ถ้าหากฉันรักนาย จะผิดไหม

  ~เช้าวันใหม่~

  นิว~~

''น้องแต๊งมีแฟนยังเนี่ย'' ผมเดินเข้าไปถามยัยแต๊งที่นั่งดูโทรศัพท์ตัวเองแล้วหน้าบานเป็นกระด้ง

''เอ่อ.....ยังค่ะยัง พี่นิวถามทำไมหรอคะ จะจีบแต๊งหรอ'' แต๊งกิ้วยักคิ้วให้ผม

''ป่าวหรอก พี่มีแฟนแล้ว ก็พี่เห็นน้องแต๊งดูโทรศัพท์แล้วยิ้มอมยิ้มใหญ่เล''ย ผมชี้ไปที่หน้าแต๊ง

''แหม่!! ไม่มีอะไรหรอกค่า''

  ~Thank you for your love for your like for your~

''ฮัลโหล'' ยัยแต๊งรับโทรศัพท์แล้วทำมือไล่ผม ไปก็ได้ ไปแอบดูซักหน่อย  แหม่ หวานเกินเขินตัวเป็นเกลียวเชียว อย่างงี้ต้องแซวซะหน่อย

  ~แค่ต้นไม้ แค่รถไฟ แค่ถนน แค่~

''จ้า ที่รัก'' ผมกดรับสายแครอล

''นิว เมื่อไรจะกลับอ่ะ แคคิดถึงนิวมากเลยนะ'' แครอลกรอกเสียงหวานใส่หูผม น่ารักจุงเบย>///<

''พรุ่งนี้ก็กลับแล้วครับ อดใจรอวักนิด จะมีของไปเซอร์ไพรส์'' ผมยืนยิ้ม ที่จริงผมยังไม่รู้เลยว่าจะเอาอะไรไปเซอร์ไพรส์ยัยเต่าของผม

''อย่าลืม ของฝาก'' ย้ำเจง

''คร้าบๆ บายนะ''

''ยัยฟ้าเอาโทรศัพท์มานี่นะ ฮัลโหล ฮัลโหล ขอโทดทีนิว ยัยฟ้ามันแย่งโทรศัพท์แคไปอ่ะ''

''อืมๆ แค่นี้นะ''

''รีบหรอนิว คุยกับแคนานๆไม่ได้หรอ รำคาญแคหรอ หรือว่านิวมีกิ๊ก'' แครอลทำเสียงแข็งใส่ผม

''ไม่ใช่นะ'' ผมรีบปฏิเสธ ก็มันจริงนี่หน่า

''พี่นิวทำอะไรอ่ะ'' ยัยเตี้ยมาเรียกอะไรตอนนี้ คนกำลังเคลียกับแฟนอยู่

''เสียงใคร'' แครอลกดเสียงต่ำลง น่ากลัว

''น..น้องสาวเค้าเอง''

''ไม่โกหกใช่ไหม''

''จ๊ะ'' ผมพยักหน้าเบาๆแล้วหันไปทำตาเขียวใส่ยัยเตี้ย

''แค่นี้แล้วกัน แคต้องไปเข้าแถวแล้ว และอย่าให้รู้ว่ามีกิ๊กนะ ถ้ารู้เมื่อไรเดี๋ยวแม่จะเฉือน!'' แครอลพูดแค่นั้นแล้วตัดสายไป แฟนใครว่ะ น่ากลัวจัง

''ยัยแต๊ง แฟนพี่เข้าใจผิดหมดแล้ว'' ผมหันไปทำตาเขียวใส่ยัยแต๊ง

''เอ้า พี่แล้วแต๊งจะรู้ไหมคะ ว่าพี่คุยกับแฟนอยู่'' แต๊งกิ้วกอดอก

''ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เอาของขวัญไปง้อก็น่าจะหาย'' น่าจะนะ

