มาเฟียก็มีหัวใจ

ณ บ้านของตระกูลจิระคุณ
 
หลังจากที่มีจดหมายเตือนว่าจะฆ่าทายาทของตระกูลรุ่นที่12บ้านจิระคุณก็เกิดความวุ่นวายขึ้นเพราะส่วนหนึ่งต้องเตรียมคนคุ้นกันป๊อป อีกส่วนหนึ่งต้องคอยจัดงานและเชิญแขกที่สนิทกันมางานเลี้ยง ต้องเน้นความปลอดภัยอย่างเข้มงวดกันเลยทีเดียว
 
"พ่อครับทำไมบ้านเราวุ่นวายจัง"ชายหนุ่มถามบิดาด้วยความสงสัย
 
"ก็วุ่นกับการจัดงานเลี้ยงที่แกจะรับตำแหน่งมาเฟียต่อไง"บิดาตอบกลับ
 
"อ่อครับผมไปก่อนนะ"ชายหนุ่มเดินออกจากบ้านแล้วมองดูรอบๆบ้านอย่างน่าสงสัย
 
"มีอะไรหรอครับคุณหนู"ลูกน้องคนหนึ่งถาม
 
"ไม่มีไรครับ"ชายหนุ่มบอกแล้วรีบขึ้นรถ หน้าตาเศร้าๆอย่างนั้น ท่าทางซื่ออย่างนี้ กี่ครั้งที่ฉันเชื่อเธอ เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้น
 
(ไอ้ป๊อปๆมาที่มหา'ลัยดิ)เพื่อนสนิทชายหนุ่มบอก
 
"ไรวะมีไรวันนี้จะเที่ยว"ชายหนุ่มตอบกลับ
 
(รีบมาเหอะน่าเร็วๆด้วย)เพื่อนชายหนุ่มย้ำแล้ววางสายไป ชายหนุ่มเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็รีบขับรถไปมหาลัยทันที
 
ณ มหาวิทยาลัย
 
"มายังวะ"เพื่อนสนิทชายหนุ่มบ่นและมองไปที่หน้าประตูตลอดเวลา ชายหนุ่มขับรถเข้ามหาลัยพอดีพอชายหนุ่มลองจากรถ เพื่อนสนิทชายหนุ่มก็ลากชายหนุ่มไปที่หน้าคณะทันที
 
"เฮ้ย!มีไรวะ"ชายหนุ่มถามด้วยความตกใจ
"ดูเอาเองแล้วจะรู้"เพื่อนชายหนุ่มพูดพร้อมกับชี้ไปที่หน้าประตูของคณะ ชายหนุ่มเห็นถึงกับอึ้งเพราะมันเขียนว่า จงจำไว้ทายาทที่12ของตระกูลจิระคุณ วันที่แกรับตำแหน่งมาเฟียแกจะต้องตาย ชายหนุ่มถึงกับกำหมัดทันทีกับสิ่งที่เห็น
 
"ใครมันกล้าทำแบบนี้วะ"ชายหนุ่มพูดด้วยความโมโห
 
"นั่นดิใครวะ"เพื่อนชายหนุ่มย้ำ
 
"ไปเรียกยามมาดิเดี๋ยวถ้ามีใครมาเห็ฯมันจะแตกตื่นกัน"ชายหนุ่มบอกกับเพื่อนตัวเอง
 
"ใช้กู"เพื่อนชายหนุ่มชี้หน้าตัวเอง
 
"เออมึงอะไอ้โมะ"ชายหนุ่มบอกกับเพื่อน
 
"ได้"เพื่อนสนิทชายหนุ่มเดินไปเรียกยาม หลังจากนั้นไม่นานหญิงสาวก็เดินผ่านคณะของชายหนุ่มเพราะจะไปรอเฟย์น้องสาวของตัวเองที่เรียนอยู่คณะใกล้ๆกับชายหนุ่ม
 
"เดี๋ยวก่อนเธอ"ชายหนุ่มจับแขนหญิงสาว
 
"อะ...ไร"หญิงสาวเสียงสั่นเพราะจำได้ว่าชายหนุ่มเป็นลูกมาเฟียเลยไม่อยากเข้าใกล้
 
"เห็นคนแปลกหน้าเดินผ่านคณะนี้บ้างมั้ย"ชายหนุ่มชี้ไปที่คณะตัวเอง
 
"มะ...ไม่นิ"หญิงสาวตอบ
 
"ทำไมต้องเสียงสั่น"ชายหนุ่มถาม
 
"ไม่รู้"หญิงสาวสะบัดแขนออก
 
"เธอนี่น่าสงสัย"ชายหนุ่มจ้องหญิงสาวเหมือนจะจับผิด
 
"พี่ฟางเร็วๆเฟย์รออยู่"หญิงสาวตัวเล็กเรียกฟาง
 
"จ้าๆ"หญิงสาวขานรับแล้วเดินไปหาน้องสาว แต่ชายหนุ่มได้จับแขนไว้
 
"ยังไม่ได้ตอบเลยนะทำไมเสียงสั่น"ชายหนุ่มถามอีกครั้ง
 
"ชั้นรีบกลับบ้าน"หญิงสาวสะบัดแขนแล้วรีบเดินกลับบ้านพร้อมกับเฟย์
 
ด้านโทโมะ
 
"ไหนวะยามไม่เห็นมีเลย"ชายร่างสูงบ่นเล็กน้อย 
 
"เฮ้อ..."สางร่างบางหายใจดังๆแล้วเดินชนชายร่างสูง
 
"ไรเนี่ยยัยทอม"ชายร่างสูงตะโกน
 
"ใครทอมพูดให้มันดีๆ"สาวร่างบางชี้หน้า
 
"ไม่ใช่ทอมหรอเธอนะก็....ซะขนาดนี้"ชายร่างสูงพูดแล้วมองที่หน้าอกของสาวร่างบาง
 
"ก็อะไร"สาวร่างบางตะคอกชายร่างสูง
 
"แบนขนาดนี้เนี่ย"ชายร่างสูงพูดแบบหื่นๆ
 
"ไอ้บ้า!"สาวร่างบางตะโกนแล้วต่อยปากชายร่างสูง
 
"โอ๊ย!"ชายร่างสูงล้มแล้วจับปาก
 
"ปากเสีย"สาวร่างบางตะคอก
 
"หรอ"ชายร่างสูงลุกขึ้น
 
"ใช่ทำไม"สาวร่างบางยืนกอดอก
 
"ท้าทาย"ชายร่างสูงพูดแล้วเดินไปจูบสาวร่างบางอย่างนิ่มนวน
 
"เฮ้ย"สาวร่างบางผลักออกแล้วตบปากชายร่างสูงแล้วเดินไปส่งงาน
 
"หึ"ชายร่างสูงมองสาวร่างบางที่เดินออกไป
 

 
เดี๋ยวมาอัพต่อคร้าบ
เม้นกันเยอะๆนะคร้าบ