปที่คอนโดตัวเองก่อน
“เอ้าๆ ถึงแล้วๆ อย่าดิ้นสิ ชั้นก็ไม่ไหวนะ”โทโมะพยุงร่างแก้วที่โงนเงน แล้วบ่น เพราะตัวเองก็เมาเหมือนกัน
“อ๊ะ”โทโมะเซล้มลงไปทับแก้วบนเตียง ตอนนี้แก้วที่ถูกเขาคร่อมอยู่บิดไปมา
“เห้ยยยย”โทโมะต้องร้องเหวอเมื่อแก้วถอดเสื้อนอกของเขาออกแล้วบิดไปมาด้วยความร้อน พาลปัดโน่นนี่ จนปัดใส่เขาที่ให้มือยันตัวออกห่างต้องล้มลงไปทับแก้ว
“แก้ว”โทโมะที่ใกล้กันกับแก้วมากเริ่มเอ่ยชื่อเธอ
“ปากนายน่าจูบดีนะ ขอจูบหน่อยสิ”แก้วที่เห็นริมฝีปากคนหน้าหวานตรงหน้าก็รีบพูดไปด้วยอารมณ์เมาตัวเอง ก่อนดึงหน้าโทโมะลงมาจูบกับตัวเองอย่างรวดเร็ว โทโมะดิ้นอึ้ง ก่อนจะเคลิ้มตามรสจูบยัยขี้เมาใต้ร่าง มือหนาเลื่อนขึ้นไปเคล้นคลึงหน้าอกที่เบียดแน่นใต้ชุดชั้นในสีชมพูสด เพื่อเร้าอารมณ์
“นายหล่อจัง”แก้วที่ถอนจูบชายหนุ่มออกมาเพื่อหาอากาศหายใจ พูดขึ้น ก่อนจะโอบรอบคอชายหนุ่ม โทโมะที่ถูกสาวสวยมายั่วตรงหน้า มีหรอที่เขาจะทนไม่ได้ เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนจากที่ไหนมานะ เมื่อมีอะไรมาปลุกเร้ายั่วอารมณ์ขนาดนี้ มีหรอเขาจะไม่สนองมัน
“เธอก็สวยนะ”โทโมะพูดจบ แก้วยิ้มก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มลงไปจูบแก้วอีกครั้ง และปลดตะขอบราของแก้วออกเพื่อดูดเม้มยอดทับทิมสีสวยของแก้ว
“อ๊า”แก้วครางกัดริมฝีปากไปด้วยความเสียวซ่าน ก่อนจะไม่รอช้า รีบถอดเสื้อเชิ้ตโทโมะออก แล้วลูบไล้ไปตามวงกล้ามมัดๆของโทโมะ
“มะ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางไม่เป็นจังหวะเมื่อตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอกำลังแอ่นรับจังหวะลิ้นที่ตักตวงความหวานจากกลีบกุหลาบแสนสวยของหญิงสาว เมื่อได้ยินเข้นนั้นโทโมะก็ถอดกางเกงตัวเองออกเผยให้เห็นความเป็นชายตัวเอง ก่อนที่จะโน้มเข้าไปสอดใส่เข้าไปในร่างกายหญิงสาวทันที
“จะ เจ็บ”แก้วร้อง แต่มือยังโอบรอบคอรั้งชายหนุ่ม โทโมะจึงค่อยๆคสอดใส่เข้าไปทีละนิดๆจนมิดด้าม ก่อนะค่อยๆขยับสะโพก แก้วที่ดิ้นไปมาตอนแรกด้วยความเจ็บปวดจนโทโมะต้องจูบร่างบางก่อนจะเอามือขยำอกสวยเพื่อปลุกอารมณื จากความเจ็บก้เริ่มเป็นความเสียวซ่านในร่างกายแก้ว
“ระแรงอีก แรงอีก อ๊ะ”แก้วที่ครางขอร้องชายหนุ่มให้เร่งจังหวะ ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ได้ใจเร่งจังหวะซอยให้เร็วขึ้นๆ จนแก้วครางออกมาไม่เป็นจังหวะลั่นห้องเขาตอนนี้มีเสียงครางของแก้วและเขาดังระงมทั่วห้องราวกับร่างกายเข้าทั้งสองจะเป็นเนื้อเดียวกันไม่ช้าก็เร็วๆนี้ โดยที่ตอนนี้ทั้งคู่ได้ก้าวข้ามผ่านคำว่าเพื่อนรัก ที่เคยผ่านทุกข์และสุขมาด้วยกันไปแล้ว
ณ เวลาเดียวกัน
“เฟย์ แพทอยากกลับละ อะ อ่าว”แพทที่กลับมาจากห้องน้ำมาชวนเฟย์ที่ตะต้องร้องเหวือที่เห็นเฟย์และเขื่อนจูบกันอย่างดูดดื่มไม่แคร์คนในผับเลย
“กลับไปก่อนเลยๆ เฟย์จะกลับกับเขื่อนคืนนี้”เฟย์ถอนจูบออกมายิ้มกรุ้มกริ่มให้เขื่อน ก่อนที่จะถูกชายหนุ่มซุกไซร้ตามลำคอ แพทรีบเบือนหน้าหนีด้วยความเขินละต้องตกใจเมื่อเห็น คนที่มาจีบเธอยื่นแก้วเหล้าให้
“อะ อะไรน่ะปั้นจั่น”แพทตกใจพยายามบ่ายเบี่ยง
