มาเฟียก็มีหัวใจ

ขณะที่แก้วกำลังรีบกำลังรีบเดินเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อที่จะไปสอบเก็บคะแนนแต่ได้เดินชนกับโทโมะซึ่งกำลังจะเดินไปหาสาวที่นัดอยู่ในมหาลัยฝั่งตรงข้าม
 
"นายเดินชนขอโทษมีมั้ย"แก้วตะคอกโทโมะ
 
"เรื่องของผม ศอกผมไม่มีตา"โทโมะทำหน้ากวนแล้วก็เดินไปฝั่งตรงข้ามแต่ดูเหมือนแก้วจะไม่จบจนกว่าจะได้ยินคำขอโทษจากโทโมะ โทโมะส่งสายตาดุให้แก้วแต่แก้วไม่สนใจสายตาคู่นั้นเลยสนแต่คำขอโทษที่จะได้ยินจากโทโมะ
 
"นายต้องขอโทษที่เดินชนชั้น"แก้วตาดุใส่โทโมะพร้อมกับจับแขน
 
"ผมไม่ผิดเราสองคนต่างรีบ ดังนั้นไม่ต้องมีใครขอโทษ"โทโมะสะบัดแขนออกแล้วเดินไปมหาวิทยาลัยฝั่งตรงข้าม ปล่อยให้แก้วยืนกำหมัดด้วยความโกรธไว้อย่างนั้นคนเดียว
 
"เฮ้ย สายแล้ว!!!"แก้วมองนาฬิกาพร้อมกับตะโกนแล้วรีบวิ่งไปที่คณะอย่างรวดเร็ว
 

ณ คณะการตลาด

 

"มาสายนะจริญญา"อาจารย์ส่งสายตาดุไปที่แก้ว

 

"ขอโทษค่ะอาจารย์มันเกิดเหตุเล็กน้อย"แก้วก้มหน้าลง

 

"ไปนั่งที่เถอะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาสายครูให้อภัยไปนั่งที่ซะจะสอบแล้ว"อาจารย์พูดจบ แก้วก็เดินไปนั่งโต๊ะของตัวเองทันที 

 

"แก้วเป็นไรหรือเปล่า"ฟางถามแก้วเมื่อเห็นเพื่อนสาวอารมณ์เสียเหมือนโกรธใครซักคน

 

"เปล่าจ้ะฟาง"แก้วตอบฟางพร้อมกับยิ้มกลบเกลื่อนอารมณ์โกรธ

 

"อ่อ เราขอโทษนะที่ตอนนั้นเราตวาดใส่เธอเราไม่ได้ตั้งใจ"ฟางพูดพร้อมกับจับมือแก้วเพื่อแสดงความรู้สึกผิด แก้วพยักหน้าเพื่อนให้รู้ว่าไม่ได้โกรธอะไร

 

"เอาละสอบได้ ห้ามลอก"อาจารย์มองนักเรียนทุกคนแล้วแจกข้อสอบ

 

"เอาละแก้วอย่าไปคิดเรื่องที่เดินชนคนแย่ๆแบบนั้น"แก้วคิดเพื่อเตือนสติตัวเองให้ตั้งใจสอบ 

ฟางได้แต่งงว่าทำไมแก้วแปลกๆไปตั้งแต่ตอนเข้าห้องสอบและตอนสอบ แต่ก็ไม่ได้สนใจไรมากเพราะคิดว่าคงปวดหัวกับข้อสอบ

 


 

หลังการสอบ

 

"แก้วทำข้อสอบไม่ได้หรอ"ฟางถามแก้วเพราะเห็นหน้าเสียตั้งแต่ตอนสอบแล้ว

 

"เปล่าไม่ได้เป็นไร ข้อสอบทำให้ปวดหัวน่ะ"แก้วพูดพร้อมกับจับหัวตัวเอง

"ปกติเธอเรียนเก่งนะ แค่นี้ไม่น่าจะปวดหัว"ฟางพูดพร้อมกับจับบ่าแก้ว แก้วได้แต่นึกถึงคนที่เดินชนตัวเองเมื่อตอนเช้า ส่วนฟางเมื่อเห็นเพื่อนเหม่อลอยเลยเขย่าตัว

 

"อะไรยัยฟาง"แก้วถามด้วยความตกใจ

 

"แกเป็นไรเหม่อลอยผิดปกติ"ฟางถามแก้วพร้อมกับมองตา

 

"เปล่าๆ"แก้วตอบพร้อมกับส่ายมือ ชายหนุ่มที่เคยปลอบใจแก้วได้เดินตรงมาที่แก้ว

 

"ใครอะแก้ว"ฟางถามพร้อมกับชี้ไปทางซี

 

"นี่คุณซีนะ"แก้วพูดพร้อมกับชี้ไปทางซี

 

"ดีครับ ยินดีทีได้รู้จักครับ"ซีพูดพร้อมกับมองแก้ว

 

"คะ พี่ซีมาทำไรคะ"แก้วมองซี

 

"มารับน้องแก้วไปส่งที่บ้านน่ะครับ"ซีพูดพร้อมกับจับมือแก้วเพื่อจะพาไปที่รถ แต่หญิงสาวได้สะบัดมือออกพร้อมกับพูดว่า

 

"แก้วกลับเองได้คะ"หญิงสาวพูดแล้วมองไปที่ฟาง ฟางทำหน้างงๆพร้อมกับเกาหัว แก้วกระพริบตาส่งสัญญานให้ฟาง

 

"อะไรยัยแก้วอะไรเข้าตาแก"ฟางบอกพร้อมกับชี้ตาตัวเอง แก้วส่ายหน้าแล้วกระพริบตาให้ฟางต่อไป 

 

"อะไรไม่เข้าใจ"ฟางส่ายหน้า

 

"ผมว่าต้องมีอะไรเข้าตาแก้วแน่เดี๋ยวผมดูให้"ซีพูดแล้วก้มมองตาแก้ว แก้วได้ผลักออก

 

"ไม่มีอะไรเข้าตาแก้วทั้งนั้นแหละค่ะ"แก้วมองซีด้วยสายตาที่ไม่ชอบในการกระทำของเขา แต่โทโมะได้เดินมาเห็นเลยเดินไปหาแก้ว"ที่รักปล่อยให้ผมรอตั้งนาน"โทโมะเดินไปกอดคอแก้ว ส่วนซีได้แต่ยืนงงเพราะแก้วไม่เคยบอกว่ามีแฟน

 

"น...น...นาย"แก้วตะโกนพร้อมกับโทโมะออก

 

"อะไรกันครับที่รัก ผมมาสายนิวเดียวเองโกรธเลยหรอ"โทโมะเข้าไปกอดแล้วกระซิบว่า "ผมเข้ามาช่วยคุณจะให้ช่วยมั้ย"พอโทโมะพูดจบแก้วก็พยักหน้า 

 

"อะไรกันครับแก้ว"ซีถามด้วยความงง

 

"แก้วเป็นแฟนผมเลิกยุ่งซะ"โทโมะพูดขู่แล้วกอดคอแก้ว แก้วได้กระซิบโทโมะว่า "เนียนเกินไปแล้ว"ซีได้มองพร้อมกับความงง

 

"แก้วครับถ้าเลิกแล้วบอกผมนะ ผมมั่นใจว่าแก้วจะคบกับมันได้ไม่นาน"ซีมองโทโมะด้วยสายตาแค้นๆแล้วเดินไปที่รถ

 

หลังจากที่ซีเดินไปแล้ว แก้วจะทำยังไงกับโทโมะ

***เดี๋ยวอัพต่อครับ***