มาเฟียก็มีหัวใจ

เช้าวันรุ่งขึ้นหญิงสาวลืมตาขึ้นมาแต่ไม่พบชายหนุ่มผู้ที่กระทำตนเองวันเมื่อคืน เลยนั่งร้องให้บนเตียงเพราะคิดว่าถูกฟันแล้วทิ้ง แต่แล้วก็เหลือบไปเห็นจดหมายที่ถูกทับด้วยหมอนเลยหยิบมาอ่าน ขอโทษนะที่รักที่ต้องออกไปก่อน เค้าติดธุระอะมีอะไรบอกลูกน้องเค้าที่เฝ้าตัวเองอยู่ข้างนอกนะ รักนะจาก...ป๊อป หญิงสาวอ่านจบก็เลิกร้องให้แล้วเดินไปอาบน้ำ
 
"นี่พวกมึงกูคิดว่าคุณหนูต้องรักผู้หญิงคนนี้มากแน่เลยถึงได้ให้พวกเรามาเฝ้า"ลูกน้องคนนึงบอกกับลูกน้องอีก3คน "อย่าเรียกคุณหนูสิให้เรียกว่าคุณชาย เพราะคุณหนูไม่ใช่คนอ่อนแออีกต่อไปแล้ว"ลูกน้องคนที่สองกล่าว "นั่นดิ" ลูกน้องคนที่สามพุดเสริม
 
"คุณคะฉันขอออกไปข้างนอกนะ"หญิงสาวแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาบอกลูกน้องสามคนที่ชายหนุ่มให้เฝ้าตัวเอง "คุณชายสั่งไว้ครับว่าไม่ให้คุณผู้หญิงออกไปไหน"ลูกน้องคนที่สองบอก "ทำไมฉันจะไปไม่ได้ นี่มันสิทธิของฉันนะ"หญิงสาวตอบด้วยความดื้อดึง
 
 
"ไม่ได้ห้ามออกไปไหน"ชายหนุ่มกลับมาพอดีเลยเข้ามาหาหญิงสาว "ทำไมนี่มันสิทธิของฉันนะ"หญิงสาวตะคอกชายหนุ่ม "แต่นี่มันเป็นคำสั่งของผัวเธอนะ"ชายหนุ่มจับแขนของหญิงสาว "ว่าไงนะ!"หญิงสาวตะโกนออกมา "ก็เมื่อคืนเรามีความสุขด้วยกันนิ"ชายหนู่มโอบกอดหญิงสาว ส่วนพวกลุกน้องทั้งสามคนเมื่อเห็นทั้งคู่หวานกันก็เดินไปทำงานอื่นต่อ
 
"ไม่ได้มีนะ"หญิงสาวดิ้นเมื่อถูกชายหนุ่มกอด "หรอแต่ฉันยังจำเสียงครางเธอได้เลยนะ" ชายหนุ่มกระซิบข้างหูของหญิงสาว "ไอ้บ้าไม่ใช่" หญิงสาวยังคงด่าชายหนุ่ม "ใช่ยอมรับซะ!" ชายหนุ่มตะคอกเสียงดัง "ก...ก็ได้" หญิงสาวตอบเสียงสั่น "ต่อไปนี้เธอคือนายหญิงที่นี่" ชายหนุ่มพูดแล้วปล่อยตัวหญิงสาวพร้อมกับเดินออกจากบ้าน
 
"ฉันไม่เป้น"หญิงสาวตะโกนออกไป ชายหนุ่มเมื่อได้ยินก็หันไปมองค้อนเธอ ส่วนเธอเมื่อเห็นชายหนุ่มมองค้อนก็รู้แล้วว่าท่าจะไม่ดีเลยรีบวิ่งเข้าห้อง "เธอต้องเจอฉันอีกเยอะ"ชายหนุ่มพูดแล้วเดินไปที่รถ 
 
"ว่าไงนะไอ้ป๊อปพาผู้หญิงเข้าบ้าน"ชายชราตกใจแล้วตะโกนลั่นบ้าน "ใช่ครับ"ลูกน้องทุกคนต่างสะดุ้งกันเป็นแถว "ไปพามาให้ฉันดูสิ" ชายชราทำท่าดีอกดีใจที่ได้ลูกสะใภ้
 
ด้านของหญิงสาว
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตุดังขึ้น หญิงสาวมองไปที่ประตู
 
"เปิดประตูหน่อยครับคุณผู็หญิง"ลูกน้องคนนึงบอก "ได้จ้า" หญิงสาวเดินไปเปิดประตู "มีไรหรอ" หญิงสาวถาม "คุณท่านเรียกให้ไปพบครับ" ลูกน้องกล่าว "ได้สิ"หญิงสาวตอบพร้อมกับเดินตามลูกน้องคนนั้นไปห้องทำงานของพ่อชายหนุ่ม
 
ณ ห้องทำงานของพ่อชายหนุ่ม
 
"เธอเองหรอทีจะมาเป็นสะใภ้บ้านนี้น่ะ"ชายชราทำถามด้วยความดีใจ "คะ" หญิงสาวพยักหน้า "เธอเป็นลูกใครล่ะ" ชายชราถามต่อ "พ่อหนูเสียชีวิตไปนานแล้วล่ะคะ ถุกมาเฟียฆ่าตาย"หญิงสาวตอบด้วยเสียงเย็นชา "เรื่องนี้ฉันเคยได้ยินอยู่นะ"ชายชราพุดขึ้น "ใครเป็นคนฆ่าพ่อหนูคะ"หญิงสาวตะโกนพร้อมกับทุบโต๊ะ "เรื่องนี้ฉันไม่ค่อยรู้รายละเอียดมากหรอกนะ" ชายชรามองหญิงสาว "บอกหน่อยนะคะ" หญิงสาวขอร้อง "ก็ได้ๆ"ชายชราตอบ "เล่าเลยค่ะ"หญิงสาวนั่งลงพร้อมที่จะฟัง "มันเป็นเรื่องเมื่อ10ปีที่แล้ว ฉันได้ยินมาว่ามีคนไปถ่ายรูปธุรกิจเถื่อนของมาเฟียรายหนึ่ง แล้วพอมาเฟียคนนั้นรู้เข้าก็ตามไปฆ่าปิดปาก ซึ่งฉันก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรนักหรอก ไม่แน่อาจจะเป็นพ่อเธอก็ได้"ชายชราบอกหญิงสาว "หรอคะ" หญิงสาวทำหน้าสลด "ทำใจเถอะ"ชายชราพุดปลอบใจ "งั้นหนูกลับห้องก่อนนะคะ" หญิงสาวบอกกับชายชราแล้วเดินกลับห้องชายหนุ่ม
 

 
สนุกกันมั้ย
ช่วงนี้ไรเตอร์ยังไม่แต่งคู่ของ แก้ว-โทโมะ นะ
ไรเตอร์ยังคิดไม่ออกว่าจะให้ทั้งคู่ลงเอยกันยังไง 
แต่แน่นอนต้องลงเอยกันด้วยดีอยู่แว้ว 
ช่วยกันเม้นหน่อยนะ จะได้มีกำลังใจในการแต่งและพัฒนาให้ดีขึ้น