“ไหนๆก็จบแล้ว ให้เกียรติผมซักแก้วสิครับคนสวย”ปั้นจั่นยิ้มกรุ้มกริ้มใส่แพท แพทปฎิเสธตามมารยาทไม่ได้จึงยอมดื่ม ซักพักร่างกายเธอเริ่มร้อนไปหมดจึงพยายามลุกไปเข้าห้องน้ำอีกครั้งเพื่อล้างหน้า
“ไม่ไหวแบบนี้ให้ผมช่วยมั้ยครับแพทคนสวย”ปั้นจั่นยังเดินตามไม่เลิก
“ออก ไปนะ ไม่งั้นแพทจะฟ้องโทโมะว่าปั้นจั่นจะ ละลวนละ ลามแพท”แพทพยายามเค้นคำพูดออกมาแต่ละคำยากลำบาก ร่างกายที่ร้อนไปหมด ใจที่เต้นสั่นรัวทำแพทพยุงตัวเองไม่อยู่
“โถ ไอ่โทโมะอ่ะนะจะทำอะไร ถึงฟ้องไปก็ไม่ทันเพราะแพทเป็นของผมแล้วมันจะทำอะไรได้”ปั้นจั่นพูดจบก็ก้มลงไปซุกไซร้รอบคอแพท แพทร้องกรี้ดตกใจ
“งั้นโทโมะไม่มา ผมมาแทนไม่แปลกใช่มั้ย”กวินที่โผล่มาจากไหนไม่รู้กระชากปั้นจั่นมาต่อยคว่ำ ก่อนจะพาแพทออกมาจากตรงนั้นอย่างเร็ว
“ฮะ เอ้ แพททิน่า อะไรเนี่ย”กวินตกใจที่เอื้อมจะเปิดประตุรถให้แล้วเห็นแพททรุดจึงรีบไปดูทันที
“อา ไม่ไหวแล้ว ช่วยชั้นหน่อยนะ”แพทขยุ้มขอเสื้อกวินแน่นเพื่อร้องขอความต้องการตัวเอง กวินเห็นอาการก็รู้ทันทีว่าร่างบางโดนยาปลุกเซ็กซ์อย่างแรงเข้าแล้ว แล้วภาพที่แคททำร้ายเขา และทำร้ายคนอื่นอย่างฟางผุดเข้ามา ชายหนุ่มยิ้มชั่วร้าย
“ถือว่าพูดเองนะ เธอเสนอชั้นเองนะ”กวินกระซิบข้างหูแพท
“ยะ ยอม ชั้นยอมทุกอย่างเลย ช่วยชั้นที อืออออ”แพทพูดร้องขอก่อนจะโดยกวินจูบไปทีนึงอย่างร้อนแรงโดยหญิงสาวก็จูบกลับไปด้วย
“ต่อห้องชั้นเถอะ”พูดจบกวินก็พาแพทไปที่บ้านเขาทันที ซึ่งคืนนี้ขนมจีนกลับบ้านกับแม่ ธามไทไปเที่ยวกับเพื่อน ส่วนฟางยังไม่กลับมา เสร็จชั้นล่ะ หึ
ย้อนกลับไปเมื่อตอนเย็น ป๊อปปี้ได้พาฟางมาที่บ้านริมทะเลตัวเองเมื่อจอดรถแล้ว เขาก็เดินนำฟางมาที่แถวฮวงซุ้ยริมทะเลแบบจีนที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของป๊อปปี้
“คุณพาฟางมาที่นี่ทำไมคะ เย็นมากแล้วด้วย”ฟางร้องถามเมื่อเห็นชายหนุ่มหยุดและนั่งลงที่ฮวงซุ้ยนั้น
“จินนี่ ขอโทษนะที่ช่วงนี้ป๊อปไม่ได้มาเยี่ยมจินนี่เลย วันนี้ป๊อปพาคนนึงมาเยี่ยมจินนี่ด้วยนะ ฟางไงจินนี่”ชายหนุ่มคุยกับฟป้ายหลุมศพที่ติดรูปจินนี่ ฟางต้องตกใจอึ้ง นี่แฟนของป๊อปปี้สินะ แม้ความทรงจำยังไม่กลับมาเต็ม100แต่เธอก็รู้ว่าแคทคือคนที่ทำร้ายทั้งเธอและจินนี่
“อะ อ่าวธาราคุณร้องไห้ทำไม”ป๊อปปี้หันไปต้องตกใจเมื่อเห็นฟางเอามือปิดปากตัวเองร้องไห้ออกมา ชายหนุ่มรีบเข้าไปปลอบ
“ฟางสงสารคุณจัง ฮืออออ ที่สูญเสียคนรักไป”ฟางร้องไห้เป็นเด็กๆ ชายหนุ่มยิ้มบางๆก่อนจะลูบหัวฟาง
“โถ่เอ้ย ไม่เอาสิไม่ร้อง ชั้นน่ะทำใจได้แล้วล่ะ ขี้แยเป็นเด็กไปได้นะคุณเลขา”ป๊อปปี้ได้ทีแซว ฟางย่นจมูกใส่นิดนึง ก่อนจะขอป๊อปปี้นั่งลงเคารพหลุมของจินนี่ ทันทีที่มองรูปจินนี่ชัดๆ ภาพต่างๆที่จินนี่ทำดีให้เธอและเอ็นดูเธอก็ผุดเข้ามาในหัว ตีกันไปหมดจนฟางเอามือกุมหัวตัวเองปวดหัว
“ธาราเป็นอะไรน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบมาดู
“ธาราๆ ฟางๆ”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฟางเป็นลมวูบไป เขาเขย่าตัวฟางเบาๆ ก่อนจะรีบอุ้มร่างบางกลับบ้านตัวเองทันที
เราอัฟให้แล้วนะ สองตอนด้วย แต่แลกกันหน่อยสิ เม้นเราหน่อยน้อยจังอ่ะ โหวตให้เราด้วยน้ะ ถือว่าเเลกกันๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