''อืมๆ'' แต๊งกิ้วพยักหน้า มาเห็นด้วยอะไรกัน

''แต๊ง เมื่อกี้คุยกับใครอ่ะหวานเชียว'' ผมรีบสวนกลับ

''ป๊าว'' แต๊งกิ้วตอบเสียงสูง สูงไปไหม แล้วเจ้าตัวก็เดินเลี่ยงผมไป

''ต้องรู้ให้ได้ ยัยจิ๋ว'' ผมเลยเดินตามแต๊งกิ้วไป

  ~ค่ำคืนที่แสนเงียบ 5ทุ่มครึ่ง~

  ผมเองครับ นิวเจ้าเก่า ย่องเบามาที่ห้องยัยแต๊ง ไม่ได้มาทำมิดีมิร้ายนะ^O^ มาขโมยโทรศัพท์

  แอ๊ด~

  หลับปุ๋ยเลย โทรศัพท์อยู่ไหนหว่า หัวเตียง ไม่มี  บนโต๊ะ ไม่มี  ตรงนู้น ไม่มี ตรงนี้ ไม่มี  แฮ่กๆๆๆ  หาทั่วห้องแล้ว ไม่เจอเลย อยู่ในว่ะ? ผมเดินเข้าไปใกล้ๆตัวยัยแต๊ง ในมือ ชัดเลย กำไว้ซะแน่นเลยน้อง  งัดๆๆๆ ได้แล้วโว้ย  เย้(ดีใจมาก) เฮ้ย!! สั่นๆๆๆ  รีบไปดีกว่า

  ~ในห้อง~

  ขอเปิดข้อความดูหน่อยแล้วกัน

                                  -เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะ >0<-

 'แต๊งก็คิดถึงพี่นะ'

 'พรุ่งนี้มาหาแต๊งที่โรงแรมแต๊งก็ได้'

 'วันนี้มีพี่มาพักที่โรงแรม เขาคอยจับผิดแต๊งตลอดเลย ตอนที่เล่นไลน์กับพี่อ่ะ เขามาแอบดูด้วยอ่ะ'

  ทำไมไม่พิมพ์ชื่ออ่ะ แล้วจะรู้ไหมเนี่ยว่าคุยกับใคร หาวววว ง่วงแล้วนอนดีก่าาา

  ~เช้า~  

  แต๊งกิ้ว~~

''พี่นิว โทรศัพท์แต๊งอยู่ไหนคะ'' ฉันถีบประตูเข้าไปในห้องพี่นิว

''อะไรกัน น้องแต๊ง'' พี่นิวลุกขึ้นมาพูดอย่างงัวเงีย

''พี่นิว เอาโทรศัพท์แต๊งไปไว้ไหนค''ะ ฉันเดินไปที่เตียง

''ไม่มี'' พี่นิวยกมือมาโบก นั่นไง

''พี่นิว คามืออย่างนั้น จะเถียงไหมคะ เอามานี่เลย'' ฉันเดินไปคว้าโทรศัพท์ในมือพี่นิวแล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง นิสัยไม่ดีเลยมาขโมยโทรศัพท์คนอื่น -*-

  ~กินข้าวเช้าเสร็จ~

''พี่นิวแอบอ่านอะไรของแต๊งไปบ้าง นิสัยไม่ดีเลย'' ฉันใช้มือตีไปที่แขนพี่นิว

''แล้วพี่คนนั้นเมื่อไรจะมาล่ะ'' 

''พี่นิวรู้'' แสดงว่าพี่นิวแอบอ่านข้อความของฉันแน่เลย

''ถือว่าหายกันไง แต๊งทำให้แฟนพี่โกรธ พี่ก็แอบดูข้อความในโทรศัพแต๊งไง'' พี่นิวชี้นิ้วสลับไปมา

''หราาาาาาา มันยุติธรรมที่ไหนกัน''

''เอาเหอะ'' พี่นิวตอบปัดๆ

''แต๊ง มาแล้วโทษทีมาช้าไปหน่อยนี่ใครอะ'' อ๊ะ! มาพอดีเลย

''น้องแต๊ง คนนี้ใช่ไหมแฟนเราอ่ะ'' ม่ายช่าย เพื่อนกันเฉยๆ จริงๆนะ

''หวัดดี เราชื่อ......''

------------------------------------

            อ่ะฮ่าๆ อยากรู้ว่าใครคือคนรู้ใจแต๊งกิ้ว ต้องรีบเม้นๆๆๆๆอย่างด่วนนะ ไม่งั้นไม่อัพเน้อ